Sieć Krystalograficzna Kryształów

Sieć Krystalograficzna. sposób wypełnienia atomami przestrzeni tak, że pewna konfiguracja atomów zwana komórką elementarną jest wielokrotnie powtarzana. Wiele spośród ciał stałych ma budowę krystaliczną, tzn. że atomy, z których się składają ułożone są w określonym porządku. Porządek ten daje się stosunkowo prosto opisać przez podanie własności symetrii. Symetrię kryształu definiuje się poprzez podanie operacji symetrii przekształcających kryształ sam w siebie. Przekształceniami symetrii są translacje, obroty, inwersja, obroty inwersyjne i płaszczyzny odbicia.

Ciało stałe zbudowane w ten sposób nazywamy kryształem Ciało stałe zbudowane w ten sposób nazywamy kryształem. Istnieje 14 sposobów takiego wypełnienia przestrzeni, które różnią się kątami między krawędziami komórki elementarnej i ewentualnymi nierównościami między długościami niektórych jej boków. Te sposoby są znane pod nazwą sieci Bravais'go. Dział chemii, który się nimi zajmuje to krystalografia. Inne możliwe struktury ciała stałego to struktura amorficzna i kwazikryształy.

Układ Krystalograficzny. system klasyfikacji kryształów ze względu na układ wewnętrzny cząsteczek w sieci krystalicznej. System wyróżnia siedem układów, w których wyróżnia się 32 klasy krystalograficzne. Każda klasa ma inny rodzaj symetrii w układzie atomów w krysztale. Układ cząstek wynika po części ze struktury chemicznej cząsteczki. Większość kryształów przyjmuje formę regularnego wielościanu. Zewnętrzny kształt kryształu (monokryształu) jest odzwierciedleniem jego struktury wewnętrznej. Wewnątrz kryształu atomy, jony i cząsteczki są uporządkowane przestrzennie w określony, regularny sposób.

Elementami symetrii budowy kryształów są: płaszczyzny symetrii osie symetrii środek symetrii

Wyróżnia się następujące układy krystalograficzne układ regularny, np. sól kamienna, diament, magnetyt, spinel układ tetragonalny, np. kasyteryt, cyrkon, wezuwian, szelit, wulfenit układ heksagonalny, np. beryl, pirotyn, apatyt, cynkit, nefelin, grafit układ trygonalny, np. romboedr, skalenoedr, kalcyt, korund, kwarc układ rombowy, np. siarka, baryt, oliwin, struwit, hemimorfit układ jednoskośny, np. wolframit, gips, tytanit, augit, ortoklaz układ trójskośny, np. chalkantyt, dysten = cyanit, aksynit, rodonit, albit

Układ regularny układ krystalograficzny, w którym wszystkie trzy osie mają jednakową długość i są w stosunku do siebie prostopadłe. Do układu regularnego należą kryształy o największej liczbie elementów symetrii. Na jednym krysztale mogą występować równocześnie 3 osie czterokrotnej symetrii, 4 osie trzykrotnej symetrii i 6 osi dwukrotnej symetrii; ponadto 9 płaszczyzn symetrii i środek symetrii.

Typowymi przedstawicielami układu regularnego są: czworościan - tetraedr sześcian, ośmiościan foremny - oktaedr, dwunastościan rombowy, dwunastościan pięciokątny, dwudziestoczterościan, czterdziestoośmiościan.

Rysunek czworościanu foremnego Wielościan foremny o 4 ścianach w kształcie identycznych trójkątów równobocznych. Każdy czworościan posiada 6 krawędzi i 4 wierzchołki. Rysunek czworościanu foremnego

Wzór na pole i objętość czworościanu foremnego Wzór na objętość:

Sześcian Wielościan foremny o sześciu ścianach w kształcie identycznych kwadratów. Posiada dwanaście krawędzi, osiem wierzchołków i 4 przekątne. Rysunek sześcianu

Wzór na pole i objętość sześcianu P=6a² Wzór na objętość: V = a³

Ośmiościan Wielościan foremny o 8 ścianach w kształcie identycznych trójkątów równobocznych. Posiada 12 krawędzi, 6 wierzchołków i 3 przekątne. Ośmiościan foremny ma cztery pary ścian do siebie równoległych. Rysunek ośmiościanu

Wzór na pole i objętość ośmiościanu Wzór na objętość:

Koniec Wykonali uczniowie kl. Ia Gimnazjum nr 2 we Wrześni

Bibliografia www.wikipedia.pl