NIE PAL PRZY MNIE, PROSZĘ PROGRAM EDUKACJI ANTYTYTONIOWEJ DLA UCZNIÓW KLAS I – III SZKÓŁ PODSTAWOWYCH Barbara Osiecka Kwidzyn, dnia 16.04.2013 r.

Edukacja antytytoniowa Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce. Cele i zadania na lata 2010 – 2013 (opracowany na podstawie art., 4 ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami palenia tytoniu i wyrobów tytoniowych /Dz. U z 1996 r. Nr 10 poz. 55 z późn. zm/ Od 2007 r. za realizację i koordynację programu odpowiada Główny Inspektor Sanitarny – odpowiedzialny w Polsce za zdrowie publiczne Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny pełni rolę inicjatora i organizatora programu.

Zadanie 3 POZNPT Zapobieganie paleniu tytoniu przez dzieci i młodzież oraz programy edukacyjne dla dzieci i młodzieży propagujące modę na niepalenie. Cele szczegółowe: zwiększenie odsetka osób, które nigdy nie wypaliły żadnego papierosa wśród dzieci i młodzieży (z obecnych 65 % do 67 %) zmniejszenie odsetka dzieci narażonych na dym tytoniowy (z obecnych 48% do 24%) zmniejszenie odsetka młodzieży palącej tytoń w wieku 15 do 19 lat (z obecnych 12,4 % do 10%)

W ramach POZNPT realizowane są m.in. programy edukacyjne: „Czyste powietrze wokół Nas” – krajowy program edukacyjny dla dzieci w wieku przedszkolnym, ich rodziców i opiekunów, „Nie pal przy mnie, proszę” – program edukacji antytytoniowej dla uczniów klas I – III szkół podstawowych, „Znajdź właściwe rozwiązanie”–program profilaktyki palenia tytoniu dla uczniów starszych klas szkół podstawowych i gimnazjów

Uzasadnienie celowości kontynuowania programu POZNPT w Polsce Aspekt zdrowotny Palenie tytoniu stanowi przyczynę większej liczby zgonów w Polsce niż picie alkoholu, AIDS, samobójstwa, zabójstwa, urazy i zatrucia razem wzięte. Wymuszona bierna ekspozycja na dym tytoniowy jest równie groźna jak wdychanie dymu przez palaczy zwłaszcza, gdy dotyczy niemowląt i małych dzieci.

Wdychanie dymu tytoniowego z papierosa palonego przez inną osobę w tym samym pomieszczeniu jest szczególnie niebezpieczne dla zdrowia, gdyż boczny strumień dymu tytoniowego zawiera od 5-15 razy więcej tlenku węgla i od 2 – 20 razy więcej nikotyny niż dym wdychany przez palacza.

Aspekt etyczny Należy przyjąć za paradoks, że współczesne społeczeństwo uznające wolność za jedną z najważniejszych wartości, często popada w uzależnienie od substancji psychoaktywnych. Palenie tytoniu wyklucza wolność. Jest wymierzone przeciwko wolności osób z otoczenia, którym narzuca się kontakt z dymem tytoniowym. Palenie tytoniu stoi w sprzeczności z innymi aspektami, takimi jak: aktywność, atrakcyjność, sprawność.

WPROWADZENIE Uczniowie klas młodszych jeszcze nie sięgają po pierwszego papierosa ale mogą utwierdzić się w przekonaniu, że palenie świadczy o dorosłości oraz pozwala na przynależność do grupy starszych kolegów w ten sposób wzmacnia się pierwsza faza uzależnienia – przygotowania Ok. 4 mln. dzieci w Polsce narażonych jest na mimowolne wdychanie dymu czyli na palenie bierne. Bierne palenie wprowadza dziecko w życie , w którym palenie papierosów jest normą

DANE: w Polsce codziennie zaczyna palić pół tysiąca dzieci, rocznie palenia próbuje około 180 tys. nieletnich, do ukończenia 11 r. ż. ⅓ dzieci ma już za sobą eksperymentowanie z paleniem, wśród piętnastolatków ¼ pali regularnie, dzieci w Polsce wypalają rocznie 3 – 4 mld papierosów, 4 mln dzieci wdycha biernie dym tytoniowy w domu lub miejscach publicznych, w 67% gospodarstw domowych dzieci narażone są na dym  tytoniowy.

Założenia ogólne programu -przeznaczony dla uczniów klas I-III - zakłada realizację przez zajęcia warsztatowe 5-cio godzinne (w zależności od warunków, okoliczności i możliwości - realizacja metodami aktywizującymi - program zawiera treści dotyczące zdrowia -program ma na celu wykształcenie świadomej umiejętności radzenia sobie w sytuacjach , w których inne osoby palą przy nich.

CELE SZCZEGÓŁOWE: uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat zdrowia kształtowanie odpowiedzialności za własne zdrowie Uświadomienie, że palenie zarówno czynne jaki\ i bierne jest szkodliwe wykształcenie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach, gdy inni ludzie przy nich palą

METODYKA REALIZACJI PROGRAMU: metody aktywizujące: burza mózgów, „narysuj i napisz”- diagnoza wiedzy, ćwiczenia oddechowe wierszyk – postać wiewiórki Wiki, krzyżówka, układanka o wiewiórce, znaczki „Nie pal przy mnie, proszę” wizualizacja, drama praca małych grupach – dzieci prowadzą dialogi, konfrontują wiedzę czas przeznaczony na realizację dostosować do możliwości zajęcia warsztatowe realizowane w cyklu lub wykorzystanie modułów w ramach tematycznych zintegrowanych działań

WARSZTATY „Co to jest zdrowie ! ” odżywianie ćwiczenia oddechowe mierzenie tętna II. Od czego zależy zdrowie? czynniki genetyczne środowiskowe społeczne styl życia postęp w medycynie

WARSZTATY III. Co i dlaczego szkodzi zdrowiu? ktoś kto pali nie jest złym człowiekiem może nie wiedzieć, że palenie szkodzi albo nie może rzucić palenia IV. Co mogę zrobić, gdy moje zdrowie jest zagrożone? Wiewiórka Wiki ulega przeziębieniu , skaleczeniu co dziecko może zrobić gdy dozna urazu, ulegnie wypadkowi, chorobie, gdy coś mu dolega podstawowe zasady higieny: mycie rąk , zasłanianie chusteczką ust, wietrzenie pomieszczeń, mycie zębów V. Nie pal przy mnie proszę Palenie bierne Jak zachować się gdy inni przy mnie palą? wyjść z pomieszczenia poprosić o wyjście poprosić o niepalenie

UWAGA Program nie powinien wzbudzać agresji dzieci wobec palących rodziców ani nie wprowadzać zaniepokojenia o ich zdrowie: Należy raz jeszcze podkreślić, że kto pali papierosy nie jest złym człowiekiem – być może nie wie po prostu, że dym tytoniowy szkodzi jemu i innym

Wypełnienie i przesłanie do dnia 10 czerwca 2013 r. Informacji z realizacji programu edukacji antytytoniowej dla uczniów klas I – III szkoły podstawowej „Nie pal przy mnie, proszę” Powiatowa Stacja Sanitarno - Epidemiologiczna w Kwidzynie ul. Chopina 40 82 - 500 Kwidzyn fax: 55 279 22 49 email: psse.kwidzyn@pis.gov.pl

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