Idea falsyfikacji Przy użyciu danych obserwacyjnych nie można udowodnić prawdziwości teorii lub określić prawdopodobieństwo, że teoria jest prawdziwa. Przy użyciu wyników obserwacji i eksperymentów można jedynie wykazać jej fałszywość. Teorie to spekulatywne i hipotetyczne domysły. Są produktami ludzkiego umysłu, dążącego do pokonania problemów, które napotykały teorie poprzednie oraz starające się przedstawić prawidłowy opis określonych aspektów świata
Własności hipotez Hipoteza musi być falsyfikowalna Hipoteza jest falsyfikowalna, jeżeli istnieje logicznie możliwe zdanie lub zdania obserwacyjne, które są z nią niezgodne, to znaczy takie, które jeżeli okazałyby się prawdziwe, to mogłyby sfalsyfikować hipotezę Powinna informować o faktycznym sposobie zachowania się świata Własność ta wyklucza tym samym pewne sposoby zachowania świata, które są możliwe, ale faktycznie nie zachodzą Sformułowana w sposób jasny i precyzyjny Jeżeli teoria jest sformułowana tak niejasno, że nie wiadomo, o czym informuje, wówczas wszelkie wyniki obserwacji i eksperymentów można uznać za zgodne z tą teorią i bronić jej przed falsyfikacją
Cechy dobrej teorii Bardzo dobra teoria to taka, która zawiera twierdzenia o świecie o bardzo dużym zasięgu, która dzięki temu jest falsyfikowalna w wysokim stopniu i która zarazem nie ulega falsyfikacji, ilekroć poddawana jest sprawdzaniu Praca naukowa polega na proponowaniu hipotez o wysokim stopniu falsyfikowalności, a następnie na przemyślanych i wytrwałych próbach ich falsyfikowania. „Falsyfikacjoniści wolą śmiały domysł mający na celu rozwiązanie pewnego interesującego problemu, nawet wtedy, gdy okazuje się on fałszywy, niż jakąkolwiek listę prawdziwych, ale nieistotnych twierdzeń. W ten sposób zyskujemy możność uczenia się na własnych błędach oraz odkrywają fałszywość naszego domysłu dowiadujemy się wiele o prawdzie i zbliżamy się do niej.”
Falsyfikacjonizm i postęp Nauka wychodzi od problemów związanych z wyjaśnianiem zachowania pewnych aspektów świata Postęp naukowy to przechodzenie od problemów do hipotez, następnie do ich krytyki, ich falsyfikacji i do nowych problemów. Nauka rozwija się dzięki stawianiu śmiałych, nowatorskich hipotez Nauka rozwija się metodą prób i błędów, metodą hipotez i ich obaleń Nowa hipoteza powinna być falsyfikowalna w stopniu większym niż ta, którą miałaby zastąpić W miarę postępu nauki, teorie posiadają coraz większa zawartość informacyjną Oznaką znaczącego postępu naukowego jest zarówno falsyfikacja ostrożnej hipotezy jak i potwierdzenie śmiałej hipotezy
Modyfikacje AD HOC - nie akceptowalne przez falsyfikacjonistów, modyfikacje polegające na dołączeniu dodatkowego postulatu lub zmianie już istniejących, która nie posiada żadnych sprawdzalnych konsekwencji. Rezultatem takiej modyfikacji jest zmniejszenie poziomu falsyfikowalności. Nie-AD HOC – akceptowalne modyfikacje, które prowadzą do nowych sprawdzianów oraz zwiększają poziom falsyfikowalnosci hipotezy. Jeżeli ta zmodyfikowana, bardziej falsyfikowalna hipoteza nie podda się falsyfikacji przez nowe testy, wówczas nauczymy się czegoś nowego i dokonamy postępu w naszej wiedzy
Krytyka falsyfikacjonizmu Wszelkie teorie są akceptowalne tymczasowo, natomiast odrzucenie teorii jest ostateczne Teoria naukowa składa się z zespołu zdań uniwersalnych, co utrudnia jej sprawdzalność Twierdzenia falsyfikacjonisty stają się wątpliwe w świetle faktu, że zdania obserwacyjne są zależne od teorii i mogą być błędne Podważa to sens teorii falsyfikacjonizmu, gdyż zdania obserwacyjne, dające podstawę dla falsyfikacji, mogą okazać się fałszywe w świetle późniejszych zdobyczy naukowych