HTML Opracowała: Iwona Kowalik.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Kolory, grafika, multimedia
Advertisements

Tworzenie stron internetowych www World Wide Web
Tworzenie stron internetowych
PROPOZYCJE ZAPISU Autorzy: Uczniowie należący do Samorządu Szkolnego.
Czyli jak zrobić prezentację komputerową?
Co można zwiedzić w WIELKIEJ BRYTANII Pamiętajmy o miejscach które możemy zwiedzić na przykład w WIELKIEJ BRYTANII. I też czym różni się ta wyspa od naszego.
Małgorzata Pietroczuk
Temat: Tworzenie dokumentów w edytorze tekstu
Tajemnice klawiatury.
FUNKCJA L I N I O W A Autorzy: Jolanta Kaczka Magdalena Wierdak
Informatyka Edytor tekstów Word.
Zastosowanie Internetu
Podsumowanie ćwiczeń Justyna Zajączkowska gr.KrDZTo1011 Justyna Zajączkowska Justyna Zajączkowska.
Wstęga Möbiusa Marcin Knapik IIIb.
Portal Systemu Jakości Kształcenia Jak się zalogować? Instrukcja dla pracowników UMCS Przygotowanie: Urszula Wojtczak, Zespół Obsługi Systemu Jakości Kształcenia.
Elektronika cyfrowa Prezentacja Remka Kondrackiego.
OPRACOWANIE: Szkoły Pijarskie
Tworzenie tabel na stronach internetowych Program NVU Spis prezentacji: 1.Wstawianie tabeliWstawianie tabeli 2.ZakładkiZakładki.
Autorzy: Agnieszka Kuraj Natalia Gałuszka Kl. III c.
To jest bardzo proste  Lekcja nr 3
Podstawy programowania
Cechy dobrej i udanej strony www Net etykieta. Ergonomia stron WWW.
Szkoła w chmurze.
Mężczyzna, wiek 92 lata, drobny, o szlachetnym wyglądzie, dobrze ubrany i starannie ogolony, o porządnie uczesanych włosach, który się budzi każdego.
SZABLONY STOSOWANIE SZABLONÓW PODZIEL I ZMIERZ. Określanie miary i podziału Czasami konieczne jest zaznaczenie punktów na obiekcie położonych w równych.
Formatowanie i modyfikacja dokumentu tekstowego
Co każdy użytkownik komputera wiedzieć powinien
BUDOWA ARKUSZA KALKULACYJNEGO
Nieformalne miejsca spotkań. ANKIETY Przeprowadziliśmy wśród uczniów gimnazjum ankietę na temat nieformalnych miejsc spotkań. Przedstawimy przykładowe.
Wykonała Sylwia Kozber
Rola tabel w kodzie HTML
Komputerowe prezentacje
xHTML jako rozszerzenie HTML
Instalacja serwera WWW na komputerze lokalnym
PHP Operacje na datach Damian Urbańczyk. Operacje na datach? Dzięki odpowiednim funkcjom PHP, możemy dokonywać operacji na datach. Funkcje date() i time()
HTML Podstawy języka hipertekstowego Damian Urbańczyk.
XHTML Odsyłacze tekstowe i graficzne Damian Urbańczyk.
Tworzenie tabel w edytorze Word
Ruch jednostajny po okręgu Ciało porusza się ruchem jednostajnym oraz torem tego ruchu jest okrąg.
Optyka Widmo Światła Białego Dyfrakcja i Interferencja
Jak się uchronić przed zagrożeniami wynikającymi z użytkowania sieci?
J AK ZACZĄĆ PRACĘ Z ?. przed rejestracją Upewnij się, że posiadasz: aktywne konto zainstalowaną przeglądarkę Internet Explorer indywidualny studencki.
Bezpieczeństwo na drodze
RÓWNANIA Wprowadzenie.
Warsztaty C# Część 3 Grzegorz Piotrowski Grupa.NET PO
Opracowała: Iwona Kowalik
BEZPIECZNY INTERNET. PRZEGLĄDANIE STRON INTERNETOWYCH.
TWORZENIE SPISU TREŚCI Opracowała: Iwona Kowalik.
SKALA MAPY Skala – stosunek odległości na mapie do odpowiadającej jej odległości w terenie. Skala najczęściej wyrażona jest w postaci ułamka 1:S, np. 1:10.
Bazy danych.
Pliki elementowe – A. Jędryczkowski © 2007 Turbo Pascal umożliwia wykorzystanie w programach plików elementowych. Pliki takie zawierają informację zakodowaną
To popularny portal internetowe. Pisząc blog informujemy internautów o swoich zainteresowaniach np. o modzie lub gotowaniu. Niestety czasem zapominamy.
Budowa programu #include /*instrukcje preprocesora */ #include int main(void) { /*podstawowa funkcja programu */ int a=1; /*deklaracja i inicjalizacja.
ZŁUDZENIA OPTYCZNE Większe, mniejsze? Jest czy nie ma? Wygięte! ..?
Zadanie: przy pomocy algorytmu simplex rozwiązać następujące zadanie programowania liniowego: przy ograniczeniach: Autor: Michał KĘPIEŃ (I4X2S0)
W.K. (c) Bazy danych Access. 2W.K. (c) 2007 Baza danych - definicje Baza danych to zbiór informacji dotyczących określonego tematu (stanowiących.
HTML cz.3 Tabele cd. oraz ramki
Temat 5: Elementy meta.
Temat 1: Składnia języka HTML
Temat 1: Umieszczanie skryptów w dokumencie
Temat 6: Elementy podstawowe
Temat 4: Znaki diakrytyczne i definiowanie języka dokumentu
Instrukcja switch switch (wyrażenie) { case wart_1 : { instr_1; break; } case wart_2 : { instr_2; break; } … case wart_n : { instr_n; break; } default.
GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ
Komtech Sp. z o.o. Magic Janusz ROŻEJ.
Magic Janusz ROŻEJ Komtech Sp. z o.o.
w/g Grzegorz Gadomskiego
Największym bólem w życiu nie jest śmierć, lecz bycie ignorowanym.
Moja Szkoła .
Aplikacje internetowe Tabele Ciąg dalszy. Wprowadzanie złamań wiersza Często, najprostszym sposobem wpływania na układ tabeli jest wprowadzenie łamań.
Zapis prezentacji:

HTML Opracowała: Iwona Kowalik

HTML to język, w którym tworzone są strony WWW HTML to język, w którym tworzone są strony WWW. Strony te umożliwiają reklamę firmy lub osoby, tworzenie formularzy, opracowywanie gazetek i stron o dowolnej tematyce, popularyzację swoich zainteresowań i zdobywanie nowych znajomych. Skrót HTML oznacza HyperText Markup Language – język hipertekstowego znakowania. Charakterystyczne dla tego języka są tzw. znaczniki (polecenia), czyli informacje zawarte w nawiasach kątowych <>. W nawiasach tych definiujemy elementy strony lub sposób ich formatowania.

Aby zobaczyć przykład kodu, w którym zapisano daną stronę WWW należy w przeglądarce wybrać opcję Widok/Źródło. Postać źródłowa to po prostu plik tekstowy, do którego nazwy dołączono przedłużenie .html lub .htm . Jeden plik w języku HTML opisuje jedną stronę. Kilka stron tworzy prezentację WWW. Gdy wyświetlimy kod źródłowy strony WWW zobaczymy szeregi poleceń języka HTML umieszczonych w nawiasach kątowych, czyli znaczników, które występują najczęściej w parach: <znacznik otwierający>, </znacznik zamykający> . Ukośnik „/” odróżnia znacznik zamykający od otwierającego. Wyjątkami, czyli znacznikami występującymi pojedynczo są: <P> - znacznik akapitu, (stosujemy go by rozpocząć nowy akapit) <BR> - znaczni nowego wiersza <HR>- znacznik umożliwiający dodanie na stronie linii poziomej

Przykład kodu źródłowego:

Jeżeli strona ma być umieszczona w Internecie należy przestrzegać zasad nazywania plików: Nie używamy polskich znaków (ą, ć, ż itp.) Nie używamy w nazwach plików spacji Używamy tylko małych liter

ELEMENTY STRONY to zazwyczaj dwie części: nagłówek i treść ( w języku angielskim te elementy to head i body). Znaczniki <HTML> i </HTML> informują o tym, że wszystko co znajduje się między nimi jest dokumentem HTML. Każdą nową stronę zawsze rozpoczynamy znacznikiem <HTML> i kończymy </HTML>. Para <HEAD> i </HEAD> wyznacza nagłówek, a między nimi wpisujemy kod definiujący tytuł strony. W nagłówku umieszcza się specjalne znaki opisujące m.in. kodowanie znaków specyficznych dla danego języka, informacje o autorze strony, informacje dla wyszukiwarek (np. słowa kluczowe). Powinno się ty znaleźć wyrażenie: <TITLE>Tytuł strony</TITLE>, które definiuje tytuł strony pojawiający się na pasku tytułowym przeglądarki. Para <BODY> i </BODY> wyznacza podstawową treść strony: tekst, obrazy, hiperłącza i inne obiekty, które zamieszcza autor. Dla komputera nie ma znaczenia czy używamy małych, czy wielkich liter w zapisie znaczników.

Przykład: Po wpisaniu w Notatniku poniższego kodu: Kod strony w języku HTML będziemy opracowywać w Notatniku i zapisywać w pliku z rozszerzeniem .htm lub .html. Aby obejrzeć efekt otwieramy ten plik w przeglądarce internetowej. Przykład: Po wpisaniu w Notatniku poniższego kodu: <HTML> <HEAD> <TITLE> Moja strona testowa </TITLE> </HEAD> <BODY>To moja strona testowa. Spróbuję wykonywać na niej pierwsze ćwiczenia z języka HTML. Ciekawe co z tego będzie? </BODY> </HTML> otrzymujemy w przeglądarce następujący wynik:

Nagłówki dzielą tekst na części i służą zwróceniu uwagi czytelnika Nagłówki dzielą tekst na części i służą zwróceniu uwagi czytelnika. Aby zapisać test jako nagłówek należy go ująć między znaczniki nagłówka: <H1>tekst nagłówka </H1> . Znaczniki nagłówka powiększają i pogrubiają tekst. Do dyspozycji mamy sześć poziomów nagłówka, choć projektanci polecają użycie głownie nagłówków drugiego i trzeciego poziomu ( znaczniki <H2> i </H2> oraz <H3> i </H3> ), ponieważ stosowanie znaczników <H1> i <H1> powoduje zbyt duże powiększenie, natomiast tekst między znacznikami <H4> i </H4>, <H5> i </H5> oraz <H6> i </H6> ma rozmiar bliski normalnemu tekstowi.

Przykład: Po wpisaniu do Notatnika kodu: <HTML> <HEAD> <TITLE> Moja strona testowa </TITLE> </HEAD> <BODY> <H1> STRONA POŚWIĘCONA KOTOM I KOTKOM</H1> Kot to słowo o wielu znaczeniach. Może oznaczać zwierzę domowe <BR> ale równie dobrze dzikiego drapieżnika. Kotem nazywa się czasem zająca.<BR> Inne znaczenia kota to m.in. rodzaj kotwicy albo kwiatostan wierzby. <H2> KOT JAKO ZWIERZĘ</H2> <H3> Definicja </H3> Felidae, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych, odznaczających się smukłym<BR> i zręcznym ciałem oraz miękką sierścią. <H4> Podział kotów</H4> Do rodziny kotowatych należą dzikie koty oraz koty domowe towarzyszące ludziom. <H5> Przykłady kotów </H5> Koty dzikie: <BR> lew, tygrys, lampart, gepard, serwal, jaguar, puma <H6>Lwy</H6> Lwy żyją na trawiastych równinach lub wśród ciernistych zarośli. <BR> Kilkaset osobników pozostało w jedynym rezerwacie w Indiach, <BR> pozostałe żyją w Afryce. </BODY> </HTML> otrzymamy w przeglądarce:

Tak jak w edytorach tekstu również w języku HTML można podzielić tekst na akapity. Przy wyświetlaniu strony w przeglądarce, akapity zostaną rozdzielone dodatkową przestrzenia. Aby utworzyć akapit stosujemy znaczniki <P> i </P>. Możemy pominąć znacznik kończący akapit </P>. Każdy akapit możemy wyrównać na wybrany spośród niżej wymienionych sposób: Akapit wyrównany do lewej strony <P ALIGN=”left”> Akapit wyrównany do prawej strony <P ALIGN=”right”> Akapit wyśrodkowany <P ALIGN=”center”> Akapit wyjustowany <P ALIGN=”justify”> Podobnie jak akapity możemy wyrównywać nagłówki (tytuły), dodając do znacznika atrybut ALIGN=”rodzaj wyrównania”.

FORMATOWANIE TEKSTU W JĘZYKU HTML Do formatowania tekstu używamy w HTML–u następujących znaczników: Test pogrubiony <B> </B> Kursywa <I> </I> Tekst podkreślony <U> </U> Tekst przekreślony <S> </S> lub <STRIKE> </STRIKE> Indeks górny <SUP> </SUP> Indeks dolny <SUB> </SUB> Tekst zapisany czcionką o stałej szerokości <TT> </TT> Tekst zapisany nieco większą czcionką <BIG> </BIG> Tekst zapisany nieco mniejszą czcionką <SMALL> </SMALL> Zmiana koloru tekstu <FONT COLOR=”określenie koloru”> </FONT> Zmiana wielkości tekstu <FONT SIZE=”wielkość”> </FONT> Zmiana kroju pisma <FONT FACE=”czcionka”> </FONT>

Przykład: W poprzednio użytym kodzie dodamy znaczniki formatujące tekst. Definicję zapiszemy kursywą, a nazwy poszczególnych gatunków zapiszemy pogrubioną czcionką. Ponadto pierwszy nagłówek zostanie wyśrodkowany poprzez dodanie znaczników <CENTER> , </CENTER> .

Otrzymaliśmy następujący wynik:

<FONT FACE=”Arial CE; Helvetica”> nasz tekst </FONT> Przy ustalaniu czcionki dla tekstu na naszej stronie należy unikać egzotycznych krojów pisma, ponieważ na innym komputerze może ich brakować . Z tego powodu należy podawać nie jeden krój, ale najlepiej listę alternatywnych krojów rozdzielonych średnikami, np.: <FONT FACE=”Arial CE; Helvetica”> nasz tekst </FONT>

UWAGA! ZNACZNIK <IMG/> NIE MA POSTACI ZAMYKAJĄCEJ! RYSUNKI I ZDJĘCIA Dzięki wstawianiu obrazków i zdjęć strony WWW stają się bardziej atrakcyjne i ciekawsze. Należy pamiętać o tym, że strona zwierająca duże ilości grafiki dłużej się otwiera, co może zniechęcić ewentualnego gościa naszej strony. Wstawiana grafika powinna być zapisana w pliku typu GIF lub JPEG, ponieważ właściwie wszystkie przeglądarki internetowe umożliwiają oglądanie rysunków zapisanych w tych formatach. Aby wstawić rysunek stosujemy znacznik: <IMG SRC=”nazwarysunku”/> , gdy mamy rysunek w naszym komputerze lub: <IMG SRC=„URL_pliku_graficznego”/> , gdy znamy jego URL. Bardzo ważne jest to by podać dokładne położenie rysunku w komputerze (poprawność ścieżki dostępu)! Aby skrócić ścieżkę dostępu należy obraz umieścić w tym samym katalogu, w którym znajduje się nasza strona. UWAGA! ZNACZNIK <IMG/> NIE MA POSTACI ZAMYKAJĄCEJ!

Szerokość ramki wokół obrazu (np. BORDER=6) Obrazy można wstawiać w odrębnym akapicie lub wewnątrz tekstu. Gdy wstawiamy obraz wewnątrz tekstu znacznik <IMG> musi być umieszczony wewnątrz odpowiedniego znacznika. Obraz może być umieszczony również w nagłówku- wówczas znacznik <IMG/> zapisujemy wewnątrz znaczników nagłówka. Aby wstawić obraz w odrębnym akapicie, umieszczamy znacznik <IMG/> między znacznikami <P> </P> Położenie obrazu ustalamy dzięki następującym atrybutom znacznika <IMG/>: Obraz jest wyświetlany przy lewym marginesie, a tekst pojawia się obok w obszarze między obrazem a prawym marginesem   ALIGN=LEFT Obraz jest wyświetlany przy prawym marginesie, a tekst pojawia się obok w obszarze między obrazem a lewym marginesem ALIGN=RIGHT Atrybuty kontrolujące pionowe położenie obrazu względem tekstu, który znajduje się w tym samym wierszu ALIGN=TEXTTOP ALIGN=ABSMIDDLE ALIGN=BASELINE ALIGN=ABSBOTTOM Szerokość ramki wokół obrazu (np. BORDER=6)  BORDER

<IMG SRC="html01.jpg" ALT="Zdjęcie kota" /> Język HTML dysponuje mechanizmem umożliwiającym wyświetlanie komentarza w miejscu przewidzianym na obraz. Przeglądarka automatycznie dokonuje wyboru wyświetlanej treści — jeśli pobieranie obrazów jest możliwe i nie zostało zablokowane, komentarz w ogóle nie pojawi się na ekranie; jednak jeśli użytkownik zablokował wyświetlanie obrazów lub też pobranie obrazu z sieci nie powiodło się, na ekranie pojawi się prostokątna ramka z ikoną oraz wprowadzonym wcześniej komentarzem. Opatrzenie komentarzem wszystkich obrazów występujących na stronie jest obowiązkowe. Należy pamiętać o umieszczaniu komentarza już podczas osadzania obrazu na stronie — nie będzie trzeba dokonywać późniejszych korekt kodu. Np. aby opatrzyć komentarzem ”Zdjęcie kota” obraz html01.jpg zapisujemy w kodzie źródłowym: <IMG SRC="html01.jpg" ALT="Zdjęcie kota" /> Opis ten nie będzie w ogóle widoczny. Na ekranie pojawi się dopiero w przypadku problemów z pobraniem obrazu z sieci lub odczytania go z dysku twardego komputera, na którym się znajduje, na przykład jeżeli poda się złą nazwę lub nie umieści pliku obrazu we właściwym katalogu.

Przykład: Jeżeli w tym samym folderze co nasz plik zapiszemy zdjęcie kotka kot.jpg, to może być ono częścią naszej strony. Ustalamy jego położenie po prawej stronie tekstu z ramką o grubości 6 i komentarzem Zdjęcie kota. Wpisujemy zatem pod nagłówkiem H1 kod: <IMG SRC=kot.jpg ALIGN=RIGHT BORDER=6 ALT="Zdjęcie kota" /> Na ekranie zobaczymy:

Aby dostosować rozmiary obrazu do naszych potrzeb stosujemy atrybuty WIDTH=„szerokość w pikselach” lub HIGHT=„wysokość w pikselach” wstawiane wewnątrz znacznika <IMG SRC/>. Wystarczu użyć jednego z tych atrybutów ponieważ HTML zwiększa lub zmniejsza obraz zachowując proporcje w jego wymiarach.

KOLORY Elementom strony WWW można nadawać różne kolory. Można to robić poprzez podawanie określanie angielskiej nazwy koloru lub poprzez podanie wartości koloru w systemie RGB (wartość ta składa się z krzyżyka, trzech liczb zapisanych w systemie szesnastkowym, odpowiadających składowym: czerwonej, zielonej i niebieskiej koloru). Bezpieczniej jest definiować kolory za pomocą notacji RGB niż definiować kolory za pomocą ich nazw, ponieważ nie wszystkie przeglądarki go rozumieją .

Znacznika pozwalające zmienić elementy strony WWW: Zmieniany element Znacznik Kolor tekstu <FONT COLOR=”kolor”> Kolor tła strony <BODY BGCOLOR=”kolor”> Kolor znaków na stronie <BODY TEXT=”kolor”> Kolor nie użytych jeszcze hiperłączy <BODY LINK=”kolor”> Kolor użytych już hiperłączy <BODY VLINK=”kolor”> Kolor aktywnych hiperłączy <BODY ALINK=”kolor”> Kolor tła tabeli <TABLE BGCOLOR=”kolor”> <TR BGCOLOR=”kolor”> <TD BGCOLOR=”kolor”> Kolor obramowania tabeli <TABLE BORDERCOLOR=”kolor”> <TR BORDERCOLOR=”kolor”> <TD BORDERCOLOR=”kolor”>

