Zachowanie krajobrazu kulturowego a wypas zwierząt Andrzej Czylok* Marceli Ślusarczyk** Andrzej Tyc* */ Wydział Nauk o Ziemi Uniwersytet Śląski **/ Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej
swoiste cechy krajobrazu jurajskiego czynna ochrona bioróżnorodności krajobrazu - genetycznej (ochrona ras) - kulturowego - gatunkowej (ochrona siedlisk) (rolniczo-pasterskiego) - ekosystemowej (m.in. wypas)
ochrona ekosystemów czynna ochrona ekosystemów czynna konserwatorska stadiów sukcesyjnych „klimaksowych” - murawy poza piętrem alpejskim - las bukowy - polnych - łąka w piętrze alpejskim
ekstensywne użytkowanie rolniczo-pasterskie wypas - koszenie - hodowla ginących ras zwierząt - uprawa starych odmian zbóż tradycyjna uprawa roli bez herbicydów i pestycydów
odlesianiu wybranych wapiennych ostańców skalnych wieńczących wzgórza Dwuletnie doświadczenia wynikające ze współpracy zespołu naukowców z Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego, pracowników Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego oraz członków Towarzystwa Miłośników Ziemi Zawierciańskiej wskazują, że w celu ochrony swoistych cech krajobrazu kulturowego Jury niezbędne jest prowadzenie czynnych zabiegów polegających na: odlesianiu wybranych wapiennych ostańców skalnych wieńczących wzgórza użytkowane do niedawna jako pastwiska; wprowadzaniu wypasu kóz i owiec na wylesionych powierzchniach; wspieraniu organizacyjnym i finansowym hodowli ginących i charakterystycznych dla obszaru Jury ras roślin i zwierząt, w tym owcy olkuskiej; włączaniu lokalnych społeczności w czynną ochronę przyrody i krajobrazu, m.in. poprzez organizacyjną i finansową pomoc w utrzymaniu tradycyjnego, ekstensywnego rolnictwa.
Dziękujemy za uwagę