Późne infekcje po implantacji złożonych układów są związane z infekcjami systemów CRT-D – na podstawie publikacji EUROPACE Volume 17, Issue 11, 1 November Michał Chudzik
Prezentowana praca miała na celu ocenę, jak często dochodzi do tzw. „późnych” infekcji i czy mają one związek z rodzajem implantowanych złożonych układów (ICD, CRT-P, CRT-D). Dotychczas za infekcje związane z zabiegiem uważało się, takie, które występują do 12 miesięcy od przeprowadzonej procedury. Infekcje „wczesne” definiowano jako te, które występują do 12 miesięcy od zabiegu a „późne” jeżeli pojawiają się po tym terminie. Wprowadzenie i cel pracy
W latach implantowano 498 układów ICD, CRT-P, CRT-D. Infekcje wystąpiły u 24 pacjentów (4,8%). 6 pacjentów (1,2%) miało „wczesne” a 18 osób (3,7%) „późne” powikłania infekcyjne. Różnica była istotnie statystyczna (p<0,025). U 2 chorych przed infekcją wystąpił krwiak, który nie wymagał interwencji chirurgicznej. Wyniki
→Istotny wzrost infekcji „późnych” był prawie całkowicie związany z układami CRT-D. →U 23 chorych z 24 wykonano skuteczny zabieg usunięcia układów. Jeden pacjent zmarł po zabiegu TLE. →Pozostałych 23 pacjentów miało wykonany ponowny zabieg implantacji w okresie od 7 do 28 dni.
Porównanie częstości infekcji zależnie od rodzaju implantowanego urządzenia: Dyskusja Wyniki zaprezentowane przez autorów nie korelują z innymi opublikowanymi danymi, w których najczęściej infekcje występowały w pierwszych 12 miesiącach od implantacji.
Dyskusja Jako przypuszczalne uznali: → większe nacięcie powłok skóry przy implantacji CRT-D → więcej chorób współistniejących (DM, niewydolność nerek) Autorzy pracy nie wskazali w dyskusji jednoznacznych przyczyn istotnie częstszych „późnych” infekcji CRT-D w porównaniu do CRT-P.
Wnioski Infekcje po 12 miesiącach od implantacji stwierdzono 3 razy częściej niż przy „wczesnych” powikłaniach. Implantacja układów CRT-D – to najistotniejsza przyczyna wzrostu „późnych” powikłań infekcyjnych.