„Droga do EURO 2012”

Historia Mistrzostw Europy Pierwsze mistrzostwa Europy w piłce nożnej obyły się we Francji w roku 1960 pod nazwą Puchar Europy. Od turnieju we Włoszech 1969r. odbywają się jako Mistrzostwa Europy. W latach 1960-1976 turniej finałowy odbywał się z udziałem 4 drużyn. Od 1980 do 1992 brało w nim natomiast udział 8 zespołów, zaś od 1996 do 2012 – 16 reprezentacji. Od 2016 w finałach piłkarskich Mistrzostw Europy będą występować 24 reprezentacje. Od szóstych finałów awans do nich ma automatycznie zapewniony ich gospodarz (bądź obaj współgospodarze). W 1980 po raz ostatni rozegrano mecz o 3 miejsce ME. Zdobywcy Mistrzostwa Europy: Niemcy :3 Francja :2 Hiszpania :2 ZSRR :1 Włochy :1 Czechosłowacja :1 Holandia :1 Dania :1 Grecja :1

Ciekawostki W Mistrzostwach Europy zdobywca złotego medalu zawsze uczestniczy w eliminacjach następnych mistrzostw Żadnej drużynie nie udało się obronić tytułu Mistrza Europy Pierwszą czerwoną kartkę w historii ME otrzymał Anglik Alan Mullery w 89 minucie meczu półfinałowego (5 czerwca 1968) gdzie Jugosławia pokonała Anglię 1:0 Najwięcej goli (9) na jednych mistrzostwach zdobył Michel Platini, stało się to we Francji w 1984 roku Najmłodszym uczestnikiem ME był Belg Enzo Scifo. W 1984 roku miał 18 lat i 115 dni. Tytuł Mistrza Europy w 1992 zdobyła drużyna Danii, która nie uzyskała bezpośredniego awansu do tego turnieju, a zastąpiła wykluczoną Jugosławię (za prowadzenie przez ten kraj działań wojennych w Bośni)

System rozgrywania Mistrzostw Europy System rozgrywek mistrzostw Europy zawsze składa się z dwóch części: Eliminacji – mogą w nich uczestniczyć męskie reprezentacje seniorskie wszystkich krajowych federacji zrzeszonych pod egidą UEFA (łącznie 53 państwa), które w określonym terminie zostaną zgłoszone do tych rozgrywek przez swe macierzyste związki piłkarskie i nie zostały zawieszone przez UEFA w prawach jej członków. Rozpoczynają się losowaniem poszczególnych grup eliminacyjnych, w których później toczy się cała rywalizacja; Turnieju finałowego/finałów (tj. właściwych Mistrzostw Europy) – od 1980 przeprowadzanego systemem mieszanym (tj. runda grupowa, a następnie faza pucharowa), od 1996 zakwalifikowanych zostaje do niego 16 drużyn: gospodarz/gospodarze turnieju oraz triumfatorzy eliminacji, od 2016 zakwalifikowane są 24 drużyny narodowe stowarzyszone w UEFA : w skład wchodzą gospodarze i drużyny, które pomyślnie przeszły kwalifikacje. Każda z części mistrzostw Europy odbywa się w latach parzystych, regularnie co 4 lata. Eliminacje rozpoczynają się jesienią roku dwa lata wcześniejszego, niż rok przeprowadzenia turnieju finałowego.

Królowie Strzelców 1960 Francja, Walentin Iwanow z ZSRR strzelił 4 gole 1960 Francja, Dražan Jerković Jugosławii strzelił 4 gole 1964 Hiszpania, Deszö Novak z Węgier strzelił 2 gole 1964 Hiszpania, Jesus Maria Perada z Hiszpanii strzelił 2 gole 1968 Włochy, Dragan Džajić z Jugosławii strzelił 2 gole 1972 Belgia, Gerd Müller z RFN strzelił 4 gole 1976 Jugosławia, Dieter Müller z RFN strzelił 4 gole 1980 Włochy, Klaus Allofs z RFN strzelił 3 gole 1984 Francja, Michel Platini Francji strzelił 9 goli 1988 RFN, Marco van Basten z Holandii strzelił 5 goli 1992 Szwecja, Dennis Bergkamp z Holandii strzelił 3 gole 1992 Szwecja, Tomas Brolin ze Szwecji strzelił 3 gole 1992 Szwecja, Henrik Larsen z Danii strzelił 3 gole 1992 Szwecja, Karl-Heinz Riedle z RFN strzelił 3 gole 1996 Anglia, Alan Shearer z Anglii strzelił 5 goli 2000 Belgia i Holandia, Patrick Kluivert z Holandii strzelił 6 goli 2000 Belgia i Holandia, Savo Milošević z Jugosławii strzelił 6 goli 2004 Portugalia, Milan Baroš z Czech strzelił 5 goli 2008 Austria i Szwajcaria, David Villa z Hiszpanii strzelił 5 goli

Historia drużyn, które są gospodarzami EURO 2012 Polska Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej rozgrywane na stadionach w Polsce i na Ukrainie w czerwcu 2012 roku będą 14 turniejem piłki nożnej o Mistrzostwo Starego Kontynentu i pierwszymi międzynarodowymi rozgrywkami takiej rangi, które odbędą się w Europie Wschodniej. Dotychczas turnieje finałowe odbywały się w różnych częściach Europy i zwykle organizowane były przez jedno państwo dysponujące odpowiednią infrastrukturą i obiektami sportowymi. Pod koniec ubiegłego stulecia UEFA umożliwiła zgłaszanie kandydatur państwom, Po raz pierwszy koncepcja utworzenia piłkarskiej reprezentacji Polski pojawiła się 20 grudnia 1919 roku, podczas założycielskiego zgromadzenia Polskiego Związku Piłki Nożnej, które odbyło się w Warszawie. Szczegóły zaczęto omawiać od stycznia 1920 bowiem, jako jeden ze swoich głównych celów na początku działalności, władze PZPN postawiły sobie udział męskiej kadry narodowej w turnieju piłkarskim Igrzysk Olimpijskich Antwerpia 1920. które wspólnie chciałyby gościć najlepsze europejskie reprezentacje. Pierwszy mecz po zakończeniu II wojny światowej reprezentacja rozegrała 11 czerwca 1946 roku w Oslo przegrywając 1:3 z Norwegią w składzie: Brom – Szczepaniak, Flanek – Jabłoński I E., Parpan, Kazimierczak (Filek) – Baran, Gracz, Świcarz, Cieślik, Smulski. Największym sukcesem w pierwszych latach powojennych było zwycięstwo nad czołową wtedy jedenastką europejską, reprezentacją Czechosłowacji. 18 kwietnia 1948 roku na wypełnionym (40 tys.) stadionie Wojska Polskiego w Warszawie; na trybunie honorowej po raz drugi w historii zasiadł prezydent Bolesław Bierut, reprezentacja pokonała faworyzowanego i dużo wyżej notowanego przeciwnika 3:1 (2:0). Skład tamtego, legendarnego zespołu: Werner Antoni Janik – Henryk Janduda, Tadeusz Parpan, Antoni Barwiński – Tadeusz Waśko, Henryk Gajdzik – Jan Przecherka, Mieczysław Gracz, Edward Cebula (Henryk Spodzieja), Gerard Cieślik, Henryk Bobula (Edmund Białas). Bohaterem tego spotkania był bramkarz Janik (AKS Chorzów, Pogoń Katowice), którego kibice po zakończonym meczu na ramionach znieśli z boiska.

