". na szybie lustra znalazłem list od Boga "... na szybie lustra znalazłem list od Boga. Postawił kropkę na moim dzieciństwie... więc jednak było." CAŁA JA... Autor: Paulina Saj opiekun: Agnieszka Parzyszek Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii

To inni ludzie mają wpływ, na to kim jesteśmy, kim się stajemy...

A w szczególności ma na to wpływ nasz rodzinny dom, nasi rodzice...

świat zmienia swój bieg... Wszystko zmienia się... Z godziny na godzinę świat zmienia swój bieg... Czasem po prostu nie umiem w tym wszystkim odnaleźć się...

raz ogień coraz bardziej wznieca się Iskierka nadziei płonąca we mnie, raz powoli gaśnie, raz ogień coraz bardziej wznieca się w niej... wszystko takie niestałe jest... Chce schować się... Nie czuć nic...

Lecz gdzie schronić się mam? Gdzie moje miejsce na tym świecie jest? jaki jest mego życia cel?

Parę dni temu powiedziałam ojcu, że jeżeli kiedyś zobaczy mnie w trumnie to niech będzie świadomy tego, że to będzie tylko i wyłącznie jego wina. Okrutne?

Może i tak, ale nie dla alkoholików ani ich rodzin Może i tak, ale nie dla alkoholików ani ich rodzin. Bo prawda jest taka, że to on przez wszystkie te lata funduje mi stresy i nerwy.

Przykro o tym mówić… Zresztą praktycznie nikt z moich znajomych nie wie jaką mam sytuację w domu.

Bo i nie ma czym się chwalić Bo i nie ma czym się chwalić. Jest mi tylko wstyd kiedy mam gości, a ojciec kolejny już dzień jest pijany.

Nic dodać nic ująć. Dla mnie szczęście jest drogą, drogą w nieznane… byle jak najdalej od codzienności…

Leżę bezwładnie w łóżku Rękawem ocieram łzę spływającą po moim policzku Zamykam się w swojej samotności Cierpieniu Rozpaczy Chorobie Już nie pocieszam się tym że będzie lepiej Nie będzie…

Dotknęłam dna bólu Lecz nie odbiłam się od niego Zostałam na dnie mojego istnienia Nie potrafię się pozbierać Nie chcę Zostanę tu na zawsze W swojej samotności Cierpieniu Rozpaczy Chorobie

Życie dziecka w rodzinie, w której ktoś pije, jest związane ze stanem ciągłego napięcia i przeciążenia emocjonalnego. Bardzo często przeżywa ono strach, lęk, gniew, smutek, napięcie i upokorzenie.

i dawać członkom rodziny poczucie bezpieczeństwa. Związane to nie jest tylko z konkretnymi i powtarzającymi się zagrożeniami, ale także z rozpadem systemu więzi i oparcia, który powinien istnieć w domu rodzinnym i dawać członkom rodziny poczucie bezpieczeństwa.

Ja tego doświadczam nieustannie… Często obecny jest również smutek, przygnębienie i rozpacz, z powodu wielu strat emocjonalnych i poczucia bezradności wobec rozpadu życia rodzinnego. Ja tego doświadczam nieustannie…

następny rok zmarnowany .... Dzisiaj moje urodziny, następny rok zmarnowany .... ostatnio jak skończyłam 16 lat to na urodzinach byli sami moi przyjaciele, a dzisiaj jestem sama jak  palec… wiem, wiem że jestem sama sobie winna ale co począć ...

Tylko się tak zastanawiam ile to jeszcze potrwa Tylko się tak zastanawiam ile to jeszcze potrwa? ile zdołam wytrzymać tę samotność i tę pustkę? ile to będzie jeszcze trwać ?

Chce wysiąść z własnego życia, nie mogę… ja juz tak nie mogę… ojciec mnie doprowadza do skraju moich możliwości.

Dzisiaj się potnę muszę, bo nie dam rady Dzisiaj się potnę muszę, bo nie dam rady. Muszę z kimś o tym porozmawiać, nie wytrzymam z tym już chyba…

pół godziny beczę, chcę mi sie wymiotować, nie mogę się uspokoić, nienawidzę siebie za to, że tu muszę być… po co mama mnie urodziła, jeżeli nie mogę normalnie żyć… nie mogę............

Byłam u psychologa. Powiedział mi, że muszę chodzić na terapię do jakiegoś specjalisty. Mówił, że mam jakąś depresję... lepiej już byłoby gdybym się tak pocięła, abym zdechła z bólu, albo nałykała się tabletek... jak ja siebie nienawidzę!!!!!!!!!

Co mam zrobić, żeby dali mi spokój… już nie chcę ich pomocy… niby raz chcę, a raz nie chcę… mam dość!!!!!!!!

Wczoraj rozdzielałam rodziców, bo znowu była awantura Wczoraj rozdzielałam rodziców, bo znowu była awantura. Oni niedługo się pozabijają, tata pijany ciągle szuka dziury w całym.

A ja mam tego już dosyć, mam dosyć tych ciągłych awantur jakie są co drugi dzień.

Dzisiaj idę na super imprezę Dzisiaj idę na super imprezę. Będę tańczyć, rozmawiać o pierdołach i chlać z przyjaciółmi. A co? Ojcu wolno, to dlaczego ja nie mogę poczuć się tak dobrze jak on… Nie wiem co prawda jeszcze w czym pójdę bo mam za duży wybór kreacji na tę okazję...

Stało się… nie planowałam tego… nie pamiętam kiedy i jak wróciłam do domu po imprezie… Sięgnęłam dna…

Nie chcę żyć tak jak mój ojciec… Jest tylko mała cienka nić, którą mogę przerwać jedną nieprzemyślaną moją decyzją… i popłynę.

Teraz wiem, że tylko w słabości możemy być naprawdę silni i tylko na słabościach możemy budować coś naprawdę cennego.

Poznając nasze słabości stajemy się lepsi i coraz bardziej ludzcy, a dzięki temu potrafimy wykrzesać z siebie odwagę, by zacząć normalnie żyć.

Cisza obnażyła wszystko przed czym chciałam uciekać, ale jednocześnie stała się początkiem czegoś nowego.

Cisza stała się sprzymierzeńcem w całej mojej podróży do wnętrza własnego życia, mojej jaskini, bo tylko w ciszy można posłuchać głosu własnego serca

Błogosławione , co czyni człowieka twardym, gdyż drzewo nie smagane wichrem rzadko kiedy wyrasta silne i zdrowe.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ! Do prezentacji wykorzystano piosenkę zespołu ICH TROJE pt. „Tato nie pij już”.