Jak motywować dziecko do nauki ? Jak pomóc dziecku w nauce ? Jak motywować dziecko do nauki ? O jakości uczenia i wychowania dzieci decydują: nauczyciele, sami uczniowie i rodzice. Każdy z nich jest tak samo ważny.

W szkole najczęściej mamy do czynienia z wyścigiem umiejętności. Wygrywa ten (dostaje najlepsze oceny), kto ma wysoko rozwinięte umiejętności. Zadaniem szkoły jest stworzenie równej motywacji dla wszystkich uczniów, tzn. żeby uczniowie zauważali, że: opłaca się uczyć się, zdobywać wiedzę, udoskonalać swoje umiejętności oraz co najważniejsze, żeby wiedzieli, że każdy ma taką samą szansę na doskonalenie się.

Czym jest motywacja? To podjęcie danej aktywności, jej ukierunkowanie, utrzymanie, modyfikowanie jej przebiegu. Przykłady definicji motywacji: stan gotowości do podjęcia określonych działań, proces wewnętrzny, wyznaczający kierunek działania nastawiony na osiągnięcie określonego celu, Mechanizm psychologiczny uruchamiający i organizujący zachowanie człowieka skierowane na osiągnięcie określonego celu (wewnętrzna siła), świadome dążenie do czegoś. Rozwijam skrzydła, K. Druczak, M. Mańturz, M. Mrozek, KOWEZiU

Motywowanie uczniów polega na wyszukiwaniu i stosowaniu sposobów, którymi nauczyciel zdołałby zachęcić uczniów do zaakceptowania celów pracy w klasie i uczenia się określonych tymi celami wiadomości i umiejętności niezależnie od tego, czy praca ta sprawia uczniom przyjemność i czy podjęliby ją, gdyby nie musieli. Brophy J., Motywowanie uczniów do nauki, PWN, Warszawa 2002.

Czynniki od których zależy motywacja: związane ze szkołą związane z uczniem związane z domem Na trudne zachowanie ucznia – także na brak motywacji do nauki - wpływają czynniki:

chęć dziecka do uczenia się Motywacja to stan gotowości człowieka do podjęcia określonego działania, czyli chęć dziecka do uczenia się motywacja wewnętrzna - motywacja poznawcza motywacja zewnętrzna – motywacja lękowa Rodzaje motywacji

Motywacja zewnętrzna sterowana jest zewnętrznie przez oceny, kary i nagrody, wpływ rówieśników, otoczenie rodzinne; skuteczniejsza jest przewaga nagród; zła atmosfera w domu, słaby kontakt z dzieckiem, kłótnie, konflikty hamują motywację. O motywacji zewnętrznej mówimy wówczas, kiedy osiąganie wyników podlega kontroli z zewnątrz. Tak motywowane dziecko czyni coś, ponieważ inni obiecują mu za to nagrodę lub grożą nieprzyjemnymi konsekwencjami.

Motywacja wewnętrzna jest potrzebą zdobywania wiedzy, cechą wrodzoną, mają ją wszystkie dzieci, które samorzutnie chcą wszystko poznać i zbadać; jest to ambicja, czyli chęć zdobycia uznania własnej osoby ze strony innych za wiedzę i umiejętności; jest to wewnętrzne przekonanie o praktycznej przydatności nauki szkolnej. Dziecko podlega motywacji wewnętrznej, kiedy zostają spełnione dwa warunki: musi ono postrzegać siebie jako kompetentnego  mieć poczucie, że może sprawować kontrolę nad sobą.

Cechy motywacji wzbudzanie energii; ukierunkowanie wysiłku na cel; koncentracja uwagi i selekcja bodźców; wypracowanie odpowiednich działań; koncentracja i wytrwałość podejmowanych czynności.

Motywacja jest w dużej mierze wyuczona i podlega wychowaniu. Można ją kształtować.

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki

1. Interesuj sie postępami dziecka Współpraca ze szkołą Zainteresowanie rodzica nauką dla dziecka to znak, że jego nauka i osiągnięcia szkolne są ważne dla rodzica, że nauka jest pozytywna wartością, czymś , o co warto się starać. ● Ważne jest zachowanie rodziców po przyjściu do domu i sposób przekazania informacji o zebraniu. a). powstrzymac emocje. Przekraczajac próg domu nie krzyczmy np. „koniec z telewizja dopóki nie poprawisz ocen” itp. b). znajdzmy czas na rozmowe c). nie zaczynajmy od informacji negatywnych. Nauczyciele w szkole staraja sie doszukac w ka)dym dziecku pozytywnych zachowan i to przekazywac rodzicom, a rodzice nie powinni zapominac o przekazaniu tego dzieciom. d). mówmy o swoich odczuciach. Np. miło mi było, gdy pani Cie pochwaliła lub zmartwiło mnie Twoje zachowanie w szkole e).gdy sa problemy- wspólnie ustalmy ich rozwiazanie

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 2. Służenie przykładem. ● Jeżeli rodzice czytają książki i czasopisma, dyskutują na różne tematy, mają swoje hobby, grają z dziećmi w gry edukacyjne, wtedy dzieci będą bardziej skłonne poszerzać swoją wiedzę, gdyż będzie im się to wydawało naturalne. Jeżeli rodzice czytają książki i czasopisma, dyskutują na różne tematy, mają swoje hobby, grają z dziećmi w gry edukacyjne, wtedy dzieci będą bardziej skłonne poszerzać swoją wiedzę, gdyż będzie im się to wydawało naturalne. Dostrzeganie i docenianie wysiłków, zmian na lepsze; z czasem należy zmniejszać ilość pochwał. Aspiracje rodziców wobec dzieci powinny być odpowiednie do posiadanych predyspozycji i uzdolnień. Pomoc dziecku w rozplanowaniu czasu kilka dni naprzód oraz pomoc w organizacji czasu wolnego, pilnowanie, aby dziecko miało wystarczająco dużo czasu na zabawę, ruch, rozwijanie zainteresowań, ważne jest kontrolowanie ilości czasu poświęcanego na telewizję i komputer. Należy zachęcać dziecko do samodzielnego rozwijania problemów oraz pomagać mu, gdy sobie nie radzi (tłumaczyć, wskazywać źródła wiadomości, przepytywać dziecko z materiału, pokazać, jak robić notatki, uczyć się do egzaminów, itp..); nie należy odrabiać za dziecko prac domowych; liczy się też odpowiednie nastawienie i chęć oraz pomoc w wyrobieniu właściwych nawyków uczenia się. Jeżeli reakcja rodziców na problemy dziecka jest przesadzona albo sprawy dziecka są traktowane jako mało ważne, wówczas dzieci nie będą szukały pomocy w rozwiązywaniu problemów u rodziców.

3. Dostrzeganie sukcesów, pochwały. Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 3. Dostrzeganie sukcesów, pochwały. Dostrzeganie i docenianie wysiłków, zmian na lepsze; z czasem należy zmniejszać ilość pochwał. 4. Stawianie racjonalnych wymagań. ● Aspiracje rodziców wobec dzieci powinny być odpowiednie do posiadanych predyspozycji i uzdolnień.

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 5. Właściwa organizacja czasu. ● Pomoc dziecku w rozplanowaniu czasu kilka dni naprzód oraz pomoc w organizacji czasu wolnego, pilnowanie, aby dziecko miało wystarczająco dużo czasu na zabawę, ruch, rozwijanie zainteresowań, ważne jest kontrolowanie ilości czasu poświęcanego na telewizję i komputer.

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 6. Pomoc w nauce. ● Należy zachęcać dziecko do samodzielnego rozwiązywania problemów oraz pomagać mu, gdy sobie nie radzi (tłumaczyć, wskazywać źródła wiadomości, przepytywać dziecko z materiału, pokazać, jak robić notatki, uczyć się do egzaminów, itp..); nie należy odrabiać za dziecko prac domowych; liczy się też odpowiednie nastawienie i chęć oraz pomoc w wyrobieniu właściwych nawyków uczenia się.

