Ruch obiegowy Ziemi.
Ziemia. Ziemia, trzecia planeta Układu Słonecznego o masie 5,9742·1024 kg, przeciętnej średnicy równikowej 12756,28 km, średnicy biegunowej 12713,50 km (spłaszczenie 0,0033536). Kształt Ziemi opisuje tzw. geoida, bryła zbliżona do elipsoidy trójosiowej (różnica długości skrajnych średnic równikowych wynosi 420 m, maksymalne odstępstwa geoidy od elipsoidy trójosiowej nie przekraczają 100 m, obszarami najbardziej zagłębionymi są okołorównikowe części Oceanu Indyjskiego, najbardziej wyniesione względem elipsoidy są północne obszary Oceanu Atlantyckiego i okolice Nowej Gwinei). Średnia gęstość Ziemi: 5,515 g/cm3, przyspieszenie grawitacyjne na równiku (na poziomie morza): 9,7805 m/s2.
Kalendarz gregoriaNski. Kalendarz Juliański i Gregoriański Kalendarz jest spisem dni w danym roku lub systemem określania daty, powstałym na podstawie stale powtarzających się zjawisk astronomicznych, do określania zasad kalendarza służy widomy ruch Słońca i Księżyca. Podstawową jednostką jest rok zwrotnikowy. Kalendarz Juliański został wprowadzony w 46 roku p.n.e. przez Juliusza Cezara. W tym kalendarzu występuje 365 dób, a co cztery lata 366. Odrębny jest natomiast kalendarz wprowadzony przez papieża Grzegorza XIII. Następstwo lat zwykłych i przestępnych się zgadza z kalendarzem juliańskim jednak lata, których liczba porządkowa jest podzielna przez 100 ale nie jest przez 400 są zwykłe. Tym właśnie kalendarzem posługujemy się powszechnie na Świecie Różnica między tymi kalendarzami dotyczy jedynie lat podzielnych przez 100 ( tych zakończonych pełnymi setkami. Wszystkie bowiem te lata w juliańskim systemie byłyby przestępne a w gregoriańskim większość jest zwykła. Przykładami mogę być lata 1700, 1800, 1900, 2200, 2300,
Ruch obiegowy Ruchem tym nazywa się obieg Ziemi wokół Słońca. Ruch ten odbywa się po drodze zwanej orbitą. Orbita ma kształt elipsy. Okres obiegu Ziemi wokół Słońca trwa 365 dni 6 godzin i 9 minut. Ziemia obiega Słońce w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. 2 stycznia Ziemia znajduje się najbliżej Słońca w punkcie zwanym peryhelium w odległości około 147 mln km. W aphelium, które przypada na 3 lipca, odległość Ziemi od Słońca jest największa i wynosi ok. 152 mln km. W ciągu roku Ziemia przebywa drogę ok. 930 mln km. Średnia prędkość ruchu Ziemi po orbicie to 30 km/s. Obserwowanym efektem ruchu obiegowego jest widoczny ruch Słońca po kole na sferze niebieskim zwanym ekliptyką. Oś ziemska jest nachylona do ekliptyki pod kątem 66°33', tak więc płaszczyzna równika nachylona jest do płaszczyzny orbity ziemskiej pod kątem 23°27'. Bezpośrednim skutkiem takiego nachylenia są zmiany oświetlenia Ziemi w ciągu roku. W trakcie ruchu jej powierzchnia jest oświetlona w różny sposób. Roczny rytm zmian szerokości geograficznej, w której Słońce góruje w zenicie powoduje roczny rytm zmian wysokości górowania Słońca a w konsekwencji występowanie astronomicznych pór roku, którym towarzyszy także zmiana długości trwania dnia i nocy, a co za tym idzie zmiana pory wschodu i zachodu Słońca. Do konsekwencji ruchu obiegowego zliczyć także należy zjawisko występowania dnia i nocy polarnej.
NastEpstwa ruchu obiegowego. zmiany miejsc wschodu i zachodu słońca. zmienność długości widomej dziennej drogi Słońca. zmiany długości trwania dnia i nocy w ciągu roku. zmiana wysokości słońca nad horyzontem w momencie górowania. zróżnicowanie oświetlenia Ziemi w różnych szerokościach. następstwo astronomicznych pór roku.