CUDZE CHWALIMY A CZYSWOJE ZNAMY? Polska z historią, kulturą i przyrodą w tle. LATARNIE MORSKIE

w postaci charakterystycznej wieży wysyłający sygnały świetlne. Latarnie morskie znak nawigacyjny w postaci charakterystycznej wieży wysyłający sygnały świetlne. Latarnia morska – znak nawigacyjny w postaci charakterystycznej wieży umieszczonej na brzegu lub wodzie (latarniowiec) wysyłający sygnały świetlne.

W dawnych czasach ogień rozpalany był także na skałach lub unoszony Latarnie morskie W dawnych czasach ogień rozpalany był także na skałach lub unoszony za pomocą żurawia W dawnych czasach ogień rozpalany był także na skałach lub unoszony za pomocą żurawia.

Latarnie morskie Żuraw w Drobak - Norwegia W dawnych czasach ogień rozpalany był także na skałach lub unoszony za pomocą żurawia.

Latarnie morskie Latarnioeirc ELBE latarnia morska - inne rodzaje Czasem wysyła także sygnały radiowe (radiolatarnia). W czasie mgły może wysyłać sygnały dźwiękowe. Latarniowiec – statek wodny pełniący rolę latarni morskiej lub innego światła nawigacyjnego. Klasyfikowany jest jako pływający znak nawigacyjny. Przeważnie bez napędu, zakotwiczony na stałe w miejscu, gdzie budowa latarni morskiej jest niemożliwa albo nieopłacalna. Oprócz światła o pewnej charakterystyce (nie może jednak z powodu ruchu obrotowego statku występować światło sektorowe), latarniowce wyposażano w sygnał mgłowy, później w radiolatarnie i radionamiernik. Zasięg światła latarniowców nie jest daleki ze względu na niskie wzniesienie światła nad poziom morza. Obecnie latarniowce są spotykane coraz rzadziej, zamiast nich stosuje się pławy świetlne (Light-float) lub LANBY (Large Automatic Navigation BuoY) – (Wielka, automatyczna boja nawigacyjna). Pławy są opisane w spisach świateł i publikacjach nautycznych (locjach).

Latarnie morskie Prawa główka portu we Władysławowie. Zdecydowanie mniejsze światło nawigacyjne na szczycie masztu lub wieży np. w główkach portu nazywamy stawą.

Stare latarnie morskie były murowanymi wieżam i z paleniskiem, tzw. garnkiem Wulkana. Latarnie morskie istniały już w starożytności. Opisy pierwszych kolumn, na których rozpalano ogień pochodzą z 400 p.n.e.. Najbardziej znana była latarnia na wyspie Faros z około 280 p.n.e.. Stare latarnie morskie były murowanymi wieżami z paleniskiem, tzw. garnkiem wulkana.

Latarnie morskie na terenie Polski najstarsza wzmianka kronikarz Adam z Bremy pisał w 1074, że w Wolinie jest garnek wulkana. Latarnia w Nowym Porcie Na terenie Polski najstarsze wzmianki o rozpalaniu ognia na brzegu pochodzą z ok. 1070. "garnek wulkana„ - dawna nazwa latarni morskiej na ziemiach pomorskich (kronikarz Adam z Bremy pisał w 1074, że w Wolinie jest garnek Wulkana). Źródło: Ireneusz Grajewski, Józef Wójcicki "Mały leksykon morski"; Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, Warszawa 1981. Często do tego celu wykorzystywano istniejące obiekty np. na Helu pierwszą latarnią był ogień rozpalany na wieży kościoła. Osobą obsługującą latarnię morską był latarnik.

LATARNIK Latarnie morskie Mariusz STAWARSKI Osobą obsługującą latarnię morską był latarnik. LATARNIK Mariusz STAWARSKI

Latarnia morska na Faros - Szkic (prof. H. Thiersch, 1909) zbudowana ok. 280-279 p.n.e. architekt Sostratos na polecenie Ptolemeusza I Latarnia morska na Faros – starożytna latarnia, która została zbudowana ok. 280-279 p.n.e. na podstawie planów architekta Sostratosa i na polecenie Ptolemeusza I, ukończona podczas rządów jego syna Ptolemeusza II. Możliwe, że pomysłodawcą budowy latarni był sam Aleksander Macedoński. Ze względu na wielkość i wspaniałość architektonicznego ukształtowania uważano ją za jeden ze starożytnych cudów świata.

Latarnia morska na Faros Latarnia znajdowała się na wysepce Faros na Morzu Śródziemnym. wejście do portu w Aleksandrii w Egipcie. opisał arabski geograf i podróżnik z XI wieku – Abu Abd Allah Muhammad Idrisi Latarnia morska na Faros – Latarnia znajdowała się na przybrzeżnej wysepce Faros na Morzu Śródziemnym, która mając sztuczne połączenie ze stałym lądem poprzez groblę heptastadion, stanowiła część wejścia do portu w Aleksandrii w Egipcie. Ocenia się, że była to wieża o wysokości ok. 115~120 m. Miała dolną kondygnację o przekroju kwadratu, nad nią wznosiła się kolejna, ośmiokątna i trzecia o przekroju okrągłym. Latarnia zwieńczona była kopułą wspartą na ośmiu kolumnach. Na niej ustawiony był posąg Posejdona o wysokości około 7 m. W tamtych czasach była to najwyższa budowla na świecie o podstawie krótszej od jej wysokości. Latarnię dość dokładnie opisał arabski geograf i podróżnik z XI wieku – Abu Abd Allah Muhammad Idrisi. Jej uproszczony wizerunek zachował się też na monetach i malowidłach.

Latarnia morska na Faros Sostratus, syn Deksyfanesa, poświęcił tę budowlę bogom ocalenia, w imieniu wszystkich tych, którzy żeglują po morzach. Latarnia morska na Faros Nazwisko architekta jest znane dzięki zachowanej pod starożytnym tynkiem inskrypcji: Sostratus, syn Deksyfanesa, poświęcił tę budowlę bogom ocalenia, w imieniu wszystkich tych, którzy żeglują po morzach. Najprawdopodobniej inskrypcję pozostawił sam budowniczy w tajemnicy przed królem.

Latarnia morska na Faros Po zmierzchu rozpalano na latarni ogień. Chrust był dostarczany na szczyt wieży na grzbietach osłów, a potem przez tragarzy. Odbijane metalowymi lustrami światło widoczne było z kilkudziesięciu kilometrów i znakomicie ułatwiało nawigację żeglarzom zdążającym do Aleksandrii (według Józefa Flawiusza, z odległości 300 stadiów – ok. 30 mil morskich). Światło widoczne było wg. Józefa Flawiusza, z odległości 300 stadiów – ok. 30 mil morskich

Latarnia morska na Faros Budowla została uszkodzona kilkakrotnie na skutek trzęsień ziemi, była też przebudowywana. Prawdopodobnie już w II wieku runęła najwyższa część latarni. W IX wieku jej dolna część została zaadaptowana na meczet o nietypowej orientacji – wzdłuż osi północ-południe. Latarnia uległa uszkodzeniu przez trzęsienia ziemi w latach 1261, 1303 i 1323, po którym nie została odbudowana. Wieża została ostatecznie zniszczona przez trzęsienie w 1375. zniszczona przez trzęsienie ziemi w 1375

Latarnia morska na Faros – Fort Qaitbey Fort Qaitbey na miejscu latarni na Faros Wieża została ostatecznie zniszczona przez trzęsienie w 1375. Pozostałe po niej ruiny zniknęły, kiedy w 1480 sułtan Egiptu użył ich do budowy na tym miejscu fortu. Obecnie na fundamentach latarni znajduje się Muzeum Morskie. W odległej o kilkadziesiąt kilometrów od Aleksandrii miejscowości Taposiris Magna znajduje się pomniejszona replika latarni z Faros zbudowana przez Ptolemeusza II. Nazwa wysepki, Faros, stała się w niektórych językach synonimem latarni morskiej, np. w języku francuskim – phare, w języku hiszpańskim i włoskim – faro, w portugalskim – farol lub latarni w ogóle, w języku rosyjskim - фара.

Rekonstrukcja latarni na Faros w Changsha w Chinach Rekonstrukcja latarni na wyspie Faros w Changsha, Chiny Changsha (chin. upr.: 长沙; chin. trad.: 長沙; pinyin: Chángshā) – miasto o statusie prefektury miejskiej w środkowych Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Hunan, port nad rzeką Xiang Jiang (uchodzi do jeziora Dongting Hu). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 2 323 490. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 5 917 756 mieszkańców. Ośrodek szkolnictwa wyższego, przemysłu bawełnianego, spożywczego, elektrotechnicznego, hutniczego i maszynowego oraz hafciarstwa. Do końca lat 70. XX wieku przyjeżdżały tu tłumy osób by zobaczyć stolicę prowincji Hunan, skąd pochodził przewodniczący Mao Zedong. Na początku XX wieku mieszkała tu niewielka grupa kupców i misjonarzy z Zachodu. Changsha chin. upr.: 长沙; chin. trad.: 長沙;

stała się synonimem latarni morskiej, Latarnie morskie Nazwa wysepki, Faros, stała się synonimem latarni morskiej, np. w języku francuskim – phare, - hiszpańskim i włoskim – faro, - portugalskim – farol , - rosyjskim - фара. Nazwa wysepki, Faros, stała się w niektórych językach synonimem latarni morskiej, np. w języku francuskim – phare, w języku hiszpańskim i włoskim – faro, w portugalskim – farol lub latarni w ogóle, w języku rosyjskim - фара.

