„Moja ulubiona dyscyplina sportowa” Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w Bogatyni Natalia Stępień kl. Id
Menu Skrzydło Strona tytułowa Uprząż Paralotniarstwo Kombinezon Buty Kask Filmy Źródła Strona tytułowa Paralotniarstwo Nauka latania Zloty Loty żaglowe Przeloty Loty termiczne Paralotniowe Mistrzostwa 2009
Paralotniarstwo Paralotniarstwo – sport i forma rekreacji polegająca na lataniu przy użyciu paralotni. Jest jednym z najpopularniejszych sportów lotniczych. Paralotniarstwo we współczesnej formie powstało pod koniec lat 70. XX wieku we Francji, do Polski dotarło pod koniec lat 80. XX w.
Nauka Latania Paralotniarstwo jest na tyle popularne, że w pobliżu każdego dogodnego do latania miejsca można znaleźć szkołę. W Polsce jest ich kilkanaście. Instruktor, by prowadzić szkolenia, musi posiadać uprawnienia przyznane przez Urząd Lotnictwa Cywilnego. Obecnie szkolenie obejmuje trzy etapy: etap I: Loty w zakresie podstawowym, etap II: Loty wysokie/Doskonalenie technik pilotażu, etap III: Szkolenie w lotach żaglowych i termicznych,
Zloty Najprostszą formą latania na paralotni są zloty polegające na starcie ze zbocza o odpowiednim nachyleniu, a następnie szybowaniu i lądowaniu na położonym niżej lądowisku. Podczas zlotu paralotnia szybuje w kierunku ziemi a czas lotu uzależniony jest przewyższeniem pomiędzy miejscem startu a lądowiskiem oraz doskonałością paralotni.
Loty żaglowe W lotach żaglowych wykorzystuje się strefę noszeń powstającą wskutek napływu mas powietrza w kierunku zbocza. Możliwość wykonywania lotów żaglowych uzależniona jest przede wszystkim od kierunku wiatru, a także od jego stałej i odpowiednio dużej prędkości.
Przeloty Najbardziej doświadczeni piloci wykorzystują zjawiska termiczne do pokonywania znacznych odległości. Po wzniesieniu się na odpowiednio dużą wysokość, pilot szybuje w kierunku następnego spodziewanego komina termicznego i znajdując go nabiera ponownie wysokości, którą utracił w wyniku szybowania. Powtarzanie tych manewrów powoduje że pilot jest w stanie przemieszczać się w wybranym kierunku, najczęściej zgodnym z kierunkiem wiejącego wiatru.
Loty termiczne Piloci paralotni po natrafieniu na komin termiczny krążą w jego zasięgu, aby jak najdłużej pozostawać w strefie najsilniejszych noszeń. Ponieważ różnice w prędkości wznoszenia są bardzo trudno wyczuwalne dla człowieka, piloci z reguły wykorzystują wariometr, który za pomocą wyświetlacza i sygnałów dźwiękowych informuje o prędkości wznoszenia bądź opadania.
Paralotniowe Mistrzostwa 2009 2009, Polish Championships, Jelkin Hram Open 2009 miejsce: Kobarid, Słowenia organizator: Aeroklub Polski, Društvo Adrenalin Paragliding Team Startowało 80 pilotów. Rozegrano 5 konkurencji o długościach: 43, 75, 55, 60 i 81 km. Wyniki klasyfikacji Open: Tilen Ceglar (SVN) MacPara Magus 6 Rafał Łuckoś (POL) Gin gliders Boomerang 6 Michał Gierlach (POL) UP Edge Wyniki Mistrzostw Polski: Rafał Łuckoś (Pro-Paragliding Team) Gin gliders Boomerang 6 Michał Gierlach (Yogi Ufo Team) UP Edge Wojciech Maliszewski (Żywiec Team) Ozone Mantra R07 Paweł Kumorek (CrackAirs) UP Edge Sławomir Kaczyński (Pro-Paragliding Team) UP Edge Wyniki Kobiet: Katarzyna Gruźlewska-Łosik (POL) Axis Mercury Karmen Tojnko (SVN) Airwave Magic 4 Tanika Virtovsek (SVN) Niviuk Peak
Skrzydło 1 - krawędź natarcia (przednia krawędź skrzydła) 2 - wloty komorowe (tworzą szeroką szczelinę na prawie całej rozpiętości skrzydła; wlotami tymi powietrze wpada do skrzydła i je wypełnia) 3 - żebra profilujące (mają za zadanie utrzymywanie kształtu profilu lotniczego; w żebrach wykonane są otwory umożliwiające swobodny przepływ powietrza między nimi; w przypadku podwinięcia się części skrzydła otwory ułatwiają ponowne napełnienie się skrzydła) 4 - komora (jest to przestrzeń pomiędzy żebrami profilującymi) 5 - krawędź spływu (tylnia krawędź skrzydła; do krawędzi spływu przymocowane są linki sterownicze)
Uprząż Spadochron zapasowy [1] Służy do awaryjnego przyziemienia w sytuacjach kiedy dalszy bezpieczny lot na paralotni jest niemożliwy. Skonstruowany jest w taki sposób, aby jak najszybciej się otwierał. Karabinek [2] Belka przyspieszacza [3] (naciskając ją nogami zwiększamy prędkość postępową paralotni) Miejsce na protektor [4] Protektor zabezpiecza kręgosłup przed urazami.
Kombinezon Kombinezon Wykonany jest z nieprzewiewnych materiałów. Zapewnia komfort cieplny podczas długich przelotów. Najczęściej wykonany jest z oddychającej tkaniny np. z goretexu. Jego krój umożliwia założenie go bez konieczności zdejmowania butów. Posiada wiele kieszonek potrzebnych paralotniarzowi.
Buty Buty Mogą być trekkingowe, do chodzenia po górach, posiadające solidną podeszwę z dobrym protektorem, który zapobiega poślizgowi. Ważne jest, aby cholewka sięgała powyżej kostki i chroniła staw skokowy.
Kask Kask Specjalne paralotniowe kaski charakteryzują się niewielką wagą i dobrą widocznością. Najczęściej posiadają otwory, przez które słychać co się dzieje ze skrzydłem. Żeby kask nie zsuwał się na oczy, jego wielkość musi być dobrze dobrana.
Filmy
Źródła: www.oxygen.top.pl www.wikipedia.pl www.paralotnie-airwave.pl www.xtremesport.pl www.matkowski.info www.aktywnisingle.pl www.paralotnie.org www.oxygen.top.pl www.paralotnie-airwave.pl www.youtube.pl www.rytwiany.com www.google.pl /grafika Muzyka wykorzystana w prezentacji: Jean Michel Jarre – Oxygene 7