Wiedźmin Andrzej Sapkowski

Autor Andrzej Sapkowski – uznany polski pisarz literatury fantasy. Największą sławę przyniosły mu książki o wiedźminie. Jest także laureatem wielu nagród literackich - polskich i zagranicznych.

Dorosłość książki „Wiedźmin” jest książką zdecydowanie nie dla dzieci, ponieważ pojawiają się tam praktycznie wszystkie elementy, przed którymi należy przestrzegać, m.in.: narkotyki, przemoc, rasizm, wulgarne słownictwo itp. Jednak są one przedstawione w taki sposób, aby zbytnio nie raziły: stanowią część świata i klimatu książki.

Bohater Bohaterem jest Geralt z Rivii znany też jako rzeźnik z Blaviken. Jest wiedźminem, czyli zabójcą potworów. Wiedźmini szczycą się tym, że są zawsze neutralni, jednak książka pokazuje, że nie da się być taką osobą.

Fabuła Jako że „Wiedźmin” to cała saga, nie można sprecyzować fabuły. Najważniejszą częścią jest chęć prowadzenie normalnego życia przez Geralta, jednak wszystko mu w tym przeszkadza.

Dylematy W książce wszechobecny jest dylemat „mniejszego zła”. Prawie zawsze do celu są dwie drogi, lecz obie krzywdzące innych ludzi. Czytelnik myśli: „Dlaczego on to robi, przecież nie musi?”, jednak po chwili dochodzi do wniosku, że gdyby bohater wybrał inną opcję, to i tak czytający zareagowałby identycznie.

Klimat książki Największym atutem serii o wiedźminie jest klimat książki. Sapkowski potrafił nie ustanawiać głównego bohatera „pępkiem świata”, lecz wcisnąć jego historię do wnętrza świata, który ma własne problemy i się nim nie interesuje. Autor świetnie także ustawia klimat książki na krawędzi ironicznego humoru i poważnych, często filozoficznych sytuacji.

Nawiązania do innej literatury Sapkowski co chwila w obu zbiorach opowiadań czerpie z tego, co wymyślili braci Grimmowie czy Andersen. Jednak on te bajki rozkłada na części i tworzy z nich dziwaczne wersje. Na przykład w „Granicy możliwości” czerpie z legendy o smoku wawelskim, lecz w jego wersji smok był wspaniały, potężny i mądry, natomiast Kozojed (odpowiednik dratewki) to cham i prostak, nieszanowany przez rycerzy, którzy chcą smoka zabić.

Złote myśli Ostrze przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty. Coś się kończ,y coś zaczyna. Cóż by to była za miłość, gdyby kochającego nie było stać na trochę poświęcenia. Zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte. Ludzie (...) lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydają się wtedy mniej potworni . Nigdy nie ma się drugiej okazji, żeby zrobić pierwsze wrażenie. Cóż, takie czasy. Stworzenia, które wy zwykliście zwać potworami, od pewnego czasu czują się coraz bardziej zagrożone przez ludzi. Nie dają już sobie rady same.

Świat wiedźmina Na podstawie książki powstał: film i serial (które są uważane za niegodne takiej literatury jak „Wiedźmin”), komiksy, a także gry komputerowe i RPG.

Koniec Według mnie jest to książka bardzo wartościowa, jednak adresowana tylko i wyłącznie do młodzieży i dorosłych, ponieważ zbyt młodzi czytelnicy mogą nie zrozumieć ironii płynącej z wszystkich złych zachowań bohaterów. Michał Biśtyga