WYPRAWA MISYJNA DZIECI PO AFRYCE „I Ty możesz zmienić świat na lepszy” DŻIBUTI 15 listopada 2010r.
dżIBUTI Państwo w północno-wschodniej części Afryki, nad Zatoką Adeńską i cieśniną Bab al-Mandab, u wejścia w Morze Czerwone. Graniczy na południowym wschodzie z Somalią, na południu i zachodzie z Etiopią, na północy z Erytreą. Obszar 23 200 km2.
DŻIBUTI flaga godło
Dżibuti – stolica kraju Dzibuti to nazwa państwa oraz jego stolicy. Jest to największe miasto afrykańskiego państwa. Leży przy wejściu do Zatoki Tadżura, na południe od cieśniny Bab al-Mandab. Miasto liczy ok. 300 tys. mieszkańców. Jest dużym portem handlowym i rybackim; posiada dobrze rozwinięty przemysł petrochemiczny i przetwórstwa spożywczego; największy ośrodek handlowy kraju; obsługuje głównie handel zagraniczny Etiopii. Miasto jest stacją końcową linii kolejowej, wiodącej z Addis Abeby i jednocześnie portem wolnocłowym dla Etiopii, która nie ma dostępu do morza. Głównymi towarami eksportowanymi przez port Dżibuti są kawa, sól i skóry. Miasto zostało założone w 1888.; od 1977 jest stolicą niepodległego Dżibuti.
Krajobraz jeziora asal Dżibuti zajmuje obszary o charakterze pustynnym i półpustynnym. Powierzchnia kraju jest górzysto-wyżynna; charakterystycznym krajobrazem są pasma gór zrębowych (na północy góry Mabla i Goda), które stanowią przedłużenie Gór Danakilskich, położonych w Erytrei. Topografia kraju ukształtowana jest głównie przez działalność wulkaniczną. Na terenie Dżibuti znajduje się najniższy punkt Afryki - Jezioro Asal - 150 m p. p. m.
Rolnictwo Priorytetowe znaczenie dla ekonomii kraju posiada rolnictwo, będące źródłem utrzymania dla niemal 4/5 społeczeństwa. Średnie plony uzyskiwane z hektara użytków są jednak bardzo niskie, a stosowane metody uprawy - prymitywne. Na zaspokojenie potrzeb wewnętrznych kraju uprawia się: proso, warzywa i owoce, m.in. daktyle i melony. (Na zdjęciu owoce daktylowca)
Rybołóstwo, połów gąbek i pereł Może to Was zdziwi, ale gąbka morska jest zwierzęciem, nie rośliną, a w łańcuchu ewolucyjnym należy do pierwszych wielokomórkowych istnień powstałych na Ziemi. W morzach świata istnieje ponad 5000 różnych gatunków gąbek, ale tylko 15 z nich jest wykorzystywanych, stąd takie gatunki poławiacze gąbek pieszczotliwie nazywają "oswojonymi gąbkami". Gąbki rosną w ciepłych morzach. Interesujące jest, że są gatunkiem posiadającym zdolność regeneracji – jeśli gąbka jest prawidłowo odcięta, w tym samym miejscu wyrośnie następna. Gąbki lubią ciepłe, spokojne i czyste morze, żywią się planktonem, a rosną przytwierdzone do skalnego morskiego dna, maksymalnie na głębokości 200 metrów. Aby osiągnąć około 15 cm średnicy, potrzebują 2 do 4 lat. Żywią się planktonem, filtrując morze. Zadziwiające jest, że gąbka średniej wielkości dziennie filtruje niemal 2000 litrów morskiej wody. Wykorzystuje się je jako środek do mycia, jak również w medycynie.
Ludność i religie Ludność Dżibuti składa się z dwóch głównych grup: Issów (Somalijczyków - ok. 60% społeczeństwa ) i Afarów (ok. 35%). Pozostałe 5% przypada na Europejczyków (głównie Francuzów i Włochów), Arabów i Etiopczyków. Dominującą religią jest islam. Chrześcijanie tworzą niewielką grupę, reprezentowaną przede wszystkim przez Europejczyków. Choć oficjalnie językami urzędowymi są arabski i francuski, w użyciu jest także język somalijski i język afar. Religie: islam - 93,9% prawosławie - 3,17% katolicyzm - 1,4% bahaizm - 0,09% protestantyzm - 0,07% hinduizm - 0,02% Meczet w stolicy kraju - Dżibuti
Misje w dżibuti W Dżibuti jest ok. 7 tysięcy katolików. Kościół obejmuje 1 diecezję, 5 parafii i 3 placówki misyjne. W jednej z nich, w stolicy kraju, pracuje Siostra Dorota z Instytutu Sióstr Misjonarek Consolaty. Siostra Dorota jest pielęgniarką w szpitalu.
Dżibuti - biedny kraj Dżibuti to jeden z biedniejszych krajów afrykańskich. Większa część państwa pokryta jest piaskiem. Ludzie uprawiają m. in. owoce, warzywa, proso. Na niewielkich pastwiskach wypasają owce, kozy, wielbłądy. Mieszkają w bardzo prymitywnych chatach.
MODLITWA DZIECI ZA AFRYKĘ Panie Jezu, prosimy Cię za wielki kontynent afrykański. W sposób szczególny powierzamy Ci Dżibuti - kraj, do którego dzisiaj duchowo wędrujemy. Spójrz łaskawie na wszystkich ludzi, którzy tam żyją i spraw, aby Cię poznali, w Ciebie uwierzyli i Tobie służyli. Prosimy Cię również za wszystkie żyjące tam dzieci, szczególnie za te, które Cię jeszcze nie znają, bezdomne i opuszczone, cierpiące głód i pozbawione wszelkiej opieki. Poślij do nich wielu misjonarzy, aby głosili im słowem i dobrymi czynami Twoją nieskończoną miłość. Panie Jezu, naucz nas, jak stawać się apostołami i misjonarzami Twojej Dobrej Nowiny. Naucz, jak świadczyć o Twojej miłości, niosąc pomoc duchową i materialną naszym rówieśnikom. Pomóż nam świadectwem naszego życia i dobrymi czynami zmieniać świat na lepszy. Amen.