Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)

Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)
dr Adam Salomon Katedra Transportu i Logistyki Wydział Nawigacyjny Uniwersytet Morski w Gdyni Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)

dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni
Spedycja Podstawowy podręcznik do ćwiczeń i wykładów. A. Salomon, Spedycja - teoria, przykłady, ćwiczenia, Wyd. AM, Gdynia 2011. dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

SPEDYCJA program wykładu 04.
Opakowanie i oznakowanie ładunków w spedycji. Cechy „idealnych” opakowań. Wymogi, jakim powinno odpowiadać opakowanie w spedycji. Zadania opakowań. Rodzaje opakowań. Charakterystyka najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowo-spedycyjnych. „Próba sztaplowania”. Klasyfikacja znaków na opakowaniach. Pakiety ładunkowe. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Opakowanie ładunków Opakowanie ładunków ma istotne znaczenie z punktu widzenia dostarczenia ich do odbiorcy w stanie nie uszkodzonym i w pełnej wartości handlowej oraz użytkowej. Opakowanie i oznakowanie ładunków Opakowanie ładunków ma istotne znaczenie z punktu widzenia dostarczenia ich do odbiorcy w stanie nie uszkodzonym i w pełnej wartości handlowej oraz użytkowej. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Szkody transportowe (1)
Opakowanie i oznakowanie ładunków Opakowanie ładunków ma istotne znaczenie z punktu widzenia dostarczenia ich do odbiorcy w stanie nie uszkodzonym i w pełnej wartości handlowej oraz użytkowej. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Szkody transportowe (2)
Za uszkodzenie lub zniszczenie ładunku w największym stopniu odpowiada: niewłaściwe rozmieszczenie i zabezpieczenie ładunków w transporcie - około 30% szkód; narażenia oddziałujące na ładunek podczas przewozu - około 30% szkód; niewłaściwe opakowanie wyrobów - około 25% szkód; niewłaściwie realizowana technologia robót ładunkowych - około 15% szkód. W dużej mierze bezpieczeństwo wyrobu w obrocie jest pochodną jakości opakowań transportowych. Opakowanie i oznakowanie ładunków Opakowanie ładunków ma istotne znaczenie z punktu widzenia dostarczenia ich do odbiorcy w stanie nie uszkodzonym i w pełnej wartości handlowej oraz użytkowej. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Kruchość niektórych towarów/ładunków
Opakowanie i oznakowanie ładunków Opakowanie ładunków ma istotne znaczenie z punktu widzenia dostarczenia ich do odbiorcy w stanie nie uszkodzonym i w pełnej wartości handlowej oraz użytkowej. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Cechy „idealnych” opakowań w spedycji
powinny być dostosowane do właściwości fizykochemicznych ładunku; powinny być ekonomiczne (tanie); powinny być odpowiednio trwałe; powinny być lekkie (co jest szczególnie ważne ponieważ opłaty za transport i przeładunek są najczęściej kalkulowane według ciężaru brutto; powinny ułatwiać, a nie utrudniać przeładunek i czynności manipulacyjne. powinny być dostosowane do właściwości fizykochemicznych ładunku; powinny być ekonomiczne (tanie); powinny być odpowiednio trwałe; powinny być lekkie (co jest szczególnie ważne ponieważ opłaty za transport i przeładunek są najczęściej kalkulowane według ciężaru brutto; powinny ułatwiać, a nie utrudniać przeładunek i czynności manipulacyjne. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Wymogi, jakim powinno odpowiadać opakowanie
rodzaj towaru i jego podatność transportowa (im mniejsza podatność transportowa, tym ważniejsze jest opakowanie); wartość towaru (im droższy towar, tym bezpieczniejsze i droższe opakowanie); rodzaj i czas trwania transportu (największe ograniczenia występują w przesyłkach pocztowych i lotniczych, głównie ze względu na wymiary luków, a ze wzrostem czasu przewozu opakowane zwiększa swoją rolę); środki transportowe zastosowane do przewozu; wymagania kupującego sformułowane w kontrakcie; wymagania innych podmiotów sformułowane w innych dokumentach (np. wymagania przewoźnika i ubezpieczyciela); przepisy sanitarne kupującego (mogą być wymagane świadectwa sanitarne i dezynfekcyjne, niektóre materiały użyte do wyprodukowania opakowania mogą nie zostać wpuszczone na obszar kraju importera, np. wióry drewniane, słoma). Spedytor, odpowiadając za przygotowanie towaru do wysyłki oraz sprawując pieczę nad ładunkiem podczas całego procesu przemieszczania, powinien uwzględnić szereg wymogów, jakim powinno odpowiadać opakowanie, z których najważniejszymi są: rodzaj towaru i jego podatność transportowa (im mniejsza podatność transportowa, tym ważniejsze jest opakowanie);[1] wartość towaru (im droższy towar, tym bezpieczniejsze i droższe opakowanie); rodzaj i czas trwania transportu (największe ograniczenia występują w przesyłkach pocztowych i lotniczych, głównie ze względu na wymiary luków, a ze wzrostem czasu przewozu opakowane zwiększa swoją rolę); środki transportowe zastosowane do przewozu; wymagania kupującego sformułowane w kontrakcie; wymagania innych podmiotów sformułowane winnych dokumentach (np. wymagania przewoźnika i ubezpieczyciela); przepisy sanitarne kupującego (mogą być wymagane świadectwa sanitarne i dezynfekcyjne, niektóre materiały użyte do wyprodukowania opakowania mogą nie zostać wpuszczone na obszar kraju importera, np. wióry drewniane, słoma). [1] K. Misztal, S. Szwankowski, Organizacja i eksploatacja portów morskich (zarządzanie, organizacja, eksploatacja), Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1999, s.79–82. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Opakowania – wg kryterium przeznaczenia
jednostkowe, zwane też bezpośrednimi – zawierają one taką dozę produktu, jaka jest często sprzedawana w handlu detalicznym. Chronią one wyroby przed ubytkami ilościowymi, a częściowo także przed zmianami jakościowymi, nie zapewniają jednak samodzielnie dostatecznej ochrony zawartości przed zniszczeniem podczas transportu i magazynowania; zbiorcze – stanowią opakowania pośrednie między opakowaniami jednostkowymi a transportowymi; transportowe – zapewniają ochronę zawartości przed narażeniami mechanicznymi, klimatycznymi i biologicznymi w czasie magazynowania i transportu. Mogą być w nich przewożone wyroby w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych lub luzem. W pracy spedytora jest także niezwykle ważna znajomość opakowań i reguł ich stosowania. Występują różne kryteria klasyfikacji opakowań, lecz stosunkowo najczęstszym podziałem, jest klasyfikacja opakowań ze względu na ich przeznaczenie. Opakowania według tego kryterium podzielić można na:[1] jednostkowe, zwane też bezpośrednimi – zawierają one taką dozę produktu, jaka jest często sprzedawana w handlu detalicznym. Chronią one wyroby przed ubytkami ilościowymi, a częściowo także przed zmianami jakościowymi, nie zapewniają jednak samodzielnie dostatecznej ochrony zawartości przed zniszczeniem podczas transportu i magazynowania; zbiorcze – stanowią opakowania pośrednie między opakowaniami jednostkowymi a transportowymi; transportowe – zapewniają ochronę zawartości przed narażeniami mechanicznymi, klimatycznymi i biologicznymi w czasie magazynowania i transportu. Mogą być w nich przewożone wyroby w opakowaniach jednostkowych, zbiorczych lub luzem. [1] W. Nierzwicki, M. Richert, M. Rutkowska, M. Wiśniewska, Opakowania. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo WSM w Gdyni, Gdynia 1997, s.7–8. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Najważniejsze zadania opakowań (klasyczne)
ochrona ładunku przed szkodliwymi wpływami statycznych czynników zewnętrznych, a więc działających niezależnie od transportu (np. zabrudzenie, zawilgocenie, wyschnięcie); ochrona ładunku w czasie przewozu i przeładunku przed szkodliwymi wpływami dynamicznych czynników zewnętrznych, przy czym ładunek jest tym bardziej narażony, im dłuższa jest droga przewozu i im więcej jest przeładunków; ułatwianie przewozu, przeładunku i składowania; reklama i akwizycja ładunków. Do najważniejszych zadań opakowania należało dotychczas: ochrona ładunku przed szkodliwymi wpływami statycznych czynników zewnętrznych, a więc działających niezależnie od transportu (np. zabrudzenie, zawilgocenie, wyschnięcie); ochrona ładunku w czasie przewozu i przeładunku przed szkodliwymi wpływami dynamicznych czynników zewnętrznych, przy czym ładunek jest tym bardziej narażony, im dłuższa jest droga przewozu i im więcej jest przeładunków; ułatwianie przewozu, przeładunku i składowania; reklama i akwizycja ładunków. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Czynniki wpływające na wybór konstrukcji opakowań
masa; wymiary wyrobu; kształt wyrobu; możliwość przeprowadzania demontażu opakowania po jego opróżnieniu z towaru; własności chemiczne wyrobu (wytrzymałość, odporność na działanie wstrząsów); odporność na korozję; oddziaływanie czynników klimatycznych, atmosferycznych i biologicznych; przewidywana technika transportu i przeładunków; wartość wyrobu. Do najważniejszych zadań opakowania należało dotychczas: ochrona ładunku przed szkodliwymi wpływami statycznych czynników zewnętrznych, a więc działających niezależnie od transportu (np. zabrudzenie, zawilgocenie, wyschnięcie); ochrona ładunku w czasie przewozu i przeładunku przed szkodliwymi wpływami dynamicznych czynników zewnętrznych, przy czym ładunek jest tym bardziej narażony, im dłuższa jest droga przewozu i im więcej jest przeładunków; ułatwianie przewozu, przeładunku i składowania; reklama i akwizycja ładunków. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przykładowa klasyfikacja opakowań wg podstawowych kryteriów
Do najważniejszych zadań opakowania należało dotychczas: ochrona ładunku przed szkodliwymi wpływami statycznych czynników zewnętrznych, a więc działających niezależnie od transportu (np. zabrudzenie, zawilgocenie, wyschnięcie); ochrona ładunku w czasie przewozu i przeładunku przed szkodliwymi wpływami dynamicznych czynników zewnętrznych, przy czym ładunek jest tym bardziej narażony, im dłuższa jest droga przewozu i im więcej jest przeładunków; ułatwianie przewozu, przeładunku i składowania; reklama i akwizycja ładunków. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Najczęściej spotykane formy konstrukcyjne opakowań transportowych (1)
balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem); Do najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowych należą: balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem), beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności o 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych), bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych), butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych), hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3), Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności około 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych); Do najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowych należą: balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem), beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności o 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych), bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych), butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych), hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3), Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych); Do najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowych należą: balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem), beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności o 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych), bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych), butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych), hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3), Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych); Do najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowych należą: balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem), beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności o 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych), bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych), butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych), hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3), Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3); Do najczęściej spotykanych form konstrukcyjnych opakowań transportowych należą: balon szklany w koszu (opakowanie szklane o pojemności co najmniej 5 dm3, umieszczone w koszu wiklinowym, z tworzyw sztucznych, drutu lub taśmy metalowej, otwarty lub z kapturem), beczka (opakowane podobne do elipsoidy ściętej o pojemności o 200 dm3, wykonane z deseczek drewnianych, z blachy stalowej lub aluminiowej lub z tworzyw sztucznych), bęben (opakowanie o kształcie zbliżonym do walca, pojemności co najmniej 10 dm3, wykonane z blachy stalowej, z tworzyw papierniczych, z tworzyw drewnopochodnych oraz z tworzyw sztucznych), butla (opakowanie wykonane ze stali o pojemności do 50 dm3 do gazów sprężonych), hobok (opakowanie metalowe lub z tworzyw sztucznych, o kształcie zbliżonym do walca z uchwytami na pobocznicy, o pojemności co najmniej 10 dm3), Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

kanister (opakowanie o przekroju poprzecznym zbliżonym do prostokąta, z otworem wlewowym szczelnie zamkniętym, o pojemności do 20 dm3, wykonanym z blachy metalowej lub z tworzyw sztucznych); kanister (opakowanie o przekroju poprzecznym zbliżonym do prostokąta, z otworem wlewowym szczelnie zamkniętym, o pojemności do 20 dm3, wykonanym z blachy metalowej lub z tworzyw sztucznych), klatka (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, o konstrukcji szkieletowej wykonanej z listew drewnianych, służące do umieszczania w nim towarów o masie około 1000 kg), pudło (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, drewniane, z tworzyw sztucznych, drewnopochodnych lub metalowe, o ścianach litych lub ażurowych, z wiekiem lub bez, zawartość skrzyni ma masę co najmniej 150 kg, skrzynki – do 150 kg) oraz worek (opakowanie, które wstanie złożonym ma kształt zbliżony do prostokąta, wykonane z papieru workowego, tkaniny, folii, o pojemności co najmniej 10 dm3.[1] [1] Ładunki okrętowe. Poradnik encyklopedyczny, praca zbiorowa pod red. J. Wizmur, Polskie Towarzystwo Towaroznawcze i Wydawnictwo WSM w Gdyni, Sopot-Gdynia 1997, s.445–446. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

klatka (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, o konstrukcji szkieletowej wykonanej z listew drewnianych, prętów metalowych lub plastiku, służące do umieszczania w nim towarów o masie około 1000 kg); kanister (opakowanie o przekroju poprzecznym zbliżonym do prostokąta, z otworem wlewowym szczelnie zamkniętym, o pojemności do 20 dm3, wykonanym z blachy metalowej lub z tworzyw sztucznych), klatka (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, o konstrukcji szkieletowej wykonanej z listew drewnianych, służące do umieszczania w nim towarów o masie około 1000 kg), pudło (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, drewniane, z tworzyw sztucznych, drewnopochodnych lub metalowe, o ścianach litych lub ażurowych, z wiekiem lub bez, zawartość skrzyni ma masę co najmniej 150 kg, skrzynki – do 150 kg) oraz worek (opakowanie, które wstanie złożonym ma kształt zbliżony do prostokąta, wykonane z papieru workowego, tkaniny, folii, o pojemności co najmniej 10 dm3.[1] [1] Ładunki okrętowe. Poradnik encyklopedyczny, praca zbiorowa pod red. J. Wizmur, Polskie Towarzystwo Towaroznawcze i Wydawnictwo WSM w Gdyni, Sopot-Gdynia 1997, s.445–446. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

pudło (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, drewniane, z tworzyw sztucznych, drewnopochodnych lub metalowe, o ścianach litych lub ażurowych, z wiekiem lub bez, zawartość skrzyni ma masę co najmniej 150 kg, skrzynki – do 150 kg); Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

worek (opakowanie, które w stanie złożonym ma kształt zbliżony do prostokąta, wykonane z papieru workowego, tkaniny, folii, o pojemności co najmniej 10 dm3. kanister (opakowanie o przekroju poprzecznym zbliżonym do prostokąta, z otworem wlewowym szczelnie zamkniętym, o pojemności do 20 dm3, wykonanym z blachy metalowej lub z tworzyw sztucznych), klatka (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, o konstrukcji szkieletowej wykonanej z listew drewnianych, służące do umieszczania w nim towarów o masie około 1000 kg), pudło (opakowanie o kształcie prostopadłościanu, drewniane, z tworzyw sztucznych, drewnopochodnych lub metalowe, o ścianach litych lub ażurowych, z wiekiem lub bez, zawartość skrzyni ma masę co najmniej 150 kg, skrzynki – do 150 kg) oraz worek (opakowanie, które wstanie złożonym ma kształt zbliżony do prostokąta, wykonane z papieru workowego, tkaniny, folii, o pojemności co najmniej 10 dm3.[1] [1] Ładunki okrętowe. Poradnik encyklopedyczny, praca zbiorowa pod red. J. Wizmur, Polskie Towarzystwo Towaroznawcze i Wydawnictwo WSM w Gdyni, Sopot-Gdynia 1997, s.445–446. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

„Próba sztaplowania” Opakowania dopuszczone do przewozu materiałów niebezpiecznych muszą spełniać wymagane przez kody towarów niebezpiecznych (IMDG Code) warunki, ujęte w Dodatku V do Umowy RID. Określają one podstawowe parametry, materiały oraz badania opakowań. Opakowania te muszą wytrzymać przez 24 godziny nakładane na nie obciążenia, o ciężarze równym całkowitemu ciężarowi opakowań, które mogą być na nich sztaplowane podczas transportu (tzw. „próba sztaplowania”). Po tej próbie maksymalna wysokość sztaplowania w metrach podana jest na opakowaniu i na taką wysokość można materiały niebezpieczne w danym opakowaniu piętrzyć. Każdy materiał niebezpieczny można pakować do opakowania właściwej kategorii w zależności od potencjalnego niebezpieczeństwa, jakie on stwarza. Także opakowania dopuszczone do przewozu materiałów niebezpiecznych muszą spełniać wymagane przez kody towarów niebezpiecznych (IMDG Code) warunki, ujęte w Dodatku V do Umowy RID. Określają one podstawowe parametry, materiały oraz badania opakowań. Opakowania te muszą wytrzymać przez 24 godziny nakładane na nie obciążenia, o ciężarze równym całkowitemu ciężarowi opakowań, które mogą być na nich sztaplowane podczas transportu (tzw. „próba sztaplowania”). Po tej próbie maksymalna wysokość sztaplowania w metrach podana jest na opakowaniu i na taką wysokość można materiały niebezpieczne w danym opakowaniu piętrzyć. Każdy materiał niebezpieczny można pakować do opakowania właściwej kategorii w zależności od potencjalnego niebezpieczeństwa, jakie on stwarza. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Klasyfikacja znaków na opakowaniach
rozpoznawcze ostrzegawcze zasadnicze pomocnicze niebezpieczeństwa manipulacyjne wynikające z warunków umowy handlowej i pozwalające zidentyfikować ładunek i miejsce jego przeznaczenia (np. znak transakcji, miejsce przeznaczenia, znak odbiorcy). określające cechy handlowe opakowania i pochodzenia ładunku (np. numer kolejny opakowania, masa jednostki ładunku, kraj pochodzenia towaru, znak firmy nadawcy). wskazujące na konieczność zachowania specjalnych środków ostrożności podczas przewozu, przeładunku i składowania ze względu na specyficzne właściwości ładunków (np. ładunki wybuchowe, żrące, łatwo psujące się, delikatne). określające rodzaj ładunku i sposób obchodzenia się z nim w czasie przewozu, przeładunku i składowania). Pod względem treści znaki klasyfikuje się na: rozpoznawcze; ostrzegawcze. Znaki rozpoznawcze z kolei dzielą się na: zasadnicze, wynikające z warunków umowy handlowej i pozwalające zidentyfikować ładunek i miejsce jego przeznaczenia (np. znak transakcji, miejsce przeznaczenia, znak odbiorcy); pomocnicze, określające cechy handlowe opakowania i pochodzenia ładunku (np. numer kolejny opakowania, masa jednostki ładunku, kraj pochodzenia towaru, znak firmy nadawcy). Znaki ostrzegawcze dzielą się na: niebezpieczeństwa, wskazujące na konieczność zachowania specjalnych środków ostrożności podczas przewozu, przeładunku i składowania ze względu na specyficzne właściwości ładunków (np. ładunki wybuchowe, żrące, łatwo psujące się, delikatne); manipulacyjne, określające rodzaj ładunku i sposób obchodzenia się z nim w czasie przewozu, przeładunku i składowania. Zasady znakowania ładunków w transporcie morskim są uregulowane przepisami zawartymi w Instrukcji Ogólnej Centralnego Instytutu standaryzacji oraz w Polskiej Normie PN-60/N Natomiast ujednoliceniem oznakowania ładunków w skali międzynarodowej zajmuje się wspomniana już Międzynarodowa Organizacja Standaryzacyjna. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Znak może być wyrażony w postaci:
napisu (wyrazy, skróty, liczby); rysunku. Ale napis czy rysunek musi być zastosowany w kolorze kontrastującym z tłem opakowania (aby łatwo go było odczytać). Znak może być wyrażony w postaci: napisu (wyrazy, skróty, liczby); rysunku. Ale napis czy rysunek musi być zastosowany w kolorze kontrastującym z tłem opakowania (aby łatwo go było odczytać). Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przykład znakowania opakowań transportowych z zawartością
ABC - skrócona nazwa odbiorcy; nr kontraktu; Bombay - miejsce przeznaczenia; 1/25 - nr opakowania transportowego i liczba opakowań w partii. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przykłady znaków manipulacyjnych
Środek ciężkości Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Hakami bezpośrednio nie zaczepiać Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Góra, nie przewracać Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Chronić przed wilgocią Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Ostrożnie kruche Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Opakowanie hermetyczne Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Chronić przed nagrzaniem (ciepłem) Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Produkty łatwo psujące się Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przestrzegać zakresu temperatur (dla zawartości opakowania dla której wymagane jest nie przekroczenie temperatury minimalnej) Przestrzegać zakresu temperatur (dla zawartości opakowania dla której wymagane jest nie przekroczenie temperatury maksymalnej) Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przestrzegać zakresu temperatur (dla zawartości opakowania dla której wymagane jest pozostawanie w danym zakresie temperatur) Przestrzegać zakresu temperatury Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Nie przemieszczać przez toczenie Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Nie obracać, nie przetaczać Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Chronić przed promieniowaniem Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Chronić przed upadkiem Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Podnosić bezpośrednio za ładunek Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Nie chwytać w tym miejscu Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Nie podnosić wózkiem Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Miejsce zakładania zawiesi Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Żywe zwierzęta Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Zakaz piętrzenia ładunku Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Ograniczenie piętrzenia Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Dopuszczalna liczba warstw piętrzenia Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Tu otwierać Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Przykłady oznaczeń substancji niebezpiecznych

Numery rozpoznawcze właściwości materiału niebezpiecznego

Wymiary, konstrukcja i oznakowanie Europalety

Pakiety ładunkowe (definicja)
Pakiety ładunkowe to jednostki ładunkowe złożone z co najmniej dwóch sztuk tego samego rodzaju ładunku, zestawione bez użycia tradycyjnej palety lub kontenera w sposób zapewniający trwałość jej formy i masy. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Pakiety ładunkowe - zastosowanie
W pakiety ładunkowe formuje się przede wszystkim: rury, pręty, belki, kształtowniki, dłużyce, stemple, tarcice; arkusze: blachy, sklejki, szkła, płyt pilśniowych; metalowe elementy konstrukcyjne, np. ramy, kratownice; drewniane elementy konstrukcyjne, np. elementy więźby dachowe; elementy armatury grzewczej, wentylacyjnej; półfabrykaty betonowe, żelbetowe. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Pakiety ładunkowe Pakiety ładunkowe tworzone są w celu zmechanizowania przeładunku widłami wózka podnośnikowego lub haka suwnicy bądź żurawia. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Podstawowe środki formowania pakietów ładunkowych
Klamry: materiał: ceowniki stalowe wygięte w kształcie litery „U”; stosowanie: minimum dwie klamry w odległości zależnej od długości ładunku. Jarzma: materiał: konstrukcje stalowe, np. kształtownikowe, rurowe – teleskopowe; stosowanie: minimum dwa jarzma w odległości zależnej od długości ładunku, pod ładunkiem pozostaje wejście dla wideł. Pasy: materiał: taśma gumowa, parciana lub z tw. sztucznego; stosowanie: wystarcza jeden pas. Elementy dystansujące: materiał: np. tarcica; stosowanie: umieszczane pomiędzy warstwami ładunku zabezpieczają i stabilizują ładunek i tworzą wejście dla wideł. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Kryteria wyboru wymiarów i masy pakietów ładunkowych
Wymiary pakietu wynikają z charakteru pakietyzowanego ładunku oraz sposobu jego ułożenia w jednostkę pakietową. Wybór wymiarów i masy pakietu powinien być dokonywany z uwzględnieniem poszczególnych ogniw łańcucha transportowego (ładowność i wymiary ładunkowe środków transportowych, udźwigi maszyn i urządzeń punktowych, wymiary otworów obiektów magazynowych, wymiary przestrzeni magazynowych). Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Typowe szeregi udźwigów urządzeń ładunkowych
Masa pakietu powinna być dostosowanej do szeregu udźwigów urządzeń ładunkowych zaś wymiary powinny mieścić się w obrysie kolejowej skrajni ładunkowej i dopuszczalnych wymiarach dla pojazdów drogowych oraz wykorzystujących racjonalnie powierzchnię i przestrzeń środków przewozowych. Typowe szeregi udźwigów urządzeń ładunkowych: 630 kg, 800 kg, 1000 kg, 1250 kg, 1600 kg, 2000 kg, kg, 3200 kg, 4000 kg, 5000 kg, 6300 kg itd. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Transport i spedycja płyt izolacyjnych w pakiecie ładunkowym
Przy podnoszeniu żurawiem budowlanym pakietów z płytami izolacyjnymi o długości ponad 6 m, należy zastosować zawiesie belkowe wraz z pasami tekstylnymi. Pasy tekstylne mogą stykać się z pakietem jedynie poprzez przekładki. Kategorycznie zabrania się stosowania lin stalowych oraz łańcuchów do podnoszenia pakietów z płytami. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Zasady tworzenia pakietów na przykładzie rur z tworzywa sztucznego
Rury RHDPE (z polietylenu dużej gęstości) należy wiązać za pomocą taśm stalowych wg PN-73/H i listew drewnianych w pakiety o masie nie większej niż 50 kG. Wiązanie rur powinno być wykonywane przy końcach pakietów, a w przypadku rur o długości większej niż 6 m - w odstępach 2 m. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Zasady tworzenia pakietów na przykładzie rur z tworzywa sztucznego
Pakiety rur powinny być chronione przed działaniem promieni słonecznych za pomocą czarnej folii. Do każdego pakietu powinna być przymocowana tabliczka zawierająca następujące dane: nazwę i adres producenta rur, oznaczenie wyrobu, długość odcinków, znak kontroli jakości, datę produkcji. Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Rury RHDPE (z polietylenu dużej gęstości)

Znaki identyfikujące materiał opakowania

SPEDYCJA koniec wykładu 04.
Dziękuję za uwagę i zapraszam na kolejne zajęcia … Spedycja (UMG) dr Adam Salomon, Katedra Transportu i Logistyki, WN UM w Gdyni

Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Spedycja wykład 04 dla 5 i 6 sem. TiL (stacjonarne i niestacjonarne)"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres