Struktura problemu decyzyjnego Proces decyzyjny Struktura problemu decyzyjnego

Typologia na podstawie stopnia wiedzy decydenta Decyzje podejmowane w warunkach pewności, Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka Decyzje podejmowane w warunkach niepewności Jedyną rzeczą, którą można powiedzieć o przyszłości jest to, że będzie inaczej

Abstrakcyjny model problemu decyzyjnego Pytanie: jak powinny być podejmowane decyzje wówczas, gdy przychodzi decydować w warunkach braku pełnej wiedzy o przyszłości? Podmiot podejmujący decyzje, Zbiór kierunków działania, Zbiór stanów świata zewnętrznego, Funkcja korzyści, Ryzyko lub niepewność co do stanu świata zewnętrznego

Podmiot podejmujący decyzje: Jednoosobowy lub wieloosobowy, Poszukiwanie opinii lub cichej zgody, Podmiot: Interpretuje lub formułuje cele organizacji, Analizuje zgromadzone informacje, Wypracowuje i ocenia dostępne kierunki działania, Przyjmuje kryteria decyzyjne.

Zbiór kierunków działania Musi składać się z co najmniej 2 wykonalnych kierunków działania, Może to być zbiór o nieskończonej liczbie kierunków działania, Najprostszy przypadek: wybór pomiędzy akceptacją jednego kierunku i odrzuceniem innego, Decyzje o niepodejmowaniu żadnego działania. Decyzje o nicnierobieniu podejmowane są w celu uniknięcia konsekwencji związanych z pozytywnym wyborem konkretnego kierunku działania

Zbiór stanów świata zewnętrznego Zdarzenia, które mogą wystąpić w przyszłości i wpłynąć na wyniki poszczególnych kierunków działania, a które nie są w danym problemie decyzyjnym bezpośrednio kształtowane przez podmiot podejmujący decyzje, tak jak kształtowane są kierunki działania, Liczba stanów świata zewnętrznego odpowiada liczbie stanów, jaką może przyjąć dane zdarzenie, Jeżeli w danym problemie decyzyjnym występuje więcej niż jedno relewantne zdarzenie, to liczba stanów świata zewnętrznego odpowiada liczbie możliwych kombinacji stanów zdarzeń.

Funkcja korzyści Każdej kombinacji kierunku działania można przypisać jednoznacznie pewną korzyć, co oznacza, że mamy do czynienia z funkcją F(x) = N * M, Zbiór stanów świata zewnętrznego (Z1) Z2 Z…n Działanie 1 K11 K12 K1N Działanie 2 D21 K22 Działanie…n DN1 KN2 KNN

Niepewność świata zewnętrznego Decyzja dotyczy przyszłości, która jest niepewna, Prawdopodobieństwo wystąpienia jakiegoś zdarzenia ocenia się w kategoriach relatywnej częstości z jaką dane zdarzenie występowało w przeszłości (p. obiektywne), Stopień wiary jednostki w wystąpienie jakiegoś zdarzenia, nawet takiego, które jeszcze nigdy nie wystąpiło wcześniej (p. subiektywne)

W przypadku ryzyka podmiot podejmujący decyzję zna prawdopodobieństwo wystąpienia stanów świata zewnętrznego, W przypadku niepewności stany świata zewnętrznego są nieznane decydentowi, a nawet są niemożliwe do określenia

Przedstawienie procesu decyzyjnego w postaci jednego schematu może być trudne lub nawet niemożliwe. Chodzi w szczególności o przypadek, gdy problem decyzyjny ma charakter sekwencyjny, a więc gdy przed decydentem rozciąga się cały szereg powiązanych ze sobą decyzji, a nie jedna niezwłoczna decyzja kończąca odrębną kwestię.