Starożytny Egipt …czyli jego ogrody.
Klimat Egipt to kraj arabski leżący w północno – wschodniej Afryce, na Morzu Śródziemnym pomiędzy Libią, Izraelem i Strefą Gazy.
W dziejach Egiptu możemy wyróżnić: Okres Starego Państwa, Okres Średniego Państwa, Okres Nowego Państwa.
Stare Państwo Ogród ten znany jest z przedstawień niecałości ale poszczególnych jego całości w powiązaniu z różnymi scenami, np. nawadnianie, uprawy roślin, itd. Znane są uprawy drzew rodzimych i importowanych. Do najbardziej charakterystycznych należała Sykomora (czyli- Ficus Sycomorus) – nazywana drzewem świętym.
Uprawiano również drzewo figowe, palmę daktylową, akację afrykańską i papirus. Winorośl uprawiano na drewnianych konstrukcjach tworząc tzn. CIENNIK. Wszystkie ogrody otoczone były grubym i wysokim (od 150 cm) murem.
Daktyle uprawiane w Starożytnym Egipcie:
Średnie Państwo Znajomość tego okresu jest znacznie pełniejsza. Głównym elementem tego ogrodu był staw lub powierzchnia CIENNIKA. Staw był w kształcie prostokątnym lub w kształcie litery „T”, pełnił on funkcje dekoracyjne, służył do ochłody, do nawadniania oraz hodowli ryb i ptactwa.
Na obrzeżu stawu była zwykle rabata kwiatowa. Całość otaczały drzewa w jednym bądź kilku szeregach. W bocznych częściach ogrodu budowano często niewielkie ozdobione kolumienkami pawilony, przeznaczone do wypoczynku.
Układ ogrodu oparty był murem. Wejście do ogrodu podkreślały ozdobne PORTYKI. Uprawiano rośliny w ceramicznych donicach wyłożonych mułem z Nilu. Ogrody występowały przy rezydencjach faraonów i innych władców, przy grobowcach i świątyniach, np. świątynia w Karnaku, przy piramidach Cheopsa.
Piramida Cheopsa:
Nowe Państwo Największy sztuki ogrodowej. Zaczęto uprawiać drzewo mirtowe i oliwne. Uprawiano również wiele gatunków roślin ozdobnych i ziół do celów leczniczych.
Drzewo mirtowe:
Legenda: 1- staw lub ciennik, 2- rabata kwiatowa, 3- budynek mieszkalny, 4- pawilony lub altany, 5- zbiorniki wodne, 6- rośliny w donicach, 7- portyk, 8- rzędowo posadzone drzewa, 9- Nil.