Latarnie morskie Na terenie Polski najstarsze wzmianki o rozpalaniu ognia na brzegu pochodzą z ok. 1070. "garnek wulkana„ - dawna nazwa latarni morskiej na ziemiach pomorskich (kronikarz Adam z Bremy pisał w 1074, że w Wolinie jest garnek Wulkana). Źródło: Ireneusz Grajewski, Józef Wójcicki "Mały leksykon morski"; Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, Warszawa 1981

Latarnie morskie charakterystyka świecenia .czerone- św.przerywane (czas świecenia dłuższy niż czas ciemności) .żółte- św.błyskowe (trwa krócej niż 2sek.,czas świecenia krótszy niż czas ciemności) .niebieskie- św.blaskowe (trwa dłużej niż 2sek.,czas świecenia krótszy niż czas ciemności) św.czerone- św.przerywane (czas świecenia dłuższy niż czas ciemności) św.żółte- św.błyskowe (trwa krócej niż 2sek.,czas świecenia krótszy niż czas ciemności) św.niebieskie- św.blaskowe (trwa dłużej niż 2sek.,czas świecenia krótszy niż czas ciemności)

Latarnie morskie

Latarnie morskie -Świnoujście Uruchomiona 1857 r. Wysokość 65 m Świeci światłem białym na 24 Mm czerwonym na 9 Mm Charakterystyka 4s+(1s)=5s Latarnia morska Świnoujście Latarnia morska Świnoujście została uruchomiona w 1857 roku. Jej wieża ma 65 metrów wysokości. Latarnia świeci światłem białym (24 Mm) oraz czerwonym (9 Mm). Charakterystyka wygląda następująco: 4s+(1s)=5s. Pierwotnie wieża latarni była 8-kątna, jednak na początku XX w. jej przekrój zmieniono na okrągły. W laterni znajduje się cylindryczna soczewka, a w niej dwupozycyjny zmieniacz z żarówkami o mocy 4200 W. Przerwę w świeceniu latarni uzyskano, podobnie jak w przypadku latarni Gąski, za pomocą przesłon przymocowanych do urządzenia przypominającego karuzelę. Latarnia w Świnoujściu oprócz zwyczajnych sygnałów świetlnych świeci również światłem czerwonym w kierunku południowym. Jest to spowodowane trudnymi warunkami nawigacyjnymi na odcinku Odry położonym na południe od Świnoujścia.

Latarnie morskie -Świnoujście

Latarnie morskie -Świnoujście

Latarnie morskie - Kikut Uruchomiona 1962 r. Światło na 16 Mm Charakterystyka 5s+(5s)=10s Latarnia morska Kikut Latarnię morską Kikut uruchomiono w 1962 roku. Latarnia powstała poprzez podwyższenie wieży widokowej i umieszczenie na jej szczycie źródła światła. W laterni znajduje się zmieniacz z żarówkami halogenowymi i soczewka. Światło (5s+(5s)=10s) jest widoczne z odległości 16 Mm. Latarnia jest całkowicie zautomatyzowana i podobnie jak latarnia w Jastarni nie jest udostępnina do zwiedzania.

Latarnie morskie - Kikut

Latarnie morskie - Kikut

Latarnie morskie - Niechorze Uruchomiona 1866 r. Wysokość 45 m Światło 20 Mm Charakterystyka 0,5s+(9,5s)=10s Latarnia morska Niechorze Latarnię morską Niechorze uruchomiono w 1866 roku. Wieża ma wysokość 45 metrów. Światło o charakterystyce 0,5s+(9,5s)=10s można zobaczyć z odległości 20 Mm. O budowie latarni zadecydowano w 1860 roku. Konieczne było wypełnienie luki między Kołobrzegiem i Świnoujściem. Latarnię uruchomiono w 1866 roku. Z obu stron do latarni przylegają budynki mieszkalne. Początkowo źródło światła było zasilane olejem rzepakowym. W 1945 roku pocisk uszkodził laternię. Niemcy zaminowali latarnię zanim opuścili wieś, jednak ładunki udało się rozbroić. W 1948 roku latarnię odbudowano opierając się na starych planach. Zmieniono tylko źródło światła na elektryczne.

Latarnie morskie – Niechorze

Latarnie morskie - Kołobrzeg Uruchomiona 1946r. Wysokość 26 m Swiatło na 16 Mm Latarnia morska Kołobrzeg Latarnię morską Kołobrzeg zbudowano zaraz po II wojnie światowej. Jej wieża ma wysokość 26 metrów, a światło jest widoczne z odległości 16 Mm. Po raz pierwszy światło nawigacyjne w Kołobrzegu zapalono w 1666 roku. Świeciło się jednak tylko wtedy, kiedy jakiś statek zbliżał się do portu. Dopiero w 1866 roku zasilane olejem rzepakowym światło o zasięgu 5 Mm zaczęło rozbłyskać w Kołobrzegu co noc. W 1899 roku wybudowano stację pilotów, do której przylegała wieża latarni morskiej o wysokości 25 metrów. Światło było widoczne z odległości 8 Mm. W 1909 roku na miejscu tej konstrukcji postawiono masywny, ceglany budynek. Na miejscu starej latarni zbudowano 8-kątną wieżę. Światło z jej szczytu świeciło na odległość 12 Mm. Ta budowla przetrwała do 1945 roku, kiedy to wysadzono ją w celu utrudniena orientacji polskiej altylerii podczas walk o Kołobrzeg. Obecna latarnia powstała po wojnie. Początkowo na jej szczycie jako światło nawigacyjne umieszczono czerwoną gwiazdę, jednak wkrótce potem została ona zastąpiona zwykłym źródłem światła.

Latarnie morskie – Kołobrzeg

Latarnie morskie – Kołobrzeg

Latarnie morskie - Gąski Uruchomiona w 1877r. Wysokość 50 m Światło na 23 Mm Latarnia morska Gąski Latarnia morska we wsi Gąski została zbudowana w 1877, a uruchomiona na początku 1878 roku. Wzniesiona z czerwonej cegły wieża ma wysokość 50 metrów, a światło z jej szczytu jest widoczne z odległości 23 Mm. Latarnię morską Gąski uruchomiono na początku 1878 roku. Materiały budowlane, tak samo jak w przypadku latarni Czołpino, dostarczano drogą morską i wyładowywano przy specjalnym pomoście. Wieża ma wysokość 51 metrów, a na jej szczyt prowadzi 226 stopni. Początkowo źródłem światła była lampa naftowa świecąca światłem koloru białego na odległość 18 Mm. Potem zamieniono je na elektryczne. W 1927 roku zmieniono charakterystykę świecenia na przerywaną (2s+(1s)+2s+(1s)+5s+(1s)=12s, litera "U" w alfabecie Morse'a). Dokonano tego za pomocą urządzenia przypominającego karuzelę z przesłonami. Po wojnie latarnię uruchomiono ponownie w 1948 roku jednocześnie wydłużając cykl do 15 sekund. Początkowo latarnia była obsługiwana przez Rosjan, przekazano ją Polakom w 1951 roku. Obecnie latarnia jest zasilana napięciem 130 V, co jest reliktem po przedwojennym systemie zasilania elektrycznego.

Latarnie morskie – Gąski

Latarnie morskie - Darłowo Uruchomiona 1927r. Wysokość 22 m Światło na 15 Mm Charakterystyka 2s+(2s)+2s+(9s)=15s Latarnia morska Darłowo Latarnia morska Darłowo swój obecny kształt przybrała w 1927 roku. Jej wieża ma wysokość 22 metrów, a światło o charakterystyce 2s+(2s)+2s+(9s)=15s jest widoczne z odległości 15 Mm. W 1885 roku przy falochronie w Darłowie wybudowano małą stację pilotów, do której przylegała wieża o piętro wyższa niż budynek. Na najwyższej kondygnacji, w oknie od strony morza umieszczono lampę z soczewką, która świeciła czerwonym światłem stałym na odległość 6 Mm. W 1899 roku w lampie zmieniono soczewkę, a rok 1904 przyniósł zmianę charakterystyki świecenia na przerywane światło białe. W 1927 roku do wieży dobudowano jeszcze jedno piętro, nad którym umieszczono laternę. Umieszczono w niej zmieniacz na dwie żarówki po 1000 W każda. W 1996 roku zmieniono sposób zasilania źródła światła, co zapewniło działanie latarni nawet w przypadku kilkudniowej przerwy w dostawie prądu. Zmieniono także charakterystykę świecenia na 2s+(2s)+2s+(9s)=15s (dotychczas 1s+(2s)+1s+(11s)=15s). Obecnie w laternie znajduje się sześciożarówkowy zmieniacz z żarówkami halogenowymi o mocy 100 W każda.

Latarnie morskie - Darłowo

Latarnie morskie - Jarosławiec Wybudowana 1835 r. Wysokość 33 m Światłó na 23 Mm charakterystyka 0,45s+(2,05s)+0,45s+(6,05s)=9s Latarnia morska Jarosławiec Latarnię w Jarosławcu wybudowano w 1835 roku. Jest to ceglana wieża o wysokości 33 metrów z przyłączonymi do niej budynkami gospodarczymi. Światło latarni o charakterystyce 0,45s+(2,05s)+0,45s+(6,05s)=9s jest widoczne z odległości 23 Mm. W 1830 roku na skraju wsi Jarosławiec zbudowano latarnię morską. Okazało się jednak, że jest za niska i zasłaniają ją drzewa. Mieszkańcy nie zgadzali się na wycięcie drzew, a podwyższenie latarni było niemożliwe, dlatego w 1835 roku do budynku postanowiono dobudować wysoką ceglaną wieżę. W laternię zamontowano urządzenia ze starej latarni, którą przekształcono w budynek mieszkalny. Latarnię uruchomiono w 1838 roku. Na początku źródłem światła były lampy na olej rzepakowy (zasięg: 16 Mm), potem aparatura zasilana gazem. W odległości 7,5 metra od latarni zbudowano podziemną piwnicę na acetylen, którym zasilano urządzenie świetlne. W 1908 roku zainstalowano oświetlenie elektryczne (zasięg: 19 Mm). Stan latarni nie zmienił się do II wojny światowej, podczas której uległa znacznym uszkodzeniom. Ponownie uruchomiono ją rok po wojnie. W latach 70-tych w laternie zamontowano cztery obrotowe panele z żarówkami reflektorowymi, które funkcjonują do dnia dzisiejszego.

Latarnie morskie – Jarosławiec

Latarnie morskie - Ustka Wybudowana 1892 r. Wysokość 19 m Światło 18 Mm Charakterystyka 4s+2s=6s Latarnia morska Ustka Latarnia została wybudowana w 1892 roku. Wieża ma wysokość 19 metrów. Światło latarni (4s+(2s)=6s) ma zasięg 18 Mm. Wejście do portu w Ustce od zawsze było znacznie utrudnione przez prądy przybrzeżne i wiatry wiejące prostopadle do wybrzeża. Konieczne było oznakowanie toru wejściowego. W 1871 roku przy stacji pilotów postawiono maszt, na który wciągano lampę świecącą czerwonym światłem na odległość 6 Mm. W 1892 roku wzniesiono nową stację pilotów z ośmiokątną wieżą, na szczycie której umieszczono laternę. Latarnia przetrwała wojnę i dotrwała do dzisiaj w niezmienionej formie. Jedynie nazwa przeszła pewne zmiany. Po II wojnie światowej miejscowość, a także latarnia nazywały się Postomino. Nazwę Ustka przywrócono w 1947 roku.

Latarnie morskie – Ustka

Latarnie morskie - Czołpino Wybudowana 1875 r. Wysokość 25m Światło 12 Mm Charakterystyka 3s+(2s)+1s+(2s)=8s Latarnia morska Czołpino Latarnia morska Czołpino została wybudowana w 1875 roku. Wieża ma wysokość 25 metrów i jest zbudowana czerwonej cegły. Białe światło o charakterystyce 3s+(2s)+1s+(2s)=8s jest widoczne z odległości 12 Mm. Do miejsca, które wybrano pod budowę latarni niemożliwe było dowiezienie materiałów drogą lądową. Budulec dostarczano barkami i wyładowywano przy specjalnie do tego celu zbudowanym pomoście. Przez to utrudnienie budowa latarni trwała aż trzy lata (rozpoczęto ją w 1872 roku). Początkowo źródłem światła był aparat Fresnela i lampa olejowa o pięciu koncentrycznych knotach. Przed II wojną światową zmieniono je na lampę elektryczną, a charakterystykę świecenia ze stałej na przerywaną. Latarnia nie ucierpiała podczas wojny i zaraz po jej zakończeniu została ponownie uruchomiona. Latarnia przez długi czas znajdowała się na terenie wojskowym. Dopiero w latach 90-tych wytyczono ścieżki dla turystów i udostępniono ją do zwiedzania.

Latarnie morskie – Czołpino

Latarnie morskie - Stilo Wybudowana 1906 r. Wysokość 33 m Światło 23,5 Mm Charakterystyka (0,3s+(2,2s)+0,3s+(2,2s)+0,3s+(6,7s)=12s Latarnia morska Stilo Latarnia Stilo została zbudowana w 1906 roku. Wieża jest koloru czerwono-biało-granatowego i ma wysokość 33 metrów. Latarnia świeci światłem błyskowym grupowym (0,3s+(2,2s)+0,3s+(2,2s)+0,3s+(6,7s)=12s), które można zobaczyć z odległości 23,5 Mm.

Latarnie morskie – Stilo Latarnia jest jedną z dwóch polskich latarni całkowicie metalowych, drugą jest Latarnia Morska Jastarnia. Latarnia została przedstawiona na polskim znaczku pocztowym o numerze katalogowym 4092, wydanym przez Pocztę Polską w obiegu od 29 maja 2006 roku. W pobliżu latarni, 150 metrów od morza, znajdują się ruiny dawnego nautofonu, zbudowanego w połowie lat pięćdziesiątych, a rozebranego w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku. Na plaży znajduje się fundament starego nautofonu, zbudowanego w 1906, wyłączonego pod koniec lat 50. Z elementów starego nautofonu została zbudowana Latarnia Morska w Jastarni. Latarnia widnieje w herbie gminy Choczewo.

Latarnie morskie - Rozewie Wybudowana 1822 r. Wysokość 33 m Światło 26 Mm Charakterystyka (0,1s+(2,9s)=3s Latarnia morska Rozewie Latarnię morską Rozewie uruchomiono w 1822 roku, ale potem była wielokrotnie przebudowywana. Obecnie wieża ma wysokość około 33 metrów. Latarnia świeci światłem błyskowym (0,1s+(2,9s)=3s) widocznym z odległości 26 Mm. W 1910 roku do wzniesionej z kamieni polnych wieży dobudowano mtalową część w kształcie stożka, tym samym podwyższając latarnię o 5 metrów. Na szczycie umieszczono źródło światła w postaci żarówki otoczonej soczewką, które zastąpiło przestarzały aparat Fresnela wyposażony w lampę naftową. Z biegiem czasu buki rosnące dookoła latarni stawały się coraz wyższe, przez co zasłaniały światło. Rozważano trzy wyjścia: ponowne podwyższenie latarni, zbudowanie obok nowej (tak zrobiono w 1875 roku, jednak nową latarnię wyłączono w 1910 roku i podwyższono starą) lub przycięcie drzew otaczających wieżę. Zdecydowano się na pierwsze rozwiązanie. W 1978 roku dobudowano nowy człon w kształcie cylindra o wysokości 8 metrów. Podczas przebudowy nie zdemontowano starego źródła światła, a jedynie je zabudowano. Na szczycie zamontowano aparaturę obrotową złożoną z dwóch paneli po 20 żarówek każdy. Latarnia morska Rozewie w spisie świateł Admiralicji Brytyjskiej opatrzona została numerem C2960, a jej opis brzmi następująco: White conical tower, upper part red.

Latarnie morskie – Rozewie Legenda W XVII wieku w okolicach Rozewia rozbił się szwedzki statek, którego cała załoga wraz z kapitanem zginęła. Ocalała tylko córka kapitana, uratowana przez rybaka. Zrozpaczona, zamieszkała w Rozewiu i postanowiła co noc rozpalać ognisko na wzgórzu, by innych żeglarzy nie spotkał taki sam los. Niektórzy mówią, że pomagała jej w tym miejscowa ludność. Córka kapitana paliła ogniska co noc, aż do swojej śmierci. Być może statek szwedzkiego kapitana rozbił się o wystającą w tym miejscu z wody skałę, zwaną przez rybaków „diabelską skałą” lub „czarcim kamieniem”, pod którym zgodnie z rybackimi opowiadaniami siedzi diabeł i topi wszystkie obiekty, które znajdą się w jego zasięgu

Latarnie morskie – Rozewie Nautofon na klifie

Latarnie morskie - Rozewie Dawna latarnia Użytkowana w latach 1875 - 1910 Dawna latarnia morska Rozewie (1875-1910) W 1875 roku drzewa przysłaniały światło latarni, przez co stało się ono gorzej widoczne z morza. Postanowiono wybudować nową latarnię. Jej wieża miała wysokość 21 metrów. Kiedy w 1910 roku drzewa urosły na tyle, żeby zasłonić także to światło, wyłączono latarnię i za pomocą metalowego stożka podwyższono zbudowaną z kamieni polnych wieżę dawnej, wzniesionej w 1822 roku latarni.

Latarnie morskie – Rozewie Latarnia nieczynna Rozewie

Latarnie morskie - Jastarnia Wybudowana 1952 r. Wysokość 13 m Światło 23,5 Mm Charakterystyka 2s+(2s)+9s+(7s)=20s Latarnia morska Jastarnia Obecna latarnia powstała w latach 50-tych z elementów wieży buczka mgłowego ze Stilo. Wieża jest wykonana ze stalowych blach połączonych ze sobą nitami. Ma wysokość 13 metrów i jest pomalowana w poziome biało-czerwone pasy. Latarnia świeci światłem białym o charakterystyce 2s+(2s)+9s+(7s)=20s (litera "A" w alfabecie Morse'a). Obecna latarnia stoi na miejscu poprzedniej, której budowę rozpoczęto w 1938 roku. Nie zdążono jej jednak uruchomić przed wybuchem wojny. Jeszcze wcześniej rolę latarni w Jastarni pełniły latarnie Jastarnia-Bór (1872-1936, zniszczona w 1939) i Góra Szwedów (1936-1990).

Latarnie morskie – Jastarnia Latarnia jest jedną z dwóch polskich latarń morskich całkowicie metalowych. Drugą taką latarnią, jest Latarnia Morska Stilo. Latarnia jest najniższa na polskim wybrzeżu. Latarnia została wykonana z elementów starego nautofonu Stilo

Latarnie morskie – Jastarnia-Bór Wybudowana 1872 r. Wyłączona 1936 r. 1939 r. latarnię wysadzono w powietrze Latarnia morska Jastarnia-Bór Latarnia Jastarnia-Bór została wybudowana w 1872 roku. Jej wieża była u dołu czworo, a u góry ośmiokątna. Światło latarni było zmiennobarwne i przerywane (do 1877 roku). Jego charakterystyka wyglądała następująco: 30s (białe)+(10s)+10s (czerwone)+(10s)=60s. Latarnia została wyłączona w 1936 roku i zastąpiona przez latarnię Góra Szwedów. W 1939 roku wieżę nieczynnej latarni wysadzono, aby utrudnić orientację niemieckim okrętom.

Latarnie morskie – Góra Szwedów Latarnia morska Góra Szwedów Latarnia morska Góra Szwedów została uruchomiona w 1936 roku i zastąpiła latarnię Jastarnia-Bór. Latarnia nie była dozorowana, opiekowali się nią latarnicy z Helu. Góra Szwedów często się psuła, jednak pełniła swoją funkcję do roku 1990. Wtedy została wyłączona. Obecnie z latarni pozostała zaniedbana i niezagospodarowana wieża, którą nikt się nie zajmuje.

Wybudowana 1942 r. Wysokość 40 m Światło 20 Mm Charakterystyka Latarnie morskie - Hel Wybudowana 1942 r. Wysokość 40 m Światło 20 Mm Charakterystyka 5s+(5s)=10s Latarnia morska Hel Obecna latarnia morska Hel została zbudowana w 1942 roku. Wieża ma około 40 metrów wysokości i jest koloru czerwonego. Latarnia świeci światłem białym izofazowym o charakterystyce 5s+(5s)=10s.

Latarnie morskie – Hel

Latarnie morskie – Gdynia Oksywie Latarnia morska Gdynia-Oksywie Latarnia morska w Gdyni została zniszczona w czasie działań wojennych w 1939 roku. Jej wieża miała wysokość 10 metrów, a światło było widoczne z odległości 8 Mm.

Latarnie morskie - Sopot Wybudowana 1903 r. Wysokość 17 m Światło 17 Mm Charakterystyka 0,3s+(3,7s)=4s Latarnia morska w Sopocie Latarnia morska w Sopocie od niedawna jest uznawana za nie dozorowaną latarnię, wcześniej (przed modernizacją urządzenia optyczno-świetlnego) była opisywana jako zwykły znak nawigacyjny. Latarnia świeci światłem błyskowym o charakterystyce 0,3s+(3,7s)=4s widocznym z odległości 17 Mm. W roku 1903 na miejscu dawnej gazowni wybudowano zakład balneologiczny, który funkcjonował do wybuchu II wojny światowej. Po wojnie obiekt przeszedł w ręce miasta. Urządzono tam miejską łaźnię, która pełniła swoją rolę do 1956 roku. Potem budynek został przekazany Szpitalowi Reumatologicznemu. Po modernizacji szpitalnej kotłowni w 1975 roku dotychczas dymiący i bardzo uciążliwy komin stał się niepotrzebny. Zadaszono go, a na szczycie umieszczono źródło światła.

Latarnie morskie – Gdańsk Nowy Port Wybudowana 1894 r. Wyłączona 1984 r. Tu padły pierwsze strzały w II Wojnie Światowej Latarnia morska Gdańsk-Nowy Port Latarnia została wzniesiona w 1894 roku. Budowniczy wzorowali się na latarni morskiej z Cleveland w stanie Ohio (USA). Latarnia w Nowym Porcie zastąpiła inną, wybudowaną w 1755 roku. Tamta latarnia świeciła światłem o zasięgu 15 Mm. Wieża latarni w Nowym Porcie ma wysokość 31 metrów. Dawniej na jej szczycie znajdowała się kula czasu, która opadała dokładnie w południe, pozwalając ustawić chronometry okrętowe. Latarnia została wyłączona w 1984 roku i zastąpiona przez latarnię w Porcie Północnym. To właśnie z tej latarni padły pierwsze strzały w kierunku Westerplatte, które rozpoczęły II wojnę światową. Był to sygnał dla żołnierzy znajdujących się na pokładzie pancernika Schleswig-Holstein do rozpoczęcia ataku. Do dzisiaj widać jaśniejsze miejsce na ścianie latarni. Jest to pozostałość po trafieniu w latarnię z działa z Westerplatte.

Latarnie morskie – Nowy Port - panorama

Latarnie morskie – Gdańsk Port Północny Wybudowana 1984 r. Wysokość 61 m Światło 25 Mm Charakterystyka (0,5s+(1,5s)+0,5s+ (1,5s)+0,5s+(4,5s)=9s) Latarnia morska Gdańsk-Port Północny Latarnia Gdańsk-Port Północny została uruchomiona w 1984 roku, równocześnie z wyłączeniem starej latarni Gdańsk-Nowy Port. Źródło światła nowej latarni umieszczono na szczycie wieży Kapitanatu Portu. Wieża ta ma wysokość 61 metrów, a światło z niej (0,5s+(1,5s)+0,5s+(1,5s)+0,5s+(4,5s)=9s) jest widoczne z odległości 25 Mm.

Latarnie morskie – Port Północny

Latarnie morskie – Twierdza Wisłoujście Latarnia morska w twierdzy Wisłoujście Latarnia w Wisłoujściu była pierwszą gdańską latarnią morską. Dobudowano ją do twierdzy w 1482 roku. Była to okrągła wieża, na szczycie której rozpalano ogień widoczny z odległości kilkunastu kilometrów. W 1577 roku latarnia została zniszczona przez artylerię Batorego, jednak szybko ją odbudowano. Zainstalowano również cztery lampy zasilane oliwą, które zastapiły palenisko. Latarnia przestała funkcjonować w 1758 roku, zastąpiona przez dwie nowe latarnie działające na zasadzie nabieżnikowej.

Latarnie morskie – Krynica Morska Wybudowana 1951 r. Wysokość 27 m Światło 19 Mm Charakterystyka 2s+(2s)+2s+(6s)=12s Latarnia morska Krynica Morska Latarnia w Krynicy Morskiej została wybudowana w 1951 roku. Laterna znajduje się na szczycie czerwonej wieży o wysokości 27 metrów. Światło o charakterystyce 2s+(2s)+2s+(6s)=12s jest widoczne z odległości 19 Mm. Zanim powstała obecna latarnia, tymczasowe światło nawigacyjne umieszczono na specjalnie w tym celu wybudowanej wieżyczce na dachu domu wczasowego "Bałtyk". Świeciło ono na odległość 10 Mm. W 1951 roku wybudowaną nową latarnię morską. Znajdowała się ona 15 metrów od miejsca, w którym stała jej poprzedniczka. W pobliżu latarni powstał dodatkowo budynek techniczny, w którym znajdowała się dyżurka latarników oraz agregat prądotwórczy (na wypadek przerwy w dostawie prądu). W laternie umieszczono cylindryczną soczewkę o średnicy 1000 mm oraz dwupozycyjny zmieniacz z dwoma żarówkami (po 1000 W każda). Te urządzenia optyczno-świetlne pełnią swoją funkcję do dziś.

Latarnie morskie – Krynica Morska

Latarnie morskie – Kahlberg Latarnia morska Kahlberg (1895-1945) Krynica Morska Latarnię morską w Kahlberg oddano do użytku w 1895 roku. Była zbudowana z czerwonej cegły, a laternę pomalowano na szaro. w pobliżu latarni wzniesiono również budynek mieszkalny dla latarników, który zachował się do dzisiaj. Latarnia w Kahlberg od czasu jej pierwszego uruchomienia przez ponad 30 lat świeciła światłem błyskowym (2s+(4s)=6s) o zasięgu 18 Mm. W 1928 roku wraz ze zmianą źródła światła zmieniono również jego charakterystykę. Od tamtego czasu wyglądała ona następująco: 2s+(9,5s)=11,5s. Latarnia przetrwała prawie całą II wojnę światową. Uciekający Niemcy przed opuszczeniem Kahlbergu zaminowali ją. Zdetonowali ładunki dopiero wtedy, kiedy żołnierze radzieccy weszli na wieżę. Ci, którzy zginęli pod jej gruzami, do dziś spoczywają na cmentarzysku sąsiadującym z dzisiejszą latarnią.

Źródła http://pl.wikipedia.org; http://panoramiczne.com.pl/blog/trojmiasto/gdansk/nowyport/latarnia/02/ Latarnia na stronie Polskie Latarnie Marian Czerner: Latarnie morskie polskiego wybrzeża. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1967

DZIĘKUJĘ PAŃSTWU ! DZIĘKUJĘ !