Dariusz Gołębiewski III D. Ulica Żołnierzy Wyklętych Ulica Żołnierzy Wyklętych to częściowo ukończona ulica w Bolesławcu biegnąca w kierunku północno-zachodnim.

Prezentacja na temat: "Dariusz Gołębiewski III D. Ulica Żołnierzy Wyklętych Ulica Żołnierzy Wyklętych to częściowo ukończona ulica w Bolesławcu biegnąca w kierunku północno-zachodnim."— Zapis prezentacji:

1 Dariusz Gołębiewski III D

2 Ulica Żołnierzy Wyklętych Ulica Żołnierzy Wyklętych to częściowo ukończona ulica w Bolesławcu biegnąca w kierunku północno-zachodnim od projektowanej ulicy Henryka Sienkiewicza do ulicy Gdańskiej, o projektowanej długości około 250 metrów. Obecnie istnieje około 120 metrów ulicy. Jest dwukierunkowa na całej swojej długości. Po ukończeniu będzie zamykać od południa i zachodu teren Osiedla Słowińskiego.

3

4

5 Przy ulicy istnieje już kilka obiektów zabudowy wielorodzinnej. Planowane jest wybudowanie nowych takiego typu budynków w ramach budowy nowoczesnego Osiedla Słowińskiego.

6 wzgórze Około 100 metrów na południe od ulicy Gdańskiej znajduje się wzgórze graniczące z ulicą Żołnierzy Wyklętych od północy. Wzgórze to jest miejscem, z którego można podziwiać panoramę całego Bolesławca. Jej najważniejszymi punktami są(po kolei od strony Bobru): -Wiadukt kolejowy -Wieża kościoła pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy -Wieża Ratusza Miejskiego -Bazylika Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny -’’Wieżowiec’’ Urzędu Miasta Bolesławiec -Wieżowce Osiedla Piastów i Osiedla Południe

7

8

9 Do niedawna rejon ulicy Żołnierzy Wyklętych był wielkim nieużytkiem. Tylko wzgórze położone tuż obok obecnej ulicy było obiektem zainteresowań niemieckich, a później polskich, mieszkańców miasta. Klika lat temu pomiędzy ulicą Śluzową a obecną ulicą Żołnierzy Wyklętych wybudowano kilka obiektów zabudowy wielorodzinnej. 29 listopada 2012 roku Rada Miasta Bolesławiec uchwaliła ustawę sankcjonującą powstanie kilku nowych ulic w Bolesławcu. Wśród nich znalazła się ulica Żołnierzy Wyklętych.

10

11

12 Wzgórze Ulica

13 Historia patrona ulicy- Żołnierzy Wyklętych

14 Byli to żołnierze podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji powojennej Polski, czyli upodabnianiu jej do Związku Radzieckiego, a także opierali się uzależnianiu się Polski od ZSRR. Ostatni walczący Żołnierz Wyklęty, Józef ‘’Lalek’’ Franczak, został pokonany dopiero w 1963 roku, 18 lat po II wojnie światowej.

15 W kwietniu 1943 roku Niemcy ujawnili w Katyniu masowe groby polskich oficerów zamordowanych trzy lata wcześniej przez NKWD. Rząd RP na Uchodźstwie w Londynie poprosił MCK o zbadanie grobów. Stalin wiedział, że powołanie międzynarodowej komisji ujawni winę Związku Radzieckiego. Ogłosił, że rząd polski stoczył się na drogę zmowy z Hitlerem i oszczerczo atakuje rząd radziecki. Pod koniec kwietnia 1943 roku zerwał stosunki dyplomatyczne z polskim rządem i zaakceptował utworzenie komunistycznego Związku Patriotów Polskich i Ludowego Wojska Polskiego. W okupowanej Polsce rozwinęła działalność PPR- Polska Partia Rewolucyjna. Jej ramieniem zbrojnym była Gwardia Ludowa, przekształcona 1 stycznia 1944 roku w Armię Ludową. Była to organizacja opozycyjna do Armii Krajowej.

16 Trwała od 4 stycznia 1944 roku do stycznia 1945 roku. Została zaplanowana przez Armię Krajową w 1943 roku. Trwała od 4 stycznia 1944 roku do stycznia 1945 roku. Jej celem była walka z oddziałami niemieckimi, zapobieżenie wcieleniu w życie postanowienia o włączeniu Polski do radzieckiej strefy wpływów i uświadomienie władzom radzieckim, że na wyzwolonych terytoriach II Rzeczypospolitej gospodarzami są Polacy. Zamierzano także odtworzyć struktury polskiej armii w stanie przedwojennym w kraju. Armia Krajowa nie walczyła z Rosjanami, a wręcz często współpracowała z Armią Czerwoną w walce z Niemcami, np. w walce o Wilno. Taka współpraca zazwyczaj kończyła się rozbrojeniem AK-owców przez Rosjan i postawieniem ich przed wyborem- wywózka do łagru lub akces do LWP. Większość AK- owców odmawiała włączenia do LWP. Tylko nieliczne oddziały AK zdołały uciec Rosjanom.

17 Akcja ‘’Burza’’ toczyła się głównie na wschód od Bugu, czyli na Kresach Wschodnich, ponieważ te tereny bezprawnie chcieli zająć Sowieci. Na Wołyniu z Niemcami walczyła między innymi 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK. Walki były bardzo zacięte. W marcu pod Kowlem pojawiła się Armia Czerwona, która wyparła Niemców. Polacy musieli jednak uciekać przed wrogo nastawionymi Sowietami. AK wyzwoliła takie miasta jak Wilno i Lwów, ale została z nich podstępnie wyparta, po czym oddziały AK zostały rozbrojone przez Sowietów. Początkowo w akcję nie włączono Warszawy. Ostatecznie jednak, w obliczu ofensywy Armii Czerwonej na miasto, 1 sierpnia 1944 roku wybuchło Powstanie Warszawskie. Powstańcy skapitulowali 3 października 1944 roku po zażartej walce. Warszawa rozkazem Hitlera legła w gruzach.

18 Jej szkielet zaczął powstawać już w 1943 roku, ponieważ były obawy, że Rosjanie zechcą zbolszewizować Polskę. W styczniu 1945 roku rozwiązano Armię Krajową. Szefem sztabu był generał Emil ‘’Nil’’ Fieldorf, a Komendantem NIE po rozwiązaniu Armii Krajowej został jej ostatni dowódca, czyli generał Leopold ‘’Niedźwiadek’’ Okulicki. Powstał tylko szkielet NIE. Organizacja ta była bardzo głęboko zakonspirowana. Pomimo to jej działania szybko sparaliżowało aresztowanie generała Okulickiego w marcu 1945 roku i wcześniejsze o nieco ponad dwa tygodnie przypadkowe aresztowanie generała Fieldorfa. W maju 1945 roku NIE zostało rozwiązane. Jej cele przejęła Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj.

19 Powstała w maju 1945 roku w miejsce NIE. Jej celem była walka z Sowietami, którzy de facto okupowali Polskę. Na czele Delegatury stanął pułkownik Jan Rzepecki. Organizacja została rozwiązana po kilku miesiącach istnienia, 6 sierpnia 1945 roku. Delegatura dzieliła kraj na trzy Obszary(Południowy, Centralny, Zachodni), które dzieliły się na Okręgi. Okręg Kraków Obszaru Południowego dzielił się ponadto na dwa Podokręgi(Kraków i Rzeszów). W jej miejsce powołano WiN, czyli Wolność i Niezawisłość

20

21 WiN powstała we wrześniu 1945 roku. Jej pierwszym komendantem był dawny przywódca Delegatury Jan Rzepecki. WiN deklarowała swój cywilny charakter, ale posiadała oddziały wojskowe w lasach dawnego Obszaru Centralnego Delegatury. Jej celem było doprowadzenie do opuszczenia przez Armię Czerwoną i NKWD terenów Polski. Po referendum ludowym w 1946 roku to ta organizacja poinformowała ONZ o sfałszowaniu jego wyników. Od wiosny 1948 roku WiN znalazła się pod kontrolą przewerbowanych przez rząd oficerów AK i WiN. Rząd komunistyczny przejmował od Zachodu złoto, dolary, a nawet wykorzystywał agentów i radiostacje. W zamian komuniści wysyłali na Zachód nieświadomych gry rządu emisariuszy i kurierów. Wobec planów CIA wysłania do Polski większej ilości agentów, komuniści rozbili WiN w grudniu 1952 roku.

22 Napady na posterunki Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa Agitacja antykomunistyczna Napady na konwoje wojskowe Ataki na więzienia SB Utrzymywanie w lasach oddziałów partyzanckich Akcje ekspropriacyjne, w tym atak na spółdzielnię Samopomocy Chłopskiej w Wierzbniku Oczekiwanie na wybuch III Wojny Światowej

23 Fałszywe obietnice amnestii od rządu Obławy w lasach Aresztowania i tortury Wnikanie agentów SB w struktury podziemne Represje wobec rodzin żołnierzy podziemia Los schwytanego partyzanta był bardzo ciężki. Po aresztowaniu trafiał do więzienia, gdzie był przesłuchiwany i często też torturowany. Część z nich została osadzona we wspólnych celach ze zbrodniarzami hitlerowskimi w celu zniszczenia psychicznego, np. Kazimierz Moczarski. Niektórzy z nich byli skrytobójczo mordowani, np. Witold Pilecki. Wielu skazano na karę pozbawienia wolności lub wywieziono na Wschód, do ZSRR. Liczbę schwytanych partyzantów ocenia się na około 20 000 osób.

24 Urodził się w 1915 roku. Walczył w kampanii wrześniowej. Podczas okupacji był członkiem Konfederacji Tatrzańskiej, lokalnej organizacji zbrojnej we wsi Waksmund niedaleko Nowego Targu(Podhale). W 1943 roku Niemcy zabili mu rodzinę i spalili dom. Wtedy Kuraś przyjął pseudonim ‘’Ogień’’ i podporządkował się Armii Krajowej. Po kilku miesiącach przeszedł do Batalionów Chłopskich. Pomógł Sowietom wyzwolić Nowy Targ. Dostał zadanie zorganizowania MO w Nowym Targu, ale w kwietniu 1945 roku zdezerterował. Ze swoim oddziałem walczył z MO, SB i NKWD. W sierpniu 1946 roku jego oddział rozbił jedno z krakowskich więzień i uwolnił kilkudziesięciu partyzantów. Jego oddział liczył ponad 500 ludzi. 21 lutego 1947 roku został otoczony w Ostrowsku pod Nowym Targiem. Po zażartej walce próbował popełnić samobójstwo. Zmarł w szpitalu w Nowym Targu następnego dnia. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

25 Oddział Partyzancki «Błyskawica» walczy o Wolną, Niepodległą i prawdziwie demokratyczną Polskę. Walczyć będziemy tak o granice wschodnie jak i zachodnie. Nie uznajemy ingerencji ZSRR w sprawy wewnętrzne polityki państwa polskiego. Komunizm, który pragnie opanować Polskę, musi zostać zniszczony. Józef Kuraś

26 Urodził się w 1895 roku w Krakowie. Walczył w Legionach Piłsudskiego. Uczestniczył w wyprawie kijowskiej z maja 1920 roku. Podczas kampanii wrześniowej dowodził jednym z pułków 12 DP. W latach 1942-1944 dowodził Kedywem w ramach AK. W 1944 roku stworzył, zgodnie z rozkazem swoich dowódców, organizację NIE i został szefem jej sztabu. W marcu 1945 roku został aresztowany jako Walery Gdanicki i wywieziony na dwa lata do ZSRR. W 1947 roku wrócił do Polski. Rok później uwierzył w obietnicę amnestii i ujawnił swoje prawdziwe nazwisko. Po dwóch latach został aresztowany pod sfałszowanym zarzutem wydawania żołnierzom AK rozkazów likwidowania partyzantów radzieckich i skazany na śmierć w sfingowanym procesie przez powieszenie. Wyrok wykonano w 1953 roku. Jego ciało prawdopodobnie spoczywa na Powązkach.

27 Skazany patrzył mi cały czas w oczy. Stał wyprostowany. Nikt go nie podtrzymywał. Po odczytaniu dokumentów zapytałem skazanego, czy ma jakieś życzenie. Na to odpowiedział: ‘’Proszę powiadomić rodzinę’’. Oświadczyłem, że rodzina będzie powiadomiona. Zapytałem ponownie, czy jeszcze ma jakieś życzenia. Odpowiedział, że nie. Wówczas powiedziałem: ‘’Zarządzam wykonanie wyroku’’.Kat i jeden ze strażników zbliżyli się (...). Postawę skazanego określiłbym jako godną. Sprawiał wrażenie bardzo twardego człowieka. Można było wprost podziwiać opanowanie w obliczu tak dramatycznego wydarzenia. Prokurator Witold Gatner, świadek egzekucji Emila Fieldorfa

28 Urodził się w 1918 roku. W latach 1940-1944 walczył w Związku Walki Zbrojnej, przekształconym w międzyczasie w Armię Krajową. W 1944 roku został przymusowo wcielony do 2 Armii Wojska Polskiego. W styczniu 1945 roku, po obejrzeniu egzekucji na żołnierzach AK, zdezerterował. Brał udział w wielu zamachach, raz uciekł z ciężarówki UB. W 1953 roku brał udział w nieudanej akcji ekspropriacyjnej w Piaskach. Został skazany zaocznie na banicję. Rozpracowywano go już od 1951 roku. Cały czas się ukrywał. Ubecja dopadła go dopiero 21 października 1963 roku w Majdanie Kozic Górnych na Lubelszczyźnie. Według oficjalnej wersji zginął z bronią w ręku. Rodzinie oddano jego zwłoki, ale pozbawione głowy.

29 Okrążenia zabudowań dokonano z podjazdu przez grupę operacyjną ZOMO składającą się z 35 funkcjonariuszy doprowadzonych do meliny przez dwóch oficerów Służby Bezpieczeństwa. Z chwilą okrążenia zabudowań Franczak wyszedł ze stodoły, pozorując gospodarza rozważał możliwość wyjścia z obstawy, a gdy został wezwany do (nieczytelne) chwycił za broń – pistolet, z którego oddał kilka strzałów. W tej sytuacji grupa likwidacyjna ZOMO przystąpiła do likwidacji. Franczak mimo wzywania go do zdania się podjął obronę i wykorzystując słabe punkty obstawy pod osłoną zabudowań wycofał się około 300 m od meliny, gdzie podczas wymiany strzałów został śmiertelnie ranny i po kilku minutach zmarł. Opis ostatnich chwil Józefa Franczaka według UB

30 Wikipedia.org Zdjęcia, informacje, cytaty, mapa Obszarów WiN Fotopolska.eu Zdjęcia, mapa Bunzlau z 1932 roku Wszystkie zdjęcia współczesne za wyjątkiem zdjęć karabinu ‘’Sten’’ zostały wykonane przeze mnie. Godło II RP i flaga PPP pochodzą z witryny wikipedia.org

31