Zespół Szkół Specjalnych w Brzegu Śląski Strój Weselny Kędzierzyn – Koźle Luty 2012 Zespół Szkół Specjalnych w Brzegu

Każda moda ma swoją historię, ale przedstawiając śląski strój weselny wkraczamy w swoisty świat magii i symboliki, bez której ludowe stroje ślubne nie istniały. Jeszcze pod koniec XIX wieku zaniechanie obrzędowości źle wróżyło dla pożycia małżeńskiego. Ludowy strój ślubny, dzięki swojej symbolice odczyniał, więc złe uroki i zapewniał szczęście w związku. Był piękny, ale dość skomplikowany, o jego wartości świadczyło bardzo wiele elementów, których śląscy nowożeńcy nie mogli pominąć.

ŚLĄSKIEGO STROJU WESELNEGO ELEMENTY ŚLĄSKIEGO STROJU WESELNEGO PANNY MŁODEJ W żeńskim stroju ślubnym dużą rolę odgrywała kolorystyka. Im więcej zielonego, tym więcej szczęścia w przyszłym związku. W stroju nie mogło być żadnego elementu czerwonego nawet najmniejszy koralik lub wstążka groziły rzuceniem złego uroku, co pociągało za sobą nieszczęście w związku. Czerń była głównym kolorem stroju panny młodej, był to symbol elegancji i szacunku. Tworzyły go: KIECKA – spódnica sięgająca do kostek ZAPASKA - fartuch, sięgający kostek materiał przewiązany w pasie KABOTEK - biała bluzka WIERZCHEŃ - rodzaj kamizelki, bezrękawnika zapinany z przodu na pięć guzików JAKLA - kaftan, żakiet zapinany z przodu na guziki, tył dłuższy od przodu WIANEK - mirtowy lub z bukszpanu ozdobiony zielonymi wstążkami KORALE - żółte lub zielone sznury paciorków

ŚLĄSKIEGO STROJU WESELNEGO ELEMENTY ŚLĄSKIEGO STROJU WESELNEGO PANA MŁODEGO KOSZULA - płócienna biała BRUCLEK - kamizelka sukienna granatowa lub czarna KAMUZOLA - okrycie sięgające bioder z rękawami GALOTY - spodnie w kolorze granatowym lub JELENIOKI wykonane z zamszowej, żółtej skóry KANIA - kapelusz przepasany wstążką zielonego koloru JEDBOWKA - jedwabna chusteczka, którą może zastąpić SZLAJFKA - zielona wstążka

WYKORZYSTANE MATERIAŁY: OBRAZ - prace wykonane przez uczniów klasy III gimnazjum naszej szkoły pod kierunkiem nauczyciela plastyki mgr Barbary Krukowskiej TEKST - wykorzystano informacje z kompendium internetowego ,,DIALEKTY I GWARY POLSKIE” pod red. Haliny Karaś oraz inne źródła internetowe DŹWIĘK – wykorzystano utwór z wydawnictwa „Śpiewające brzdące” A. Wacławskiego i K. Bayer

Udział wzięli: Ewa Tomek Szymon Dziękujemy

Dziękujemy