Rodzaje badań dodatkowych Diagnostyka u dzieci Rodzaje badań dodatkowych Agata Bogaczyk i Ewa Gawrońska gr. J

Badania dodatkowe, uzupełniające Diafanoskopia – test podświetlania zęba silnym źródłem światła, użyteczny w wykrywaniu pęknięć tkanek twardych korony zęba, ubytków i próchnicy wtórnej na powierzchniach stycznych zębów

Badania dodatkowe, uzupełniające technika fluorescencji laserowej – wykorzystywana do oceny wczesnych zmian próchnicowych na powierzchniach gładkich i w obrębie wąskich i głębokich bruzd. W tej technice wykorzystuje się urządzenie Diagnodent posiadające dwa rodzaje sond: A – do diagnostyki bruzd i B – do diagnostyki powierzchni gładkich. Wiązka światła o długości 655nm przechodzi przez tkanki zęba i indukuje fluorescencję obszarów odwapnionych w skutek procesów próchnicowych. Wartości fluorescencji są przedstawiane liczbowo na wyświetlaczu i sprzężone z sygnałem dźwiękowym

Badania dodatkowe, uzupełniające Badanie żywotności miazgi za pomocą testów termicznych: - rozgrzana gutaperka – reakcja na ciepło - chlorek etylu reakcja na zimno Badanie żywotności miazgi za pomocą testów elektrycznych

Badania dodatkowe, uzupełniające Badanie żywotności miazgi Reakcję badanego zęba porównujemy z reakcją zęba jednoiminnego Zdrowa miazga na boźce reaguje bólem, który nasila się wraz ze wzrostem siły działającego bodźca i zanika natychmiast po jego ustąpieniu Najbardziej miarodajnym sposobem u pacjentów w wieku rozwojowym jest badanie chlorkiem etylu Badanie prądem faradycznym nie jest wskazane ponieważ reaktywność zębów niedojrzałych na bodźce elektryczne zależy od stopnia ukształtowania korzeni, czyli od wieku dziecka Użycie laserowego przepływomierza dopplerowskiego (LDF) np. urządzenia PeriFlux, pozwala na obiektywną ocenę żywotności miazgi. Aparat ten stwarza możliwość ciągłego i nieinwazyjnego pomiaru przepływu krwi w mikronaczyniach miazgi

Badania dodatkowe, uzupełniające Kliniczna ocena stanu tkanek okołowierzchołkowych: Test opukowy Test Smerkera Test akustyczny Test palpacyjny

Badania dodatkowe, uzupełniające Inne badania dodatkowe: Badania bakteriologiczne i w kierunku wykrwania grzybów Testy ślinowe Dentocult SM i LB Wyniki podstawowych badań dodatkowych

Badanie radiologiczne

Badanie radiologiczne Cel wykonania badania rentgenowskiego w stomatologii dziecięcej: Wczesne wykrycie próchnicy, ocena stanu wypełnień Diagnostyka zaburzeń w rozwoju narządu żucia Diagnostyka zmian zapalnych w tkankach okołowierzchołkowych Ocena zębów po urazach Przed planowanym leczeniem endodontycznym Kontrolne badanie po leczeniu biologicznym miazgi lub wypełnienia kanału Wykrywanie patologicznych procesów toczących się w obrębie kości twarzy

Badanie radiologiczne Projekcje: Zdjęcie tylno-przednie czaszki (P-A czaszki)

Badanie radiologiczne Zdjęcie przeglądowe żuchwy P-A – płaszczyzna czołowa Zdjęcie skośne żuchwy – płaszczyzna boczna

Badanie radiologiczne Zdjęcie pantomograficzne

Badanie radiologiczne Zdjęcie przeglądowe boczne czaszki

Badanie radiologiczne Zdjęcia przeglądowe środkowego i górneo piętra czaszki twarzowej celowane w zatoki przynosowe

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia Analizując zdjęcia rentgenowskie wykonane kolejno w pewnych odstępach czasu, obserwujemy poszczególne etapy rozwoju zawiązków zębów stałych najwcześniejszym objawem tworzenia się zawiązka jest przejaśnienie wyraźnie odgraniczone od tkanki kostnej gąbczastej W miarę zwiększania się uwapnienia kości wokół przejaśnienia zaznacza się wąski cień tkanki kostnej zbitej stanowiący ścianę krypty kostnej

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia W dalszym rozwoju zawiązka na tle przejaśnienia, wewnątrz krypty kostnej pojawiają się nieregularne cienie – rozpoczynanie mineralizacji korony

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia Nieregularne cienie stopniowo powiększają się i przybierają kształt koron charakterystyczny dla poszczególnych zębów Następnie zaczyna się mineralizacja korzenia i zawiązek wydłuża się w osi pionowej

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia W rozwoju korzenia wyróżnia się dwa okresy: - okres nieuformowanego wierzchołka (długość korzenia przekracza 2/3 ostatecznej długości, ściany korzenia są przywierzchołkowo ostro zakończone, ozębna wyraźnie zaznaczona wzdłuż ścian bocznych, gubi się w świetle szerokiego otworu wierzchołkowego) - okres niezamkniętego wierzchołka (obecna właściwa długość korzenia, kanał szeroki o ścianach równoległych, ozębna wzdłuż ścian korzenia wyraźnie zaznaczona, a w okolicy wierzchołka nieco poszerzona)

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia okres nieuformowanego wierzchołka okres niezamkniętego wierzchołka

Obraz radiologiczny w różnych stadiach rozwoju narządu żucia W okresie rozwojowym uzębienia bardzo przydaje się zdjęcie pantomograficzne, przedstawiające cały status zębowy jednocześnie zębów mlecznych i formujących się zawiązków zębów stałych

Szacowanie nasilenia próchnicy Cariogram – program komputerowy pomagający w ocenie ryzyka próchnicy u danego pacjenta. Zależności między szansą na uniknięcie nowych ubytków a czynnikami ryzyka wyrażono w programie za pomocą graficznego wykresu. Autorzy wykorzystali następujące czynniki wpływające na przebieg próchnicy: występowanie objawów próchnicy, choroby ogólnoustrojowe wpływające na próchnicę, dieta (skład i częstotliwość spożywania), obecność płytki nazębnej, występowanie bakterii Streptococcus mutans, fluoryzacja kontaktowa, ilość i zdolności buforowe śliny. Program wskazuje na potrzebę wykonania określonych zabiegów profilaktycznych u danego pacjenta.

Analiza diety i higieny Dokładne informacje na temat zwyczajów żywieniowych i nawyków higienizacyjnych dziecka mogą być dla nas cennymi wskazówkami diagnostycznymi

Gracjas