CZARNOBYL

Kalendarium wydarzeń katastrofy w Czarnobylu

Elektrownia w Czarnobylu. W końcu lat sześćdziesiątych Rada Ministrów ZSRR podjęła decyzję o rozbudowie energetyki jądrowej. Na lokalizację nowej ogromnej elektrowni wybrano Polesie na Ukrainie. Elektrownia miała powstać około 20 km na północ od Czarnobyla. Przewidziano wybudowanie tam elektrowni z ogromnymi reaktorami typu RBMK, halami turbin, a także całego miasteczka dla pracowników i ich rodzin. Uruchomienie pierwszego zespołu przewidywano na 1975 rok. Jednak realizacja tak ogromnego projektu napotykała wiele trudności. Sam rdzeń reaktora miał składać się z wielkich bloków grafitowych o masie 1850 ton, a całość miała mieć symetrię plastra miodu. Wreszcie 26 września 1977 roku (z dwuletnim opóźnieniem) oddano do użytku pierwszy blok elektrowni w Czarnobylu. Zostało to przyjęte z wielkim entuzjazmem. Elektrownia pozwalała na produkcję 1000MW energii, co z kolei pozwalało zaoszczędzić 3,5mln ton węgla rocznie. Niewiele ponad rok później uruchomiono drugi blok elektrowni. W marcu 1984 roku do sieci państwowej podłączono czwarty z kolei reaktor w Czarnobylu. Docelowo w Czarnobylu miało pracować sześć reaktorów RBMK.

Katastrofa 26 kwietnia w 1986 roku o godz. 01.23 potężna eksplozja rozsadziła czwarty reaktor elektrowni atomowej w Czarnobylu. Przyczyn tej największej w historii katastrofy atomowej było kilka: 1) naruszenie procedur zawodowych, 2) błędy techniczne, 3) brak łączności, 4) nieprzestrzeganie odpowiednich środków bezpieczeństwa. Do wybuchu doszło podczas rutynowego testu sprawdzającego, czy turbiny wytwarzają wystarczającą ilość energii potrzebną do pracy pomp chłodzących w przypadku spadku mocy reaktora, zanim zostanie uruchomiony rezerwowy generator o napędzie diesla.

Radioaktywne produkty rozszczepienia wydzieliły się prosto do atmosfery. Prądy powietrzne wywołane pożarem i wybuchem wyniosły skażenia na wysokość ok. 2 km, skąd były one roznoszone przez wiatry. Najgroźniejszymi substancjami były jod – 131 i cez 137. Rozległe radioaktywne chmury przemieściły się w ciągu kilku dni nad Rosję, Gruzję, Polskę, Szwecję, Niemcy i inne kraje Europy. Dotarła nawet do Szkocji. Ok. 4 godziny nad ranem Moskwa dowiedziała się o katastrofie i wydała rozkaz podawania wody do reaktora. Oprócz tego zaczęto zmywać miasto polewaczką, wezwano także wojsko obrony przeciwchemicznej.

Lata 1940-1985 •1942r - rozpoczęły się pierwsze prace Rosjan nad skonstruowaniem bomby atomowej •23 września 1949r - Związek Radziecki: zostaje zdetonowana pierwsza radziecka bomba atomowa •27 czerwca 1954r - w tajnym mieście pod Moskwą, o nazwie Obnińsk, zostaje uruchomiona pierwsza elektrownia atomowa na świecie •4 lutego 1970r - założenie Prypeci jako osiedla mieszkaniowego dla pracowników pobliskiej Elektrowni Czarnobyl •1978r - oddanie do użytku pierwszego bloku reaktora czarnobylskiej elektrowni jądrowej •lata 80 XX w. - oddanie do użytku reaktorów nr 2, 3 oraz 4 Elektrowni Czarnobyl

Ewakuacja ludności

Ofiary W wyniku eksplozji i wkrótce po niej śmierć poniosło 31 osób. Byli to strażacy i pracownicy elektrowni w Czarnobylu. Na chorobę popromienną zachorowało 237 osób, przy czym jej ostre syndromy wystąpiły u 134 – spośród których zmarło 31. 14 dalszych zmarło w ciągu następnych 10 lat, lecz bezpośrednią przyczyną śmierci nie były w ich przypadku choroby bezpośrednio związane z promieniowaniem. Szacuje się, że od 1986 roku zmarło ponad 2500 mieszkańców okolicznych terenów, a prawie tysiąc osób nadal ma poważne problemy ze zdrowiem z powodu wystawienia na wysokie promieniowanie. Z zagrożonych terenów Ukrainy ewakuowano 3,5 miliona ludzi, ale ponad 5 milionów nadal mieszka w miejscach skażonych promieniowaniem.

Rozległe skutki Katastrofa w Czarnobylu wymusiła masowe przesiedlenia ludności. Wynikające stąd zniszczenie struktury etnicznej na skażonych terenach wydaje się nie do naprawienia (chodzi tu zwłaszcza o społeczności Drewlanów i Poleszuków). Skazane na zapomnienie unikalne obiekty architektoniczne oraz inne przedmioty kultury duchowej i materialnej niszczeją w opuszczonych miastach i wioskach. Piękne krajobrazy są dziś często niebezpieczne dla zdrowia.

Rząd ukraiński pomimo głębokiego kryzysu gospodarczego corocznie przeznacza aż 5% budżetu na walkę ze skutkami katastrofy. Pod względem radioaktywności strefa Czarnobyla jest dziś jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc na świecie. Szczątki zrujnowanego reaktora kryją dziesiątki tysięcy ton paliwa jądrowego o łącznej radioaktywności sięgającej 20 mln kiurów. Emitowane w samym reaktorze promieniowanie, kilka tysięcy rentgenów na godzinę, jest zabójcze dla każdej formy życia. Zagrożenie sięga jednak dalej. W granicach 30-kilometrowej strefy otaczającej elektrownię znajduje się około 800 naprędce utworzonych składowisk. Grzebano w nich różne radioaktywne odpady, w tym drzewa, które zaabsorbowały z atmosfery wielkie ilości groźnych izotopów. Owe składowiska to zwykłe gliniane doły. Właśnie one mogą być przyczyną silnego skażenia osadów dennych Dniepru i jego dopływu Prypeci, które dostarczają wodę dla 30 mln ludzi. Aby zahamować zatruwanie wód przez rozpuszczalne radioaktywne związki chemiczne, należałoby zlikwidować prowizoryczne składowiska i zastąpić je innymi.

Czarnobyl jest często nazywany \"największą katastrofą spowodowaną przez człowieka\". Określenie to jest słuszne, jeżeli chodzi o powszechny lęk, jakiego w okresie pokoju nigdy jeszcze nie doświadczyliśmy. Jednak pod innymi względami ta katastrofa była daleka od \"największej\".

Jakie dawki promieniowania otrzymujemy w wyniku wybuchu czarnobylskiego

Dziękuję za uwagę Wyk: Tomasz Czupryna Klasa III gim.