PREZENTACJA KLAUDIA KL.Va.
Major Henryk Dobrzański Hubal
Henryk Hubal - Dobrzański , major Kawalerii Wojska Polskiego, sportowiec, „zagończyk” , jeden z pierwszych dowódców Partyzanckich w czasie II wojny światowej
Urodził się 22 czerwca 1897 r. w Jaśle, w rodzinie szlacheckiej, Jako drugie dziecko Henryka Dobrzańskiego herbu Leliwa i Marii Z Lubienieckich. Według badań Marka Minakowskiego był w linii prostej potomkiem Zawiszy Czarnego z Garbowa i to zarówno od Strony ojca jak i matki.
W 1903 r. Henryk Dobrzański rozpoczął naukę w domu, a po przeprowadzeniu się do Krakowa kontynuował ją w szkole którą ukończył w 1914
I Wojna Światowa
Jako siedemnastoletni młodzieniec wstąpił ochotniczo do polskich oddziałów. Ze względu na wymagany wiek podał, że jest o rok starszy.
II PUŁK UŁANÓW LEGIONÓW POLSKICH
MARZEC 1918 r.
1918 - 1939
Za odwagę na polu walki został odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari
Starogard, 1922 r. Grudziądz, kwiecień 1925 r.
Pobyt we Włostowicach
Na zdjęciu Henryk Dobrzański z żoną Zofią Jedno z nielicznych zdjęć uśmiechającego się mjr. Henryka Dobrzańskiego (Zakopane , 1932). Na zdjęciu Henryk Dobrzański z żoną Zofią
II WOJNA ŚWIATOWA
Major Henryk Dobrzański przyjął pseudonim „Hubal” (przydomek rodowy gałęzi Dobrzańskich, z której się wywodził). Stanął na czele swojego oddziału i do końca nie złożył broni. 2 października 1939 r. Hubalczycy odnieśli zwycięstwo nad Niemcami w potyczce pod Wolą Chodkowską. Dzięki pomocy mieszkańców Kielecczyzny oddziałowi udawało się wymykać z organizowanych przez Niemców pułapek. Mjr Mjr „Hubal” w otoczeniu żołnierzy Oddziału Wydzielonego WP (Gałki Krzczonowskie, luty 1940).
w których zadali poważne straty wrogowi. W wyniku tych działań, Niemcy 30 marca i 1 kwietnia 1940 r. Hubalczycy stoczyli dwie walki z Niemcami, w których zadali poważne straty wrogowi. W wyniku tych działań, Niemcy stworzyli 1000-osobową formację SS, batalionu Wehrmachtu i jednostki czołgów do walki z „Szalonym Majorem”. 11 kwietnia Niemcy spacyfikowali Skołby i Hucisko, zabijając wszystkich mężczyzn. Grupa żołnierzy Oddziału Wydzielonego WP (Gałki Krzczonowskie, luty–marzec 1940 r.).
30 kwietnia 1940 r. poczet majora został zaskoczony w czasie biwaku przez oddziały 372. dywizji Wehrmachtu w okolicach Anielina, 20 km od Opoczna. W gwałtownej walce oddział uległ rozproszeniu, a sam Hubal poległ z bronią w ręku. Ciało majora Henryka Dobrzańskiego podtrzymywane przez jednego z żołnierzy niemieckich (30 kwiecień 1940 )
Szaniec Hubala pod Anielinem Niemcy wywieźli ciało majora do Tomaszowa Mazowieckiego i pochowali je w nieznanym do dzisiaj miejscu. Przez lata powstało wiele teorii na temat miejsca spoczynku ciała majora Hubala. Żadna z nich nie znalazła jak do tej pory potwierdzenia. Szaniec Hubala pod Anielinem
W 1966 mjr Henryk Dobrzański został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari i awansowany do stopnia pułkownika. 16 września 2010 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył pośmiertnie majora Henryka Dobrzańskiego Hubala Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Dziękuje za uwagę Klaudia