PRETENDENCI NA PATRONA ROKU 2009 W ZESPOLE SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH NR 7

HENRYK BISTA - aktor ur. 12 marca 1934 roku w Rudzie Śląskiej Kochłowicach, zm. 8 października 1997 roku w Warszawie – polski aktor teatralny i filmowy.

KILKA FAKTÓW Z ŻYCIA AKTORA Kreował prawie 100 ról filmowych i około 150 ról teatralnych. Na srebrnym ekranie zadebiutował w roku 1968 w filmie "Ostatni po Bogu". Występy teatralne zapoczątkował w roku 1958 na deskach Teatru Wybrzeże w Gdańsku 1958-1959, następnie przeszedł do Teatru Ateneum w Warszawie 1959-1960. Lata 1960-1962 to okres występów Henryka Bisty w Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie. W roku 1962 powrócił do występów w Gdańsku w teatrze, w którym debiutował i z krótką przerwą w latach 1977-1978 (okres występów w Teatrze na Woli w Warszawie) pozostał tam aż do roku 1992. Działał jako pedagog w Studiach Aktorskich Teatru Wybrzeże w Gdańsku oraz Teatru Muzycznego w Gdyni. Zmarł 8 października 1997 roku w Warszawie po długiej chorobie. Pochowany został na cmentarzu powązkowskim. Aktualnie - po ekshumacji i przeniesieniu, jego grób znajduje się na cmentarzu przy ul. Chopina, we Włocławku. Spoczywa tam razem ze zmarłą żoną.

GUSTAW MORCINEK - pisarz właściwie Augustyn Morcinek ur. 25 sierpnia 1891 w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim, zm. 20 grudnia 1963 w Krakowie, pisarz związany ze Śląskiem, nauczyciel, działacz publicystyczny.

Z ŻYCIA PISARZA Urodził się w 1891 r. w Ostrawsko-Karwińskim Zagłębiu Węglowym w ubogiej rodzinie wozaka Józefa Morcinka. Był najmłodszym z czwórki rodzeństwa i został ochrzczonym imieniem Augustyn, chrztu udzielił ksiądz wikary Józef Körner w kościele parafialnym w Karwinie. W 1892 roku zginął ojciec Józef Morcinek i ciężar utrzymania rodziny spadł na matkę. Augustyn - po ukończeniu szkoły ludowej w Karwinie - rozpoczął pracę w kopalni w wieku 16 lat, co w porównaniu z rówieśnikami było późno. Gdy miał 19 lat, górnicy zebrali pieniądze na jego edukację, dzięki czemu mógł uczęszczać do nauczycielskiej szkoły ludowej w Białej, którą ukończył w 1914 roku. W czasie I wojny światowej został powołany do służby wojskowej w austrowęgierskim garnizonie w Cieszynie. Po wojnie, od 1919 roku pracował jako nauczyciel w Skoczowie, gdzie jedną z jego uczennic była powieściopisarka Maria Wardasówna. W Skoczowie znajduje się obecnie muzeum biograficzne Gustawa Morcinka.

WOJCIECH KORFANTY – przywódca narodowy ur. jako Adalbert Korfanty 20 kwietnia 1873 w osadzie Sadzawka (obecnie Siemianowice Śląskie), zm. 17 sierpnia 1939 w Warszawie) – polski przywódca narodowy Górnego Śląska, związany z Chrześcijańską Demokracją.

Urodził się w rodzinie Karoliny z domu Klecha i Józefa, górnika kopalni Fanny. W roku 1879 rozpoczął naukę w szkole ludowej w Siemianowicach, następnie, od 1885 r., uczęszczał do katowickiego Gimnazjum Królewskiego, gdzie poznał Konstantego Wolnego. W szkole tej założył tajne kółko którego celem było szerzenie kultury polskiej i znajomości literatury. Nawiązał kontakty z działaczami z Wielkopolski. Brał udział w propolskich zebraniach. Negatywnie wyrażał się o Bismarcku za co został relegowany 14 sierpnia 1895 r. z klasy maturalnej. Szkołę średnią ukończył w grudniu 1895, po interwencji Józefa Kościelskiego, jako ekstern i jeszcze w tym samym roku rozpoczął studia na politechnice w Charlottenburgu. Jesienią 1896 przeniósł się na Królewski Uniwersytet we Wrocławiu. W latach 1901 - 1908 członek Ligi Narodowej, w ramach której współpracował z Romanem Dmowskim. Od 1901 r. redaktor naczelny Górnoślązaka. W 1902 przebywał w więzieniu we Wronkach za publikację artykułów pt. Do Niemców i Do moich braci Górnoślązaków. W latach 1903-1912 i 1918 poseł do Reichstagu oraz pruskiego Landtagu (1903-1918), gdzie reprezentował Koło Polskie. W odrodzonej Polsce w latach 1922-1930 poseł na Sejm związany z Chrześcijańską Demokracją