Synergia Synergia nie jest zjawiskiem nowym. Jej rodowód sięga średniowiecza i odrodzenia. Jednak dopiero w połowie XX w. stała się przedmiotem zainteresowania:

Prezentacja na temat: "Synergia Synergia nie jest zjawiskiem nowym. Jej rodowód sięga średniowiecza i odrodzenia. Jednak dopiero w połowie XX w. stała się przedmiotem zainteresowania:"— Zapis prezentacji:

1 Synergia Synergia nie jest zjawiskiem nowym. Jej rodowód sięga średniowiecza i odrodzenia. Jednak dopiero w połowie XX w. stała się przedmiotem zainteresowania: psychologii, socjologii, ekonomii, cybernetyki, teorii systemów, organizacji i zarządzania oraz wielu innych nauk.

2 Synergia to kooperacja, współdziałanie czynników. To zestawienie dwóch lub więcej elementów, by ich działanie dało efekt większy niż prosta suma efektów osiąganych przez każdy z elementów z osobna. „Całość to więcej niż suma części”.

3 W literaturze przedmiotu synergia nazywana jest:  efektem organizacyjnym  efektem połączonym,  efektem promieniowania,  efektem wzmocnienia,  efektem harmonii,  efektem facylitacyjnym (efektem obecności).

4 Synergia, dyssynergia, asynergia Synergia to zjawisko zespolenia czynników, które powodują powstanie efektu złożonego przy równoczesnym spełnieniu następujących czynników:  osiągnięty efekt złożony jest różny pod względem przedmiotowym od efektu bazowego,  osiągnięty efekt złożony jest wyżej wartościowany od efektu bazowego.

5 Szczególnym przypadkiem synergii w organizacji jest efekt organizacyjny nazywany także efektem działania zbiorowego. Uznaje się go za podstawowy motyw tworzenia i funkcjonowania organizacji. Przybiera postać wymiernych korzyści, jak i nie dających się poddać ocenie ilościowej skutków niemożliwych do osiągnięcia w działalności indywidualnej.

6 Przyczyny powstawania efektu synergii  osiągnięcie wprawy (rutynizacja) w wykonywaniu czynności,  specjalizacja i kumulacja pewnych rodzajów czynności,  korzystanie z bardziej wydajnych maszyn i urządzeń,  koncentracja sił i środków w przestrzeni i czasie,

7  możliwość przekroczenia tzw. progu skuteczności w wyniku działań zbiorowych,  kontekst społeczny zwiększający efektywność pracy ludzi działających w zespołach i obserwujących własną pracę (facylitacja).