Bogowie greccy
Bogowie Olimpijscy Po wojnie z gigantami synowie Kronosa i Rei podzielił się władzą nad światem. Wszyscy ciągnęli losy. Zeusowi dostało się niebo i ziemia wraz z Olimpem, Posejdonowi morze, a Hadesowi królestwo umarłych w podziemiu.
Pierwsze obrzędy religijnych ludów greckich odbywały się pod gołym niebem,na symboliczne wydzielonej przestrzeni nazywanej TEMENOS.Strawiano tam ołtarz,kopiec lub kapliczkę.Kaplice pochodzące z VIII w.p.n.e. mają kształt megaronu.Wzorowane są na ówczesnych domach mieszkalnych, bowiem budowano tam dom bóstwa.Pomieszczenie, którym stał posąg, przykryte było dwuspadowym dachem.Przed wejściem stały dwie kolumny.Dalszy rozwój świątyń to wysunięcie kolumn przed front świątyni, przy jednoczesnym skruceniu ścian bocznych.W ten sposób powstał prostylos oraz amfiprostylos.
Świątynie Greckie
Zeus Zeus-syn Kronosa i Rei, bóg nieba, pan grzmotów i piorunów, zsyła deszcz i śnieg. Obwołał się najwyższym bogiem. Jego oficjalną żoną była Hera, ich dziećmi byli Ares i Hefajstos. Miał też wiele dzieci zarówno z boginiami. Początkowo ceniono go za niszczycielską siłę, z czasem obdarzono go przymiotami serca i umysłu, aż w końcu stał się idealnym bóstwem. Na cześć Zeusa w Grecji raz na cztery lata urządzano igrzyska olimpijskie, w których najwspanialszą nagrodą był wieniec laurowy. Najsłynniejszy posąg Zeusa wyrzeźbił Fidiasz. Na złotym tronie siedział olbrzymi bóg, głową sięgał sufitu, barkami rozpierał się na całą szerokość budynku. W wyciągniętej lewej ręce trzymał boginię Zwycięstwa, w prawej berło, na którym złoty orzeł roztaczał skrzydła. Miał bujne włosy, a jego twarz pełna była majestatu, łagodności i pogody.
Hera Żona Zeusa. Bogini płodności i macierzyństwa.Atrybut wachlarz z pawich piór.
Hades Hades - zasiada na tronie w wielkim zamku, na głowie ma koronę, a w ręku berło. U jego boku siedzi żona Persefona. Najbardziej tajemniczy bóg. Posiadał czapkę z psiej skóry, dzięki której był niewidzialny. Czczono go ze strachem, nigdy nie kpiąc z jego imienia. Gdy zaczęto mu dawać nowe imię Pluton, czyli rozdawca bogactw, przybrał nieco łagodniejsze oblicze. Stał się bóstwem urodzaju, a także rządził śmiercią i zmartwychwstaniem.
Ares Bóg wojny.Atrybut włócznia
Posejdon Posejdon - najstarszy syn Kronosa i Rei, wylosował królestwo morza, ale jako najstarszy żądał najwyższej władzy w świecie bogów. Wtedy Zeus nazwał go uzurpatorem i wyrzucił z Olimpu. Służył przez 10 lat u króla Laomedonta. Po tym czasie Zeus wybaczył bratu i pozwolił mu wrócić do pałacu. Posejdon zakochał się bez wzajemności w jednej z córek Okeanosa - Amfitryta. Odstraszał ją wygląd boga: złowrogie spojrzenie, pełna mułu i muszli broda. Dopiero delfin, który opowiedział królewnie o wielkich bogactwach przyszłego męża zdołał ją przekonać do zmiany zdania. Ratował statki przed wzburzonymi falami, wyciągał je trójzębem z mielizny, rozbitkom zapewniał prądy, które posyłały ich na ląd. Przedstawiano go jako silnego starca o silnych barach, włosy i broda wilgotne, w ręce trójząb.
Afrodyta Bogini miłości i piękna.Symbol morska muszla
Apollo Bóg słońca i sztuki.Atrybut Iira
Artemida Bogini łowów i natury. Atrybut łuk.
Życie po śmierci Grecy wierzyli w życie pozagrobowe. Byli przekonani, że dusza ludzka po śmierci wędruje do podziemnego świata zmarłych, Hadesu. Wejścia do niego strzegł trzygłowy pies Cerber. Przewoźnik Charon przeprawiał łodzią dusze zmarłych na drugi brzeg rzeki Styks. Zapłatą dla niego był obol (moneta), wkładany w usta zmarłego przed pogrzebem. Zmarli, którzy za życia nie spełnili żadnego dobrego ani złego uczynku, pozostawali w Hadesie. Do krainy wiecznej wiosny i szczęścia (na Pola Elizejskie) trafiały dusze sprawiedliwych. Natomiast do najgłębszej, mrocznej części - Tartaru strącano dusze złoczyńców i największych przestępców, skazanych na najcięższe kary.
Autor: Ligęza Bartłomiej Klasa IA