CHEMIA OGÓLNA Wykład 5.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
OBLICZENIA Ułamek molowy xi=ni/Σni Ułamek masowy wi
Advertisements

Stała równowagi reakcji Izoterma van’t Hoffa
TERMODYNAMIKA CHEMICZNA
Technika wysokiej próżni
WYKŁAD 8 Rozpuszczalność ciał stałych w cieczach
Absorpcja i Ekstrakcja
Podstawy termodynamiki Gaz doskonały
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Efekty mechano- chemiczne
KWASY Kwas chlorowodorowy , kwas siarkowodorowy , kwas siarkowy ( IV ), kwas siarkowy ( VI ), kwas azotowy ( V ), kwas fosforowy ( V ), kwas węglowy.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu Wszelkie treści i zasoby edukacyjne publikowane na łamach Portalu
STĘŻENIE PROCENTOWE.
DYSOCJACJA ELEKTROLITYCZNA SOLI
DYSOCJACJA KWASÓW.
Uniwersytet Warszawski Pracownia Radiochemii
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Przejścia fazowe Zjawiska transportu
Wykład GRANICE FAZOWE.
DYSOCJACJA JONOWA KWASÓW I ZASAD
SYSTEMATYKA SUBSTANCJI
Zakład Chemii Medycznej Pomorskiej Akademii Medycznej
Chemia stosowana I temat: woda i roztwory.
przemiany i równowagi fazowe
Chemia stosowana I temat: równowaga chemiczna.
UKŁADY SZEREGOWO-RÓWNOLEGŁE
Transformacja Z (13.6).
WODA I ROZTWORY WODNE.
Równowagi chemiczne.
Doświadczenie fizyczne
Woda i roztwory wodne. Spis treści Woda – właściwości i rola w przyrodzie Woda – właściwości i rola w przyrodzie Woda – właściwości i rola w przyrodzie.
Gaz doskonały w naczyniu zamkniętym
Mgr Wojciech Sobczyk District Manager Helathcare Ecolab
Badanie wpływu temperatury na rozpuszczalność
Budowa, właściwości, Zastosowanie, otrzymywanie
AGH-WIMiR, wykład z chemii ogólnej
MIKOŁAJ MIKULSKI NG nr. 9 ,,PRIMUS”
Publikacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Prezentacja jest dystrybuowana bezpłatnie Projekt.
Potencjał błonowy Potencjał błonowy – różnica potencjałów w poprzek błony komórkowej Potencjał błonowy bierze się z rozdzielenia dodatnich i ujemnych ładunków.
KWASY NIEORGANICZNE POZIOM PONADPODSTAWOWY Opracowanie
chemia wykład 3 Przemiany fazowe substancji czystych
Wędrówka jonów w roztworach wodnych
W2 Modelowanie fenomenologiczne I
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
TERMODYNAMIKA – PODSUMOWANIE WIADOMOŚCI Magdalena Staszel
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Woda i roztwory wodne.
Co to jest mol?.
Ciśnienie Warunki normalne Warunki standardowe.
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Zajęcia 4-5 Gęstość i objętość. Prawo gazów doskonałych. - str (rozdziały 2 i 3, bez 2.2) - str (dot. gazów, przykłady str zadania)
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego JAKIE CZYNNIKI WPŁYWAJĄ NA ROZPUSZCZANIE SIĘ SUBSTANCJI W WODZIE?
Czy substancje można mieszać?
Do 250 cm 3 15% roztworu soli kuchennej (chlorek sodu, NaCl) dodano 200 g 15% roztworu chlorku potasu, KCl (substytut soli kuchennej w diecie bezsodowej).
DYFUZJA.
Układy dyspersyjne - roztwory
Ile gramów cukru znajduje się w 1 litrze roztworu 20% o gęstości 1,1 g/cm 3 ?
ABSORPCJA, ZATĘŻANIE1 TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA WYKŁAD VIII WYKŁAD VIII ABSORPCJA, ZATĘ ż ANIE.
Ile gramów 3% roztworu saletry potasowej (KNO 3 ) można otrzymać mając do dyspozycji 50 g tego związku i wodę? Gęstość roztworu 1,1 kg/litr.
Dysocjacja jonowa, moc elektrolitu -Kwasy, zasady i sole wg Arrheniusa, -Kwasy i zasady wg teorii protonowej Br ӧ nsteda i Lowry`ego -Kwasy i zasady wg.
Wykład nr 5 Metody permeacyjne – filtracja membranowa
Iloczyn rozpuszczalności substancji trudno rozpuszczalnych
Stała równowagowa reakcji odwracalnych
Stężenia roztworów i sposoby ich wyrażania
Zadania z rozwiązaniami
Analiza gazowa metody oparte na pomiarze objętości gazów,
Zapis prezentacji:

CHEMIA OGÓLNA Wykład 5

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej CHEMIA ROZTWORÓW Roztwór – homogeniczna mieszanina składająca się z jednej lub więcej substancji rozpuszczonych w rozpuszczalniku.

substancja rozpuszczona AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rodzaje roztworów substancja rozpuszczona gaz ciecz ciało stałe gaz powietrze O2 i inne gazy w N2 wilgoć woda w powietrzu dym popiół w powietrzu rozpuszczalnik ciecz napoje gazowane CO2 w wodzie wódka etanol w wodzie słodkie napoje herbata ciało stałe wodór w platynie wilgoć w drewnie stopy metali

Stężenia podaje skład roztworów. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej STĘŻENIA Stężenia podaje skład roztworów. Rodzaje stężeń procent wagowy, stężenie procentowe, procent objętościowy, ułamek molowy, stężenie molowe, stężenie normalne .

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Procent wagowy (stężenie procentowe) – podaje ilość jednostek wagowych (np. gramów) substancji rozpuszczonej w 100 jednostkach (gramach) wagowych roztworu. %w – procent wagowy, lub Cp – stężenie procentowe, ms – masa substancji rozpuszczonej, mr–ru – masa roztworu, mrozp – masa rozpuszczalnika.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Przykład: Obliczyć stężenie procentowe roztworu przygotowanego przez rozpuszczenie 25g NaCl w 150g wody. Dane: ms=25g, mrozp=150g. Rozwiązanie:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Procent objętościowy – podaje ilość jednostek objętości substancji rozpuszczonej w 100 jednostkach objętości roztworu. %v – procent objętościowy, vs – objętość substancji rozpuszczonej, vr–ru – objętość roztworu, vrozp – objętość rozpuszczalnika.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Przykład: Jaki jest procent objętościowy roztworu, jeżeli 40cm3 etanolu rozpuszczono w 60cm3 wody? Dane: vs= 40cm3, vrozp = 60cm3. Rozwiązanie:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Ułamek molowy – podaje stosunek ilości moli jednego ze składników do sumy ilości moli wszystkich składników w roztworze. xs – ułamek molowy, ns – ilość moli składnika, n1,2,..,i – ilość moli składnika „i”,

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Przykład: Ile wynosi ułamek molowy NaCl jeżeli 10g tej soli rozpuszczono w 150g wody? Dane: mNaCl= 10g, mH2O = 150g. Rozwiązanie:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Stężenie molowe – podaje ilość moli substancji rozpuszczonej w 1dm3 roztworu. CM – stężenie molowe, n –ilość moli substancji rozpuszczonej, v – objętość roztworu, ms – masa substancji rozpuszczonej, Ms –masa molowa substancji rozpuszczonej.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Przykład: Ile gramów CaCl2 należy odważyć, aby przygotować 2dm3 3.5 molowego roztworu? Dane: CM= 3.5mol/dm3, vr–ru = 2dm3 Rozwiązanie:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Stężenie normalne – podaje ilość gramo–równoważników substancji rozpuszczonej w 1dm3 roztworu. CN – stężenie normalne, gs –ilośc gramorównoważników substancji, v – objętość roztworu, ms – masa substancji, Gs – gramorównoważnik.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Gramorównoważnik – ilość gramów substancji powiązana z oddaniem lub przyjęciem jednego mola, elektronów. Inaczej – masa molowa podzielona przez ogólną wartościowość dodatnią lub ujemną. Kwasy – gramorównoważnik jest równy masie molowej podzielonej przez ilość atomów wodoru. Przykład:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Wodorotlenki – gramorównoważnik jest równy masie molowej podzielonej przez ilość grup wodorotlenowych. Przykład:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Sole – gramorównoważnik jest równy masie molowej podzielonej przez ilość atomów metalu pomnożoną przez jego wartościowość. Przykład:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Przykład: Ile gramów Ca(HCO3)2 znajduje się w 0.5dm3 roztworu 2–normalnego? Dane: CN= 2wal/dm3, vrozp. = 0.5dm3 Rozwiązanie:

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej ROZPUSZCZNIE Roztwory powstają przez rozpuszczanie substancji w rozpuszczalniku w wyniku: reacji chemicznych, solwatacji, dyspersji.

Rozpuszczanie w wyniku reakcji AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rozpuszczanie w wyniku reakcji Rozpuszczająca się substancja reaguje z cząsteczkami rozpuszczalnika lub innej, wcześniej rozpuszczonej substancji, tworząc nowy związek chemiczny. Przykład:

Rozpuszczanie w wyniku solwatacji AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rozpuszczanie w wyniku solwatacji Solwatacja (hydratacja) – polega na otaczaniu cząsteczek rozpuszczającej się substancji przez cząsteczki rozpuszczalnika (wody).

