Temat prezentacji:
Rajmund Hiacynt REMBIELIŃSKI Ż y c i e i t w ó r c z o ś ć
Spis treści: informacje podstawowe rodzice małżeństwo herb Lubicz działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi Dawna Łódź + galeria zdjęć Jak budowano Łódź przemysłową? Raport Rembielińskiego, którego czynniki zdecydowały o utworzeniu osad włókienniczych Podstawy powstania osady lniano-bawełnianej Podsumowanie Zakończenie
Informacje podstawowe
Ród Rembielińskich wywodził się z Rembielina k.Chorzel URODZONY we wrześniu 1775 w Warszawie ZMARŁ 12 lutego 1841 w Łomży Ród Rembielińskich wywodził się z Rembielina k.Chorzel w powiecie przasnyskim. Dwór Rembielińskich, stan po II wojnie światowej
Rodzice MATKA OJCIEC Teresa hr. Wiśniewska h. Prus Prus I Turzyna Lubicz Teresa hr. Wiśniewska h. Prus Konstanty Rembieliński Urodzona w roku 1868 Urodzony w roku 1857 Zmarł w roku 1933 , wiek: 76 lat.
Agnieszką Heleną z Opackich Aleksandra i Eugeniusza. Małżeństwo żonaty z jego drugą żoną była Antonina z Weltzów, Agnieszką Heleną z Opackich z którą miał synów: Aleksandra i Eugeniusza. - małżeństwo to zakończyło się rozwodem
Herb Lubicz Jeden z najbardziej rozpowszechnionych polskich herbów szlacheckich Używany w całej Rzeczypospolitej, znany z pieczęci z 1348. Herbem Lubicz pieczętowały się przede wszystkim rodziny średnio- i drobnoszlacheckie, wśród których największe znaczenie mieli: Piwniccy, Radzimińscy, Szydłowscy, Tyliccy, Żółkiewscy; na Litwie - Łopacińscy, Szyrmowie.
Działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi pałac Scheiblera Działalność Rajmunda Rembielińskiego w Łodzi widok dawnej Łodzi
Dawna Łódź Historyczna mapa okolic Łodzi Rajmund Rembieliński jako prezes województwa mazowieckiego, zwrócił uwagę rządu na okręg łęczycki i wypracował plan uprzemysłowienia miasteczek rządowych w tych stronach. Obfitość ziemi i lasów, a więc nieograniczone możliwości regulacyjne, tani budulec, mnogość strumieni, a co za tym idzie możność wykorzystania wody bieżącej i napędu wodnego - to warunki, które miały ułatwić urzeczywistnienie wielkiego zamiaru. Rząd przyjął plan Rembielińskiego i wydał szereg dekretów (od 18 września 1820 r.) określając zasady lokacyjne, kompetencje urzędów, rozmiary kredytów państwowych oraz podstawy organizacji wytwórczości i zbytu. Historyczna mapa okolic Łodzi
Stara Łódź fabryka Scheiblera
stara fabryka dawna ulica Piotrkowska
Stary Rynek dawna ulica Przędzalniana
budynek mieszkalny fabryka I.Poznańskiego Księży Młyn
Jak budowano Łódź przemysłową? Rola władz Królestwa Polskiego w powstaniu Łodzi przemysłowej Pierwsza myśl o zlokalizowaniu w Łodzi osady przemysłowej zrodziło się przypuszczalnie na miejscu, w samym miasteczku. Prawdziwym twórcą Łodzi przemysłowej stał się Rajmund Rembieliński – prezes Województwa Mazowieckiego (tj. odpowiednik wojewody). Jako sprężysty działacz polityczny i gospodarczy, był człowiekiem o wybitnych zdolnościach organizacyjnych, który stwarzał dzieła własnego autorstwa reformujące struktury państwa. fabryka Scheiblera
Rembieliński wyróżniał się zapewne niepospolitymi zdolnościami i zasługami, skoro w 1820r. powierzono mu godność marszałka Sejmu Królestwa , co stworzyło mu znakomite warunki do rozwinięcia twórczej działalność industrializacyjnej. Przestępując do realizacji planu tworzenia rządowych osad rękodzielniczych w województwie mazowieckim, Rembielinski dokonał wizytacji kilkunastu miast, w których istniała możliwość urządzenia takich osad i opracował raport-projekt ‘’W przedmiocie zaprowadzenia fabryk sukienniczych” Stał się on podstawą do wydania przez namiestnika Królestwa słynnego dekretu z 18 września 1820r., powołującego zaproponowane przez Rembielińskiego ośrodki – m.in.. Gostynin. Przedecz, Dębie, Zgierz i Łódź – do rzędu tzw. Miast fabrycznych. dawne domy pracowników rezydencja i fabryka
Raport Rembielińskiego, którego czynniki zdecydowały o utworzeniu osad włókienniczych istnienie na jej terenie obszernych gruntów rządowych występowanie licznych rzeczek i strumieni, na których działało wiele młynów wodnych nadających się do przekształcenia w hydrotechnice urządzenia przemysłowe niezwykła łatwość zaopatrzenia w terenie surowce budowlane – głównie drewno z rozległych lasów, a także cegłę, do której wyrobu istniały na miejscu stosowane zasoby gliny. dogodne położenie komunikacyjne przy nowo wytyczonym (w 1818 r) trakcie z Łęczycy do Piotrkowa obecność sprowadzonych cudzoziemców kolonistów, co miało ważne, psychologiczne znaczenie dla nowych osadników dążenie do „ożywienia tamtejszej okolicy” Budynek przędzalni na Księżym Młynie
Podstawy powstania osady lniano-bawełnianej W 1823r. Rajmund Rembieliński wystąpił z koncepcją założenia w Łodzi osady płócienniczej, w której równocześnie miano także wytwarzać wyroby bawełniane. Powszechnie jednak za twórcę nowej osady uchodzi Stanisław Staszic. Zgodnie z jego koncepcją, w osadzie Łódce miał się odbywać pełny cykl produkcji wyrobów lnianianych – począwszy od wytwarzania surowca, poprzez wyrób przędzy i tkanie płótna aż po złożone procesy wykańczalnicze. Stosowanie do tego osada została podzielona na trzy odpowiednio wyspecjalizowane strefy produkcyjne dwie pierwsze osady fazy cyklu produkcyjnego odbywały się w koloniach prządniczych – w pierwszej kolejności mieli obowiązek samodzielnego uprawiania lnu. druga faza cyklu produkcyjnego jako sąsiednia kolonia tkacka tkała na ręcznych warsztatach płótno . ostatnia faza cyklu produkcyjnego odbywała się w posiadłościach wodno-fabrycznych; przesyłane z kolonii tkackiej szare, „ordynaryjne” płótno ulegało tam kolejnym procesom wykańczalniczym.
Podsumowanie: Rajmund Rembieliński był: prawnikiem działaczem politycznym i gospodarczym prawnikiem marszałkiem Sejmu i radcą Królestwa Polskiego członkiem Towarzystwa Republikanów Polskich prezesem „Komissyi łomżyńskiey” w 1807 r. prezesem Komisji Województwa Mazowieckiego „ojcem chrzestnym” Łodzi przemysłowej autorem prac z zakresu zagadnień ekonomicznych, m.in.. O miastach i O urzędnikach przyczynił się do rozbudowy przemysłu Królestwa Polskiego, głównie łódzkiego okręgu przemysłowego
Była to prezentacja multimedialna wykonana przez Paulinę Marczuk
Dziękuję za uwagę !!!!!