Z RODZINĄ KALASANTYŃSKĄ DROGA KRZYŻOWA Z RODZINĄ KALASANTYŃSKĄ Panie, Jezu Chryste, napełnij nasze serca światłem Twojego Ducha, abyśmy, naśladując Ciebie w Twej ostatniej drodze, poznali cenę naszego odkupienia i stali się godnymi udziału w owocach Twojej męki, śmierci i zmartwychwstania. Który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków. Amen. (Jan Paweł II)

I JEZUS SKAZANY NA ŚMIERĆ Rozważ to: Jezus znosi to wszystko dla mnie. On za mnie przelał swoją krew i nieustannie działa za mnie i przychodzi mi z pomocą. A ja – co robię? Nie doceniam Zmartwychwstania, bo mnie za bardzo krępuje lęk; nie liczę się z Jego trudami; za to uwielbiam działać według własnego kryterium i wobec tego nie odpowiadam na miłość Jezusa. Wpatruję się, mój Jezu, w Twój ból i zawstydzam się nim. Otwórz mi drogę, po której mogę kroczyć, zanim zaskoczy mnie ostatnia chwila mego życia. Panie, tak wiele dokonałeś! Zmiłuj się nade mną i dokończ rozpoczęte dzieło. (z pism św. Pompiliusza Pirrotti)

II JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWOJE RAMIONA Żaden ze starożytnych mędrców nie poznał prawdziwego szczęścia i radości, a co najgorsze, niewielu – aby nie powiedzieć: nieliczni – spośród chrześcijan tego doświadczyło. Dzieje się tak dlatego, że Chrystus, który jest naszym Mistrzem, złożył je w Krzyżu, który – chociaż wielu ludziom wydaje się w tym życiu nader trudny, to niesie w sobie tyle dobra i pocieszenia wewnętrznego, jakie przewyższa wszelkie dobra i pocieszenia ziemskie. ( z listów św. Józefa Kalasancjusza) II JEZUS BIERZE KRZYŻ NA SWOJE RAMIONA

III JEZUS UPADA POD KRZYŻEM Jesteś zaproszona do naśladowania Chrystusa Ukrzyżowanego. Do Niego właśnie powinnaś się upodobnić. Jest umiłowanym Panem, a ty jesteś Jego służebnicą. A więc: odwagi w naśladowaniu Go na Jego ciernistych drogach. Podążaj za Nim z umocnionym duchem i bez żadnego lęku. Idziemy za takim kapitanem, który zdołał rozgromić i unicestwić piekło, który duszom udzielił tak wiele mocy do świętości. Teraz pomyśl, jak ciebie niesie. Dlatego w naśladowaniu tego tak wielkiego Pana porzuć siebie. Stań pod Jego banderą i nigdy nie trać z oczu. ( z pism św. Pmpiliusza Pirrotti) III JEZUS UPADA POD KRZYŻEM

IV JEZUS SPOTYKA SWOJĄ MATKĘ A ty, Córko, w tej żywej wierze, w której towarzyszy ci Maryja, w której wspomaga cię Piękna Królowa, zawsze oddawaj się w ręce tej tak dobrej naszej Matki i od Niej odbieraj wszelką pomoc i wsparcie, które może ci się okazać przydatne w przezwyciężaniu wszelkich trudności, na które natrafisz. Odwagi… bo kiedy Maryja podtrzymuje duszę w jej stanie - o, jakże się wtedy o nią troszczy! Spójrz, jak się mówi o Matce Boga. Czy jest dla Niej coś niemożliwego? Miej więc wiarę i uniż się, by rozpoznać swoją nicość i by pozostać z tym na zawsze. Potem biegnij do Maryi i powiedz Jej: Spójrz, Pani, oto Twoja biedna córka. Pełna niedoskonałości oddaję się w Twoje ręce. ( z pism św. Pompiliusza Pirrotti)

V SZYMON CYRENEJCZYK POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ JEZUSOWI Jezu mój, najsłodszy, najukochańsze Dobro nieskończone! Uwielbiam Cię w tej piątej stacji. Kontemplując wspaniałą Opatrzność, która objawia się w Szymonie Cyrenejczyku, pomagającym Ci w niesieniu świętego Krzyża… o, jakże się wstydzę na myśl o tym, że przez tyle lat mego życia nie umiałem przynieść Ci najmniejszej ulgi, której domaga się szacunek do Ciebie i chwała Boża. Panie, udziel mi łaski, bym mógł być Twoim wiernym towarzyszem, duszą spragnioną bycia z Tobą w krzyżu na tej bolesnej drodze do raju! (z pism św. Pompiliusza Pirrotti)

VI ŚWIĘTA WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSOWI Patrzcie: oto zbliża się jakaś kobieta. Jest blada. Oczy szklą się jej jeszcze od otartych przed chwilą łez. Z wyrazu jej twarzy można odczytać, że do działania popycha ją jakieś głębokie uczucie, które czyni ją obojętną na to, co się dzieje wokół. Niczego się nie lękając podchodzi do leżącego na ziemi Męczennika. Klęka u Jego stóp i w szczycie swej żarliwej miłości podnosi ręce ku boskiemu obliczu. Delikatnie rozwija lniane płótno, by usunąć krew sączącą się z otwartych ran. Odchodzi z całkowicie nasiąkniętą chustą. (z pism Matki Celestyny Donati)

VII JEZUS UPADA PO RAZ DRUGI Bądź cierpliwa, kiedy spuszczą na ciebie szyderstwa, prześladowania, poniżenia, zawiść… Nie wątp, moja córko, gdyż w największym opuszczeniu spłyną na twoją duszę błogosławieństwa twego Umiłowanego Oblubieńca… Czyń dobrze aż do końca, bo nikt nie może być szczęśliwy bez ostatniej łaski, udzielanej przy końcu życia. Świętą chce cię mieć Bóg. Ja też cię proszę za Niego samego, abyś taką była i nie robiła absolutnie nic, co by się temu sprzeciwiało. Najgłębsza pokora. Bezgraniczna miłość do twego Bożego Oblubieńca, który w tym właśnie cię kocha. A teraz już wiesz, że za miłość płaci się miłością. Nie ma innej monety, jak miłość, pokora, dziewiczość, posłuszeństwo, ubóstwo – czyli obojętność wobec wszystkiego, co stworzone i zażyłość ze Stwórcą. (z listów bł. Faustina Migueza)

VIII JEZUS POCIESZA PŁACZĄCE NIEWIASTY Wiem, że to musi być Jezus, że zgromadziło was to właśnie pukanie do drzwi waszych serc; Że jak Oblubieniec z Pieśni nad Pieśniami mówi do każdej z was: Otwórz Mi, bo chcę wejść i zjednoczyć się z tobą tak, by odtąd już nikt nie mógł nas rozdzielić, nawet śmierć, która nie jest tak mocna, jak miłość, którą Ja mam i pragnę dla nas na zawsze. (z listów bł. Faustina Migueza)

IX JEZUS UPADA PORAZ TRZECI Powinieneś mieć wyrytą w sercu tę świętą sentencję, która mówi: przez wiele przeciwności trzeba wejść do Królestwa Bożego. A z miłości do Pana, który będąc wolnym od grzechu cierpiał za wszystkich tyle udręk i zniewag, nie będąc do tego zmuszonym, my powinniśmy znieść o wiele cięższe zasługujemy przez nasze grzechy, aby zawsze się uniżać cierpienia, jak to czynią wybrani przez Pana, aby Mu sprawić przyjemność. Chociaż wcześniej powinniśmy pomyśleć, że zasługujemy przez nasze grzechy, aby zawsze się uniżać. (z listów św. Józefa Kalasancjusza) IX JEZUS UPADA PORAZ TRZECI  

X JEZUS Z SZAT ODARTY Przez wzgląd na miłość Bożą nawołujemy i prosimy wszystkich kapłanów, aby pamiętali, że zajmują miejsce tegoż Pana, który będąc bogatym, stał się ubogim, aby ubogacić swe dzieciątka oraz cierpiał głód, pragnienie, gorąco, zimno, zmęczenie, znosząc w dodatku biczowanie, ciernie, gwoździe i włócznię i który w ostatecznej próbie chciał być pojony żółcią i octem, podczas gdy dla innych przemienił wodę w wino i który w końcu zechciał umrzeć nagi na drzewie Krzyża: dlatego chcąc naśladować Go godnie, niosąc trochę święty Krzyż, jest konieczne pozbyć się rzeczywistego odzienia miłości własnej, i z bosymi stopami dobrego przykładu, przyoblec się nam wszystkim od stóp do głów w szatę świętej miłości, która w radosny sposób urzeczywistnia wspaniałe zdanie Apostoła: Miłość nie szuka swego. (z pism św. Józefa Kalasancjusza)

(z listów bł. Faustina Migueza) Widzicie te gwoździe, które tak przeszyły Moje święta ręce? One wskazują na czyny i dzieła, które wznosicie przeciw Mojemu prawu i odtwarzacie bardzo często to, co sobie sami wyobrażacie. Widzicie tę ranę mego boku, ranę Moich stóp, ranę całego mego ciała? Ta jest zasługą waszych zachcianek; wcześniejsza – wszystkich waszych kroków zmierzających do obrażania Mnie, a ta pierwsza – nieuporządkowanych pragnień. Zobaczcie ją otwartą, abyście przez nią mogli wejść do mojego serca. (z listów bł. Faustina Migueza) XI JEZUS DO KRZYŻA PRZYBITY

XII JEZUS NA KRZYŻU UMIERA Trzeba nam prosić za tym, aby ludzkość w dzisiejszych czasach zbliżyła się do Krzyża Chrystusa jako do źródła swego życia, czyniąc z niego przyjaciela Kościoła i prawdziwej cywilizacji. Prośmy, by nasze czasy odkryły na nowo Krzyż Chrystusa. Prośmy, aby nasz zawirowany wiek przekazał następnemu wołanie św. Pawła: Powinniśmy się szczycić tylko krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa. Zbliżmy się, drodzy, do Krzyża Boga-Człowieka. Kalwaria jest szkołą! Krzyż jest katedrą! Centrum naszej wiary, kotwica pewnej nadziei, źródło miłości uniwersalnej… O Krzyżu, o ołtarzu wynagrodzenia, o znaku odkupienia i życia, o symbolu przychylności i zbawienia, o iskro heroizmu: Witaj, Krzyżu – jedyna nadziejo! (z pism Matki Celestyny Donati) XII JEZUS NA KRZYŻU UMIERA

XIII JEZUS Z KRZYŻA ZDJĘTY Zatrzymajmy się, aby to rozważyć! Bez względu na to, co by nam mówiono, jest Ofiara, która wzniosła dwa ołtarze na Kalwarii: jedną jest Jego uwielbione ciał, drugą – najświętsze serce Jego Matki. Do kogo mam Cię porównać i jak Cię pocieszyć, o Dziewico, Córo Syjonu? Twój ból jest jak bezmierne morze. Do kogo możemy Cię porównać, o Maryjo, prawdziwa Królowo męczenników, bezkresne morze goryczy nad goryczami, udręk i lamentu! Jak możesz to znieść? Oto najbardziej strapiona z matek! (z pism Matki Celestyny Donati) XIII JEZUS Z KRZYŻA ZDJĘTY

(z pism św. Pompiliusza Pirrotti) Tego ranka udaj się do grobu Jezusa i tam, na kolanach, ofiaruj Mu twoje serce. I powiedz Mu: Umiłowany Jezu, byłam i jestem grzesznicą. Nie mam w sobie żadnej cnoty. Nie mam najmniejszej rzeczy, którą mogłabym Ci ofiarować. Oddaję Ci moją wolę. Zrób ze mną, co zechcesz. Oto oddaję się w Twoje ręce. Kształtuj mnie według Twoich pragnień. Już nie mogę chlubić się żadną inną rzeczą, jak tylko tym, że jestem kształtowana przez Ciebie, tak, jak Ty chcesz. Jezu mój, przyjmij to ofiarowanie. Proszę Cię o przebaczenie moich grzechów, także tych, z których zapomniałam się wyspowiadać. Panie, kocham Cię. Oto pieczęć na moim sercu: Twoja miłość. Amen. (z pism św. Pompiliusza Pirrotti) XIV JEZUSW GROBIE ZŁOŻONY

Uwielbiajmy niezmierzoną mądrość i wszechmoc Odkupiciela i radujmy się nieskończoną chwałą Jego Zmartwychwstania. Alleluja! (C. Donati)