Pedagogika szkoły wyższej

Prezentacja na temat: "Pedagogika szkoły wyższej"— Zapis prezentacji:

1 Pedagogika szkoły wyższej

2 Scenariusze zajęć dydaktycznych

3 Program edukacyjny Cele ogólne i operacyjne
Charakterystyka nauczyciela Charakterystyka ucznia Miejsce i czas Forma zajęć Środki dydaktyczne Treści kształcenia Ewaluacja Bibliografia

4 Scenariusz zajęć Cele Charakterystyka nauczyciela
Charakterystyka ucznia / grupy Miejsce i czas zajęć Metody nauczania (metody kształcenia) Forma zajęć Środki dydaktyczne Dokładny przebieg zajęć (tok metodyczny zajęć) Opcjonalnie ewaluacja Bibliografia, załączniki

5 Cele kształcenia

6 Cele ogólne Odnoszą się do umiejętności, wiedzy, postaw; wskazują ogólne kierunki dążenia ucznia. Określenia dotyczące: opanowania wiadomości, zaznajamiania się z czymś, poznania. Przykłady: zapoznanie, rozumienie, zastosowanie, analizowanie, wdrażanie, rozwijanie, uświadamianie, inspirowanie, nabywanie, nakłanianie, wyposażanie, wspomaganie...

7 Operacjonalizacja celów ogólnych
Operacjonalizacja - nadanie celom kształcenia takiej formuły słownej, by określała jednoznaczne, wymierne skutki kształcenia. Cele operacyjne stanowią opis wyników, jakie mają być uzyskane.

8 Operacjonalizacja celów Przykłady
Uczeń potrafi: definiować, analizować, wymieniać, decydować, diagnozować, dobierać, formułować, integrować, sortować, syntetyzować, ułatwiać, uogólniać, uzasadniać, zachęcać, zastosować, wskazywać, przytaczać…

9 Przykład Cel ogólny: opanowanie wiadomości związanych z komunikacją niewerbalną Uczeń potrafi: definiować pojęcia: komunikacja niewerbalna, proksemika, kinezjetyka, emblemat wymieniać funkcje zachowań niewerbalnych, wymieniać kanały komunikacji niewerbalnej (mimika, gesty, kontakt wzrokowy, postawa, itd.).

10 Przykład Cel ogólny: wdrażanie do funkcjonowania w zróżnicowanym kulturowo środowisku pracy Menedżer: zna znaczenie pojęć: tolerancja, wielokulturowość, tożsamość kulturowa, stereotyp; dostrzega i akceptuje różnice kulturowe; zna problemy wynikające z różnorodności wielokulturowej i wie, jak im zapobiegać oraz w jaki sposób je rozwiązywać; potrafi skutecznie komunikować się z przedstawicielami obu kultur.

11 Błędy operacjonalizacji
Zbytnie rozdrobnienie celu Preferowanie celów poznawczych Zapominanie o celu ogólnym Zaniedbanie możliwości zweryfikowania, czy cel operacyjny został osiągnięty

12 Taksonomia celów kształcenia
Hierarchiczna klasyfikacja wybranej dziedziny celów kształcenia. Wyróżnia się 4 dziedziny: EMOCJONALNA POZNAWCZA ŚWIATOPOGLĄDOWA PRAKTYCZNA

13 Dziedzina emocjonalna
Uczestnictwo w działaniu Podejmowanie działania Nastawienie na działanie System działań

14 Dziedzina poznawcza Zapamiętanie wiadomości Zrozumienie wiadomości
Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych

15 Dziedzina światopoglądowa
Przekonanie o prawdziwości wiedzy Przekonanie o wartości wiedzy Nastawienie na zastosowanie wiedzy System zastosowań wiedzy

16 Dziedzina praktyczna Naśladowanie działania Odtwarzanie działania
Sprawność działania w stałych warunkach Sprawność działania w zmiennych warunkach

17 Metody kształcenia

18 Metody kształcenia Czynności nauczyciela, dzięki którym wprowadza on do lekcji wiadomości i kieruje ich obiegiem, mogą się toczyć według rozmaitych wzorców. Najbardziej typowe wzorce noszą nazwę metod nauczania.

19 Metody kształcenia Wykład Pogadanka Dyskusja
Kierowanie korzystaniem z materiałów źródłowych Pokaz Instrukcja Gra dydaktyczna Burza mózgów Metoda sytuacyjna (case study) Gra biograficzna Metoda symulacyjna (inscenizacyjna) / drama

20 Bibliografia (red.) K. Kruszewski (2005), Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, PWN, Warszawa. Kostera M., A. Rosiak A. (2005), Zajęcia dydaktyczne. Jak je prowadzić?, GWP, Gdańsk. Okoń W. (1995), Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa.