ZACZYNAJĄ SIĘ OD PRAW DZIECKA PRAWA CZŁOWIEKA ZACZYNAJĄ SIĘ OD PRAW DZIECKA

Każdy człowiek jest istotą rozumną, wolną, zasługującą na szacunek, miłość, pełnię przysługujących mu praw i obowiązków.

Dzieci posiadają szczególne prawa. Rozwój ich człowieczeństwa przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie kształcić swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców, opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi "strażnikami" praw dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i powinno pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka.

Dzieciństwo to jeden z ważnych okresów w życiu człowieka, który ma wpływ na jego kolejne etapy. Wszyscy ludzie powinni być szczęśliwi!!! Szczególnie dzieci powinny być szczęśliwe i trzeba im w tym pomagać.

Postawę prawną realizacji i ochrony praw dziecka w Polsce tworzą, Konstytucja  i polskie ustawodawstwo oraz ratyfikowane przez Polskę umowy międzynarodowe dotyczące praw człowiek, w szczególności praw dziecka. 

Konstytucja opowiedziała się za modelem dzieciństwa wykreowanego przez Konwencję o prawach dziecka. Dziecko jest podmiotem praw a nie tylko przedmiotem opieki i troski. Jest od urodzenia osobą posiadająca autonomię w rodzinie i w społeczeństwie. Ma osobowość, która ma być szanowana.

Na katalog praw przyznanych dziecku składają się prawa cywilne, socjalne, kulturalne i polityczne (dla starszych dzieci). Nie przyznano dzieciom praw ekonomicznych pozostawiając je pod prawną opieką dorosłych.

Prawa dziecka: • prawo do życia i rozwoju • prawo do posiadania stanu cywilnego • prawo do uzyskania obywatelstwa • prawo dziecka do rodziny; prawo poznania swego genetycznego pochodzenia, do wychowania przez rodziców naturalnych, • prawo do wolności religii lub przekonań • prawo do swobodnego wyrażania poglądów i poszanowania ich przez dorosłych • wolność od przemocy fizycznej lub psychiatrycznej, wyzysku, nadużyć seksualnych wobec okrucieństwa • wolność od bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych (do lat 15) • zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia więziennego wobec dziecka

Prawa socjalne: • prawo do zabezpieczenia socjalnego • prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia, • prawo do odpowiedniego standardu życia • prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy,

Prawa kulturalne: • prawo do nauki (nauka w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej jest obowiązkowa i bezpłatna), • prawo do zmienności swych praw • prawo do korzystania z dóbr kultury, • prawo mniejszości etnicznych do znajomości swojej kultury, wyznania i praktyk religijnych

Prawa polityczne: • prawo do stowarzyszania się i gromadzenia w celach pokojowych • prawo wolności wypowiedzi, swobody poszukiwania i przekazywania informacji i idei wszelkiego rodzaju

Dzieci za najważniejsze uważają prawa dotyczące bezpieczeństwa, opieki i zagwarantowania swoich potrzeb. Młodzież natomiast potrzebuje gwarancji niezależności i samodzielności. Powołując się na zbiór praw w Konwencji, dzieci mają możliwość dochodzenia swych praw oraz mogą wymagać ich respektowania, zarówno przez dorosłych, jak i rówieśników.

Konwencja o Prawach Dziecka Do prezentacji wykorzystano informacje z następujących źródeł: www.brpd.gov.pl/prawa dziecka.html www.prawa_dziecka.webpark.pl www.prawo.waw.pl/dziecko.php Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. [Dz.U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526]