Ćwiczenia kończyny górnej z wykorzystaniem biofeedbacku SYSTEM PABLO

Neuroplatyczność Własność układu nerwowego, która zapewnia jego zdolność do adaptacji, zmienności, samonaprawy, a wreszcie uczenia się i pamięci. Jest to powszechna cecha neuronów, znajdowana na wszystkich piętrach układu nerwowego.

Neuroplastyczność Badania sugerują, że: trening musi stanowić wyzwanie ćwiczenia powinny być powtarzalne oparte o specyficzne zadania powinny motywować pacjenta zadania powinny być zrozumiałe intensywność właściwie dobrana, aby w jak najwyższym stopniu stymulować zdolność tkanki nerwowej do samonaprawy

Terapia wspomagana komputerowo W porównaniu do tradycyjnych ćwiczeń: Zwiększenie liczby powtórzeń ćwiczonego ruchu Wzrost motywacji do ćwiczeń Aktywizowanie pacjenta do samodzielnych ćwiczeń

System Pablo Ocena zakresów ruchomości i siły mięśniowej przed i po terapii Możliwość sprzężenia ruchów, nad którymi chcemy pracować z oprogramowaniem Możliwość pracy w łańcuchach zamkniętych Możliwość wykonywania dużej ilości powtórzeń Utrzymanie motywacji Skupienie uwagi na celu Natychmiastowa informacja zwrotna Ruchy czynne Indywidualne dostosowanie do pacjenta

Możliwość stopniowania trudności ćwiczeń Zbieranie danych Łatwość zmiany z lewej na prawą Możliwość ćwiczeń, nawet siedząc na wózku Łatwość użytkowania Szkolenie i wspieranie terapeutów

System Pablo System terapeutyczny opiera się głównie na zasadach uczenia się motoryki, które wykorzystywane są w trakcie: izolowanych ćwiczeń czuciowo-ruchowych ćwiczeń zadaniowych ćwiczeń bilateralnych

Wskazania Udar Urazy Czaszkowo-Mózgowe Stwardnienie Rozsiane Urazy rdzenia kręgowego Mózgowe Porażenie Dziecięce Uszkodzenia nerwów obwodowych Urazu ortopedyczne

System PABLO Co możemy uzyskać dzięki systemowi Pablo: Wzrost zakresu ruchomości Wzrost siły mięśniowej Poprawienie uwagi Zwiększenie motywacji Zwiększenie zręczności Poprawa koordynacji Poprawa kontroli tułowia (kontroler umieszczony na tułowiu)

54 pacjentów po operacji ręki, związanej z wypadkami w pracy Treningi codziennie przez 3 tygodnie U 15 pacjentów - 30 min. dodatkowej terapii PABLO Grupa PABLO osiągnęła lepsze rezultaty w ocenie funkcjonalnej, co związane jest również z poprawą wykonywania zwykłych czynności w domu Wynik skali FIM był wyższy o 4.3 punkty, co sugeruje większą niezależność funkcjonalną

Ocena siły i zakresu ruchomości Pomiary wykonane przy użyciu Pablo 10 typów uścisków i chwytów

Badania dotyczące kontroli wzrokowo-ruchowej, siły chwytów i rotacji ręki Trening z wykorzystaniem PABLO poprawia koordynację wzrokowo-ruchową ręki u osób zdrowych, po udarze i pacjentów z chorobą Parkinsona

Dowody naukowe - GRY Gry dostępne komercyjnie nie są adekwatne do celów rehabilitacyjnych (Borghese et al. 2013) Zasady gier opracowanych na potrzeby rehabilitacji: angażują użytkownika możliwość adaptowania parametrów do dysfunkcji pacjenta monitorowanie ruchu pacjenta , aby uniknąć kompensacji feedback dotyczący wykonania ruchu i postępów gry połączone z różnymi urządzeniami w zależności od patologii i celów terapii

Rehabilitacja po udarze Dwie trzecie pacjentów po udarze doznaje niedowładu kończyny górnej Pomimo międzydyscyplinarnego podejścia 80 % pacjentów opuszcza szpital z ograniczoną funkcją ręki Potrzeba poszukiwań nowych strategii Mehrholz et al. 2012, Barker 2005

Ćwiczenia prowadzone z wykorzystaniem biofeedbacku w ramach programu „Pablo”

Ćwiczenia z wykorzystaniem Systemu Pablo 5 razy w tygodniu Godzina ćwiczeń z wykorzystaniem urządzenia 4 tygodnie ćwiczeń

Pacjent po udarze niedokrwiennym Mężczyzna, 48 lat Stan po 3 udarach niedokrwiennych Ostatni udar 2011 Niedowład prawostronny (pacjent praworęczny) Afazja ruchowa Nadciśnienie Wada serca (stan po zamknięciu PFO) Pacjent chodzący Ręka nieaktywna w zdecydowanej większości czynności życia codziennego

Przykłady ćwiczeń

Rezultat ćwiczeń Ocena przy pomocy pomiarów na urządzeniu PABLO: Wzrost siły mięśniowej zgięcia i wyprostu dłoni (chwyt cylindryczny) Wzrost siły chwytu trójpunktowego Wzrost zakresu ruchomości w stawie ramiennym (odwodzenie, zginanie) Ocena funkcji i motoryki W ciągu 4 tygodni obniżyło się napięcie mięśniowe w kończynie górnej, co przekłada się na jakość wykonywanych ruchów (np. chwyt szklanki) Zdobyte nowe umiejętności: Pacjent zaaktywizował kończynę górną w czynnościach życia codziennego, po okresie ćwiczeń zaczął m.in. samodzielnie zapinać kurtkę.  

Chwyt szklanki przed okresem ćwiczeń

Chwyt szklanki po okresie ćwiczeń

Subiektywne odczucia po terapii

„ Po ćwiczeniach tata jakby przypomniał sobie o istnieniu swojej niedowładnej ręki, zaczął używać jej np. podczas sprzątania. Dłoń się rozluźniła, nie jest już taka opuchnięta, wróciło w nią życie - córka Pana Krystiana”

„U męża zauważyłam przede wszystkim rozluźnienie dłoni „U męża zauważyłam przede wszystkim rozluźnienie dłoni. Ostatnio użył jej np. do otwarcia szafki. Jest zmotywowany do dalszej pracy, tym bardziej, że chętnie chodził na ćwiczenia. Co ciekawe zauważyłam również poprawę w mowie” – żona Pana Bogusława

Wnioski Wykorzystanie systemu Pablo, w rehabilitacji pacjentów po udarze to interesujące uzupełnienie standardowej terapii, dzięki któremu możemy pracować m.in. nad poprawą siły mięśniowej, zakresów ruchomości czy wpływać na obniżenie napięcia mięśniowego. Dodatkowo możemy uzyskać zwiększenie motywacji do ćwiczeń i większą aktywizację ręki w codziennym życiu.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