Literatura rosyjska

Spis pisarzy Antoni Czechow Borys Pasternak Lew Tołstoj Fiodor Dostojewski Michaił Bułhakow

Antoni Czechow Anton Pawłowicz Czechow W języku rosyjskim- Антон Павлович Чехов, urodzony 29 stycznia 1980 roku w Taganrogu, zmarł 15 lipca 1904 roku w Badenweiler w Niemczech Rosyjski nowelista i dramatopisarz.

Dorobek Czechowa Sztuki teatralne Relacje dokumentalne Nowele Powieści

Cytaty Kogo interesuje moje czy twoje życie? Ludziom musisz dawać ludzi, a nie siebie samego. Kto ma świadomość winy, zawsze szuka usprawiedliwienia w okolicznościach zewnętrznych. Kto mało i leniwie..., ten wcześnie zostaje impotentem. Ludzie śmieją się tylko z tego, co śmieszne, albo z tego czego nie rozumieją. Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna; kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu. Łatwo głosić czystość temu, kto ani razu nie spał z kobietą. Ma rację ten, kto jest szczery. Najbardziej przeraża codzienność, przed którą nikt nie może się ukryć. Najwyższym i najświętszym prawem królów jest prawo łaski. Toteż zawsze czułem się jak król, bo bez ograniczeń stosowałem owo prawo. Niech Bóg nas broni poświęcać teraźniejszość przyszłości. Nie cierpię dwunogich bogów, zwłaszcza gdy się ich wymyśla. Nie można mówić o miłości piorąc kogoś po pysku. Zobacz też: miłość Nie ma nic bardziej groźnego, ubliżającego człowiekowi i męczącego niż pospolitość. Nie ma takiego Quasimodo, który by nie był głęboko przekonany, że pasuje do niego tylko bardzo piękna kobieta. Nie pozwól, żeby język wyprzedzał myśli. Nie ten jest lekarzem, kto wszystkie recepty zna na pamięć, lecz ten, kto w odpowiedniej chwili umie do książki zajrzeć. Obojętność to przedwczesna śmierć.

Fiodor Dostojewski urodzony 11 listopada 1821 w Moskwie zmarł 9 lutego 1881 w Sankt Petersburgu Pisarz rosyjski. Uważany za mistrza prozy psychologicznej i jednego z najważniejszych powieściopisarzy literatury rosyjskiej.

Najważniejsze dzieła Biedni ludzie, powieść epistolarna (1846, wyd. polskie 1929) Sobowtór (1846) Gospodyni (1847) Białe noce (1848, wyd. polskie 1902) Nietoczka Niezwanowa (1849) Wspomnienia z domu umarłych (1860-1862, wyd. polskie 1897) Skrzywdzeni i poniżeni (1861) Notatki z podziemia (1864, wyd. polskie 1929) Zbrodnia i kara (1866, wyd. polskie 1887-1888) Gracz (1866) Idiota (1868, wyd. polskie 1909) Biesy (1872, wyd. polskie 1908) Młodzik (1875) Dziennik pisarza (1876-77 i 1880-81) Łagodna Bracia Karamazow (1879-1880, wyd. polskie 1913)

Cytaty Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia. Błędy to droga do prawdy. Boga nie ma - jest tylko sumienie. Być bohaterem przez minutę, godzinę, jest o wiele łatwiej niż znosić trud codzienny w cichym heroizmie. Co to jest wierność kobiety? Jest to obawa przed utratą zdobytej pozycji. Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko. Jak przyjemnie jest powiedzieć człowiekowi coś miłego. Jakże wielką radość ma matka, kiedy widzi pierwszy uśmiech swojego dziecka. Taką samą radość odczuwa zawsze Bóg, kiedy widzi z wysokości nieba grzesznika, który zaczyna modlić się do niego całym sercem. . Kto kocha ludzi, kocha też ich radości. Bez radości nie można żyć. Kto pragnie ujrzeć twarzą w twarz żywego Boga, niech nie szuka Go na pustym fundamencie własnych myśli, lecz w miłości braterskiej. Nie ma na świecie nic trudniejszego nad szczerość i nic łatwiejszego nad pochlebstwo. Nie ma rzeczy bardziej niewiarygodnej od rzeczywistości. Plotka jest zawsze smakowita. Sprawiedliwej sprawy nie zrujnuje kilka błędów. Szczęście nie polega na szczęściu, lecz na jego osiąganiu. Szeroki jest człowiek, zbyt szeroki. Ja bym zwęził. Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.

Lew Tołstoj urodził się 9 września 1828 w Jasnej Polanie (majątku rodowym Tołstojów) zmarł 20 listopada 1910 na stacyjce Astapowo Twórca wolnościowego chrześcijaństwa anarchistycznego

Dzieła Trylogia autobiograficzna Cykl kaukaski Nowelistyka Z doświadczeń wojennych "Szczęśliwe piętnastolecie„ Ostatni okres twórczości

Cytaty Czas się nie spieszy, to my nie nadążamy. Człowiek stosujący przemoc jest większym niewolnikiem od tego, który cierpi z jej powodu. Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie. Najgłupszy argument - jeśli nie można osiągnąć ideału, lepiej nic nie robić. Nauka – to pokarm dla rozumu. Nic tak nie rozbudza lenistwa, jak jałowe rozmowy. Wychowanie psuje ludzi, a nie naprawia.

Borys Pasternak Borys Leonidowicz Pasternak (ros. Борис Леонидович Пастернак, urodzony 10 lutego 1890 w Moskwie, zmarły 30 maja 1960 w Pieriediełkino koło Moskwy), poeta i prozaik rosyjski, Laureat Literackiej Nagrody Nobla za rok 1958

Dzieła Bliźniak w chmurach (1914) Ponad barierami (1917) Życie - moja siostra (1922) Tematy i wariacje (1923) Rok 1905 (1925-26) Lejtnant Szmidt (1926-27) Wzniosła choroba (1924-28) Opowiadania (1925) List żelazny (1931) Drogi powietrzne (1933) Powtórne narodziny (1932) W porannych pociągach (1943) Przestwór ziemski(1945) Doktor Żywago (1957) Gdy się rozpogodzi (1956-59)

Cytaty Każdy rodzi się Faustem, aby wszystko poznać, wszystkiego doświadczyć, wszystko wyrazić. (...). W nauce krok naprzód zaczyna się zgodnie z zasadą negacji, od odrzucenia panujących przesądów; fałszywych teorii. (...). Krok naprzód w sztuce zgodnie z zasadą przyciągania zaczyna się od naśladownictwa i kontynuacji ulubionych poprzedników. Kobieta sama wydaje na świat swe potomstwo, sama usuwa się z nim na drugi plan egzystencji, tam gdzie jest spokój i gdzie bez obawy można ustawić kołyskę. Sama w milczącej pokorze karmi i wychowuje dziecko. Ludzie, nie tylko ci, którzy jak ja byli na katordze, ale absolutnie wszyscy, na tyłach i na froncie, odetchnęli swobodniej, pełną piersią, i w upojeniu, z uczuciem prawdziwego szczęścia rzucili się w wir groźnej walki, śmiertelnej i zbawiennej. Może w każdym życiorysie obok działających w nim osób musi uczestniczyć nieznana tajemnicza siła, postać niemal symboliczna, która przybywa na pomoc nie wzywana (...). Myślę, że kolektywizacja była krokiem fałszywym, nieudanym, i że do tego błędu nie wolno się było przyznać. Aby ukryć to niepowodzenie, musiano za pomocą wszelkich środków zastraszenia oduczyć ludzi samodzielnego myślenia, zmusić ich, by widzieli rzeczy nie istniejące i udowadniali nieprawdziwe teorie. Stąd bezprzykładne okrucieństwo jeżowszczyzny, ogłoszenie konstytucji, która nigdy nie miała być przestrzegana, wprowadzenie wyborów nie dających możliwości wyboru. Nas jak gdyby nauczono się całować w niebie i jako dzieci zesłano na ziemię w tym samym czasie, byśmy mogli na sobie wypróbować tę umiejętność. Natura ludzka, a szczególnie kobieca, jest ciemna i pełna sprzeczności! Nie lubię sprawiedliwych, którzy nie padają, nie potykają się. Ich cnota jest martwa i mało warta. Nie poznali piękna życia. Nie mieliśmy szczęścia. Trafiliśmy do najstraszniejszego z obozów karnych. Tylko nieliczni przeżyli. Nieraz zauważyłem, że właśnie rzeczy ledwie dostrzeżone w czasie dnia, nie sformułowane wyraźnie myśli, wypowiedziane mimochodem słowa, które przeszły bez echa, wracają w nocy w namacalnym kształcie, stają się tematem snów, jakby w zadośćuczynieniu za to, że wzgardzono nimi na jawie.

Michaił Bułhakow Michaił Afanasjewicz Bułhakow, ros. Михаил Афанасьевич Булгаков urodzony 3 maja 1891 w Kijowie, zmarły 10 marca 1940 w Moskwie pisarz rosyjski.

Najważniejsze dzieła Notatki na mankietach (1920-1922) Zapiski młodego lekarza Czerwona korona (1922, opowiadanie) Diaboliada (1924) Biała gwardia (1924) Fatalne jaja (1925) Mieszkanie Zojki (1925, sztuka teatralna) Psie serce (1926) Dni Turbinów (1926, sztuka teatralna) Bieg (1928, sztuka teatralna) Szkarłatna wyspa (1928, sztuka teatralna) Zmowa świętoszków (1929 sztuka teatralna o Molierze) Adam i Ewa (1931, sztuka teatralna) Błogostan (1934, sztuka teatralna) Ostatnie dni (1934 sztuka teatralna o Puszkinie) Iwan Wasiliewicz (1935, sztuka teatralna) Mistrz i Małgorzata (1928-1940)

Polecam!

Sztuki teatralne Płatonow (ok. 1881) - O zgubnym wpływie palenia tytoniu (1886, 1902) Iwanow (1887) - czteroaktówka Niedźwiedź (1888) - jednoaktowa komedia Oświadczyny (ok. 1888-1889) - jednoaktówka Drewniany Demon (1889) - czteroaktowa komedia Mewa (1896) Wujaszek Wania (1899-1900) - przeróbka Drewnianego Demona Trzy Siostry (1901) Wiśniowy Sad (1904)

Relacje dokumentalne Wyprawa na Sachalin (1895), która składa się z: Wyspa Sachalin Podróż przez Syberię Listy

Wybrane nowele Intrygi (1879-1884) - zbiór dziewięciu nowel Późno zakwitające kwiaty (1882) Szwedzki Mecz (1883) Światła (1883-1888) Ostrygi (1884) Perpetuum Mobile (1884) Pëstrye Rasskazy (1886) Doskonali Ludzie (1886) Tajemnica (1886) Księżna (1886) Łabędzi Śpiew (1888) Senny (1888) Urodziny (1888) Nudna Historia (1889) Gusew (1890) Moje Życie (1896) W Domu (1897) W Powozie (1897) Mała Trylogia (1898) Ionych (1898) Wizyta Lekarza (1898) Nowa Dacza (1898) Oficjalny Interes (1898) Kochanie (1899) Kobieta z Psem (1899) Boże Narodzenie (1899) Wąwóz (1900) Biskup (1902) Zakład (1904) Panna na Wydaniu (1903) Egzaminy w Magistracie (1887)

Powieść Polowanie (1884-1885)

Dzieła cz.1 Trylogia autobiograficzna: Dzieciństwo 1852 Lata chłopięce 1854 Młodość 1857 Cykl kaukaski: Wypad 1853 Wyrąb lasu 1855

Dzieła cz.2 Nowelistyka 1857-1859: Lucerna Trzy śmierci Albert Szczęście rodzinne Poranek ziemianina 1856 Dwaj huzarzy 1856 Kozacy 1862 Z doświadczeń wojennych: Opowiadania sewastopolskie 1855 - 1856 "Szczęśliwe piętnastolecie": Wojna i pokój 1863 - 1869 Anna Karenina 1873 - 1877

Dzieła cz.3 Ostatni okres twórczości: Spowiedź, publicystyka 1879 Śmierć Iwana Ilicza, nowela 1886 Ciemna potęga, tragedia 1886 Sonata Kreutzerowska 1889 Płody edukacji, komedia 1889 Królestwo Boga jest wewnątrz Ciebie, nowela 1894 Zmartwychwstanie 1899 Żywy trup, dramat 1900 Po balu, opowiadanie 1903 Hadżi-Murat, nowela 1904 Za co?, opowiadanie 1906 Krytyka teologii dogmatycznej, rozprawa Na czym polega moja wiara?,