Wielki Post jest okresem czterdziestodniowego przygotowania do radosnego i owocnego uczestnictwa w tajemnicy Paschalnej. Tak jak Chrystus poprzedził swoją działalność 40-dniowym pobytem na pustyni, spędzonym na modlitwie i poście, tak Kościół poświęca obecnie 40 dni na odnowienie życia duchowego swoich wiernych. Okres Wielkiego Postu trwa od Środy Popielcowej do południa Wielkiego Czwartku.

„Wielki Post każdego roku jawi się nam jako czas sprzyjający wzmożeniu modlitwy i pokuty, otwierając serce na pokorne przyjęcie woli Bożej. W tym okresie wskazywana jest nam duchowa droga, będąca przygotowaniem do ponownego przeżywania wielkiej tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, przede wszystkim poprzez pilniejsze słuchanie słowa Bożego oraz bardziej wielkoduszne praktyko-wanie umartwienia, dzięki czemu możemy hojniej przyjść z pomocą bliźniemu w potrzebie.” Jan Paweł II, Orędzie na Wielki Post 2005 r.

Jak postępować w Wielkim Poście aby spodobać się przede wszystkim Bogu: „Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.” Mt 6, 4 „Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.” Mt 6, 6 „Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.” Mt 6,18

Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że: wezwanie Jezusa do nawrócenia i pokuty nie ma na celu najpierw czynów zewnętrznych, „wora pokutnego i popiołu”, postów i umartwień, lecz nawrócenie serca, pokutę wewnętrzną. Bez niej czyny pokutne pozostają bezowocne i kłamliwe. KKK 1430 „Pokuta wewnętrzna jest radykalną przemianą całego życia, powrotem, nawróceniem się do Boga całym sercem, zerwaniem z grzechem, odwróceniem się od zła z odrazą do popełnionych przez nas złych czynów. Pokuta wewnętrzna zawiera równocześnie pragnienie i postano-wienie zmiany życia oraz nadzieję na miłosierdzie Boże i ufność w pomoc Jego łaski”. KKK 1431

O duchowym znaczeniu Wielkiego Postu mówią prefacje wielkopostne. „Boże, pozwalasz Twoim wiernym co roku z oczyszczoną duszą radośnie oczekiwać świąt wielkanocnych, aby gorliwie oddając się modlitwie i dziełom miłosierdzia, przez uczestnictwo w sakramentach odrodzenia osiągnęli pełnię dziecięctwa Bożego.” „Boże, Ty nam dajesz czas łaski i zbawienia, abyśmy oczyścili serca od nieuporządkowanych przywiązań i wśród spraw doczesnych troszczyli się przede wszystkim o wieczne zbawienie.” „Boże, Ty przyjmujesz nasze wyrzeczenia jako ofiarę ku czci Twojej chwale, bo one poskramiają naszą pychę i otwierają nasze serca na potrzeby biednych. Spiesząc im z pomocą naśladujemy Twoją dobroć.” „Boże,Ty przez post cielesny uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.”

Pomocą, jaką w czasie Wielkiego Postu niesie wierzącym Kościół, są: nabożeństwa Drogi Krzyżowej Gorzkie Żale rekolekcje wielkopostne.

Gorzkie żale przybywajcie, serca nasze przenikajcie. Rozpłyńcie się me źrenice, toczcie smutnych łez krynice. Słońce, gwiazdy omdlewają, żałobą się pokrywają. Płaczą rzewnie aniołowie, a któż żałość ich wypowie? Opoki się twarde krają, z grobów umarli powstają.

Droga Krzyżowa

Stacja I Pan Jezus na śmierć skazany

Naucz nas, Panie, właściwie osądzać siebie i innych.

Stacja II Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona

Panie Jezu naucz nas, ludzi młodych, odwagi i mądrości, które pomogą nam w sięganiu po dobro trudne. Ono bowiem nie zniewala, lecz zawsze ubogaca.

Stacja III Pan Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy

Panie, Mistrzu nasz i Zbawicielu, daj nam, ludziom młodym, ducha zrozumienia wartości ofiary.

Stacja IV Pan Jezus spotyka swoją Matkę

Panie, przez ręce Twojej Matki, prosimy Cię o błogosławieństwo dla naszych rodziców. Spraw, byśmy umieli ich coraz bardziej szanować i kochać.

Stacja V Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi

Naucz nas, Panie, pomagać potrzebującym pomocy, bo ubogacając ich, ubogacamy siebie. Naucz nas zwłaszcza pomagać naszym kolegom, koleżankom dotkniętym chorobą.

Stacja VI Św. Weronika ociera twarz Pana Jezusa

Panie, oby nikt z nas, ludzi młodych, nie dołączył do ludzi miłujących ciemność i zniekształcających oblicze człowieka. Chcemy stać po stronie świętej Weroniki i żyć w blasku Twojej światłości.

Stacja VII Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi

Dziś prosimy Cię, Panie, naucz nas wygrywać, ale naucz nas również mądrze przyjmować klęski.

Stacja VIII Pan Jezus spotyka płaczące niewiasty

Panie Jezu, naucz nas mądrze przyjmować upomnienia Panie Jezu, naucz nas mądrze przyjmować upomnienia. Naucz nas dostrzegać miłość w sercu tych, którzy nas upominają, bo oni pragną naszego dobra. Naucz nas również trudnej sztuki braterskiego upomnienia kolegi i kole-żanki, jeśli wchodzi na niebezpieczną drogę szukając złego towarzystwa.

Stacja IX Pan Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci

Panie, udziel nam mocy do przezwyciężania wszelkich trudności w życiu i mądrości potrzebnej do realizacji ideału życia w sprawiedliwości, przebaczeniu, prawdzie i miłości. Pomóż nam dostosować życie do ideału, a nie ideał do karłowatego życia.

Stacja X Pan Jezus z szat obnażony

Panie odarty z szat – naucz nas wędrować przez świat wideokaset, filmów, ilustrowanych magazynów, ze świado-mością wielkości daru, który decyduje o godności mężczyzny i kobiety. Spraw, by każdy z nas odkrył w swoim życiu piękno i bogactwo ciała swojego i innych objawione w prawdziwej miłości.

Stacja XI Pan Jezus przybity do krzyża

Prosimy Cię, Panie, udziel nam łaski, byśmy nigdy i nikomu nie zadawali bólu, byśmy nie byli okrutni ani w słowach, ani w czynach. Daj nam również moc, byśmy pamiętając o Twojej postawie w czasie krzyżowania, nie odpłacali ciosem za cios, lecz umieli modlić się w duchu przeba-czenia za tych, którzy nas ranią.

Stacja XII Pan Jezus umiera na krzyżu

Panie, daj nam zrozumieć, że na drodze Twojej miłości zawsze się wygrywa, nawet wówczas, gdy z powodu przynależności do Ciebie trzeba ponieść śmierć. Daj, Panie, byśmy się nie przestraszyli trudów tej drogi.

Stacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża

Wyzwól nas, Panie, z myślenia czysto doczesnego i wprowadź w obliczanie naszego życia w wymiarach wieczności.

Stacja XIV Pan Jezus złożony do grobu

Umocnij, Panie, w nas, ludziach młodych, wiarę w istnienie czystego dobra i pomóż nam przejść przez świat, w którym jest wiele rąk złych, tak, byśmy mogli z radością uścisnąć Twoją zmartwychwstałą prawicę. Panie, przymnóż nam wiary.