Mózgowe porażenie dziecięce łac. paralysis cerebralis infantum, ang. cerebral palsy

Mózgowe porażenie dziecięce jest to grupa nie postępujących, ale zmieniających się z wiekiem różnorodnych zaburzeń ruchowych powstałych w wyniku uszkodzeń lub wad mózgu znajdującego się we wczesnym stadium rozwoju.

PRZYCZYNY EMBRIOPATIE – infekcje w I trymestrze ciąży (wirus różyczki, ospy, grypy, WZW), TETOPATIE – infekcje w późnym okresie ciąży (wirus Echo, cytomegalii, ospy, toxoplazmoza lub leki, używki, narkotyki),

CZYNNIKI MATCZYNE zły stan zdrowia matki, zakażenia wewnątrzmaciczne, ciąża mnoga, gestoza EPH, poronienia samoistne.

CZYNNIKI OKOŁOPORODOWE mała masa urodzeniowa, inne towarzyszące wady narządów, poród patologiczny.

CZYNNIKI OKRESU NOWORODKOWEGO drgawki noworodkowe, małogłowie, krwotoki śródczaszkowe, zaburzenia oddychania, sepsa, hiperbilirubinemia.

Główne objawy: NIEDOWŁADY Objawy towarzyszące: padaczka, wady wzroku, wady słuchu, upośledzenie rozwoju umysłowego, zaburzenia rozwoju mowy, opóźnienie rozwoju ruchowego, zaburzenia zachowania,

POSTACIE MPDZ PORAŻENIE POŁOWICZE – HEMIPLEGIA Postać ta w około 1/3 przypadków wywołana jest czynnikami działającymi po urodzeniu dziecka, a w 2/3 przypadków związana jest z czynnikami przedurodzeniowymi.

dziecko najczęściej trzyma niedowładną rękę zaciśniętą w pięść, nie chwyta nią, nie potrafi przesuwać kończyny do linii środkowej, jeśli obraca się to zawsze przy pomocy zdrowej połowy ciała na stronę niedowładną.

2. OBUSTRONNE PORAŻENIE KURCZOWE – DIPLEGIA Ta postać obejmuje głównie kończyny dolne. Związana jest z patologią okołoporodową i z wcześniactwem. Kąt odwodzenia ud jest ograniczony oraz kąt prostowania w stawie kolanowym. w ułożeniu na plecach ruchy kończyn dolnych, zwłaszcza ruchy zginania są słabe i asymetryczne,

jedna z kończyn jest zgięta, skręcona na zewnątrz, druga zrotowana do wewnątrz, dziecko układa się z kończynami dolnymi wyprostowanymi i przywiedzionymi, później rozwija się podeszwowe ustawienie stóp,

w leżeniu na brzuchu, gdy dziecko podniesie głowę i oprze się na zgiętych ramionach, kończyny dolne ulegają wyprostowaniu i odwiedzeniu, gdy dziecko pełza odbywa się to wyłącznie na kończynach górnych,

siadanie i siedzenie jest utrudnione, dziecko siedzi z tułowiem wygiętym łukowato, musi podpierać się kończynami górnymi, brak jest zgięcia bioder, gdy dziecko osiąga etap pionizacji, nie jest w stanie w pełni wyprostować kończyn dolnych w stawach biodrowych i kolanowych – stoi z kończynami skrzyżowanymi (ustawienie nożycowe), dziecko najczęściej staje na palcach,

w kończynach górnych występuje stała tendencja do ustawiania ich w zgięciu i nawróceniu, przy próbie chwytania palce ulegają nadmiernemu wyprostowaniu w stawach nadgarstkowo-śródręcznych.