Wartości kolorów w systemie RGB: Nazwa koloru Angielska nazwa Wartość w systemie RGB Czarny Black #000000 (same zera) Srebrny Silver #C0C0C0 (c zero itd.) Szary Gray #808080 Biały White #FFFFFF Kasztanowy Maron #800000 Czerwony Red #FF0000 Ciemnopurpurowy Purple #800080 Jasnopurpurowy Fuchsia #FF00FF Zielony Green #008000 Cytrynowy Lime #00FF00 Oliwkowy Olive #808000 Żółty Yellow #FFFF00 Granatowy Navy #000080 Niebieski Blue #0000FF Bladoniebieski Aqua #00FFFF Ciemnoturkusowy Teal #008080a

Przykład: Po wprowadzeniu do znacznika BODY informacji o kolorze tła i tekstu: <BODY BGCOLOR=#C0C0C0 BODY TEXT=#000080> otrzymujemy bardziej interesującą stronę:

LINIA ROZDZIELAJĄCA Aby utworzyć poziomą linię, np. rozdzielającą tekst natronie stosujemy znacznik <HR>. Znacznik ten ma swoje atrybuty, umożliwiające definiowanie grubości, długości i wyrównania linii. <HR ALIGN=„położenie”> Określa położenie linii względem okna przeglądarki (po lewej, na środku, po prawej) <HR SIZE=„grubość”> Określa grubość linii w pikselach <HR WIDTH=„szerokość w pikselach”> lub <HR WIDTH=„szerokość w procentach%> Określa szerokość linii w pikselach lub w proporcji do szerokości strony

LISTY PODTEMATÓW, LISTY UPORZĄDKOWANE I NIEUPORZĄDKOWANE HTML pozwala na tworzenie: list uporządkowanych (których elementy są numerowane), poprzez zastosowanie znaczników <OL> </OL> oraz rozpoczęcie każdego elementu listy od znacznika <LI> np. <OL> <LI> element listy <LI> następny element listy ….. </OL> listy nieuporządkowanej, której elementy są oznaczone znakiem wypunktowania. Tworzymy je stosując znaczniki <UL> </UL> i rozpoczynając każdy elementu listy od znacznika <LI> np. <UL> <LI> element listy <LI> następny element listy ….. </UL>

Przykład: Po wpisaniu kodu strony, którą zapiszemy jako zuzia.html: <HEAD> <TITLE> Moja strona WWW </TITLE> </HEAD> <BODY> <BODY BGCOLOR=#800080> <FONT COLOR=#FFFFFF> <CENTER><H1>MOJA STRONA WWW </H1></CENTER> <HR WIDTH=60% SIZE=5 ALIGN=CENTER COLOR=#808080> <P ALIGN="center">Nazywam się Zuzia. Chodzę do szkoły i uwielbiam się uczyć. Moje ulubione przedmioty to: <center> <OL> <LI> język polski <LI> język angielski <LI>historia </OL> </center> <P ALIGN=center>Mam dużo koleżanek i kolegów, np: <UL> <LI> Mariusz <LI>Karolina <LI>Basia </UL> </BODY> </HTML>

Otrzymujemy:

HIPERŁĄCZA Hiperłącze to wyróżniony element, po wybraniu którego (np. przez klikniecie na niego myszą) do okna przeglądarki zostaje załadowany nowy dokument. Do tworzenia hiperłączy służy znacznik <A>. Przyjmuje on postać: <A HREF=”obiekt docelowy”>Treść hiperłącza </A> Treścią hiperłącza może być rysunek lub tekst aktywujący hiperłącze po kliknięciu myszą. Tekst jest zwykle wyświetlany na niebiesko i z podkreśleniem, a rysunek jest otoczony niebieską ramką. Obiektem docelowym jest nazwa lub URL pliku, który ma zostać otwarty przez przeglądarkę. Np. <A HREF=”kotek.html”>DALEJ</A> - po kliknięciu myszą na tekst DALEJ do przeglądarki zostanie załadowany dokument kotek.html Jeżeli hiperłącze ma nas przenosić do strony zamieszczonej w Internecie poza naszym folderem kod HTML przyjmuje postać: <A HREF=http://www.wp.pl/>Wirtualna Polska</A>

KOTWICE WEWNĘTRZNE Przy tworzeniu długich dokumentów zachodzi czasem potrzeba szybkiego przejścia do niektórych miejsc tego dokumentu, np. do pewnego rozdziału. Takiemu przejściu służą w języku HTML tzw. kotwice. Tworzymy je poleceniem: <A NAME=”nazwa kotwicy”>, gdzie nazwa kotwicy to ciąg znaków, do którego będziemy przechodzili. Aby następnie przejść do takiego miejsca, tworzymy hiperłącze poleceniem: <A HREF=”plik.html#nazwa kotwicy”> , gdzie plik.html, to nazwa pliku, w którym stworzyliśmy kotwicę.

JAK W JĘZYKU HTML OPISUJE SIĘ TABELĘ Kod opisujący tabelę zawarty jest wewnątrz elementu <TABLE>. Niestety, olbrzymia elastyczność języka HTML spowodowała, że nie wystarczy utworzyć element <TABLE>, podać liczbę wierszy i kolumn tabeli i rozpocząć wprowadzanie danych. By utworzyć tabelę, konieczne jest utworzenie odrębnych elementów dla każdego wiersza i każdej komórki tabeli! Powoduje to, że tworzenie tabel jest jednym z najbardziej skomplikowanych i frustrujących zadań, przed którymi stają początkujący twórcy stron WWW. Projektując tabele w języku HTML, należy cały czas pamiętać o podstawowej zasadzie: najważniejszym elementem tabeli jest wiersz, który z kolei podzielony jest na komórki. Wierszowi tabeli odpowiada element <TR>, a pojedynczej komórce — element <TH> (w przypadku komórek pełniących funkcję nagłówka) oraz <TD> (w przypadku zwykłych komórek danych). Elementy <TH> oraz <TD> muszą być zawarte w elemencie <TR>, a ten z kolei — w elemencie <TABLE>.

Struktura kodu tabeli wygląda zatem następująco: <TABLE> <TR> <TD>  </TD> </TR>  <TR>  </TD>  <TD> </TR> </TABLE> Projektowanie tabeli najlepiej rozpocząć od… narysowania jej na kartce papieru. Naprawdę. To pozwoli zaoszczędzić sporo czasu, gdyż pomoże w przełożeniu podziału na wiersze i komórki na prawidłowy kod HTML tabeli. Tabele o ustalonej szerokości mają stały rozmiar bez względu na wielkość okna przeglądarki. Szerokość tabeli określa się za pomocą parametru WIDTH, np. <TABLE WIDTH=”550”> </TABLE>. Zamiast wartości wyrażonej w pikselach można posłużyć się wartością procentową, np. pół szerokości ekranu przeglądarki zapiszemy następująco: <TABLE WIDTH=50%> </TABLE>. Parametr WIDTH podany w poleceniu <TD> określa szerokość komórki. Aby określić kolor tła tabeli dodajemy parametr BGCOLOR, np. <TABLE WIDTH=”550” BGCOLOR=YELLOW> </TABLE>

Przykład: Do wcześniej stworzonej strony zuzia Przykład: Do wcześniej stworzonej strony zuzia.html dodamy kolejną linię, a pod nią zapiszemy jako nagłówek H2 tekst: Oto moje oceny: . Poniżej zapiszemy tabelę (nie musi mieć obramowania), która zajmuje szerokość 60% strony: Język polski Język angielski Historia 5,5,6,5,4,6 6,5,4,5,6,6 5,6,5,6,5,6,6,6 Ustawimy oceny na środku poszczególnych komórek, posługując się znacznikami <CENTER>, </CENTER>, które można umieścić między znacznikami <TD> i </TD>. Ewentualnie poprawimy kolor czcionki lub wstawimy tło dla tabeli. Wyśrodkujemy poszczególne elementy.

Uzyskujemy to wpisując kod:

A oto efekt naszej pracy: