Powierzchnia lasów w Polsce Według danych z 31 XII 2006 roku powierzchnia lasów w Polsce wynosi 9026 tys. ha, co odpowiada lesistości 28,9%. Jest ona zróżnicowana w poszczególnych województwach i kształtuje się od 248,5 tys. ha w woj. opolskim do 799,2 tys. ha w woj. zachodniopomorskim. Największą lesistością charakteryzuje się woj. lubuskie (41,7%), najmniejszą woj. łódzkie (20,7%). Według danych z 31 XII 2006 roku powierzchnia lasów w Polsce wynosi 9026 tys. Ha, co odpowiada lesistosci 28,9%. Jest ona zróżnicowana w poszczególnych województwach i kształtuje się od 248,5 tys. ha w woj. opolskim do 799,2 tys. ha w woj. zachodniopomorskim. Największą lesistością charakteryzuje się woj. lubuskie (41,7%), najmniejszą woj. łódzkie (20,7%).

Historia lasów w Polsce W czasach prehistorycznych tereny obecnej Polski porastały zwarte zbiorowiska leśne. W wyniku procesów cywilizacyjnych i ekspansji człowieka obszary leśne stopniowo zmniejszały się. Znaczne przyśpieszenie kurczenia się lasów (deforestacja) nastąpiło w XIX i XX wieku. Jeszcze pod koniec XVIII wieku lesistość Polski wynosiła ok. 38%, ale po II wojnie światowej w 1946 roku wynosiła ona tylko 20,8%. Gospodarka leśna w latach 1946-1970, polegająca w znacznym stopniu na zalesianiu (głównie plantacjami sosnowymi) zwiększyła lesistość Polski do 27%. Obecnie obszary leśne zajmują około 28,9% powierzchni kraju. X wiek XXI wiek

Struktura gatunkowa lasów w Polsce Na ok.75,6 % powierzchni lasów Polski dominują gatunki iglaste. Sosna zajmująca łącznie a modrzewiem 67,4% powierzchni znalazła w Polsce najkorzystniejsze warunki klimatyczne oraz siedliskowe w całym swoim euroazjatyckim zasięgu, dzięki czemu zdołała wytworzyć wiele cennych ekotypów (np. sosna taborska lub augustowska). Największy udział wśród drzew liściastych mają: dęby, jesiony, klony, jawory i wiązy. Średni wiek drzew wynosi około 50 lat. Większość drzew ma do 40 lat, jednak zwiększa się stan drzewostanów starszych niż 70 lat.

Typy zbiorowisk leśnych w Polsce Buczyny: głównym komponentem jest buk, w skutek dużego zwarcia koron, poniższe warstwy lasu są słabo rozwinięte, w runie występują głównie gatunki cieniolubne. Buczyny występują na Pomorzu Zachodnim, na zachodzie Pojezierza Mazurskiego, na Wyżynie Lubelskiej, w Kotlinie Sandomierskiej i w Bieszczadach. Grądy - są to lasy, z grabem, lipą, dębem, z domieszką klonu, jesionu, wiązu. W podszycie dominuje leszczyna, trzmielina. Grądy związane są z glebami żyznymi, obecnie zajmują niewielkie obszary i mają bardzo fragmentaryczny charakter. Buczyna Grąd

Typy zbiorowisk leśnych w Polsce Łęgi - nad brzegami jezior, potoków, na wilgotnych glebach okresowo podtapianych. Obecnie łęgi należą do rzadkości, głównie z powodu melioracji i regulacji rzek. Z sentymentem patrzymy na wierzby i topole nad potokami, które są pozostałościami lasów łęgowych. Olszyny (olsy) - występują na terenach bagiennych, na obrzeżach dolin rzecznych. Roślinność występuje w kępach, a zagłębienia między kępami z roślinnością zalewane są przez wodę. W skład drzewostanu wchodzi głównie olsza czarna, brzoza, świerk, w podszycie występuje: kruszyna, kalina, wierzba. Bory – lasy iglaste, w których przeważa sosna, świerk i jodła. Jako naturalne formacje roślinne występują one w Karpatach i Sudetach w strefie regla górnego oraz na pojezierzach. W pozostałej części Polski bory zostały w większości nasadzone sztucznie, po wytrzebieniu lasów liściastych i mieszanych. W warstwie krzewów rośnie leszczyna, kruszyna, jarzębina, kalina. W runie pospolita jest borówka. Las łęgowy Bór Ols

Leśne kompleksy promocyjne w Polsce W Polsce realizowany jest program zachowania leśnych zasobów genowych i hodowli selekcyjnej drzew. W 1995 roku w Kostrzycy powstał leśny bank genów. Tworzenie leśnych kompleksów promocyjnych ma na celu podporządkowanie gospodarki funkcjom ochronnym.

Formy ochrony przyrody w Polsce Najstarszym parkiem narodowym w Polsce jest Białowieski PN utworzony w 1947 roku na miejscu rezerwatu istniejącego na tym obszarze już od 1921 roku. Wyjątkowe walory przyrodnicze parku sprawiły, że znajduje się on na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Najmłodszym Parkiem narodowym Jest park „Ujście Warty”, który powstał w 2001 roku. Największym Parkiem narodowym jest Biebrzański Park Narodowy zajmujący obszar 59,2 tys. ha. Najmniejszy jest Ojcowski PN o powierzchni 2,1 tys. ha.

Białowieski Park Narodowy Dzisiejsza Puszcza Białowieska, to kompleks leśny o obszarze 150 tys. ha położony po obydwu stronach granicy Polski i Białorusi. Część zachodnia, znajdująca się w Polsce, zajmuje 62,5 tys. ha; część wschodnia, znajdująca się na Białorusi, zajmuje 87,5 tys. ha - tworzy Park Narodowy "Bieławieżskaja Puszcza". Charakterystycznym krajobrazem jest las jesionowo-świerkowo-olszowy. Jest największym na świecie ośrodkiem hodowli żubrów. Odnowa gatunkowa tych zwierząt rozpoczęła się w 1929 roku, w 1952 r. z hodowli wypuszczono w Białowieży 2 żubry, a w 1957 urodziło się pierwsze żubrzątko na wolności. Obecnie w puszczy żyje około 500 żubrów. Na świecie jest ich niespelna 2000 i wszystkie wywodzą się z białowieskiej hodowli.

Zagrożenia lasów w Polsce Biotyczne: owady, choroby infekcyjne, szkody wyrządzane przez zwierzynę, wahania poziomu wód gruntowych, wiatr, śnieg, niskie i wysokie temperatury. Antropogoniczne: pożary, zanieczyszczenia powietrza (dwutlenek siarki, tlenki azotu, amoniak).

Przyszłość lasów Polski Rok Lesistość 2006 28,9% 2020 30% 2050 33% Zasoby naszych lasów cały czas się zwiększają. Przyjęto założenie, że do roku 2020 powierzchnia lasów zajmować będzie 30 proc. powierzchni kraju, a do roku 2050 osiągnie poziom średniej europejskiej - 33 proc. W 2006 roku dokonano zalesienia na 16 932 ha gruntów.