PROCESY I ZJAWISKA W PSYCHOTERAPII OSÓB UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU Katarzyna Augustyn

Pozycja paranoidalno- schizoidalna Główne mechanizmy obronne(Segal, 2005): Rozszczepienie Identyfikacja projekcyjna Projekcja Zaprzeczanie Idealizacja

Zawiść – uczucie gniewu o to, że ktoś ma i cieszy się czymś pożądanym i impuls, aby mu to odebrać i zepsuć Zachłanność- gwałtowne, nienasycone dążenie, wykraczające poza to, czego podmiot potrzebuje, a co obiekt może i jest gotów dać

Pozycja depresyjna Matka staje się obiektem całościowym Lęk przed utratą matki Pierwotne poczucie winy Reparacja

Dobre rozwiązanie pozycji depresyjnej (Drozdowski, 2003) Uznanie zależności Pogodzenie się ze smutkiem, utratą Wdzięczność Zdolność do relacji z całymi obiektami Reparacja

Dobre rozwiązanie pozycji depresyjnej cd. Zdolność do tolerowania samotności, zaciekawienie wewnętrznym światem Integrowanie uczuć czułości, miłości z uczuciami złości Zdolność do odczuwania przyjemności i wynikającej z tego wdzięczności

Cechy funkcjonowania osób uzależnionych Grossman (1992, 1993, 1996), Bass (1997): Brak różnicowania : Pomiędzy światem wewnętrznym a zewnętrznym Pomiędzy fantazją i rzeczywistością, Pomiędzy konkretem i symbolem, Pomiędzy osobą a rzeczą, Pomiędzy całością i częścią, jako główna trudność osób uzależnionych

Każda możliwość różnicowania wewnętrznego i tego co na zewnątrz, pomiędzy sobą i obiektami jest odbierana jako zagrażająca (Wurmser) (Bass, 1997)

Cech funkcjonowania osób uzależnionych Zależność odbierana jako klaustrofobiczna Poczucie samowystarczalności (Director 2005) przewlekłe stosowanie narkotyków służy do realizacji stanu wszechmocy Brak znaczenia swoich celów i pragnień. Pragnienie idealnych relacji, idealnego świata

Terapia osób uzależnionych Nawiązywanie relacji przez wściekłość i dewaluację Kontrola Potrzeby pomieszczane w alkoholu Zachłanność, zawiść i /lub lęk przed zależnością niszczy wdzięczność Relacje są jednocześnie pożądane i pogardliwie ignorowane lub odrzucane

Reakcje przeniesieniowe Terapeuta jako substytut narkotyku Terapeuta jako obiekt wyidealizowany Terapeuta jako obiekt prześladowczy Terapeuta jako winny zażywaniu czy dezintegracji

Reakcje przeciwprzeniesieniowe Bezsilność i bezradność (Director 2005) jako odpowiedź na poczucie wszechmocy pacjenta Lęk przed tym, iż refleksja może zdezintegrować jako odzwierciedlenie lęku pacjenta przed refleksyjnością i doświadczaniem świata wewnętrznego Identyfikacja z surowym superego pacjenta Wurmser (1985)

Reakcje przeciwprzeniesieniowe cd. Widzenie pacjenta w sposób pofragmentowany, częściowy Instrumentalne traktowanie pacjenta Trudność w uruchamianiu refleksyjności i kreatywności terapeutycznej

Cele terapeutyczne Stworzenie ram terapeutycznych Budowanie przestrzeni do pomieszczania emocji oraz przestrzeni refleksyjnej Budowanie integracji wewnętrznej oraz zdolności do zależności z obiektami całościowymi