Waldemar Rokita 148987 Paweł Ślawski 149132 Umowa Sprzedaży Sprzedaż profesjonalna i konsumencka

Umowa i sprzedaż Umowa to forma zobowiązania do wykonania jakiejś konkretnej transakcji – czynności, jest to zgodne oświadczenie woli dwóch lub więcej stron. Sprzedaż to zobowiązanie sprzedającego do przeniesienia własności na kupującego oraz wydanie mu rzeczy w zamian za zapłatę oraz odebranie jej przez kupującego.

Sprzedaż profesjonalna i konsumencka Sprzedaż profesjonalna - kupiec i sprzedający dokonują umowy ze względu na prowadzoną działalność gospodarczą Sprzedaż konsumencka – kupującym towar jest konsument, a sprzedawca sprzedaje towar w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Regulacje prawne Sprzedaż profesjonalna – kodeks cywilny Art.535 – 602 (z dnia 23 kwietnia 1964 roku) Sprzedaż konsumencka – kodeks cywilny Art.535 – 555 (z dnia 23 kwietnia 1964 roku) oraz Ustawa O szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (z dnia 27 lipca 2002 roku).

Charakter umowy Konsensualny Wzajemny Odpłatny Zobowiązujący Dochodzi do skutku za porozumieniem stron

Elementy umowy sprzedaży Postanowienia istotne przedmiotowo, czyli elementy konstrukcyjne niezbędne do zakwalifikowania konkretnej umowy jako umowy sprzedaży to: Określenie stron Określenie przedmiotu świadczenia stron Określenie ceny

Strony umowy sprzedaży Stroną umowy sprzedaży może być każdy podmiot: Osoba fizyczna Osoba prawna Jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której ustawa przyznała zdolność prawną

Przedmiot umowy sprzedaży Przedmiotem umowy sprzedaży, a więc świadczenia sprzedawcy mogą być: rzeczy oznaczone indywidualnie bądź tylko co do gatunku energie: elektryczna, gazowa, wodna, cieplna prawa majątkowe zbywalne zespoły rzeczy i praw

Cena Kupujący jest obowiązany do zapłaty sumy pieniężnej (ceny) określonej - w zakresie obrotu krajowego - co do zasady w walucie polskiej, której wysokość ma odpowiadać wartości przedmiotu sprzedaży (czyli cena ma być ekwiwalentna). Ekwiwalentność ceny jest rozumiana subiektywnie i może odbiegać od obiektywnej wartości rzeczy.

Obowiązki stron umowy sprzedaży Obowiązki sprzedawcy (art. 535 kc): obowiązek przeniesienia własności sprzedawanej rzeczy na kupującego obowiązek wydania rzeczy kupującemu Obowiązki kupującego: obowiązek zapłaty ceny obowiązek odebrania kupionej rzeczy

Szczególne rodzaje sprzedaży Sprzedaż na raty Sprzedaż na próbę Sprzedaż z prawem odkupu Sprzedaż z prawem pierwokupu

Rękojmia odpowiedzialność sprzedającego względem kupującego za wady fizyczne oraz prawne sprzedawanej rzeczy. W polskim prawie cywilnym jest uregulowana w art. 556-576 Kodeksu cywilnego) przy umowie sprzedaży. W przypadku sprzedaży rzeczy ruchomej z udziałem konsumentów stosuje się niezgodność towaru z umową.

Wady fizyczne Wady fizyczne mogą polegać na: zmniejszeniu wartości, użyteczności rzeczy (np. przemakalność nieprzemakalnej kurtki), niekompletności (np. brak oprogramowania do komputera, brak dokumentacji i instrukcji), braku określonych właściwości (np. zawyżono parametry, użyto innych materiałów). Wada fizyczna może stanowić podstawę odpowiedzialności sprzedawcy, gdy istniała przed wydaniem rzeczy albo powstała po wydaniu rzeczy, ale z przyczyny tkwiącej już uprzednio w rzeczy.

Wady prawne Wady prawne mogą polegać tylko na tym, że: sprzedawana rzecz nie należy do sprzedającego, lecz jest własnością osoby trzeciej, sprzedawana rzecz jest obciążona prawem na rzecz osoby trzeciej (np. hipoteką albo zastawem).

Uprawnienia kupującego z tytułu rękojmi: Może żądać obniżenia ceny (art. 560 Kodeksu cywilnego); obniżenie ceny powinno odzwierciedlać rzeczywiste obniżenie wartości sprzedanej rzeczy; Może żądać usunięcia wady (art. 561 Kodeksu cywilnego); jeśli sprzedawca jest zarazem producentem kupujący może żądać naprawienia rzeczy; Może żądać wymiany rzeczy na wolną od wad (art. 561 Kodeksu cywilnego); sprzedawca ponosi wszelkie wynikłe z tego tytułu koszty, np. transportu, ubezpieczenia, pakowania itp.; Może odstąpić od umowy, ale tylko w przypadku, gdy wada jest istotna, tzn. nie pozwala na użytkowanie przedmiotu zgodnie z jego przeznaczeniem (art. 561 Kodeksu cywilnego).

Gwarancja Gwarancja jakości to ogół dodatkowych uprawnień, których zbywca rzeczy lub prawa może udzielić jego nabywcy. Sprowadzają się one zazwyczaj do zobowiązania, że zbywca zapewni nabywcy możliwość korzystania z rzeczy lub prawa bez zakłóceń (np. bez awarii). Są sankcjonowane możliwością żądania przez nabywcę, by zbywca przywrócił rzecz do należytego stanu na swój koszt (tzn. dokonał naprawy albo wymienił rzecz) bądź nawet możliwością odstąpienia od umowy. Jeśli zbywca udziela nabywcy gwarancji nie podając konkretnych jej warunków, mają zastosowanie "domyślne" przepisy o gwarancji z art. 577-582 Kodeksu cywilnego.

Ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej Ustawa ma zastosowanie do sprzedaży jednostronnie profesjonalnej. (Pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem). Przedsiębiorcą , zgodnie z art. 431 k.c., jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, która we własnym imieniu prowadzi działalność gospodarczą lub zawodową. Konsumentem zgodnie z art. 221 k.c. jest osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Sprzedaż konsumencka Przedmiotem tego rodzaju sprzedaży mogą być rzeczy ruchome zakupione przez osoby fizyczne, w celach nie związanych z działalnością gospodarczą. Ustawa ma również zastosowanie do: Umowy dostawy Umowy sprzedaży rzeczy ruchomej przez komisanta z osobą fizyczną Umowy o dzieło zawartej w zakresie działalności przedsiębiorstwa przyjmującego zamówienie.

Obowiązki sprzedawcy Obowiązek informacyjny Sprzedawca jest zobowiązany potwierdzić na piśmie wszystkie istotne postanowienia zawartej umowy przy sprzedaży na raty, na przedpłaty, na zamówienie, według wzoru, na próbę, za cenę powyżej dwóch tysięcy złotych, a także zawsze na żądanie kupującego w pozostałych przypadkach Sprzedawca jest zobowiązany udzielić kupującemu informacji w języku polskim, które będą jasne, zrozumiałe i nie wprowadzające w błąd, a zatem wystarczające do pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. Sprzedawca jest zobowiązany również zapewnić w miejscu sprzedaży odpowiednie warunki techniczno – organizacyjne umożliwiające dokonanie wyboru towaru konsumpcyjnego, sprawdzenie jakości i kompletności oraz sprawdzenie funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.

Zapewnienia zawarte w reklamie Zapewnienia zawarte w reklamie mogą być zobowiązujące dla sprzedawcy Reklama może więc być podstawą stwierdzenia niezgodności towaru/usługi z umową i w konsekwencji reklamacji. Podmioty, których zapewnienia zawarte w reklamie są wiążące to: sprzedawca, producent lub jego przedstawiciel. Gazetka reklamowa „żę produkty mogą się roznić „ a reklamacje

Wyłączenie odpowiedzialności sprzedawcy Nie jest on związany zapewnieniami zawartymi w reklamie, jeśli spełniony zostanie którykolwiek z warunków określonych w art.5 ustawy: nie znał ich lub znać nie mógł (np. reklama zagraniczna, w nieznanym sprzedawcy języku). wykaże, że kupujący nie kierował się reklamą kupując towar, gdyż zapewnienie nie mogło mieć wpływu na jego decyzję. treść zapewnienia sprostowano przed zawarciem umowy Ciężar dowodu we wszystkich wymienionych sytuacjach spoczywa na sprzedawcy.

Niezgodność towaru z umową Zgodnie z przepisami ustawy sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli wystąpią łącznie dwie przesłanki: Towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, Niezgodność ta istniała w chwili wydania towaru.

Uprawnienia konsumenta z tytułu niezgodności towaru z umową Ustawa w art. 8 wprowadza sekwencyjność realizacji uprawnień konsumenta w razie stwierdzenia niezgodności towaru z umową: doprowadzenie towaru do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na towar nowy. obniżenie ceny albo odstąpienie od umowy.

Terminy i tryb dochodzenia roszczeń Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli kupujący stwierdzi tę niezgodność przed upływem dwóch lat od wydania towaru. Od momentu stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru z umową biegnie roczny termin przedawnienia jego roszczeń. Kupujący powinien zawiadomić sprzedawcę o niezgodności towaru z umową najpóźniej przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności. Jeżeli przedmiotem sprzedaży konsumenckiej jest rzecz używana, termin odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność towaru z umową strony mogą w umowie skrócić ( zgodną wolą), jednakże nie poniżej jednego roku.

Gwarancja jakości Udzielanie gwarancji w obrocie konsumenckim reguluje art. 13 ustawy. W odróżnieniu od uprzednio obowiązujących w tej materii przepisów, ustawa nie przewiduje nałożenia na gwaranta żadnych minimalnych wymagań dotyczących załatwiania reklamacji z tego tytułu. Zawarcie umowy gwarancyjnej nie może wiązać się z odrębną opłatą. Treść dokumentu gwarancyjnego powinna umożliwić identyfikację zobowiązanego z gwarancji, w szczególności zaś nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Polsce. Powinna określać także czas trwania gwarancji i jej terytorialny zasięg. Podobnie jak Kodeks cywilny, tak i ustawa – utrzymują zasadę, że zobowiązanie gwarancyjne stanowi odrębny tytuł odpowiedzialności cywilnej od ustawowej odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu niezgodności z umową.

Brak przepisu międzyczasowego Art. 15 ustawy stanowi, że ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Zgodnie z zasadą bezpośredniego stosowania prawa, do umów zawartych po tej dacie, znajdą zastosowanie przepisy ustawy z 27 lipca 2002 r. natomiast do umów zawartych wcześniej, przepisy kodeksowe o rękojmi i gwarancji.

Dziękujemy za uwagę Waldemar Rokita 148987 Paweł Ślawski 149132