Teoria sterowania Wykład 13 Modele dyskretne obiektów regulacji.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Sterowanie – metody alokacji biegunów II
Advertisements

Metody badania stabilności Lapunowa
Podstawy Automatyki 2009/2010 Projektowanie układów sterowania Mieczysław Brdyś, prof. dr hab. inż.; Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż. 1 Katedra Inżynierii.
Systemy dynamiczne 2012/2013Odpowiedzi – modele stanu Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 System ciągły; model.
Systemy dynamiczne 2010/2011Odpowiedzi – macierze tranzycji Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 System ciągły;
Stabilność Stabilność to jedna z najważniejszych właściwości systemów dynamicznych W większości przypadków, stabilność jest warunkiem koniecznym praktycznego.
Opis matematyczny elementów i układów liniowych
Automatyka Wykład 3 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów regulacji.
Teoria sterowania Wykład 3
Automatyka Wykład 4 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów regulacji (c.d.)
Automatyka Wykład 3 Modele matematyczne (opis matematyczny) liniowych jednowymiarowych (o jednym wejściu i jednym wyjściu) obiektów, elementów i układów.
Modele matematyczne przykładowych obiektów i elementów automatyki
AUTOMATYKA i ROBOTYKA (wykład 7)
Wykład 6 Charakterystyki czasowe obiektów regulacji
Wykład 5 Charakterystyki czasowe obiektów regulacji
Metody Lapunowa badania stabilności
AUTOMATYKA i ROBOTYKA (wykład 6)
Wykład 25 Regulatory dyskretne
Stabilność Stabilność to jedno z najważniejszych pojęć teorii sterowania W większości przypadków, stabilność jest warunkiem koniecznym praktycznego zastosowania.
Modelowanie – Analiza – Synteza
Modelowanie – Analiza – Synteza
Rozważaliśmy w dziedzinie czasu zachowanie się w przedziale czasu od t0 do t obiektu dynamicznego opisywanego równaniem różniczkowym Obiekt u(t) y(t) (1a)
Wykład 21 Regulacja dyskretna. Modele dyskretne obiektów.
Automatyka Wykład 9 Transmitancja operatorowa i stabilność układu regulacji automatycznej.
Wykład 10 Regulacja dyskretna (cyfrowa i impulsowa)
Wykład 7 Charakterystyki częstotliwościowe
Wykład 8 Statyczne i astatyczne obiekty regulacji
Automatyka Wykład 27 Linie pierwiastkowe dla układów dyskretnych.
Karol Rumatowski d1.cie.put.poznan.pl Sterowanie impulsowe Wykład 1.
Stabilność dyskretnych układów regulacji
Automatyka Wykład 26 Analiza układu regulacji cyfrowej z regulatorem PI i obiektem inercyjnym I-go rzędu.
Sterowanie impulsowe Wykład 2.
Wykład 4 Modele matematyczne obiektów, elementów i układów regulacji.
Teoria sterowania 2011/2012Stabilno ść Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. in ż. Katedra In ż ynierii Systemów Sterowania 1 Stabilność Stabilność to jedno.
Sterowanie – metody alokacji biegunów
Regulacja dwupołożeniowa i trójpołożeniowa
Wykład 8 Statyczne i astatyczne obiekty regulacji
Wykład 22 Modele dyskretne obiektów.
Wykład 8 Charakterystyki częstotliwościowe
Zastosowanie metody równań Lagrange’a do budowy modeli matematycznych
Modele dyskretne obiektów liniowych
Wykład 5 Modele matematyczne obiektów regulacji
Wykład 11 Badanie stabilności układu regulacji w przestrzeni stanów
Wykład 23 Modele dyskretne obiektów
Teoria sterowania Wykład 9 Transmitancja operatorowa i stabilność liniowych układu regulacji automatycznej.
Metody uzyskiwania równania wejścia-wyjścia obiektu sterowania.
Wykład 9 Regulacja dyskretna (cyfrowa i impulsowa)
Wykład 7 Jakość regulacji
Obserwowalność i odtwarzalność
Modelowanie – Analiza – Synteza
SW – Algorytmy sterowania
ISS – Synteza regulatora cyfrowego (minimalnoczasowego)
Stabilność Stabilność to jedno z najważniejszych pojęć dynamiki systemów i teorii sterowania W większości przypadków, stabilność jest warunkiem koniecznym.
Schematy blokowe i elementy systemów sterujących
Wykład nr 1: Wprowadzenie, podstawowe definicje Piotr Bilski
Sterowanie – metody alokacji biegunów
Modele dyskretne – dyskretna aproksymacja modeli ciągłych lub
Teoria sterowania SN 2014/2015Sterowalność, obserwowalność Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 Sterowalność -
Systemy dynamiczne 2014/2015Odpowiedzi – systemy liniowe stacjonarne  Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. inż.Katedra Inżynierii Systemów Sterowania 1 System.
Systemy liniowe stacjonarne – modele różniczkowe i różnicowe
ALG - wykład 3. LICZBY ZESPOLONE MACIERZE. Powtórzenie z = a+bi, z  C Re z = Re(a+bi) = a Im z = Im(a+bi) = b.
Podstawy automatyki I Wykład /2016
Odporne sterowanie napędami elektrycznymi z wykorzystaniem algorytmów niecałkowitego rzędu Krzysztof Oprzędkiewicz Wydział EAIiIB Katedra Automatyki i.
Podstawy automatyki I Wykład /2016
Teoria sterowania Wykład /2016
Transformacja Z -podstawy
Sterowanie procesami ciągłymi
Sterowanie procesami ciągłymi
Sterowanie procesami ciągłymi
Obiekty dyskretne w Układach Regulacji Automatycznej
Zapis prezentacji:

Teoria sterowania Wykład 13 Modele dyskretne obiektów regulacji. Stabilność dyskretnych układów regulacji.

Modele dyskretne obiektu inercyjnego I rzędu 1. Dyskretne równanie wejścia - wyjścia

2.Transmitancja dyskretna Transformata Z

Modele dyskretne obiektu II rzędu 1. Dyskretne równanie wejścia - wyjścia

2.Transmitancja dyskretna

Modele dyskretne obiektu k-tego rzędu 1.Dyskretne równanie wejścia – wyjścia: 2.Transmitancja dyskretna:

3. Dyskretne równania stanu i równanie wyjścia

(dyskretne równanie wyjścia) Dyskretne równania stanu (dyskretne równanie wyjścia) Zapis wektorowo-macierzowy dysketnych równań stanu i dyskretnego równania wyjścia

Stabilność dyskretnych układów regulacji

Układ regulacji dyskretnej jest stabilny, gdy ograniczonemu ciągowi wartości sygnału wejściowego w(nTp) odpowiada ograniczony ciąg wartości sygnału wyjściowego y(nTp). zi – bieguny transmitancji dyskretnej G(z) układu regulacji Dla

(warunek stabilności) Dla pierwiastków równania znajdujących się w lewej półpłaszczyźnie zmiennej zespolonej s (  0) mamy (warunek stabilności) Im z j j3/Tp j z=1 j2/Tp j/Tp  1 Re z –j/Tp –j2/Tp –j3/Tp –j

Dla p = 1 (p – krotność bieguna funkcji Y(z) )