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 7. Interesowanie się problemami dziecka. ● Jeżeli reakcja rodziców na problemy dziecka jest przesadzona albo sprawy dziecka są traktowane jako mało ważne, wówczas dzieci nie będą szukały pomocy w rozwiązywaniu problemów u rodziców.

● Wymierzanie kar jak najrzadziej, gdy są konieczne Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 8. Pozytywne emocje. ● Należy panować nad złością, gniewem, frustracją, nie należy „odbijać” swoich złych humorów na dzieciach. 9. Mądre karanie. ● Wymierzanie kar jak najrzadziej, gdy są konieczne i adekwatne do przewinienia, nie stosowanie kar cielesnych. 7. Należy panować nad złością, gniewem, frustracją, nie należy „odbijać” swoich złych humorów na dzieciach. 8. Wymierzanie kar jak najrzadziej, gdy są konieczne i adekwatne do przewinienia, nie stosowanie kar cielesnych. 9. Nagrody należy stosować mądrze, gdyż zbyt dużo nagród i bardzo drogie mogą wypaczyć charakter, często wartościowsze od nagrody jest pochwalenie; dobrze jest zawrzeć z dzieckiem umowę co do określonych postępów w zachowaniu i nauce. 10. Własny pokój do nauki lub przynajmniej własny kącik; miejsce do nauki stwarzające możliwość skoncentrowania się. 11. – 12. Włączanie dzieci w codzienne zajęcia domowe pomaga w opanowaniu umiejętności przydatnych w nauce i w dalszym życiu.

Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 10. Nagradzanie. ● Nagrody należy stosować mądrze, gdyż zbyt dużo nagród i bardzo drogie mogą wypaczyć charakter, często wartościowsze od nagrody jest pochwalenie; dobrze jest zawrzeć z dzieckiem umowę co do określonych postępów w zachowaniu i nauce. 7. Należy panować nad złością, gniewem, frustracją, nie należy „odbijać” swoich złych humorów na dzieciach. 8. Wymierzanie kar jak najrzadziej, gdy są konieczne i adekwatne do przewinienia, nie stosowanie kar cielesnych. 9. Nagrody należy stosować mądrze, gdyż zbyt dużo nagród i bardzo drogie mogą wypaczyć charakter, często wartościowsze od nagrody jest pochwalenie; dobrze jest zawrzeć z dzieckiem umowę co do określonych postępów w zachowaniu i nauce. 10. Własny pokój do nauki lub przynajmniej własny kącik; miejsce do nauki stwarzające możliwość skoncentrowania się. 11. – 12. Włączanie dzieci w codzienne zajęcia domowe pomaga w opanowaniu umiejętności przydatnych w nauce i w dalszym życiu.

10. Zapewnienie dobrych warunków do nauki. Zachowania rodziców wpływające pozytywnie na motywację i stosunek dzieci do nauki 10. Zapewnienie dobrych warunków do nauki. ● Własny pokój do nauki lub przynajmniej własny kącik; miejsce do nauki stwarzające możliwość skoncentrowania się. 7. Należy panować nad złością, gniewem, frustracją, nie należy „odbijać” swoich złych humorów na dzieciach. 8. Wymierzanie kar jak najrzadziej, gdy są konieczne i adekwatne do przewinienia, nie stosowanie kar cielesnych. 9. Nagrody należy stosować mądrze, gdyż zbyt dużo nagród i bardzo drogie mogą wypaczyć charakter, często wartościowsze od nagrody jest pochwalenie; dobrze jest zawrzeć z dzieckiem umowę co do określonych postępów w zachowaniu i nauce. 10. Własny pokój do nauki lub przynajmniej własny kącik; miejsce do nauki stwarzające możliwość skoncentrowania się. 11. – 12. Włączanie dzieci w codzienne zajęcia domowe pomaga w opanowaniu umiejętności przydatnych w nauce i w dalszym życiu.

Brak motywacji do nauki wynika najczęściej z niewykształcenia u dziecka nawyków do uczenia się, bądź też jest skutkiem doznanych przez dziecko niepowodzeń. Dziecko potrzebuje Twojego zrozumienia, wsparcia i wiary, że sobie poradzi!