LOKALNY PROGRAM REWITALIZACJI DLA MIASTA OLSZTYNA Konsultacje LPR z mieszkańcami i organizacjami 24 września 2015 roku

DEFINICJE I ISTOTA Stan kryzysowy - koncentracja negatywnych zjawisk Przykładowo społecznych – słaby lub negatywny kapitał społeczny, bezrobocie, ubóstwo, przestępczość, słaba edukacja, brak uczestnictwa w życiu publicznym i kulturalnym Sfery: gospodarcza, środowiskowa, przestrzenno-funkcjonalna, techniczna.

REWITALIZACJA Systemowa zmiana prowadząca do likwidacji zjawisk kryzysowych, Integracja ładów: społecznego, ekonomicznego i przestrzennego,

WARUNKI POWODZENIA Precyzyjna delimitacja (wskazanie obszaru kryzysowego), Konsensus wielu partnerów (i wymogów) o niekiedy sprzecznych interesach, Działania twarde są równoległe ze wsparciem przedsiębiorczości, wyrównywania szans, aktywizacji środowisk.

OBSZAR PROGRAMU REWITALIZACJI Ściśle wyznaczony, Czytelnie zlokalizowane działania, Przywileje i ułatwienia dla inwestorów.

DELIMITACJA Gospodarka i rynek pracy, Warunki mieszkaniowe,  Do celów delimitacji uwzględniane są: Gospodarka i rynek pracy, Warunki mieszkaniowe, Sytuacja społeczna, Poziom i struktura wykształcenia mieszkańców, Szanse zawodowe i społeczne mieszkańców, Transport i ochrona środowiska.

KRYTERIA WYZNACZENIA OBSZARU REWITALIZACJI: Stopa bezrobocia wyższa od średniej, Wysoki poziom ubóstwa oraz trudne warunki mieszkaniowe, Wysoki poziom przestępczości, Niski poziom wykształcenia mieszkańców, Szczególnie zniszczone środowisko. Obszar uznany, jako kryzysowy musi spełniać przynajmniej jedno z wyżej wymienionych kryteriów. Ale decyduje krzyżowanie, KONCENTRACJA kryteriów kryzysu.

INNE KRYTERIA DELIMITACJI. Gęstość zaludnienia Ilość osób niepełnosprawnych Przemoc w rodzinie Poziom przedsiębiorczości Komunalny zasób mieszkaniowy

KRYTERIA UZUPEŁNIAJĄCE Kryzys w sferze społecznej, Odsetek bezrobotnych w stosunku do liczby osób w wieku produkcyjnym, Odsetek osób pobierających zasiłki w stosunku do liczby mieszkańców; Liczba przestępstw na 1000 mieszkańców; Średnia ocena z egzaminu gimnazjalnego, Liczba organizacji społecznych, Liczba członków fundacji i stowarzyszeń na 1000 mieszkańców, Frekwencja w wyborach powszechnych.

ANALIZY Zaleca się uproszczony sposób prowadzenia badań i analiz, Identyfikacja najważniejszych zjawisk kryzysowych, Granice obszaru rewitalizacji wyznacza miasto.

WYBÓR OBSZARÓW DO REWITALIZACJI OBEJMUJE NASTĘPUJĄCE ETAPY: Identyfikacja problemów w skali miasta, Wyznaczenie obszarów do rewitalizacji, Analiza SWOT w skali miasta, cele rewitalizacji, Wytypowanie obszarów pilotażowych, Ustalenie kolejności działań na poszczególnych obszarach.

DYLEMAT Celem programu rewitalizacji powinno być odwrócenie zjawisk kryzysowych, Nie pozyskanie pieniędzy tylko, Nie chodzi o to, żeby program zawierał jak najwięcej typów inwestycji, żeby umożliwić skuteczne aplikowanie o środki, Tylko te projekty, które skutecznie prowadzą do ożywienia obszaru.

KLUCZOWE CZYNNIKI SUKCESU Partnerstwo w programie, Rewitalizacja to nie akupunktura, Kompleksowość i koncentracja, Wewnętrzna spójność projektów, Sprawna koordynacja.

PROGRAM - WĘZŁY Diagnoza, Delimitacja, Wizja obszaru po rewitalizacji, Cele, komplementarność, Wskaźniki, Projekty, Indykatywne ramy finansowe, Mechanizmy włączania interesariuszy, System wdrażania, Monitoring.

PODZIAŁ Obszar zdegradowany może być podzielony na podobszary, Nie muszą mieć ze sobą wspólnych granic, Warunek: na każdym z podobszarów występuje koncentracja negatywnych zjawisk.

PROGRAM REWITALIZACJI Logika programu rewitalizacji = logika zasad synergii, Ograniczamy obszary rewitalizacji, Nie może zawierać działań punktowych, nie powiązanych ze sobą, Koncentracja działań, Najbardziej zdegradowana część miasta.

KRYTERIA WYBORU PROJEKTÓW Niwelowanie czynników kryzysu Rozwój zasobów ludzkich, Konkurencyjność obszaru, Hierarchia zorientowana na synergię, Koncepcje szczegółowe dla podobszarów, kwartałów, budynków.

REZULTATY Oddziaływanie na obszar i poza obszarem rewitalizacji, Komplementarność przestrzenna, Stały monitoring skutków.

WYZWANIA Określenie stanu pożądanego, czyli wizja „po”, Uchronienie się od przenoszenia kryzysów, Komplementarność problemowa, Tematyczne dopełnienie projektów Obrona przed fragmentyzacją działań.