ZIELONA KARTA.

Prezentacja na temat: "ZIELONA KARTA."— Zapis prezentacji:

1 ZIELONA KARTA

2 Zielona Karta – co to jest?
Zielona Karta to Międzynarodowy Certyfikat Ubezpieczeniowy będący dowodem, że jego posiadacz objęty jest komunikacyjnym ubezpieczeniem OC zgodnie z prawem ubezpieczeniowym obowiązującym w kraju odwiedzanym, a należącym do Systemu Zielonej Karty.

3 System Zielonej Karty System dwustronnych, jednolitych umów o wzajemnym honorowaniu certyfikatów ubezpieczeniowych (Zielonych Kart), zapewniający pokrycie ubezpieczeniowe wymagane przez prawo kraju odwiedzanego. Mocą każdej takiej umowy Biuro wystawiające Zieloną Kartę upoważnia Biuro kraju, w którym wydarzył się wypadek do zaspokajania roszczeń poszkodowanych.

4 System Zielonej Karty System został stworzony na mocy tzw. Rekomendacji Genewskiej (Rekomendacji ONZ z 25 stycznia 1949r., skierowanej do rządów europejskich krajów członkowskich ONZ), która określa – niezmienione do chwili obecnej - główne cele jego funkcjonowania: Zapewnienie swobody przekraczania granic Zagwarantowanie wypłaty świadczeń dla poszkodowanych w wypadkach spowodowanych ruchem pojazdu zagranicznego w kraju odwiedzanym

5 System Zielonej Karty System funkcjonuje od 1 stycznia 1953 roku, aż do dnia dzisiejszego Polska jest objęta Systemem Zielonej Karty od 1958r. Praktyczne zasady funkcjonowania regulują następujące dokumenty: Konstytucja Rady Biur i Regulamin Wewnętrzny Rady Biur uchwalony 30 maja 2002r.

6 Biuro Narodowe i Rada Biur
Biuro Narodowe - biuro Zielonej Karty funkcjonujące w każdym z państw Systemu, będące zrzeszeniem ubezpieczycieli wykonujących w tym państwie działalność w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Biuro Narodowe właściwe dla miejsca wypadku posiada wyłączną kompetencję do autonomicznego opracowywania roszczeń odszkodowawczych według przepisów prawa właściwego dla miejsca wypadku. Rada Biur – jest to organ zrzeszający Biura z siedzibą z Londynie. Jest głównym organem administracyjnym i reprezentacyjnym Systemu, pełniący funkcję sądu arbitrażowego w przypadku sporów między Biurami oraz współpracujący z Komitetem Transportu Śródlądowego Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz szeregiem organizacji międzynarodowych.

7 Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
Zgodnie z zasadami Systemu Zielonej Karty Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych pełni funkcję Biura Narodowego reprezentującego Polskę w Systemie i będącego członkiem Rady Biur.

8 Konstytucja Rady Biur Określa:
Wewnętrzną strukturę systemu i jego organy Sposób zarządzania i finansowania Władze systemu i zasady ich wyboru Zasady przyjmowania do Systemu nowych członków Sankcje możliwe do zastosowania w przypadku niewywiązania się przez Biura Narodowe z obowiązków spoczywających na członku Rady Biur

9 Regulamin Wewnętrzny Określa podstawowe zasady funkcjonowania Systemu Zielonej Karty, regulując: Wewnętrzne stosunki między Biurami Narodowymi Zasady wzajemnych rozliczeń Akceptację dokumentów ubezpieczeniowych i postepowanie w przypadku ich fałszerstwa Odpowiedzialność za skutki wypadków spowodowanych ruchem pojazdu zaopatrzonego w obce tablice rejestracyjne w kraju odwiedzanym

10 Postanowienia fakultatywne Postanowienia obowiązkowe
Regulamin Wewnętrzny Postanowienia fakultatywne Postanowienia obowiązkowe Wyznaczają zasady funkcjonowania Systemu, Biur Narodowych i ich wzajemnych relacji Definiują funkcje Biura, pojęcia wypadku ubezpieczeniowego, roszczenia, dokumentów ubezpieczeniowych Określają podstawowe zasady opracowywania roszczeń, funkcjonowania korespondentów, warunków zwrotów wydatków, gwarancji finansowych i zasady rozstrzygania sporów między Biurami Określa wzajemne relacje między Biurami Narodowymi, jeśli stosunki umowne oparte są między nimi na Zielonej Karcie lub w innym przypadku na domniemanym pokryciu ubezpieczeniowym

11

12 System Zielonej Karty jest w zasadzie systemem europejskim
System Zielonej Karty jest w zasadzie systemem europejskim. Obecnie należą do niego prawie wszystkie europejskie rynki ubezpieczeniowe oraz rynki ubezpieczeniowe Iranu, Izraela, Maroka, Tunezji. Obecnie System Zielonej Karty zrzesza 47 Biur Narodowych

13 Warunki przystąpienia do Systemu
Istnienie w państwie kandydującym obowiązku zawierania umów ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych Powołanie w tym państwie Biura Narodowego Położenie tego państwa w Europie, w basenie Morza Śródziemnego lub sąsiadowanie z europejskim krajem reprezentowanym w Systemie. Zagwarantowanie uznawania zagranicznych „zielonych kart” jako wystarczającego pokrycia ubezpieczeniowego Udzielenie gwarancji pokrycia wypłaty świadczeń odszkodowawczych przez Biuro Narodowe – wystawcę „zielonej karty” Przedstawienie przez Biuro Narodowe gwarancji finansowych Zapewnienie przez rząd danego kraju swobody przepływu środków na pokrycie zobowiązań wynikających z rozliczeń między Biurami.

14 Dwuczęściowy System Zielonej Karty
Certyfikat Zielonej Karty Porozumienie Wielostronne Odpowiedzialność Biura Narodowego ograniczona jest wyłącznie do sytuacji, w których sprawca wypadku legitymował się certyfikatem Zielonej Karty, wystawionym przez członka danego Biura. Domniemane pokrycie ubezpieczeniowe - Biura Narodowe gwarantują na zasadzie pełnej wzajemności zwrot wszystkich wypłaconych świadczeń, kosztów dodatkowych oraz wewnętrznych kosztów likwidacyjnych wynikających z jakiegokolwiek wypadku z udziałem pojazdu umiejscowionego na terytorium państwa, dla którego każde z tych Biur jest właściwe, bez względu na to, czy pojazd jest ubezpieczony.

15 Zakaz dyskryminacji Wszystkie zdarzenia spowodowane ruchem pojazdu zagranicznego traktowane są według takich samych kryteriów, jakie stosowane są przy rozpatrywaniu spraw, w których uczestniczyły wyłącznie pojazdy krajowe.

16 Zakres terytorialny W ramach Systemu Zielonej Karty funkcjonuje Porozumienie Wielostronne, zgodnie z którym kierowcy pojazdów zarejestrowanych w państwach, Biura Narodowe których są Sygnatariuszami Porozumienia mogą poruszać się po terytoriach tych państw bez konieczności posiadania Zielonej Karty. W ich przypadku domniemywa się posiadanie ważnego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartego w kraju, w którym pojazd został zarejestrowany o czym świadczy ważna tablica rejestracyjna pojazdu. Do Porozumienia Wielostronnego należy 32 spośród 48 członków Systemu Zielonej Karty, w tym Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

17 Zakres terytorialny Zielona Karta jest wymagana w krajach: Albania, Azerbejdżan, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Iran, Izrael, Macedonia, Maroko, Mołdawia, Rosja, Czarnogóra, Tunezja, Turcja i Ukraina. W pozostałych krajach należących do Systemu nie jest potrzebna Zielona Karta, wystarczająca jest ważna polisa ubezpieczeniowa OC.

18 Mapa Systemu Zielonej Karty

19 Zielona Karta posiada jeden wzór graficzny obowiązujący we wszystkich krajach. Papier, na którym drukowana jest polisa ma kolor zielony – stąd wzięła się nazwa tego dokumentu. Dodatkowo istnieje zasada dotycząca języka, zgodnie z którą polisa wydawana jest w języku narodowym kraju działalności Towarzystwa Ubezpieczeniowego, a także w jednym z dwóch oficjalnych języków: angielskim lub francuskim.

20 Kto może kupić Zieloną Kartę i na jak długo?
Zieloną Kartę może wykupić każdy posiadacz samochodu zarejestrowanego na terenie Polski. Polisa obowiązuje przez okres wskazany przez samego ubezpieczającego, jednak nie może on być krótszy niż 15 dni i dłuższy niż 12 miesięcy. W praktyce najczęściej Zieloną Kartę wykupuje się na czas wyjazdu zagranicznego. Obecnie Towarzystwa Ubezpieczeniowe często oferują Zieloną Kartę za darmo wraz z obowiązkowym ubezpieczeniem OC. Wystawcą i gwarantem certyfikatu Zielonej Karty jest Biuro Narodowe, a towarzystwa ubezpieczeniowe na podstawie otrzymanych uprawnień dystrybuują certyfikaty, ponosząc ryzyko ubezpieczeniowe z nimi związane.

21

22

23

24 BOOM!

25 DOKŁADNE SPISANIE DANYCH SPRAWCY
BIURO NARODOWE

26 WYSTAWCA ZIELONEJ KARTY
BIURO NARODOWE WYSTAWCA ZIELONEJ KARTY LUB WŁAŚCIWE BIURO

27 BIURO KRAJU WYPADKU KORESPONDENT

28

29

30 Sposób działania Systemu Zielonej Karty
Biuro Narodowe otrzymuje informację o wypadku Zawiadomienie o wypadku ubezpieczyciela, który wydał ZK, lub właściwe Biuro Narodowe Po otrzymaniu roszczenia Biuro kraju wypadku przesyła je niezwłocznie tzw. korespondentowi – osoba wyznaczona do opracowywania i regulowania roszczeń. Opracowywanie roszczenia przez korespondenta w imieniu Biura zgodnie z przepisami prawnymi państwa, w którym miał miejsce wypadek.

31 I Dyrektywa Komunikacyjna – cel:
Zniesienie kontroli granicznych Zielonych Kart na terytorium EWG – ułatwienie międzynarodowego ruchu drogowego pomiędzy państwami członkowskimi.

32 II Dyrektywa Komunikacyjna:
Cel – podniesienie ochrony ubezpieczeniowej na terytorium Wspólnoty do pewnego minimalnego poziomu m.in. przez wprowadzenie minimalnych sum gwarancyjnych. Zobowiązanie państw członkowskich do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem komunikacyjnym, nie tylko szkód na osobie, ale również w mieniu. Zobligowanie państw członkowskich do powołania instytucji (funduszu gwarancyjnego) mającej za zadanie wypłacanie odszkodowań za szkody w mieniu i na osobie przez pojazd niezidentyfikowany lub taki odnośnie którego nie dopełniono obowiązku zawarcia umowy OC.

33 III Dyrektywa Komunikacyjna
Rozszerzenie zakresu terytorialnego ochrony ubezpieczeniowej z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia OC -> dyrektywa zobowiązała państwa członkowskie do tego, aby zapewniły objęcie ochroną przez wszystkie polisy obowiązkowego ubezpieczenia OC z tytułu użytkowania pojazdów mechanicznych całego obszaru Wspólnoty w ramach jednej składki.

34 Zadanie IV Dyrektywy Komunikacyjnej
Ujednolicenie i uproszczenie zasad likwidacji szkód w przypadku zdarzeń powstałych poza krajem zamieszkania osób poszkodowanych oraz przyspieszenie okresu przedstawiania poszkodowanym przez zakład ubezpieczeń odpowiedzi na zgłoszone przez nich roszczenia.

35 IV Dyrektywa Komunikacyjna
System IV Dyrektywy jest systemem unijnym, który obejmuje zdarzenia drogowe między pojazdami zarejestrowanymi lub osobami mającymi miejsce zamieszkania w jednym z państw członkowskich EOG i Szwajcarii.

36 Europejski Obszar Gospodarczy

37 IV Dyrektywa obejmuje państwa takie jak:
Austria Francja Łotwa Szwecja Belgia Grecja Malta Węgry Bułgaria Hiszpania Niemcy Wielka Brytania Chorwacja Holandia Norwegia Włochy Cypr Irlandia Polska Czechy Islandia Portugalia + Szwajcaria Dania Lichtenstein Rumunia Estonia Litwa Słowacja Finlandia Luksemburg Słowenia

38 IV Dyrektywa – odbicie lustrzane Zielonej Karty
System IV Dyrektywy jest drugim (obok systemu Zielonej Karty) instytucjonalnym, transgranicznym urządzeniem pomocnym w realizacji roszczeń wobec zakładów ubezpieczeń odpowiedzialnych za zapłatę odszkodowań z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.

39 Lustrzane odbicie - odpowiedzialność
- Podmiot opuszcza swoje miejsce zamieszkania. - Staje się poszkodowanym (pieszy albo kierowca). - Wypadek ma miejsce za granicą - Za szkodę odpowiedzialny cywilnie jest posiadacz pojazdu i ubezpieczyciel jego odpowiedzialności cywilnej

40 Regulacje: 1) Nowe rozwiązania prawne i administracyjne:
Actio directia Centrum informacyjne Reprezentant do spraw roszczeń Organ Odszkodowawczy 2) Jednolite terminy realizacji roszczeń 3) Sankcje na wypadek niespełnienia norm dyrektywy 4) Powiązania systemów ubezpieczeniowych

41 Odszkodowanie – działaj!
Szanse na uzyskanie odszkodowania przez poszkodowanego w dużej mierze zależne są od jego własnych działań po wyrządzeniu szkody. Powinien zebrać od sprawcy wszelkie dane, niezbędne do dochodzenia odszkodowania. Niestety ze względu na zaniedbanie czy inne obiektywne przeszkody nie zawsze jest to możliwe. Szczególnie za granicą. Dlatego IV Dyrektywa nałożyła na państwa członkowskie UE obowiązek powołania Ośrodków Informacji.

42 Ośrodki Informacji Prowadzenie rejestrów, w których znajdują się dane niezbędne do występowania z roszczeniami odszkodowawczymi do zakładów ubezpieczeń Ośrodki ze wszystkich krajów współpracują ze sobą, wymieniając się informacjami, których potrzebuje poszkodowany Poszkodowany może uzyskać dzięki temu nazwę właściwego w jego przypadku reprezentanta do spraw roszczeń zagranicznego ubezpieczyciela

43 Reprezentanci do spraw roszczeń
Każdy zakład ubezpieczeń działający na obszarze UE, który prowadzi działalność w zakresie umów ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, ma obowiązek wyznaczyć swoich reprezentantów w każdym państwie członkowskim innym niż to, w którym otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności. Reprezentant zbiera informacje dotyczące okoliczności sprawy i musi ją rozpatrzyć w ciągu trzech miesięcy od dnia zdarzenia. Poszkodowany otrzymuje: odszkodowanie w pełnej wysokości, odszkodowanie częściowe lub odpowiedź odmawiającą wypłaty.

44 Niezaspokojone roszczenie? Organ odszkodowawczy!
Poszkodowany może się zwrócić do Organu odszkodowawczego w następujących przypadkach: 1) Gdy zakład ubezpieczeń nie wyznaczył reprezentanta do spraw roszczeń w państwie w którym poszkodowany ma miejsce zamieszkania. 2) Gdy reprezentant w ciągu 3 miesięcy nie rozpatrzył zgłoszonych roszczeń lub odmówił wypłaty odszkodowania, które nie spełnia wymogów rzeczowego uzasadnienia. 3) W terminie 2 miesięcy od wypadku nie można ustalić zakładu ubezpieczeń odpowiedzialnego za szkodę.

45 Niezaspokojone roszczenie? Organ odszkodowawczy!
Organ Odszkodowawczy jest odpowiedzialny za wypłatę odszkodowań również w przypadkach, gdy szkodę wyrządził pojazd niezidentyfikowany albo pojazd, który nie był ubezpieczony w zakresie OC jego posiadacza!

46 Inne drogi dochodzenia roszczeń:
Pozwanie odpowiedzialnego zakładu ubezpieczeń lub sprawcę szkody Zgłoszenie roszczenia do właściwego funduszu gwarancyjnego bądź zagranicznego biura Zielonej Karty Wybór drogi dochodzenia roszczeń i podmiotu odpowiedzialnego należy do poszkodowanego!!!

47

48 BOOM!

49 SPISANIE DANYCH SPRAWCY
OŚRODEK INFORMACJI SPISANIE DANYCH SPRAWCY

50 REPREZENTANT

51

52 ORGAN ODSZKODOWAWCZY

53

54