Nagozalążkowe na przykładzie sosny NAGONASIENNE Nagozalążkowe na przykładzie sosny pl.wikipedia.org

Cechy ogólne Zalążki i nasiona niczym nie okryte. Rozdzielnopłciowość – kwiaty męskie i żeńskie występują osobno. Wiatropylność i wiatrosiewność. W drewnie występują tylko cewki. W łyku występują komórki sitowe (brak rurek). Liście (zazwyczaj) zimnotrwałe -posiadają kanały żywiczne. Cechy ogólne

Kwiatostan męski i żeński www.sciaga.pl

Jednopienność, rozdzielnopłciowość Sosna jest rośliną jednopienną (kwiaty męskie i żeńskie występują na jednym osobniku) i rozdzielnopłciową (kwiaty męskie i żeńskie występują osobno). pl.wikipedia.org

Kwiaty męskie Stanowią je żółte kłosy. Pojedynczym elementem jest pręcik (mikrosporofil), który zawiera po dwa woreczki pyłkowe (mikrosporangia). Po mejozie w woreczkach powstają haploidalne ziarenka pyłku (mikrospory). pl.wikipedia.org

Kwiaty żeńskie Na zakończeniach tegorocznych pędów znajdują się skupienia kwiatów żeńskich w postaci czerwonej szyszki (makrosporofilostan). iglakopis.w.interia.pl

Kwiaty żeńskie Pojedynczym elementem szyszki jest łuskowaty liść na którym w pobliżu nasady znajdują się dwa zalążki. Liść z zalążkami to łuska nasienna czyli owocolistek (makrosporofil). kurpiebiale.blox.pl

Kwiat żeński Zalążek złożony jest z ośrodka (makrosporangium) otoczonego osłonką, która jednak nie otacza całego ośrodka, ale zostawia na jego szczycie otwór czyli okienko (mikropyle). kurpiebiale.blox.pl

Rozwój gametofitu żeńskiego u sosny sciaga.onet.pl

Rozwój gametofitu męskiego u sosny sciaga.onet.pl

Gametofit żeński W ośrodku zalążka wyróżnicowuje się jedna komórka macierzysta (makrospora), która dzieli się mejotycznie w wyniku czego powstają cztery haploidalne komórki makrospory. Trzy z niech degenerują i rozwija się tylko jedna z której rozwija się gametofit żeński (bielmo pierwotne).

Gametofit żeński Gametofit jest otoczony przez ośrodek. W bielmie na biegunie zwróconym do okienka wykształcają się rodnie.

Zapylenie i zapłodnienie Ziarno pyłku dostaje się do okienka zalążka (zapylenie). Owocolistek zlepiają się i zamykają zalążki. Na wiosnę następnego roku ziarno pyłku kiełkuje tworząc gametofit męski, w którego skład wchodzą dwie komórki: wegetatywna (łagiewka) i generatywna. Łagiewka wnika przez okienko zalążka do ośrodka. Komórka generatywna po podziale przechodzi w dwa plemniki. Gdy łagiewka dotrze do rodni jeden z plemników łączy się z komórką jajową (zapłodnienie).

Ziarno pyłku sosny pospolitej spp-polanka.org, www.alergen.region-rabka.pl, www.alergia.org.pl

Powstanie nasienia Zalążek po zapłodnieniu daje nasienie. Z zygoty powstaje zarodek. Bielmo pierwotne – pełni funkcje odżywcze dla rozwijającego się zarodka. Osłonka staje się łupiną nasienną. Kwiatostan przekształca się w zdrewniałą szyszkę. Na każdej łusce znajdują się dwa nasiona, które w trzecim roku po zapyleniu wypadają z szyszki (posiadają aparat loty).

Systematyka nagonasiennych Podgromada: nagonasienne wielkolistne (Cycadophytina Cronquist) Klasa: benetyty (Bennettitopsida) (rośliny kopalne) Klasa: sagowcowe (Cycadopsida Brongn.) Podgromada: Ginkgoophytina Cronquist Klasa: miłorzębowe (Ginkgoopsida Engl.) Podgromada: Gnetophytina Cronquist Klasa: gniotowe (Gnetopsida Thomé) Podgromada: Paprocie nasienne(Pteridospermatophyta) (rośliny kopalne) Podgromada: nagonasienne drobnolistne (Pinophytina Cronquist, Coniferophytina) Klasa: kordaity, kordaitowe (Cordaitopsida) (rośliny kopalne) Klasa: iglaste, szpilkowe (Pinopsida Burnett, Coniferopsida)

Systematyka nagonasiennych - paprocie nasienne - Występowały na Ziemi od późnego dewonu do wczesnej kredy, w postaci drzew i pnączy. Szczyt rozwoju przypadł na perm, a zwłaszcza karbon. Są połączeniem przekroju paprociowego z obecnością zalążków charakterystycznych dla roślin kwiatowych.

Systematyka nagonasiennych - kordaity, kordaitowe - Żyły w karbonie i permie. Były to duże drzewa (do 30 m wysokości) o bardzo dużych (do 1 m długości), lancetowatych liściach w kształcie jęzorów. Kwiaty zebrane były w kotkowate jednopłciowe kwiatostany. Prawdopodobnie w łagiewce pyłkowej wykształciły się gamety męskie, które były ruchome. Przypuszczalnie z nich wywodzą się szpilkowe. Aktualnie nie występują.

Systematyka nagonasiennych - benetyty - Żyły w erze mezozoicznej od triasu do połowy kredy. Zalążki i pylniki benetytów ulokowane były razem w tworze przypominającym kwiat roślin okrytonasiennych. Przypuszcza się, że były one jednym z głównych źródeł pożywienia mezozoicznych zwierząt, w tym olbrzymich dinozaurów.

Systematyka nagonasiennych - sagowce - Sporofit podobny do pnia palmy i jak u palmy zakończony pióropuszem dużych liści. Wytwarzają duże nagie nasiona (do 1 m długości) w narządach wyglądających jak zrośnięte liście. Plemniki uwicione, ale obecność wody nie jest niezbędna do zapłodnienia, Intensywny rozwój sagowców nastąpił w triasie, a zwłaszcza w jurze, gdy były jednymi z najpospolitszych roślin, Do dziś jest grupą reliktową.

Systematyka nagonasiennych - miłorzębowe - W obrębie klasy wyróżnia się tylko jeden żyjący reliktowy gatunek - miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba). Szczątki kopalne znane są od dolnego permu, szczyt rozwoju grupa ta osiągnęła w mezozoiku.

Systematyka nagonasiennych - gniotowe - Rośliny owadopylne, charakteryzujące się wieloma cechami zbliżającymi je do okrytonasiennych (Magnoliopsida). Gniotowe różnią się od pozostałych nagonasiennych, ponieważ ich tkanka przewodząca przypomina raczej tkankę przewodzącą okrytonasiennych. Np. welwiczja.

Koniec …