DROGI ODDECHOWE I WENTYLACJA

Przyczyny niedrożności dróg oddechowych Górne drogi oddechowe Język, podniebienie miękkie, nagłośnia obrzęk tkanek miękkich, ciało obce krew, wymiociny Krtań skurcz, ciało obce, obrzęk Dolne drogi oddechowe wydzielina, obrzęk, krew skurcz aspiracja treści pokarmowej

Rozpoznanie niedrożności dróg oddechowych PATRZ ruchy klatki piersiowej / brzucha SŁUCHAJ szmery oddechowe, chrapanie, bulgotanie, pianie CZUJ powiew wydychanego powietrza

Prawidłowe oddychanie powinno być ciche Całkowita niedrożność dróg oddechowych: zupełna cisza, paradoksalne ruchy oddechowe Częściowa niedrożność- głośne oddychanie: 1. stridor wdechowy, 2. świsty wydechowe, 3. bulgotanie, 4. chrapanie

Podstawowe techniki udrażniania dróg oddechowych Odgięcie głowy Uniesienie żuchwy Wyciągnięcie żuchwy Uwaga! – uraz kręgosłupa szyjnego Ale, zgon z powodu niedotlenienia jest częstszy niż z powodu urazu kręgosłupa szyjnego

Odgięcie głowy i uniesienie żuchwy

Wyciągnięcie żuchwy

Po wykonaniu rękoczynu- oceń skuteczność manewru (wzrokiem, słuchem, dotykiem) Gdy nieskuteczne- NZK lub poszukaj widocznych przeszkód (zęby, protezy, krew…)

Odsysanie

Proste przyrządy do udrażniania dróg oddechowych

Rozmiar rurki ustno-gardłowej

Zakładanie rurki ustno-gardłowej

Wskazania Utrzymywanie drożności dróg oddechowych u nieprzytomnego Utrzymywanie rozwarcia szczęk przy założonej rurce intubacyjnej (lub LMA) i zapobieganie jej zagryzaniu

Przeciwwskazania Zachowany odruch wymiotny (pacjent niedostatecznie nieprzytomny) Stany uniemożliwiające otworzenie ust chorego (np. szczękościsk)

Zakładanie rurki nosowo-gardłowej

Przeciwwskazania Zachowany odruch wymiotny (pacjent niedostatecznie nieprzytomny) Niedrożność jamy nosowej Podejrzenie złamania podstawy czaszki

Specjalistyczne sposoby udrażniania dróg oddechowych

Intubacja tchawicy Intubacja - wprowadzenie rurki intubacyjnej przez usta bądź przez nos i krtań do tchawicy.

Intubacja tchawicy Zalety Umożliwia wentylację 100% O2 Zabezpiecza przed aspiracją treści żołądkowej Umożliwia odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych Alternatywna droga podawania leków Wady Szkolenie i umiejętności są niezbędne Niewłaściwe położenie rurki – intubacja przełyku Możliwe komplikacje przy urazie kręgosłupa szyjnego albo głowy

wskazania Utrata przytomności (GCS<8) i brak odruchów obronnych Ryzyko zachłyśnięcia się treścią żołądkową u nieprzytomnego chorego Niemożność utrzymania drożności dróg oddechowych innymi metodami Konieczność stosowania oddechu zastępczego Stan pacjenta wskazujący na możliwość ZK

Metody intubacji Pod kontrolą wzroku przy pomocy laryngoskopu (metoda laryngoskopii pośredniej) „na ślepo” Za pomocą fiberoskopu przez nos/ przez usta

Intubacja tchawicy Technika wykonania: Natleń pacjenta Maksymalny czas procedury - 30 sekund Wprowadź rurkę do tchawicy pod kontrolą wzroku Jeżeli masz jakiekolwiek trudności albo wątpliwości natleń pacjenta przed kolejnymi próbami Pacjent ginie dlatego że jest niedotleniony a nie dlatego że jest niezaintubowany !

Technika intubacji tchawicy

Potwierdzenie prawidłowego położenia rurki intubacyjnej Kontrola wzrokowa podczas intubacji Osłuchiwanie: W nadbrzuszu Obustronnie w linii środkowo-pachowej Symetryczne ruchy klatki piersiowej podczas wentylacji Kapnometria

Intubacja szybka „crash” Gdy konieczna jest niezwłoczna intubacja, pomimo obecności pokarmu w żołądku. Zabieg Sellicka

Ucisk na chrząstkę pierścieniowatą Zalety Zmniejsza ryzyko aspiracji treści pokarmowej Przydatne w trakcie intubacji czy wentylacji z użyciem maski twarzowej lub krtaniowej Wady Może utrudnić intubację Może uniemożliwić wentylację przy użyciu maski krtaniowej Przeciwwskazana przy wymiotach

Ucisk na chrząstkę pierścieniowatą Ucisk wykonany przez asystenta w celu zciśnięcia przełyku pomiędzy chrząstką pierścieniowatą a kręgosłupem

Średnica rurki intubacyjnej: (16+wiek)/4 Głębokość na jaką należy wprowadzi r.i. odległość od warg= 3x średnica wewnętrzna rurki w mm

Alternatywne przyrządy do udrażniania dróg oddechowych

Maska krtaniowa LMA

Maska krtaniowa Wady Zalety Nie zabezpiecza w pełni przed aspiracją treści żołądkowej Nie nadaje się podczas wentylacji wysokimi ciśnieniami Niemożność odessania dróg oddechowych Zalety Szybkie i łatwe zakładanie Różnorodność rozmiarów Bardziej efektywna wentylacja niż przy zastosowanie maski twarzowej Brak konieczności stosowania laryngoskopu

Zakładanie maski krtaniowej

Combitube

Combitube Zalety Łatwe i szybkie zakładanie Bez konieczności laryngoskopii Zabezpieczenie przed aspiracją Można stosować wysokie ciśnienia wdechowe Wady Tylko w 2 rozmiarach Niebezpieczeństwo wentylacji niewłaściwym kanałem Uszkodzenia balonu podczas zakładania Urazy w czasie zakładania Sprzęt jednorazowego użytku

wentylacja U każdego pacjenta, który nie oddycha lub którego spontaniczny oddech jest niewydolny należy możliwie szybko rozpocząć sztuczną wentylację. Każdemu resuscytowanemu pacjentowi należy podawać tlen o stężeniu w powietrzu wdechowym (FiO2) >95%

Wentylacja Usta-usta, usta-nos, usta-maska twarzowa, kieszonkowa maska d/ sztucznego oddychania (Laerdala) FiO2 =16% Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny FiO2= 21% Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny + tlen (przepływ 12-15 l/min) FiO2= 50% Maska twarzowa, rurka intubacyjna, LMA, Combitube + worek samorozprężalny + tlen + worek tlenowy FiO2= 95%

U pacjentów oddychających samoistnie - tlenoterapia bierna U pacjentów nieoddychających lub przy niewydolnym oddechu - tlenoterapia czynna:

U pacjentów oddychających samoistnie- tlenoterapia bierna: Wąsy tlenowe FiO2= 44% Maska z zastawką Venturiego FiO2= 24-60 % Maska tlenowa FiO2= 50%

Dostępne stężenia zwężek to: 24% (przepływ 2l/min.), 60% (przepływ 15l/min.). * Zwężki są oznaczone kolorami, zgodnie z normą ISO, co ułatwia identyfikację.

Wentylacja usta - maska Zalety: Ogranicza bezpośredni kontakt Zmniejsza ryzyko zakażenia Umożliwia podanie tlenu Wady: Uszczelnienie maski Nadmuchanie żołądka

Maska – worek samorozprężalny, wentylacja w 2 osoby

Wentylacja workiem samorozprężalnym Zalety Ogranicza bezpośredni kontakt Umożliwia podanie tlenu w wysokich stężeniach – do 85% Może być użyty z maską twarzową, maską krtaniową, Combitube, rurką intubacyjną Wady Kiedy stosowany z maską twarzową: Ryzyka niewystarczającej wentylacji Ryzyko wentylacji żołądka Potrzeba 2 osób aby optymalnie wentylować

Wentylacja z zastosowaniem Combitube

Konikopunkcja Wskazania Niemożność udrożnienia dróg oddechowych w jakikolwiek inny sposób Powikłania Przesunięcie się igły Odma podskórna Krwawienie Perforacja przełyku Niewystarczająca wentylacja Uraz ciśnieniowy

Podstawy wentylacji mechanicznej- respirator

Podstawy wentylacji mechanicznej Zalety: Wolny ratownik kiedy chory jest zaintubowany Możliwość trzymania maski dwoma rękoma jeżeli chory nie jest zaintubowany Możliwość dokładnego ustawienia objętości oddechowej i liczby oddechów Wysokie FiO2 Można stosować maskę twarzową, krtaniową, Combitube, rurkę intubacyjną

Respiratory należy wyjściowo nastawić tak, aby dostarczały: - objętość oddechową 6-7ml/kg - z częstotliwością 10 oddechów/ min