Historia drużyn, które są gospodarzami EURO 2012 Polska W 1957 drużyna prowadzona m.in. przez Henryka Reymana stoczyła zaciętą batalię o awans do finałów Mistrzostw Świata rozgrywanych rok później w Szwecji. Dwukrotnie wygrała z Finami (3:1 i 4:0). W czerwcu tego samego roku Polaków w meczu w Moskwie, ZSRR pokonał kadrę Polski 3:0. W rewanżu Polacy zwyciężyli wynikiem 2:1 dla Polski (dwie bramki Gerarda Cieślika i dwie asysty Lucjana Brychczego). Taki rezultat nakazywał też rozegranie decydującego meczu na neutralnym terenie w Lipsku. Tam Polacy przegrali 0:2 i w związku z tym nie mogli wystąpić na MŚ. Przełom lat 60. i 70. stał się początkiem serii sukcesów polskiego futbolu. W sezonie 1969–1970 Legia Warszawa dotarła do półfinału Pucharu Mistrzów (w którym przegrała z Feyenoordem), zaś Górnik Zabrze do finału Pucharu Zdobywców Pucharów (w którym lepsi okazali się zawodnicy Manchester City F.C.). Występ Górnika to największy dotychczas sukces polskiego klubu w europejskich pucharach. Jesienią 1970 ze stanowiskiem selekcjonera kadry narodowej pożegnał się Ryszard Koncewicz. 1 grudnia 1970 władze PZPN powierzyły tę funkcję Kazimierzowi Górskiemu. Po porażce na mistrzostwach do pracy z reprezentacją zatrudniono Zbigniewa Bońka. Sięgnięcie po wybitnego piłkarza, który nie miał jednak większego doświadczenia w pracy szkoleniowej było sporym zaskoczeniem. Tym razem faworytem mediów był raczej opiekun krakowskiej Wisły Henryk Kasperczak, a chęć pracy z polską kadrą wyraził nawet były selekcjoner Hiszpanii Javier Clemente. Zbigniew Boniek w roli selekcjonera zadebiutował 21 sierpnia 2002 meczem towarzyskim z Belgią w Szczecinie (1:1). Pierwszym poważnym sprawdzianem dla jego drużyny miały być mecze eliminacji Euro 2004. 7 września w Serravalle reprezentacja Polski pokonała 2:0 zespół San Marino. 12 października w Warszawie Polacy ponieśli niespodziewaną porażkę 0:1 z niżej notowaną Łotwą. Kilka dni później w towarzyskim meczu pokonali w Ostrowcu Świętokrzyskim 2:0 Nową Zelandię, a ponad miesiąc później, także w towarzyskim spotkaniu, ulegli 0:2 Duńczykom w Kopenhadze. W tym czasie działalność Bońka w roli szkoleniowca reprezentacji zaczęła być coraz częściej krytykowana przez media i kibiców. 3 grudnia przebywający za granicą Boniek ogłosił swoją dymisję, niecałe pół roku po nominacji. Przed rozpoczęciem Mistrzostw Europy ze składu z powodu kontuzji wyłączony został Jakub Błaszczykowski, a kilka dni później z tego samego powodu kadrę opuścił Tomasz Kuszczak. W samym turnieju Polacy zawiedli. Przegrali pierwszy mecz z Niemcami 0:2 (obie bramki strzelił Lukas Podolski), a następnie zremisowali mecz z Austrią 1:1. Biało-czerwoni objęli prowadzenie po bramce Rogera Guerreiro. Wyrównujący gol dla Austrii padł w doliczonym czasie gry z rzutu karnego podyktowanego za faul Mariusza Lewandowskiego. W trzecim meczu Polacy przegrali z Chorwacją 0:1, tym samym kończąc udział w turnieju na rundzie grupowej.

Historia drużyn, które są gospodarzami EURO 2012 Ukraina Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami. Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r. Trzykrotnie "Zbirna", mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrze Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.

Historia drużyn, które są gospodarzami EURO 2012 Największym sukcesem ukraińskiego piłkarstwa jest: Mistrzostwo Europy U-19, wywalczone na ukraińskich boiskach w 2009 roku Wicemistrzostwo Europy U-18, wywalczone na niemieckich boiskach w 2000 roku oraz wicemistrzostwo Europy U-21, wywalczone na portugalskich boiskach w 2006 roku. Brązowe medale mistrzostw Europy U-16, wywalczone na irlandzkich boiskach w 1994 roku oraz mistrzostw Europy U-19, wywalczone na szwajcarskich boiskach w 2004 roku. Również studencka reprezentacja Ukrainy dwa razy została mistrzem Uniwersjady w 2007 i 2009. Na dzień 15 października 2009 reprezentacja Ukrainy rozegrała 160 oficjalnych spotkań, w których zdobyła 67 zwycięstw, 48 meczów zremisowała, a w 45 zaznała porażek. Bilans bramek: 205-160

Symbole EURO w Polsce

Symbole EURO w Polsce

Symbole EURO na Ukrainie

Stadiony Polski i Ukrainy

Kibicuję fair play Pod takim szyldem ruszyła kampania, uświadamiająca uczniom zasady fair play. Akcja, zakończy się tuż przed rozpoczęciem EURO 2012. Młodzież kibicuje bezpiecznie Przez czas jej trwania rozegrany zostanie m.in. Turniej piłkarski. Zorganizowane zostaną także konkursy: fotograficzny „Radość kibicowania w kadrze” oraz muzyczny „Kibicuje z piosenką”. Kampanii patronuje wojewoda śląski Zygmunt Łukaszczyk oraz śląski kurator oświaty Stanisław Faber.

Kibicuję fair play

Bibliografia www.google.pl www.googlegrafika.pl www.wikipedia.pl www.sport.tvp.pl www.pilkarskienewsy.blog.interia.pl www.mmwarszawa.pl www.pilkarskidziennik.p