Wywiad gospodarczy a lobbing Lobbing jest ważnym przejawem WG. Można traktować go jako „przedłużenie” wywiadu. Stanowi cenne źródło informacji dla polityków,

Prezentacja na temat: "Wywiad gospodarczy a lobbing Lobbing jest ważnym przejawem WG. Można traktować go jako „przedłużenie” wywiadu. Stanowi cenne źródło informacji dla polityków,"— Zapis prezentacji:

1 Wywiad gospodarczy a lobbing Lobbing jest ważnym przejawem WG. Można traktować go jako „przedłużenie” wywiadu. Stanowi cenne źródło informacji dla polityków, urzędników o różnych aspektach życia gospodarczego. Lobbing styka się z WG. Oba pojęcia opierają się na informacjach, wykorzystują informacje, walczą o informacje.

2 Podobnie, jak WG lobbing wymaga także szczegółowych uregulowań prawnych, przestrzegania norm etyczno – moralnych. Szczególnym problemem jest tzw. dziki lobbing opierający się na wszelkiego rodzaju kontaktach nieformalnych, niejasnych układach pomiędzy biznesem, a polityką. To główne źródło działań korupcjogennych.

3 Istota lobbingu Lobbing to działania mające na celu wpływanie na postawy szeroko rozumianych decydentów – np. organizacje pozarządowe, stowarzyszenia, środowiska naukowe, różne inne grupy zainteresowania (np. pracownicy). Warto także, by lepiej zrozumieć istotę lobbingu, podkreślić czym nie jest lobbing – lobbing nie jest sumą nacisków, mniej lub bardziej skrytych na podejmowane decyzje, mający na celu zaspokojenie partykularnych interesów.

4 Geneza lobbingu Ojczyzną lobbingu jest Wielka Brytania, choć jego początków należy doszukiwać się w USA pod koniec XIX w. pochodzi od słowa „lobby”, a oznacza korytarze brytyjskiego parlamentu. Lobby traktowane było pierwotnie jako kuluary parlamentu. Oznaczało działalność profesjonalistów – lobbystów wystających całymi dniami w holach parlamentu, uczestniczących w różnych bankietach, przyjęciach w celu pozyskania dla siebie sojuszników. Z kolei etymologicznie słowo lobbing wywodzi się od łacińskiego „lobbium”, „lobia”, oznaczających galerię, pasaż.

5 Znaczenie lobbingu W praktyce traktuje się lobbing jako sztukę informowania. Najważniejsze jest w nim by wiedzieć: co, gdzie, komu, jakie informacje dostarczyć. Bardzo ważne jest w nim jednak nie tylko informowanie, ale wywieranie wpływu na decydenta, a wpływ ten dotyczy najczęściej systemu prawa.

6 Lobbing jest bardzo negatywnie kojarzony, co wynikać może z niezrozumienia tego pojęcia lub z potocznych skojarzeń utożsamiających go z negatywnymi i nieuczciwymi praktykami biznesowymi. Lobbing to skrzyżowanie różnych dziedzin, specjalności, elementów, różnych kultur. B. Legrelle podkreśla, że w lobbingu niezbędne jest: 20% prawa, 20% polityki, 20% ekonomii, 20% dyplomacji, 20% komunikacji.

7 Lobbing a prawo W Polsce, podobnie jak w większości krajów europejskich, lobbing nie posiada wyraźnych uregulowań prawnych, ustawowych regulacji. Brak w nich bowiem konkretnych zasad czy warunków określających działalność grup interesu lub ich przedstawicieli. Jedynie niemiecki Bundestag zamieścił w swoim regulaminie aneksy dotyczące funkcjonowania takich grup. Polski sejm w dniu 7 lipca 2005 r. uchwalił ustawę o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. Podjęto tym samym próbę uporządkowania działalności lobbingowej w Polsce. W procesie stanowienia prawa każdy ma prawo bronić swoich interesów i zgodnie z przepisami prawa wpływać na proces legislacyjny.

8 Działalność lobbingowa w Polsce W Polsce działalność lobbystyczną uprawiają najczęściej: duże przedsiębiorstwa i korporacje – wśród nich główną rolę pełnią firmy zagraniczne, które przenoszą z innych krajów rozwiązania organizacyjne i strategie lobbystyczne i stosują je w Polsce. W grupie największych zagranicznych lobbystów wymienić należy np.: Procter&Gamble, Philip Morris, itp.; politycy i grupy interesów powiązane z władza polityczną, branżowe grupy interesów ekonomicznych,

9 związki, organizacje i stowarzyszenia gospodarcze – wśród nich za najbardziej znaczące uważa się: Konfederację Pracodawców Polskich, Krajową Izbę Gospodarczą, Business Center Club, Polską Radę Biznesu; biorą one udział w procesie legislacyjnym, monitorują i opiniują akty prawne, wypowiadają się na temat polityki gospodarczej rządu i ingerencji państwa w gospodarkę, organizują spotkania i dyskusje na tematy gospodarcze z czołowymi przedstawicielami życia politycznego. Stanowiska ich najbardziej obecne są mediach, ich członkowie finansują kampanie wyborcze wybranych polityków i popierają własnych kandydatów wyborach parlamentarnych;

10 związki zawodowe – to Niezależny Samodzielny Związek Zawodowy „Solidarność” oraz Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. Ważną rolę odgrywają także niektóre branżowe organizacje o charakterze masowym m.in. Związek Nauczycielstwa Polskiego. Grupy takie dysponują silnymi instrumentami nacisku politycznego instrumentami postaci masowej mobilizacji członków czy strajku, organizacje i stowarzyszenia społeczne – największą aktywność przejawiają one w zakresie edukacji, ochrony zdrowia, pomocy społecznej, rodziny, dzieci i młodzieży, sztuki i kultury, rozwoju regionalnego lokalnego, kultury fizycznej, praw konsumenta, oraz feministyczne czy ekologii;

11 lokalne władze samorządowe – podejmują one działania zmierzające do zwiększenia udziału samorządów w finansach państwa, zmiany prawa, wspomagają rozwój lokalny, pozyskują nowych inwestorów; wyspecjalizowane firmy doradcze i konsultingowe – chodzi tu o firmy działające w zakresie np. public relations, oraz niektóre kancelarie prawnicze.

12 Rodzaje lobbingu tzw. lobbing dziki – to wszelkiego rodzaju kontakty nieformalne powstające w wyniku nie zawsze jasnych, legalnych układów, powiązań; to powiązanie świata polityki i gospodarki, bardzo często źródło działań korupcjogennych; odpowiednie uregulowania prawne powinny iść w kierunku ograniczania wpływu tego rodzaju lobbingu; lobbing prowadzony przez organizacje zrzeszające biznes – to bardzo popularna forma, odgrywająca coraz większą rolę, lobbing prowadzony przez firmy lobbingowe – w Polsce ich liczba jest niewielka, ale już funkcjonują wypełniając lukę w tym zakresie; działają na zlecenie zazwyczaj bardzo dużych przedsiębiorstw, zachowując reguły polskiego modelu legislacyjnego, przestrzegając prawa; to jednostki wysoce wyspecjalizowane, profesjonalne, które działają według reguł sprawdzonych na Zachodzie.