Dyfrakcja
Dyfrakcja I
Dyfrakcja Fresnela Fraunhofera
Dyfrakcja Fresnela I Rozłóżmy sferę na strefy pierścieniowe tak, aby odległości od skrajów każdej strefy do punktu P różniły się o l/2 Tak więc docierające do punktu P fale z dwu leżących obok siebie stref będą się nawzajem osłabiały. Wypadkowa amplituda A: Można pokazać, że
Dyfrakcja Fresnela - otwór kołowy = 0 s Obraz dyfrakcyjny okrągłego otworu ma postać koncentrycznych, naprzemiennych pierścieni jasnych i ciemnych. W środku obrazu występuje plamka jasna (m nieparzyste) lub ciemna (m parzyste).
Dyfrakcja - przeszkoda kołowa
Dyfrakcja Fraunhofer’a Występuje, gdy szczelina odsłania mały ułamek środkowej strefy Fresnela.
Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie Różnica faz między falami pochodzącymi od źródeł odległych o dy: Re Im a dy R R E
Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie Warunek na minima:
Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie b) i c): szerokość kątowa środkowego maksimum maleje wraz ze zmniejszaniem się stosunku a/l.
Dwie szczeliny Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie o szerokości a Interferencja od dwóch źródeł odległych o d = 4a Dyfrakcja od dwóch szczelin o szerokości a, odległych od siebie o d = 4a.
Wiele szczelin – siatka dyfrakcyjna Maksima
Siatka dyfrakcyjna
Kryterium Rayleigh’a Jeśli położenie centralnego maksimum jednego obrazu dyfrakcyjnego przypada na położenie pierwszego minimum drugiego obrazu, to obrazy te są rozróżnialne. Dla apertury kołowej: