Zajęcia nr 2.

Zajęcia nr 2

Blok II – r. (zajęcia nr 2,3) Działalność Gospodarcza Pojęcie Przedsiębiorcy Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo Rodzaje Przedsiębiorców Podstawowe obowiązki przedsiębiorców

Pojęcie działalności gospodarczej

Działalność gospodarcza
Art.2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 460 ze zm.) stanowi, że: Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zawarte w przepisach u.s.d.g. określenie pojęcia działalności gospodarczej ma uniwersalny charakter, stanowiąc tym samym legalną definicję działalności gospodarczej. Oznacza to, że zawarte w innych aktach prawnych określenie dz.gosp. powinne być interpretowane zgodnie z pojeciem zawartym w u.s.d.g. ( np. ordynacja podatkowa odwoluje się do u.s.d.g względem wyjaśnienia definicji dz.gosp.)

Aktywność podmiotu w celu uznania ja za działalność gospodarcza musi spełniać odpowiednie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie.

Przesłanka nr 1 jeden z rodzajów działalności: dz. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie kopalin ze złóż, .dz. zawodowa( dz. wykonywana przez przedstawicieli „wolnych zawodów”),

Przesłanka nr 1 – Działalność wytwórcza o zakwalifikowaniu działalności gospodarczej do działalności wytwórczej decyduje m.in. końcowy efekt tej działalności, tj. powstanie z zakupionych czy wytworzonych materiałów nowego wyrobu. Działalność wytwórcza (przykłady): produkowanie urządzeń pomiarowych, produkowanie książek drukowanych, produkowanie samochodów.

Przesłanka nr 1 – Działalność budowlana M.in. Wykonywanie robót budowlanych prace polegające na budowie, przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego

Przesłanka nr 1 – Działalność handlowa Przykłady: Sprzedaż warzyw na targu Sklep obuwniczy Sklep komputerowy w galerii handlowej Market

Przesłanka nr 1 – Działalność usługowa Charakter niematerialny Przykłady: Ścięcie włosów u fryzjera Porada prawna u radcy prawnego/ adwokata Naprawa kranu przez hydraulika

Przesłanka nr 1 - Poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie kopalin ze złóż Przykłady: Kopalnia węgla kamiennego, Wykonywanie odwiertów w poszukiwaniu gazu łupkowego.

Przesłanka nr 1 - Działalność zawodowa Wolne zawody (zawody zaufania publicznego) Konieczność potwierdzenia kwalifikacji (egzamin) Samorządów zawodowy Kodeksy etyczne Przykłady: Adwokaci, radcowie prawni, notariusze, tłumacze przysięgli, architekci, pielęgniarki, lekarze, biegli rewidenci, rzeczoznawcy majątkowi itp. – art. 88 k.s.h.

Przesłanka nr 2 zarobkowy charakter- wykonywana dz. przynosi podmiotowi zyski (nadwyżkę przychodów na wydatkami), nie chodzi tutaj o wynik, ale o motyw działania podmiotu (podmiot może być stratny, ale jego celem jest uzyskanie zysku), nie chodzi o samo osiąganie realnych zysków

Przesłanka nr 3 Zorganizowany charakter- oznacza poddanie działalności gospodarczej regulacji prawnej, która wskazuje wymogi dopuszczające podmiot do podejmowanie i wykonywania działalności gospodarczej Zorganizowanie jest związane z dokonaniem i wyborem przez podmiot takich elementów jak np.: Forma organizacji przedsiębiorcy (np. sp. prawa handlowego) Siedziba przedsiębiorcy Zgromadzenie środków finansowych Zatrudnienie pracowników

Przesłanka nr 4 Ciągłość- działalność gospodarcza nie powinna być wykonywana incydentalnie, jednostkowo lub okazjonalnie (nie wyklucza jednak prowadzenia sezonowego), chodzi o działalność powtarzalną. Wyróżniamy 3 aspekty ciągłości: Czasowy- trwanie działalności w czasie Celowy- posiadanie przez podmiot określonego planu gospodarczego Podstawy utrzymania się- zakłada się, że to jest cel przedsiębiorcy W myśl ustawy, jednorazowe czynność zarobkowe nie będą kwalifikowane do dz. gosp (naprawa sąsiadowi drzwi w ramach pomocy sąsiedzkiej lub okazjonalne udzielanie korepetycji).

Wykonywanie działalności we własnym imieniu Dz. ta powinna być prowadzona samodzielnie w tym znaczeniu, iż prowadzi ją konkretny podmiot; który w ramach stosunków prawnych, w których występuje , jest podmiotem w sensie prawnym samodzielnym, a wszelkie prawa i obowiązki nabywa bezpośrednio. Samodzielność oznacza, że w rezultacie dokonywanych przez siebie przez siebie transakcji staje się uprawnionym bądź zobowiązanym i jest w pełni za nie odpowiedzialna. Nie oznacza to jednak, że musi działać osobiście (pełnomocnicy, prokurenci). Przedstawiciele tzw. wolnych zawodów- zawsze osobiście.

Wykonywanie działalności na własny rachunek Oznacza to, że dz. jest prowadzona na własne ryzyko i że podmiot jest narażony na straty. Natomiast prowadzenie dz. na cudzy rachunek oznacza, że prawa i obowiązki związane z prowadzeniem dz. muszą zostać ostatecznie przekazane tam, na czyj rachunek dana dz. jest prowadzona (działalność agenta, komisanta).

Pojęcie przedsiębiorcy

Pojęcie przedsiębiorcy
Brak uniwersalnej definicji

Definicja ustawowa Art. 4 u.s.d.g.
Przez przedsiębiorcę rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Ustawodawca za przedsiębiorców uznaje również wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Definicja ustawowa Art. 43(1) k.c.
Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33(1) § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Definicja przedsiębiorcy
Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Art. 2 Przedsiębiorcami, w rozumieniu ustawy, są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej.

Definicja przedsiębiorcy
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów Art. 4 pkt 1 Ilekroć mowa o przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a także: a) osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, b) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu, c) osobę fizyczną, która posiada kontrolę, w rozumieniu pkt 4, nad co najmniej jednym przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli podejmuje dalsze działania podlegające kontroli koncentracji, o której mowa w art. 13, d) związek przedsiębiorców w rozumieniu pkt 2, z wyłączeniem przepisów dotyczących koncentracji;

Przedsiębiorca a przedsiębiorstwo?

W doktrynie, w judykaturze i w prawie polskim termin „przedsiębiorstwo” ma trzy podstawowe znaczenia: podmiotowe, przedmiotowe, funkcjonalne.

Znaczenie podmiotowe Przedsiębiorstwo = przedsiębiorca Przedsiębiorstwo Państowe (obecnie marginalne znaczenie) W Polsce formę przedsiębiorstwa państwowego miało wiele podmiotów o różnej skali działania, np. Zakłady Przemysłu Metalowego „H. Cegielski” w Poznaniu, Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego czy Polskie Koleje Państwowe. Szczególnym rodzajem przedsiębiorstwa państwowego były państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej (PPGR). W późniejszym okresie wyodrębniono szczególny rodzaj przedsiębiorstw państwowych, mianowicie państwowe przedsiębiorstwa użyteczności publicznej (P.P.U.P.). Taką formę prawną miała od 1991 do 2009 roku Poczta Polska. Według danych Ministerstwa Skarbu z 2011 r. – istniało wówczas jeszcze 20 PP

Znaczenie przedmiotowe W znaczeniu przedmiotowym pojęcie przedsiębiorstwo zostało zdefiniowane w art. 55(1) kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r., Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest „zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8)tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Znaczenie funkcjonalne Przedsiębiorstwo = działalność gospodarcza

Przedsiębiorca – osoba fizyczna
Działalność gospodarcza może być prowadzona przez osobę fizyczną po dokonaniu zgłoszenia do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Niektóre działalności po uzyskaniu wymaganych koncesji lub zezwoleń oraz spełnieniu innych przewidzianych prawem warunków. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą podlega wszystkim regulacjom prawa administracyjnego gospodarczego, jak każdy inny przedsiębiorca. Prowadzenie niektórych rodzajów działalności gospodarczej przez osobę fizyczną jest zabronione, ponieważ ich prowadzenie zostało zastrzeżone dla podmiotów szczególnych (np. bank może być tylko prowadzony w formie spółki akcyjnej lub banku spółdzielczego, działalność ubezpieczeniowa w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, itd.). Szczególnym przypadkiem prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczna jest rzemiosło.

Przedsiębiorca – Osoba fizyczna
Oznaczenie przedsiębiorcy 43(2) § 1. k.c. Przedsiębiorca działa pod firmą. Art. 43 (4) k.c. Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Oznaczenie przesiębiorcy – cd. Przykłady: Usługi Ogólnobudowlane Jan Kowalski Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena Kowalska Ireneusz Kowalski Good Food Błąd!: Zakład Pogrzebowy Hades

Uwagi Praktyczne Przykład: Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena Kowalska W umowie stroną będzie: Helena Kowalska działająca pod firmą Zakład fryzjerski „Pod Włos” Helena Kowalska Dokumenty podpisuje w swoim imieniu Helena Kowalska - błąd: prezes Helena Kowalska, dyrektor Helena Kowalska

Rzemiosło Rzemiosło rozwijało się w Polsce już w okresie wczesnopiastowskim. W XIII wieku powstały pierwsze cechy. Regulacja ustawowa: ustawa z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2016 r. poz ze zm.) Definicja rzemiosła (art. 2 ust. 1 ww. ustawy) Jest to zawodowe wykonywanie działalności gospodarczej przez: osobę fizyczną, z wykorzystaniem zawodowych kwalifikacji tej osoby i jej pracy własnej, w imieniu własnym i na rachunek tej osoby – jeżeli jest ona mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej lub 2) wspólników spółki cywilnej osób fizycznych w zakresie wykonywanej przez nich wspólnie działalności gospodarczej – jeżeli spełniają oni indywidualnie i łącznie warunki określone w pkt 1. Rzemiosło jest wykonywane z udziałem kwalifikowanej pracy własnej, wobec czego podstawą rolę mają osobiste kwalifikacje rzemieślnicze (m.in. dyplomy i świadectwa).

Rzemiosło – przykłady: bednarstwo, garncarstwo, piekarnictwo, piwowarstwo, garbarstwo, też białoskórnictwo, szewstwo i krawiectwo, nożownictwo, szmuklerstwo, pasamonictwo, szkutnictwo, snycerstwo, introligatorstwo, ludwisarstwo.

Rzemiosło Do tej kategorii nie wlicza się działalności: Handlowej; Gastronomicznej; Transportowej; Usług hotelarskich; Usług świadczonych w wykonywaniu wolnych zawodów; Usług leczniczych Działalności wytwórczej i usługowej artystów plastyków i fotografików.

Wspólnicy spółki cywilnej Spółka cywilna (s.c.) jeden z rodzajów umów zobowiązaniowych Zawierając umowę, wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego Spółka cywilna nie ma własnego mienia – nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników, stanowiącego ich współwłasność (wspólność łączną). Ułatwnienia dla przedsiębiorców: np. niższa składka do ZUS Wyjątek: podatek VAT

Osoba prawna jako przedsiębiorca
Zgodnie z art. 33 k.c. osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Ze wg na cel powadzonej działalności wyróżnić można osoby prawne, dla których prowadzona działalność gospodarcza jest: - głównym celem, np. spółki kapitałowe, - jednym z celów, np. instytuty badawcze, - jest działalnością akcesoryjną, np. fundacje, muzea.

Po czym poznać? Art. 12 k.s.h. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółką akcyjną i uzyskuje osobowość prawną. Art. 11 § 1. Prawo Spółdzielcze Spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego.

Przykłady: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka akcyjna Spółdzielnia

Spółki kapitałowe Charakteryzują się tym, że: Podstawą ich istnienia jest kapitał wniesiony przez wspólników; Posiadają osobowość prawną, uzyskiwaną z chwilą wpisu do rejestru; Poddane są obowiązkowi zarejestrowania w Rejestrze Przedsiębiorców KRS; Akcje/udziały spółki są zbywalne; Umożliwiają działalność na dużą skalę, i łatwe pozyskiwanie dużej ilości kapitału; Mogą działać już na etapie spółki w organizacji; Nie muszą ujawniać w nazwie firmy żadnych nazwisk; Stanowią jedyne formy prawne, w jakich mogą działać jednoosobowe spółki Skarbu Państwa; Są podwójnie opodatkowane – podatkiem CIT z dochodów spółki i podatkiem z zysków wspólników/z dywidendy akcjonariuszy; Są poddane obowiązkowi pełnej księgowości; Odpowiedzialność osobista wspólników spółki z o.o./ akcjonariuszy SA jest wyłączona; Udziałowcy odpowiadają do wartości wkładu w majątek spółki, zaś akcjonariusze (założyciele) odpowiadają do wysokości posiadanych akcji; Wspólnicy są odsunięci od podejmowania bieżących decyzji w sprawach spółki i sprawowania bieżącej kontroli nad jej działalnością.

Spółki działają poprzez swoje organy: Walne zgromadzenie akcjonariuszy lub zgromadzenie wspólników; Komisje rewizyjne; Rady nadzorcze; Zarząd spółki.

Jednoosobowa spółka Skarbu Państwa jako podmiot prawa publicznego gospodarczego Jednoosobowa spółka Skarbu Państwa to rodzaj spółki utworzonej w wyniku procesu komercjalizacji KOMERCJALIZACJA Polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością bądź w spółkę akcyjną (spółkę kapitałową). SUKCESJA Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było przedsiębiorstwo państwowe, bez względu na charakter prawny tych stosunków (sukcesja generalna).

Osoba prawna jako Przedsiębiorca
Spółdzielnia Spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób (mogą to być osoby fizyczne, jak i osoby prawne, np. spółki z o.o. itp.). Spółdzielnia może prowadzić działalność społeczną, kulturalna i oświatową zarówno na rzecz swoich członków jak i ich środowiska. Majątek należący do spółdzielni jest prywatną własnością członków. Skład osobowy spółdzielni i jej fundusz udziałowy mogą się zmieniać. Spółdzielnię może założyć co najmniej 10 osób fizycznych (spółdzielnię produkcji rolnej i spółdzielnię socjalną - 5 osób) lub co najmniej 3 osoby prawne.

Jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej jako przedsiębiorcy
Inne nazwy: osoby ustawowe, ułomne osoby prawne

Ułomne osoby prawne jako Przedsiębiorcy
Po czym poznać? Art. 8 § 1. k.s.h. Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Art. 6 u.w.l.Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Przykłady: Spółki osobowe Spółki kapitałowe w organizacji

Zasadnicza różnica: Charakter działalności (powiązania wspólników) Spółki osobowe – powiązania osobowe, indywidualne umiejętności, wiedza Spółki kapitałowe – powiązania majątkowa Zasadnicze znaczenie ma wniesiony kapitał przez każdego ze wspólników – ustala pozycję w spółce Odpowiedzialność W spółkach osobowych – subsydiarna za spółkę

Spółki osobowe Jawna (s.j.) Partnerska (s.p.) Komandytowa (s.k.) Komandytowo-akcyjna (SKA)

Spółki osobowe posiadają następujące cechy: Brak osobowości prawnej (tzw. ułomne osoby prawne), Reprezentantami spółki są wspólnicy (wyjątek: w spółce partnerskiej może zostać powołany do tego zarząd), Istnieje stała więź między wspólnikami, Wspólnicy muszą być ujawnieni (wyjątek: komandytariusze – nazwisko nie może by zamieszczane w firmie spółki, w przeciwnym razie odpowiada jak komplementariusz), Wspólnicy wnoszą wkłady, Nieograniczona i solidarna odpowiedzialność osobistym majątkiem wspólników za zobowiązania spółki (wyjątek: akcjonariusze w spółce komandytowo-akcyjnej nie odpowiadają za zobowiązania spółki), Wspólnicy pracują na rzecz spółki (nie wszyscy mają taki obowiązek, wystarczy wniesienie wkładów w odpowiedniej wysokości), Uproszczona księgowość.

Rodzaje przedsiębiorców
Ustawodawca w rozdziale 7 u.s.d.g. wskazał 3 rodzaje przedsiębiorców: Mikroprzedsiębiorcy Mali przedsiębiorcy Średni Przedsiębiorcy Ich wyróżnienia dokonuje się na podstawie następujących kryteriów: 1) liczby zatrudnionych pracowników (średniorocznie) w ciągu ostatnich 2 lat obrotowych, 2) obrotu netto za 2 ostatnie lata obrotowe.

Mikroprzedsiębiorcy Definicja: art. 104 u.s.d.g.
Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Mali przedsiębiorcy Definicja: art. 105 u.s.d.g.
Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

Średni przedsiębiorcy
Definicja: art. 106 u.s.d.g. Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz 2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.

Wyrażone w euro wielkości przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku obrotowego wybranego do określenia statusu przedsiębiorcy. Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty. Przy obliczaniu średniorocznego zatrudnienia nie uwzględnia się pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego. W przypadku przedsiębiorcy działającego krócej niż rok, jego przewidywany obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, a także średnioroczne zatrudnienie oszacowuje się na podstawie danych za ostatni okres, udokumentowany przez przedsiębiorcę.

MŚP – c.d Różne formy wsparcia Większy dostęp do pomocy publicznej
Wsparcie na przykładzie PZP Np. Co do zasady dzielenie zamówień na mniejsze części Kontrola – ograniczenia Ułatwienia w prowadzeniu księgowości i podatkowe

MŚP – c.d. Kontrola Z art. 83 u.s.d.g. wynika różny czas trwania kontroli mikro, małych i średnich przedsiębiorców: Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać: 1) w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców – 12 dni roboczych; 2) w odniesieniu do małych przedsiębiorców – 18 dni roboczych; 3) w odniesieniu do średnich przedsiębiorców – 24 dni roboczych.

MŚP – c.d. Ratio legis – tego wyróżnienia
Zachęcania społeczeństwa do aktywności gospodarczej likwidacja bezrobocia Większość PKB wytwarzana przez MŚP

Osoby zagraniczne i przedsiębiorcy zagraniczni

OSOBA ZAGRANICZNA (art. 5 pkt. 2 u.s.d.g.) : - os. fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego (Każdy człowiek, bez względu na jakiekolwiek jego dodatkowe cechy, który nie ma obywatelstwa polskiego. Definicja ta odpowiada ujęciu cudzoziemca użytemu w ustawie z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach. Osobą zagraniczną jest zatem obywatel państwa obcego, a także bezpaństwowiec. Obywatel polski nigdy nie będzie osobą zagraniczną, nawet jeśli ma obywatelstwo innego kraju. ) - os. prawna z siedzibą za granicą (dla określenia siedziby stosuje się art. 41 KC - jeżeli ustawa/ oparty na niej statut nie stanowi inaczej, siedzibą os. prawnej jest miejscowość, w której siedzibę na jej organ zarządzający) - jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, która posiada siedzibę za granicą (kryterium rozstrzygającym tak jak przy osobie prawnej jest umiejscowienie siedziby; w tym przypadku również zastosowanie znajduje art. 41 KC)

PRZEDSIĘBIORCA ZAGRANICZNY (art. 5 pkt. 3 u.s.d.g.) - os. zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą (tzn. jest to osoba zagraniczna, która już prowadzi działalność gospodarczą za granicą, natomiast chce od podstaw założyć działalność gospodarczą w Polsce) - obywatel polski wykonujący działalność gospodarczą za granicą (są to wyłącznie os. fizyczne, które zarejestrowały działalność zgodnie z prawem innego kraju)

Dopuszczalność podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w Polsce przez os. zagraniczne i przedsiębiorców zagranicznych W zakresie warunków podejmowania działalności gospodarczej regulacje u.s.d.g. różnicują sytuacje podmiotów, które przeszły odpowiednie procedury i w sposób profesjonalny zajmują się wykonywaniem działalności gospodarczej za granicą (przedsiębiorców zagranicznych, którzy zamierzają ją przenieść na obszar Polski) oraz osób, które dopiero zamierzają rozpocząć tego typu działalność na terytorium RP.

Osoby zagraniczne (art. 13 u.s.d.g.)
Na takich samych zasadach jak obywatele polscy działalność gospodarczą mogą w Polsce podejmować i wykonywać: I KATEGORIA : * os. zagraniczne z państw członkowskich UE * os. zagraniczne z państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), które są stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) [EOG - to umowa pomiędzy państwami, EFTA a UE, które tą umowę zawarły i ratyfikowały tj. Islandia, Norwegia i Liechtenstein] * os. zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o EOG ani członkami UE, które jednak na podstawie umów zawartych przez te państwa z UE i jej państwami członkowskimi mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości

Osoby zagraniczne II KATEGORIA - zasada traktowania narodowego; nie dot. Bezpaństwowców; dot. cudzoziemców, którzy spełniają dodatkowe przesłanki, czyli nabyli na terenie Polski pewne uprawnienia szczególne, które uzasadniają zrównanie ich sytuacji w dziedzinie możliwości zarobkowania z obywatelami polskimi, m.in.: - zezwolenie na osiedlenie się, - zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, - zgodę na pobyt tolerowany, - status uchodźcy, - Karta Polaka.

Osoby zagraniczne III KATEGORIA (os. których nie dot. ww. przesłanki; które nie korzystają na równi z podmiotami polskimi z prawa do podjęcia działalności gospodarczej) * os. zagraniczne inne niż ww., czyli spoza UE, które nie posiadają umów z UE ani z RP, ani nie mają szczególnych uprawnień na terytorium RP Mogą one prowadzić działalność gospodarczą w Polsce jedynie w formie: -spółki komandytowej -spółki komandytowo-akcyjnej, -Spółki z o.o., -S.A. -przez przystępowanie do takich spółek -przez obejmowanie bądź nabywanie ich udziałów lub akcji Jest to wyjątek od zasady swobodnego wyboru formy organizacyjnoprawnej (odpada: spółka jawna, cywilna, partnerska i samo zatrudnienie)

Przedsiębiorcy Zagraniczni
ODDZIAŁ (jest on częścią przedsiębiorstwa zagranicznego), może go powołać jedynie taka osoba zagraniczna, która prowadzi działalność gospodarczą w innym kraju (tj. przedsiębiorca zagraniczny). Funkcją oddziału przedsiębiorcy zagranicznego jest przeniesienie części działalności gospodarczej z innego kraju do RP. PRZEDSTAWICIELSTWO – promocja, reklama SPÓŁKA HANDLOWA (odrębny podmiot) - w formie spółki komandytowej, komandytowo-akcyjnej oraz spółek kapitałowych Przedsiębiorcy zagraniczni prowadzący działalność gospodarczą w Polsce charakteryzują się odmiennym statusem prawnym. ZASADA RÓWNEGO TRAKTOWANIA odnosi się do przedsiębiorców zagraniczny mających siedzibę na obszarze EOG - mogą oni podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak polscy przedsiębiorcy. ZASADA WZAJEMNOŚCI - w stosunku do pozostałych przedsiębiorców zagranicznych.

Podstawowe obowiązki przedsiębiorców

Wpis do KRS / Ewidencji działalności gospodarczej Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. (art. 14 ust.1 u.s.d.g.) Do Krajowego Rejestru Sądowego – osoby prawne, ułomne osoby prawne Do Ewidencji Działalności gospodarczej – osoby fizyczne Prowadzenie działalności gospodarczej bez wymaganego zgłoszenia do Ewidencji działalności gospodarczej stanowi wykroczenie – art. 60(1)§1 Kodeksu wykroczeń

Umieszczanie w oświadczeniach pisemnych oraz posługiwanie się w obrocie prawnym i gospodarczym NIP Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. (art. 16 ust.1 u.s.d.g.)

Posiadanie tytułu prawnego do nieruchomości Przedsiębiorca jest obowiązany posiadać tytuł prawny do nieruchomości wskazanej jako adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność gospodarcza (art. 16a u.s.d.g.) Posiadanie tytułu prawnego – np. prawo własności, umowa najmu, użyczenie

Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. (art. 17 u.s.d.g.) Czyny nieuczciwej konkurencji – np. wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, organizowanie systemu sprzedaży lawinowej Dobre obyczaje - Klauzula generalna – odwołanie się do tzw. etyki zawodowej. Podobnie słuszne interesy konsumentów

Obowiązki dotyczące sposobu wykonywania działalności gospodarczej Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska. (art. 18 u.s.d.g.)

Obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych. (art. 19 u.s.d.g.) Przykład: farmaceuta w aptece, kierownik budowy na budowie

Obowiązki informacyjne Oznaczenie towarów wprowadzanych do obrotu oraz firmy i adresu producenta Oznaczenie firmy, NIP, adresu i siedziby przedsiębiorcy w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość (art u.s.d.g.)

Obowiązek dotyczący sposobu dokonywania transakcji pieniężnych Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. (art. 22 u.s.d.g.)

Zajęcia nr 2.

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Zajęcia nr 2."— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Zajęcia nr 2.

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Zajęcia nr 2."— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres