ŚCIEŻKA ŻOŁWI

ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-EDUKACYJNE POLESKIEGO PARKU NARODOWEGO Bardzo skuteczną formą edukacji są zyskujące coraz większą popularność, specjalnie przygotowane, opatrzone licznymi tablicami informacyjnymi ścieżki przyrodnicze. Jest ich obecnie pięć: „Dąb Dominik", która wiedzie do Jeziora Moszne, „Jezioro Długie", „Perehod" na stawy w Pieszowoli, „Bagno Spławy"- Jeziora Łukie i „Żółwik" do prowadzenia edukacji z przedszkolakami i uczniami klas 1-3 szkoły podstawowej. Ponadto wytyczono także ścieżkę rowerową„Mietiułka" o długości 22 km. budowniczy tam Ścieżka .Jezioro Długie" Długość - około 1,5 km. Początek przy zadaszeniu turystycznym nad kanałem „Doprowadzalnik Bogdanka - Wola Wereszczyńska". Ścieżka wyposażona jest w kładkę, platformy widokowe oraz zadaszone miejsca do wypoczynku. Pokazuje lasy grądy, olsy i brzezinę bagienną. Kończy się nad brzegiem zarastającego jeziora. Początek ścieżki znajduje się w odległości 2,5 km od szosy asfaltowej. Ścieżka „Spławy" Długość około 3,5 km. Ścieżka wyposażona jest w kładkę i miejsca do wypoczynku z zadaszeniami. Prezentuje cenne zespoły leśne: brzezinę bagienną oraz ols, a także torfowisko przejściowe i różne typy łąk. Obecnie ze względu na swe położenie w pobliżu Muzeum PPN i atrakcyjny przebieg jest najczęściej odwiedzanym obiektem PPN. Ścieżka rowerowa „Mietiułka" Długość 21 km. Początek we wsi Wytyczne Na trasie miejsce pamięci narodowej (Pomnik bitwy pod Wytycznem), torfowisko wysokie Durne Bagno z wieżą widokową, półnaturalne łąki doliny rzeki Mietiułka, rozległy widok z Garbu Włodawskiego. Ścieżka obiega pętla kompleks stawów pieszowolskich i prowadzi do punktu wyjścia wzdłuż rzeki Mietiułka. Ścieżki przyrodnicze wyposażone są tablice informacyjne opisujące przyrodę trasy. Dodatkowo zwiedzanie Poleskiego Parku Narodowego ułatwiają materiały wydawnicze przygotowane dla poszczególnych tras.

Fauna Bóbr- gryzoń ziemnowodny, którego głównym pokarmem jest łyko drzew i krzewów liściastych. Powszechnie znany jako budowniczy tam i „domków" bobrowych zwanych żerami. Bocian czarny - w Polsce nieliczny. W przeciwieństwie do swojego białego Kuzyna preferuje stare, rozległe lasy z bagnami i podmokłymi łąkami. Rzeko tka drzewna- płaz przebywający w wodzie jedynie podczas okresu godowego. Przylgi na palcach umożliwiły rzekotce sprawne wspinanie się po roślinie. Podobnie jak kameleon potrafi modyfikować barwę skóry dostosowując się do otoczenia.

Żółw błotny- w słoneczne dni żółwie wychodzą z wody, aby wygrzewać się w promieniach słońca. Populacja tego gada na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim należy do największych w Europie Środkowej. Żuraw- podczas tokowania samce na przemian z samicami tańcząc się i strosząc pióra. Pary łączą się na całe życie. Żuraw wydaje charakterystyczny donośny głos zwany klangorem. Puchacz- największa sowa Europy, na tyle silna, że potrafi upolować nawet lisa. Lęgnie się na ziemi, bądź zajmuje gniazda ptaków drapieżnych.

Flora Brzoza niska- typowy relikt polodowcowy. Karłowata brzoza charakterystyczna dla tundry w oleskim Parku narodowym. Występuje na torfowiskach niskich i przejściowych tworząc najliczniejszą populację tego gatunku w kraju. Orlik pospolity- charakterystyczne, duże kwiaty o intensywnym kolorze są często odwiedzane przez trzmiele. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w widomych lasach liściastych i zaroślach, na glebach wapiennych i próchniczych. Grążel żółty- wraz z grzybieniami tworzą charakterystyczne zespoły roślin o dużych pływających liściach.

Rosiczka okrąglolistna- rozeta barwnych liści imituje okazały kwiat i przywabia owady. Na zakończeniach włosków liściowych znajdują się kropelki lepkiej cieczy mieniącej się w słońcu jak rosa lub nektar. Jeśli niebaczny owad trafi na ten przemyślny aparat chwytny, wydzielina skleja ma skrzydła i odnóża, włoski przyciskają do blaszki liściowej, która równocześnie powoli się zwija. Enzymy rozkładają ciało ofiary, roślina wchłania związki mineralne i aminokwasy. Kosaciec syberyjski- efektownie kwitnąca roślina jest we florze Parku elementem borealnym, czyli pochodzącym z chłodnej północy. To chroniona roślina najliczniej występuje na obrzeżach „grądzików" na Bagnie Bubnów. Obuwik pospolity- storczyk zawdzięczający nazwę jednemu z płatków kwiatu, który przypomina bucik.

CZY WIESZ, ŻE... A TO CIEKAWE ... w miejscowej gwarze torfowiska przejściowe otaczające jeziora nazywane są „spleją"? ... Jezioro Łukie jest jednym z największych jezior Równiny Łęczycko-Włodawskiej, a Jezioro kraśne najmniejszym? ...najstarsze ślady pobytu człowieka na terenie obecnego PPN pochodzą ze schyłku epoki lodowcowej (12-8 tys. lat p.n.e.)? ...bocian czarny w przeciwieństwie do bociana białego prowadzi skryty tryb życia, a gniazda zazwyczaj na starym dębie, sośnie lub olszy? ...żuraw (ptak herbowy PPN) to nasz największy krajowy ptak (ponad 1 m wysokości)? A TO CIEKAWE Jedyny polski żółw, czyli żółw błotny jest niewielki, mierzy ok. 25 cm. W wodzie porusza się bardzo sprawnie. Niezdarny jest tylko na lądzie, gdzie samica zagrzebuje w maju ok. 20 jaj, z których jesienią wylęgają się żółwiki. Żyje on ok. 100 lat. PPN jest jego największą w Polsce i jedną z większych w Europie ostoją lęgową. Wśród 21 gatunków ryb żyjących w PPN wyróżnia się strzelba przekopowa. Ta licząca 10-12 cm rybka to relikt polodowcowy, niezwykle rzadki w naszym kraju. Największym majątkiem w XVII w. w regionie PPN były dobra Sosnowskich w Sosnowicy. W 1775r przebywał tu Tadeusz Kościuszko, młody kapitan artylerii, zatrudniony jako guwerner córek hetmana Józefa Sosnowskiego. Kościuszko poprosił o rękę jedną z nich, Ludwiki. Spotkał się jednakże ze zdecydowaną odmową. Po nieudanej próbie porwania dziewczyny opuścił Sosnowiec i wyjechał do ameryki Pn. W PPN występuje grzebiuszka ziemna, zwana huczkiem. Dorosły osobnik charakteryzuje się pionową źrenicą oka i wyrostkiem na tylnych łapach, zwanym modzielem. Dzięki niemu zaniepokojony potrafi w ciągu 2-3 minut całkowicie zagrzebać się w miękkim podłożu. Ciekawostką jest również fakt, że kijanki huczka osiągają nawet 17 cm długości, co jest absolutnym rekordem wśród krajowych płazów.