Zawieramy znajomość z Aleksandrem Fredrą i jego komedią

Życie Aleksandra Fredry Urodził się 20 czerwca 1793 u stóp Karpat, w Surochowie niedaleko Jarosławia w bogatej rodzinie szlacheckiej (niegdyś senatorskiej). Do Beńkowej Wiszni rodzice Aleksandra Fredry sprowadzili się w 1797. Nauki pobierał w domu rodzinnym, nigdy nie uczęszczał do szkół publicznych. 12 stycznia 1806 w pożarze dworu w Beńkowej Wiszni zginęła jego matka, Marianna Fredrowa. Ojciec, Jacek hrabia Fredro, przeniósł się wraz z nim do Lwowa.

- W 1809 (w wieku 16 lat) zaciągnął się do armii Księstwa Warszawskiego, później był w wojsku Napoleona. - W 1812 wziął udział w wyprawie Napoleona na Moskwę (otrzymał wówczas Złoty Krzyż Virtuti Militari). - W latach 1813–1814 przebył całą kampanię napoleońską jako oficer ordynansowy w sztabie cesarza. - W 1814 został odznaczony Krzyżem Legii Honorowej.W 1818, mając 25 lat, napisał pierwszą ważną komedię, "Pan Geldhab". Sztuka, napisana z dużym humorem i wdziękiem, opowiada o perypetiach młodego szlachcica starającego się o rękę córki tytułowego dorobkiewicza, usiłującego jednocześnie wydać ją za księcia. Sztuka została wystawiona w 1821 r. - 8 listopada 1828, po jedenastu latach starań, poślubił w kościele w Korczynie właścicielkę zamku w Odrzykoniu, Zofię de domo hrabinę Jabłonowską, primo voto hrabinę Skarbkową. - W 1828, po śmierci ojca, przejął i pomnożył odziedziczony majątek. Był już wtedy autorem kilkunastu komedii.

Od 1861 był posłem do Sejmu Krajowego, czynił starania o budowę w Galicji pierwszej linii kolejowej, organizował Towarzystwo Kredytowe Ziemskie i Galicyjską Kasę Oszczędności. - Od 1873 był członkiem Akademii Umiejętności. Zmarł we Lwowie 15 lipca 1876, został pochowany w rodzinnej krypcie kościoła w Rudkach koło Lwowa. W latach 70. XX wieku wrocławski znawca i miłośnik twórczości Fredry, profesor Bogdan Zakrzewski, odwiedzając Rudki miał skraść z grobowca poety jeden z palców jego szkieletu; kości te zamurowano w ścianie kościoła św. Maurycego we Wrocławiu. Aleksander Fredro był człowiekiem pełnym wewnętrznych sprzeczności: aktywny i zaangażowany w sprawy publiczne, szukał zarazem samotności i przejawiał skłonność do mizantropii. Ostatnie lata życia, naznaczone chorobami, spędził z dala od świata w ścisłym gronie rodzinnym. Był autorem komedii obyczajowych z życia szlachty, głównie prowincjonalnej. Pisywał również wiersze, poematy, aforyzmy. Debiutował w 1817, jednak pozostał obcy problemom romantyzmu. Naraziło go to na ostre ataki ze strony Seweryna Goszczyńskiego i Leszka Dunina Borkowskiego, w wyniku których zaprzestał publikowania swoich utworów, pisując do szuflady przez ok. 18 lat. Wychowany w tradycjach oświecenia, był bliski L. Sterne'owi. W swych komediach Fredro ukazał mistrzostwo w charakterystyce bohaterów, kształtowaniu akcji i giętkości języka. Do utworów wprowadzał akcenty humorystyczne i elementy komiki ludowego teatru, ówcześnie właściwe tylko farsie

Twórczość najważniejsze dzieła Pan Geldhab - 1818 Mąż i żona - 1821 Damy i huzary - 1825 Śluby panieńskie - 1827 - 1832 Pan Jowialski - 1832 Zemsta - 1832 - 1833e Dożywocie - 1835 Rewolwer - 1861

Zemsta – geneza utworu Aleksander Fredro poślubił Zofię Skarbkową, która wniosła w posagu połowę zamku w Odrzykoniu pod Krosnem. Pisarz znalazł XVII-wieczne akta procesów sądowych właścicieli zamku: Piotra Firleja i Jana Skotnickiego. Mieszkali w jednym zamku i ciągle dochodziło między nimi do awantur i zatargów. Spór mężczyzn zakończył się ślubem syna wojewody Firleja z kasztelanką Skotnicką. Aleksander Fredro wykorzystał tę historię, pisząc ,,Zemstę".

Cytaty z „Zemsty“ * Bo ja rzadko kiedy myślę, alem za to chyża w dziele. * Jeśli nie chcesz mojej zguby, krrrokodyla daj mi luby. * Niech się dzieje wola nieba,z nią się zawsze zgadzać trzeba.

KONIEC Iza Dzień Daria Sitek Basia Biniek

Źródła: pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Fred ro Fredro.com pl.wikiquote.org/wiki/Aleksander_Fred ro Lektury.gazeta.pl/lektury/1,90268,518 7667,Zemsta_geneza_utworu.html