PACJENT ODMÓWIŁ SEKCJI czyli wypisy z dokumentacji szpitalnej
Pacjent ma dwoje nastoletnich dzieci, lecz poza tym nie wykazuje objawów choroby psychicznej.
Chory uskarża się na ból w klatce piersiowej po ośmiu miesiącach leżenia na lewym boku.
Podczas badania kolano było zaczerwienione, obrzęknięte, a na drugi dzień zniknęło.
Pacjentka nieustannie szlocha i płacze, wygląda także nieco depresyjnie.
Pacjentka cierpi na depresje od czasu pierwszej wizyty u mnie w 1996 roku.
Wyglądający zdrowo, zgrzybiały 70- letni mężczyzna, wysoce sprawny umysłowo, zaawansowany Alzheimer.
Pacjent odmówił sekcji.
Denat utrzymuje, że nie miał poprzednich historii samobójstw.
Pacjent twierdzi, że białe krwinki zostawił do badania w innym szpitalu.
Pacjent miał na śniadanie kanapki, a po południu anoreksję.
Notatka z konsultacji: Tak! Między nami mówiąc, powinno nam się udać zapłodnić tę pacjentkę.
Pacjent nie ma czucia od palców stóp w dół.
Skóra pacjenta pozostała sucha i wilgotna.
Pacjent uskarża się na okazjonalne, ciągłe i nieprzerwane bóle głowy.
Pacjent wykazywał pełną przytomność i współpracę i nie odpowiadał na pytania.
Pacjentka stwierdziła, że na zatwardzenie cierpiała przez większość życia do momentu rozwodu.
Badanie rektalne (analne) ujawniło powiększoną tarczycę.
Obie piersi są równe i reagują na światło.
Badanie genitaliów wykazało, że pacjent był pochodzenia żydowskiego, ponieważ był oberżnięty.
Skóra: nieco blada, ale obecna.
Badanie bioder wykonano pacjentce wieczorem w łóżku.