Rozpuszczanie soli kuchennej w wodzie AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rozpuszczanie soli kuchennej w wodzie

Rozpuszczanie w wyniku dyspersji AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rozpuszczanie w wyniku dyspersji Dyspersja – mieszanie się dwóch substancji w wyniku dyfuzji i oddziaływań międzycząsteczkowych, zachodzi głównie w gazach.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Rozpuszczalność Rozpuszczalność – ilość substancji rozpuszczonej w określonym rozpuszczalniku w określonych warunkach temperatury i ciśnienia. Roztwór w stanie równowagi z osadem (taki, w którym nie można rozpuścić więcej substancji) nazywamy nasyconym.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Maksymalną rozpuszczalność często wyraża się jako maksymalne stężenie (stężenie roztworu nasyconego) i wyraża się w gramach na 100 g rozpuszczalnika. ss – rozpuszczalność, ms – masa substancji, mrozp – masa rozpuszczalnika.

Wpływ temperatury na rozpuszczalność niektórych soli. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Wpływ temperatury Wpływ temperatury zależny jest od efektu cieplnego procesu rozpuszczania: H<0  T - s, H>0  T - s. Wpływ temperatury na rozpuszczalność niektórych soli.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Wpływ ciśnienia Wpływ ciśnienia na stężenie gazu rozpuszczonego Prawo Henry’ego: W stałej temperaturze ilość rozpuszczonego gazu jest proporcjonalna do ciśnienia cząstkowego gazu w równowadze z cieczą.

Wpływ ciśnienia cząstkowego na rozpuszczalność gazów w wodzie AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Wpływ ciśnienia cząstkowego na rozpuszczalność gazów w wodzie

Fizykochemiczne właściwości roztworów AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Fizykochemiczne właściwości roztworów roztwory doskonałe rzeczywiste siły międzycząsteczkowe A-B = A-A i B-B siły międzycząsteczkowe A-B > A-A i B-B

Prawo Raoulta – ciśnienie par AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Prawo Raoulta – ciśnienie par prawo Raoulta – podaje, że ciśnienie cząstkowe par składnika nad roztworem jest proporcjonalne do ciśnienia, jakie wykazywałby czysty składnik oraz jego ułamka molowego. pi – ciśnienie pary składnika „i”, p0i – ciśnienie par nad czystym składnikiem „i”, xi – ułamek molowy składnika „i”, p – ciśnienie całkowite nad roztworem.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Zależność ciśnienia par składników nad roztworem od składu roztworu idealnego.

Temperatura wrzenia i krzepnięcia roztworu AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Temperatura wrzenia i krzepnięcia roztworu Wzrost stężenia roztworu powoduje podniesienie temperatury wrzenia i obniżenie temperatury krzepnięcia KE – stała ebulioskopowa, Cm – stężenie molarne, KC – stała krioskopowa.

Dyfuzja barwnika w wodzie AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Dyfuzja Proces dyfuzji – proces polegający na przemieszczaniu się substancji z obszaru o wyższym stężeniu do obszaru o niższym stężeniu. Dyfuzja barwnika w wodzie

D – współczynnik dyfuzji, C – gradient stężenia. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej v – prędkość dyfuzji, A – powierzchnia, D – współczynnik dyfuzji, C – gradient stężenia. D0 – maksymalny współczynnik dyfuzji (dla nieskończonej T), Ea – energia aktywacji, T – temperatura, R – stała gazowa.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Osmoza Osmoza - dyfuzja cząsteczek rozpuszczalnika przez membranę półprzepuszczalną, oddzielającą dwa roztwory różniące się potencjałami chemicznymi. Różnica potencjałów chemicznych wynika z różnicy składu (stężenia) roztworów. Błona półprzepuszczalna musi być przepuszczalna dla rozpuszczalnika, a nieprzepuszczalna dla substancji rozpuszczonej. Proces ten powoduje gradient ciśnienia po obu stronach membrany.

 – ciśnienie osmotyczne, C – gradient stężenia. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej  – ciśnienie osmotyczne, C – gradient stężenia.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Dysocjacja Dysocjacja – rozpad cząsteczek na jony pod wpływem rozpuszczalnika. Dysocjujące cząsteczki nazywamy elektrolitami. Mają one zdolność przewodzenia prądu. Przykład:

< 0.1– słabe elektrolity, AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Stopień dysocjacji – zdolność substancji do dysocjacji – stosunek ilości cząsteczek dysocjujących do ogólnej ilości cząsteczek w roztworze. nzd – ilość cząsteczek zdysocjowanych, n0 – całkowita ilość cząsteczek w roztworze.  1 – mocne elektrolity, < 0.1– słabe elektrolity, 0.1<  < 1 – elektrolity średniej mocy.

Stała dysocjacji – stała równowagi reakcji dysocjacji. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Stała dysocjacji – stała równowagi reakcji dysocjacji. – stężenia jonów, – stężenie cząsteczek niezdysocjowanych. Kd – stała dysocjacji,

Prawo rozcieńczeń Ostwalda AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Prawo rozcieńczeń Ostwalda Prawo rozcieńczeń Wilhelma Ostwalda podaje zależność stałej dysocjacji od stopnia dysocjacji i stężenia. prawo to stosuje się wyłącznie do elektrolitów słabych (<0,1). Kd – stała dysocjacji, c – stężenie elektrolitu,  – stopień dysocjacji.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Aktywność Aktywność – inaczej stężenie rzeczywiste podaje ilość cząsteczek w roztworze i oddziaływania pomiędzy nimi. ai – aktywność składnika „i”, fi – współczynnik aktywności składnika „i”, ci – stężenie składnika „i”. Dla roztworów rozcieńczonych fi 1, więc ai = ci.

Iloczyn rozpuszczalności AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Iloczyn rozpuszczalności Dla trudnorozpuszalnych soli mianownik w wyrażeniu na stałą dysocjacji można przyjąć za wartość stałą. L – iloczyn rozpuszczalności.

AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Iloczyn rozpuszczalności – iloczyn stężeń jonów trudno rozpuszczalnej soli w jej roztworze nasyconym w określonych warunkach. (T,P). Przykład:

Teorie kwasów i zasad Teoria Arrheniusa AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Teorie kwasów i zasad Teoria Arrheniusa Kwasy – substancje dysocjujące z wydzieleniem jonu hydroniowego H3O+ (jon H+ w rzeczywistości istnieje zawsze w towarzystwie cząsteczki wody). Zasady – substancje dysocjujące z wydzieleniem jonu wodorotlenowego OH-. Kwas Zasada

Przykład: Teoria Brønsteada i Lowry’ego Kwas – donor protonu (H+). AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Teoria Brønsteada i Lowry’ego Kwas – donor protonu (H+). Zasada – akceptor protonu (H+). Istnieją pary kwasowo–zasadowe Przykład:

Przykład: Teoria Lewisa Kwas – akceptor pary elektronowej , AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Teoria Lewisa Kwas – akceptor pary elektronowej , Zasada – donor pary elektronowej. Przykład:

Woda dysocjuje w bardzo niewielkim stopniu: AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Miara kwasowości – pH Woda dysocjuje w bardzo niewielkim stopniu: 0< pH < 14 – pH skala

zdrowa skóra człowieka AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej substancja pH kwas z akumulatora kwas żołądkowy napój typu cola ocet sok pomarańczowy piwo kwaśny deszcz kawa herbata zdrowa skóra człowieka mleko czysta woda krew woda morska mydło stałe depilator w kremie wybielacz 0.5 1.5 – 2.0 2.5 2.9 3.5 4.5 <5.0 5.0 5.5 6.5 7.0 7.34 – 7.45 8.0 9.0 – 10.0 11.0 12.5

Skala pH dla papierków wskaźnikowych AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Pomiar pH przeprowadza się za pomocą: wskaźników – związków, najczęściej organicznych, które zmieniają zabarwienie ze zmianą pH (lakmus, BBT, fenoloftaleina, oranż metylowy, itp.) papierki wskaźnikowe – bibuła nasączona kilkoma wskaźnikami, zmieniająca barwę w zależności od pH, Skala pH dla papierków wskaźnikowych pH – metru z elektrodą szklaną.

Zasada działąnia pH–metru AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Zasada działąnia pH–metru

Sole mocnych kwasów i mocnych zasad nie ulegają hydrolizie. AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Hydroliza Hydroliza – reakcja jonów soli z wodą. Sole mocnych kwasów i mocnych zasad nie ulegają hydrolizie. Przykład: dysocjacja wody

odczyn po hydrolizie kwaśny AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Sale mocnych kwasów i słabych zasad: odczyn po hydrolizie kwaśny pH < 7 Przykład:

odczyn po hydrolizie zasadowy AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Sole słabych kwasów i mocnych zasad: odczyn po hydrolizie zasadowy pH > 7 Przykład:

odczyn po hydrolizie obojętny AGH WIMiR, wykład z chemii ogólnej Sole słabych kwasów i słabych zasad: odczyn po hydrolizie obojętny pH  7 Przykład: