Dr Anna Kwiatkowska Instytut Informatyki Algorytmy cz.2 Dr Anna Kwiatkowska Instytut Informatyki

Instrukcja iteracyjna warunkowa wykonuj 2 1 wyświetl wartość ‘i’ na ekranie i= i+1 3 2+1 2 aż do momentu gdy KONIEC iteracji!! FALSE TRUE i>2 i>2 3 2 Ciąg dalszy algorytmu

instrukcja grupująca instrukcja ta zamiast słów kluczowych używa symboli nawiasu klamrowego i ma postać: { instrukcja 1 a następnie instrukcja 2 ... instrukcja n }

instrukcja grupująca służy do zaznaczenia, że daną grupę instrukcji trzeba traktować jako całość używana w sytuacji, gdy w danym miejscu reguły zapisu wymagają tylko jednego zdania, a potrzebna jest więcej niż jedna instrukcja

koniec dni powszednich= Instrukcja grupująca dla koniec dni powszednich= koniec iteracji! dzień = dziś jutro wykonuj { pobudka! śniadanie treść iteracji zajęcia spotkanie towarzyskie dobranoc! }

Zapis graficzny Zapis graficzny algorytmu można zrealizować w postaci: schematu blokowego zorientowanego; schematu zwartego NS (Nassi – Shneidermana )

Schemat zorientowany nie używa się go od 30 lat umożliwia niestrukturalny zapis algorytmu możliwy jest skok w dowolne miejsce schematu

klatka początku algorytmu klatka kończąca algorytm START klatka początku algorytmu klatka kończąca algorytm pobieranie danych do przetwarzania, wyprowadzanie wyników, klatka operacji bezwarunkowej, klatka decyzyjna, klatka iteracyjna, STOP WE WY TAK NIE

Schemat blokowy zorientowany Poszczególne klatki schematu łączy się strzałkami, których zwrot określa kolejność wykonywanych kroków algorytmu Zapis w postaci schematu zorientowanego może prowadzić do programów niestrukturalnych, gdyż umożliwia przeskok z dowolnego miejsca algorytmu w inne Dlatego też powstały schematy zwarte NS, które zastąpiły schematy blokowe zorientowane

Schematy NS Schematy zwarte NS poprzez to, że składają się ze zwartych bloków uniemożliwiają zapis skoków wewnątrz algorytmu, zmuszając programistę do myślenia strukturalnego Sposób rozwiązania danego problemu zapisany w postaci schematu zwartego jest łatwiejszy do zrozumienia przez osoby postronne Zapis algorytmu w postaci schematu NS ułatwia sprawdzenie jego poprawności, a co za tym idzie, programy pisane według tego typu schematów zawierają mniej błędów

instrukcje refrenu wykonują się wtedy, gdy warunek jest spełniony instrukcja imperatywna, określająca czynność do wykonania, której opis wpisuje się wewnątrz klatki wprowadzanie danych, wykaz danych do wprowadzenia wpisuje się wewnątrz klatki, w trójkącie można wpisać numer urządzenia wejścia wyprowadzanie wyników, wykaz wartości do wyprowadzenia wpisuje się wewnątrz klatki, w trójkącie można wpisać numer urządzenia wyjścia instrukcja decyzyjna (wyboru) jeśli, czynność dane wyniki warunek Tak Nie instr1 instr2 warunek refren instrukcje refrenu wykonują się wtedy, gdy warunek jest spełniony refren warunek instrukcje refrenu wykonują się aż do chwili, gdy warunek zostanie spełniony

Schematy NS zadanie, dla którego zostaną przedstawione algorytmy jego rozwiązania przy użyciu każdej z opisanych wyżej instrukcji iteracyjnych dzięki temu widoczne będą różnice w zastosowaniu każdej z nich należy zaznaczyć, iż są zadania, których algorytmy rozwiązań nie dadzą się zrealizować przy użyciu instrukcji iteracyjnej „dla” instrukcja ta jest więc węższa w zastosowaniu w porównaniu z dwoma pozostałymi instrukcjami iteracyjnymi

Schemat NS Obliczyć sumę i iloczyn podanych 4 liczb. Schemat zwarty algorytmu, który generuje żądany wynik przy użyciu: instrukcji iteracyjnej „while” rozwiązanie 1 instr. iteracyjnej „dopóki” rozwiązanie 2 instrukcji iteracyjnej „dla” rozwiązanie 3

Rozwiązanie 1 . Schemat obliczania sumy i iloczynu podanych trzech liczb {2,5,10} z wykorzystaniem pętli „podczas gdy” S:=0, Il:=1 n:=1 n <= 3 S 17 2 7 „Podaj liczbę: ” Il 2 1 10 100 a S:= S+a Il:=Il*a n 3 4 2 1 n:= n+1 warunek pętli a 5 10 2 KONIEC Suma=17 Iloczyn=100 ? TRUE FALSE 4 3 2 1 n<=3

Rozwiązanie 2 . Schemat obliczania sumy i iloczynu podanych trzech liczb { 2,5,10} z wykorzystaniem pętli „dopóki” S:=0, Il:=1 S 7 2 17 n:=1 „Podaj liczbę: ” Il 1 100 10 2 a n S:= S+a 1 3 4 2 Il:=Il*a a 2 10 5 n:= n+1 n > 3 warunek pętli 4 3 TRUE 2 n>3 FALSE KONIEC Suma=17 Iloczyn=100

Rozwiązanie 3 .Schemat obliczania sumy i iloczynu podanych 3 liczb {2,5,10} z wykorzystaniem pętli „dla” licznik pętli n S:=0, Il:=1 skończyły się liczby 1 2 3 n = 1 .. 3 „Podaj liczbę: ” a a 2 5 10 S:=S+a Il:=Il*a S 7 2 17 Il 2 Suma=17 Iloczyn=100 1 100 10 KONIEC