Migracja ptaków Oliwia Czarnik kl. 4.

Prezentacja na temat: "Migracja ptaków Oliwia Czarnik kl. 4."— Zapis prezentacji:

1 Migracja ptaków Oliwia Czarnik kl. 4

2 Dlaczego i kiedy wędrują ptaki?
Podstawowym powodem jest oczywiście zmiana pór roku. Szczególnie jest to zauważalne w krajach o klimacie umiarkowanym – na półkuli północnej. Można wtedy odróżnić porę ciepłą (okres od początku marca do połowy października) i porę zimną (listopad-luty). Warunkuje to dostęp do pożywienia, dlatego ptaki są zmuszone przenosić się zimą w tereny ciepłe, na półkulę południową. Dla przykładu weźmy jeden z popularnych polskich gatunków – obecną niemal w każdym regionie kaczkę krzyżówkę. Jest to gatunek wędrowny, jednak kilkanaście procent osobników z naszego kraju pozostaje u nas nawet w okresie zimowym. Ulubionymi zimowiskami są dla nich niezamarzające rzeki w południowo-zachodniej i północnej części Polski. Pozostałe osobniki odlatują z naszego kraju między wrześniem, a grudniem. Powracają do nas na przełomie lutego i kwietnia.

3 Ptaki odlatujące na zimę do ciepłych krajów:
- wilga, - kukułka, - słowik, - jaskółka, - dudek, - kraska, - bocian.

4 Ptaki pozostające na zimę w Polsce.
- Zimorodek, - Sroka, - Bażant, - Sójka, - Cietrzew, - Gil, - Wróbel, - Sikora bogatka, - Dzięcioł duży, - Sikorka, - Kruk,

5 Ptaki w większości odlatujące na zimę:
- Szpak, - Gawron, - Czapla siwa, - Perkoz dwuczuby, - Łabędź niemy,

6 Charakterystyka wybranych przykładów ptaków migrujących

7 Jemiołuszka Pojawia się u nas w listopadzie a odlatuje w marcu lub kwietniu. Coraz częściej podczas jesiennych spacerów można obserwować stadka jemiołuszek. Często się zdarza, że jeszcze przed ich zobaczeniem udaje się usłyszeć charakterystyczny głos zdradzający miejsce obecności skrzydlatej gromadki. Jemiołuszka przylatuje z Skandynawii jak również z północno-wschodniej części Rosji. Odżywia się ona: - dziką różą - owocami leśnymi - pączkami liści i kwiatów - drobnymi owadami - dziką różą.

8 Jer (ptak) Zamieszkuje północną część Wysp Brytyjskich oraz pas od Półwyspu Skandynawskiego i Estonii po Kamczatkę. Zimuje w pasie klimatów umiarkowanych Europy i Azji. Jest to bowiem typowy mieszkaniec lasów iglastych i liściastych o charakterze tajgi. Prowadzi tam podobny tryb życia do zięby, która z kolei w tych wyższych szerokościach geograficznych nie gniazduje. W niektórych latach jesienne migracje przybierają rozmiary inwazji, której celem jest Europa Zachodnia i Środkowa. Ma ona miejsce zwłaszcza w czasie obfitego owocowania drzewostanów bukowych. Wybrane stada docierają nawet w rejon śródziemnomorski, północnej Afryki i do południowo-zachodniej Francji.

9 Sikorka Bogatka Sikorka bogatka jest małym ptaszkiem jak wróbelek. Różni się od niego bogatym ubarwieniem. Sikora bogatka, to najliczniejszy i najbardziej wszędobylski gatunek sikor zamieszkujących Polskę. Sikora bogatka jest niewiele mniejsza od wróbla − długość jej ciała mieści się w granicach cm. Ma czarny łepek z białą plamą na policzku. Przez brzuszek koloru żółtego lub żółto-zielonego przebiega czarny krawat. Skrzydła i ogon są niebieskawe. Nie ma wyraźnego dymorfizmu płciowego – samca od samiczki odróżnia dłuższy i szerszy krawat.

10 Bocian biały Jego upierzenie jest głównie białe, z czarnymi piórami na skrzydłach. Dorosłe ptaki mają długie czerwone nogi oraz długie spiczasto zakończone czerwone dzioby i mierzą średnio 100–115 cm od czubka dziobu do końca ogona, ze skrzydłami o rozpiętości 155–215 cm. Bocian biały podejmuje co roku dalekie wędrówki, zimując w Afryce, od tropikalnej Afryki Subsaharyjskiej po Republikę Południowej Afryki na południu lub na subkontynencie indyjskim (podgatunek azjatycki).Podczas migracji między Europą i Afryką unika przelotów przez Morze Śródziemne i kieruje się przez Lewant na wschodzie lub Cieśninę Gibraltarską na zachodzie, ponieważ wznoszące prądy powietrzne nad wodą. Bocian biły odżywia się zwierzętami takimi jak: • Płazy (żaby, traszki); • Gady (węże, jaszczurki); • Pisklęta ptaków gnieżdżących się na ziemi; • Drobne ssaki (norniki, myszy, krety, ryjówki).

11 Dziękuję za uwagę! BIBLIOGRAFIA: http://mojeptaki.info/archives/1203